Advertentie

Bedenker van de ADHD-diagnose: ADHD is fictie!!


ritalin kiddie cocaine

 x

Bedenker van ADHD-diagnose bekent op sterfbed:
X

“ADHD is een fictieve ziekte”

2013 © Moritz Nestor, Current Concerns (bron) – (met dank aan Désirée Röver)

2013 © vertaling WantToKnow.nl/.be – Guido Jonkers

x

Gelukkig was het een en al kritiek dat het Zwitserse Nationale Comité voor Biomedische Ethiek liet horen in haar persbericht van 22 November 2011, over het gebruik van het ‘medicijn’ ‘Ritalin’ tegen ADHD. Het rapport was getiteld: ‘Menselijke bekrachtiging via het gebruik van farmaceutische producten; de consumptie van deze producten droeg bij aan veranderend gedrag van kinderen, zonder enige bijdrage van het kind zelf’.
Deze conclusie komt erop neer dat er feitelijke gerommeld wordt met de vrijheid van een kind en haar persoonlijke rechten, omdat de producten van de farmaceutische industrie het gedrag van een kind fundamenteel te beïnvloeden, maar er niet in slagen om het kind te leren om zijn gedrag onafhankelijk aan te passen. Daardoor worden kinderen beroofd van essentiële leerervaringen om zelfstandig en empathisch te ondervinden wat hun vrijheid vorm geeft en hun persoonlijke ontwikkeling stimuleert. Aldus het genoemde Zwitserse Nationale Comite.

Psychiater en compagnon van de farmaceutische industrie, Leon Eisenberg
Psychiater en veelgeprezen compagnon van de farmaceutische industrie, Leon Eisenberg. Het lachen staat kennelijk symbolisch voor zijn diabolische verraad aan de maatschappij. Er op het einde van zijn leven mee voor de dag komen, verandert weinig aan zijn verraad..!

De gealarmeerde critici van de ‘Ritalin’-ramp krijgen nu bijval uit een volkomen andere hoek. Het Duitse weekblad ‘Der Spiegel’ heeft in een coverstory van 2 Februari 2012 de Amerikaanse psychiater Leon Eisenberg geciteerd. Eisenberg is geboren in 1922 en de zoon van Russisch-Joodse immigranten in de VS, en hij was de ‘wetenschappelijke vader’ van de het ziektebeeld ‘ADHD’, een ziektebeeld dat het afgelopen decennium als diagnose bij kinderen aan de lopende band werd gesteld. 7 Maanden voor zijn dood, op de respectabele leeftijd van 87 jaar, laat deze psychiater in zijn laatste interview optekenen dat ‘ADHD nu een perféct voorbeeld is van een fictieve ziekte’..!

Echter sinds zo’n 40 jaar, sinds 1968, spookt de ‘ziekte van Leon Eisenberg’ door de statistische en diagnostische handboeken van de medische wetenschap. Werd deze ziekte in eerste instantie nog als een ‘hyperkinetische reactie van het kindzijn’ getypeerd, later werd de bijna cryptische afkorting ‘ADHD’ alleen nog maar gebruikt. Deze afkorting staat voor ‘Attention Deficit Hyperactivity Disorder’. Een omschrijving van een ‘achterblijvende aandachtsfocus door hyperactieve onbalans’. Het gebruik van ADHD-medicijnen in Duitsland steeg in slechts 18 jaar van 34 kg (1993) naar 1760 kg in 2011. Een groei van 51oo% in de verkoop van deze ‘ADHD’- middelen. In de VS is het zelfs zo dat heden ten dage 5% van kinderen van rond de 10 jaar oud, ADHD-medicijnen slikt, op dagelijkse basis. Met een stijgende trend in het gebruik nog steeds..!

Naar wat voor krankzinnige wereld zijn ouders en medische wereld onderweg met kinderen aan de Ritalin?
Naar wat voor krankzinnige wereld zijn ouders en medische wereld onderweg met kinderen aan de Ritalin? Nemen ouders hun macht in handen of geven ze die weg aan Big Pharma, die er ‘wel een pilletje voor heeft’.. Onder leiding van dr. Leon Eisenberg werd, zoals je in het artikel kunt lezen, een ponzi-scheme (doorgestoken kaart) opgezet, om bij die pilletjes een goede diagnose te bedenken..

Een logisch gevolg van de historische ontwikkelingen, als we kijken naar het bewezen repertoire van Edward Bernays, de vader van de propaganda, die de Eerste Wereldoorlog aan zijn volk verkocht, mét de hulp van de psycho-analyse van zijn oom om de wetenschap en het geloof in de wetenschap te verhogen, teneinde de winsten van de farmaceutische industrie te stimuleren. Er zou een onderzoek dienen te komen naar de invloed van Bernays op de ‘wetenschappelijke vader van de ADHD’ en diens wetenschappelijke onderzoeken hierin. Zijn carrière verliep namelijk opmerkelijk stijl en zijn ‘fictieve ziekte’ leidde tot de grootste verkoopsuccessen van de farmaceutische industrie.

Daarnaast was hij lid van het ‘Comité van DSM V en ICD XII, van het Amerikaanse Psychiatrisch Verbond’, van 2006 tot 2009. Hij werd ook onderscheiden; Leon Eisenberg kreeg de ‘Ruane prijs voor onderzoek naar kinder- en volwassenen-psychiatrie’ toegekend. Eisenberg, zo vermeldde het juryrapport, ‘was meer dan 40 jaar een vooraanstaand figuur in de kinderpsychiatrie, vooral door zijn werk met farmaceutische tests, onderzoek, onderwijs en zijn theorieën rondom autisme en sociale medicaties.’

Last but not least, was Eisenberg ook nog lid van het organiserend comité dat van 29 November tot 3 December 2006 op de Bahamas een Conferentie organiseerde, namens de  Josiah Macy Foundation; een conferentie over ‘Vrouwen en medicijnen’.. Deze Josiah Macy Stichting organiseerde ook conferenties voor inlichtingenagenten van de OSS, de latere CIA. Onder de OSS-deelnemers ware onder andere Gregory Bateson en Heinz von Foerster gedurende en lang ná de Tweede Wereldoorlog.Zijn deze groepen ervoor verantwoordelijk geweest dat ze Eisenberg de ADHD-‘ziekte’ als diagnose hebben ingefluisterd..? Als service naar de farmaceutische industrie en inclusief een pakket propaganda en PR om de ziekte ADHD aan het grote publiek en artsen in de VS te verkopen?

Big Pharma bribe moneyPsychiaters in de handen van Big Pharma..
Dit is precies het onderwerp van studie dat de Amerikaanse psychooge Lisa Cosgrove en anderen hebben vastgepakt als leidraad in hun studie naar de financiële banden tussen de leden van het genoemde ‘DSM-IV Panel’ en de farmaceutische industrie.Lisa Cosgrove en haar mede-onderzoekers kwamen tot de conclusie dat maar liefst 95 van de 170 leden (56%) van het DSM-panel één of meer financiële banden had met bedrijven in de farmaceutische industrie. En dat 100% van de leden van panels die ‘Stemmingswisselingen’ en ‘Schizofrenie en andere psychotische aandoeningen’ onderzochten, financiële banden hadden met Big Pharma..

En Big Pharma doet niet zomaar wat.. Het blijkt dat ze ‘vooral banden aangaan met artsen en professionele wetenschappers die in de eerste lijn werkzaam zijn van het behandelen van mentale aandoeningen.’ Aldus het rapport van Lisa Cosgrove. Bij een tweede onderzoek, door de Universiteit van Californië in Los Angeles, kwamen eensluidende conclusies naar voren over de invloed van de farmaceutische industrie, direct of indirect, op het voorschrijven van psychiatrische medicijnen.

Het bleek dat van de 137 DSM-V-panelleden, die de verklaringen hadden ingevuld, er precies weer 56% financiële banden hadden met de farma-industrie. Het rapport meldt dat ‘het wetenschappelijke woordgebruik van de psychiatrie, inmiddels op alle niveau’s wordt gedefinieerd door de farmaceutische industrie’, aldus Dr. Irwin Savodnik, assistent-hoogleraar klinische-psychiatrie aan genoemde universiteit.

En bedenk dat al deze artsen en wetenschappers er goed voor betaald worden..! Hiervan één voorbeeld? De vice-president van de ‘Pediatric Psychopharmacology Unit’ bij het Massachusetts General Hospital, tevens hoogleraar psychiatrie aan de ‘Harvard Medical School’, ontving US$ 1 miljoen aan inkomsten van farmaceutische bedrijven, tussen 2000 en 2007. Hoe het ook zij, niemand kan om de uitspraak van Eisenberg, de ‘vader van de ADHD’, waarin hij verklaart: “ADHD is een perféct voorbeeld van een fictieve ziekte”..!!

Tot slot
De taak van psychologen, opvoeders, onderwijzers en artsen is niet om kinderen aan de medicijnen te hangen, omdat onze hele maatschappij de gevolgen niet meer kan handlen van haar misleidende theorieën van mensen die hun kinderen opvoeden. Mensen die in plaats daarvan hun kinderen bijna letterlijk in handen geven van de vrije markt van de farmaceutische industrie.. Een kind dient persoonlijke verantwoordelijkheid te ontwikkelen en empathisch gedrag, en dát onder leiding van ouderlijk toezicht, en dan praten we over ouders én de school. Op dit gebied kan het kind zich mentaal ontladen, hieruit bestaat feitelijk de kern van een mens.

* * *

91 gedachten over “Bedenker van de ADHD-diagnose: ADHD is fictie!!

  1. Bij etiketten zoals ADHD wordt er beoordeeld naar de beperkingen, laten we kijken naar de mogelijkheden, dus onze eigen kwaliteiten, geen onderdrukking, maar ontplooiing van ons eigenlijke zelf. Een mooiere wereld in “verscheidenheid.” Ieder mens is Uniek, dus er is geen standaard, zoals de farma ons wil doen geloven die iedereen en alles relateert aan cijfertjes en statistieken. En wij zijn de statistieken niet!!!

  2. Wat een verschrikkelijk slecht Nederlands en wat een simplistische manier om deze bejaarde psy te diaboliseren.
    Hoe kan je een kind opvoeden tot ‘empathie” als het kind bijvoorbeeld . afwijkingen in het autistisch spectrum heeft en helemaal niet tot emphatie is staat is?Dat lijk me niet zo makkelijk, hoe fraai dit opvoedingsdoel ook wordt geformuleerd. Zullen we Ritalin maar helemaal niet meer laten voorschrijven?
    Is het wenselijk dat een kind voortdurend onder zijn niveau presteert,minderwaardigheidsgevoelens ontwikkelt alsmede depressies omdat hij of zij voortdurend concentratiestoornissen heeft en daardoor onder presteert. Niet aansluit bij leeftijdsgenoten door sociaal inadequaat gedrag? Vergeet waar alles ligt?
    Altijd alles kwijt is? Afspraken niet kan onthouden en belangrijke afspraken mist. Als volwassenen hierdoor als onbetrouwbaar en incapabel te boek staat, terwijl je dat helemaal niet bent. Daardoor nooit op je plaats bent? in baantjes terecht komt waar je qua intelligentieniveau helemaal niet thuishoort? Waren we beter af toen deze diagnose nog niet bekend was en het kind met aandachtstoornissen etikketten kreeg opgeplakt als lui, dom en verstrooid ?Hoe vriendelijk is dacht u de maatschappij met mensen met ADHD te accepteren?

    1. Prachtige, vooral feitelijk reactie op de inhoud.. Vreemd overigens, al die komma’s lukraak, letterlijk, links, dan weer rechts, voorzien van spaties..
      We waren beter af toen we ontdekten dat ADHD slechts een lulverhaal-diagnose is voor het niet nemen van je verantwoordelijkheid van gezonde voeding, aandacht voor het kind en rust en natuur. De strekking is je in al je woede volledig ontgaan meneer Henk. Waarschijnlijk door het slegte Nederlandsch.
      De reactie (#1) van Alice hieronder, zou je te denken moeten geven, want het -in mijn ogen- wetenschappelijke gewauwel, overstemt de essentie van het artikel hierboven, imo. Alice heeft die wel te pakken.

    2. Het is toch ‘Hond’ !? ipv ‘hont’…, of ben ik nu ook al abuis?!

    3. @ henk
      Een heleboel van de ‘problemen ‘die je hier noemt zijn op een redelijk eenvoudige wijze te corrigeren of op te lossen. De wijze waarop de prestaties van een kind nu worden beoordeeld zijn in grote mate debet aan het probleem van ‘onder de maat presteren’ Ik zou ook onder de maat presteren als ik deel uit moest maken van een eenheidsworst en mijn docent niet kan begrijpen waarom ik langs een andere weg tot bepaalde conclusies kom. Depressies …. wat zijn dat? hoe kun je daar mee om gaan? of slik je het weg en pak je de oorzaak ervan niet aan?
      Afspraken vergeten ? wat dacht je van het gebruik van pictogrammen en agenda’s?
      Ik ben het met je eens dat het makkelijker is om maar een medicijn voor te schrijven en zo de eenheidsworst gestand te doen . Echter doet dit geen recht aan het individu en zijn /haar mogelijkheden. Als ouder heb je de plicht( imo) een kind de gelegenheid te geven zich zo goed mogelijk te ontwikkelen tot een zelfstandige persoon, en dat is over het algemeen hard werken en veel inventiviteit aan de dag leggen.
      Om dat af te doen met een middeltje vind ik een zwakte bod
      Overigens heb ik jaren met autisten gewerkt , en ben ik van mening dat dat pas een probleem is ( autisme) wanneer men er niet mee heeft leren omgaan ( door te moeten inpassen in de eenheidsworst) Overigens vertoont een ieder afwijkingen in het autistisch spectrum , of je dat nu onderkent of niet! Het is maar hoe groot die ‘afwijking ‘is ten opzichte van het gewenste eenheidsworstgedrag , of men hier last van heeft! Overigens is het wel leuk dan de vraag te stellen wie er last van heeft, en wie daar dus wat aan moet gaan doen dan! Opmerkelijk is namelijk dat een autist vaak pas moeite krijgt met zijn ( aangeprate ) autisme wanneer iemand daar moeite mee heeft en weigert zich ( met zijn /haar mogelijkheid tot emphatie) in te leven in de autist. Wie is dan het probleem? Ik denk niet de autist! Kortom we kunnen nog veel leren van andere mensen die weigeren ,of niet kunnen meedraaien in de eenheidsworstmaatschappij die jij schijnt voor te staan.

    4. Ik denk inderdaad ook dat veel mensen hier niet weten waar ze het over hebben. ADHD mag dan misschien geen ziekte in de enge zin van het woord zijn, het is wel degelijk een bepaalde persoonlijkheidsstructuur die voor grote problemen kan zorgen. Ik denk dat meneer Eisenberg dit ook bedoelde met zijn uitspraak ‘fictieve ziekte’. Het ligt dus veel genuanceerder dan verondersteld wordt. En dat zeg ik, een ADHD-er 🙂

      Het gaat bij ADHD wel degelijk om een andere manier van prikkelverwerking dan bij een gemiddeld of normaal mens. Waar veel mensen van zichzelf een bepaalde rust ervaren, ben ik altijd alert; altijd gericht op alles dat om mij heen gebeurt. Dat zorgt ervoor dat ik continu voor mezelf moet inschatten hoeveel prikkels ik kan hebben. Of hoe ik mezelf hiertegen kan beschermen. Geloof me: dat is niet altijd makkelijk.

      Als ik een aantal jaar geleden had geweten dat ik ADHD heb was ik waarschijnlijk niet met zoveel studies gestopt, had ik geen burn-out gehad en had ik waarschijnlijk wel mijn proefschrift af kunnen ronden. Helaas weet ik dit nu pas en heb ik jarenlang als een dolle in kleine cirkeltjes rondgelopen me afvragend wat er toch mis met me was: waarom lukte mij nou niet wat anderen wel lukte, ondanks mijn creativiteit en hoge intelligentie?

      Ik wil daarmee echt niet meteen het gebruik van Ritalin prediken, maar de diagnose ADHD kan mensen echt veel handvatten geven om hun leven op orde te krijgen.

  3. Vrij apart hoe hier met elkaar om word gegaan, maar goed!

    buiten dat het waar is dat het etiket ADHD te snel word geplakt op een kind en vooral dat het door veel volwassenen word gebruikt als excuus, is het geen simpel onderwerp. uit onderzoek is gebleken dat 4 op de 5 kinder leidt aan een concentratie stoornis, simpel weg omdat er veel meer invloed is tegen woordig. Anders dan vroeger word er vanaf jonge leeftijd veel gevraagd van de hersennen. Er moet gemulitakst worden.. mobieltjes, computers, tv en dan ook nog de tablet aan. er is wel evenveel contratie maar die is verdeeld dat betekend dat er voor alles minder aandacht is, want de hersennen zijn daar niet voor gemaakt. Alles is sneller en het word allen maar sneller, kijk bijvoorbeel naar een tv programma van een aantal jaar geleden. in een paar jaar tijd is het tempo ver3dubbeld. Dit omdat de hersennen tegenwoordig te snel gaan voor de langzame programma’s om de hersennen actief te houden worden de beelden steeds flitsender. gelukkig zijn er oudere mensen die volgroeide hersennen hebben en gelukkig goed mee konden groeien met deze veranderingen. Maar niet iedereen kan dat, en al helemaal niet de hersennen van kinderen. er word teveel gevraagd waardoor er inderdaad een stoornis onstaat. wel word er verkeerd met de medicijnen word omgegaan, kinderen horen absloluut niet zo vroeg al met dat chemiesche spul beginnen. ten eerste werk het verslavend en ten tweede werd het oorspronkelijk alleen aan ADHD kinderen gegeven die thuis ongandelbaar werden. het doel word vergeten, met je zelf omgaan en leren hoe je je moet afsluiten van invloeden. want buiten dat het een concentratue stoornis is is het ook gewoon een extreme vorm van empathie.. het word ook wel hoogsensatief genoemd. ADHD is dan ook absoluut geen ziekte.. Deze discussie is al zeer lang bezig en er is meer aan de hand dan alleen een verzonnen ziekte, het is dan ook er kort door de bocht om te denken dat beter eten en een betere opvoeding de oplossing is. zo gaan we ook niet met dyslexy om. Het verschil tussen een normaal persoon en iemand met het etiket ‘ADHD’ is nu nog groot maar deze mensen halen langzaam aan de ‘normale’ personen in, het wordt tijd dat het echt als een probleem word gezien! niet gewoon maar een pilletje en klaar..

    ik bied mijn excuses aan voor mijn spelling etc. maar buiten gebrek aan structuur in mijn hoofd wat er altijd is wonden de reacties mij nog erger op. in mijn eerste jaren werd mij verteld dat ik ander onderwijs moest gaan zoeken omdat ik simpel weg te dom was voor normaal onderwijs, na goede begeleiding ben ik op het vwo terecht gekomen. nu doe ik havo examen maar als ik eerder wat hulp had gekregen had ik mijn vwo gemakkelijk kunnen doen. doordat ik onder mijn niveau heb gewerkt werd ik ook eerder afgeleid. maar gaande weg kan ik steeds bete omgaan met mijzelf maar dat heb ik moeten leren. en ik heb nog een lange weg te gaan!

  4. Vroeger werden dat soort kinderen in tehuizen gestopt. En heropgevoed. Of errder gedrild.
    Maar zie nu hoeveel van die kinderen nu gediognoseerd nu zijn met adhd. Dus je ziet wel ligt niks aan de opvoeding. Een slechte opvoeding kan het wel sterk verergeren maar absoluut niet krieren. Tevens Wat schrijven jullie nou. Als je het zelf zou hebben zou je nooit dit schrijven.
    Weet je hoe erg het kan zijn om adhd te hebben.
    Methylfenidaat is niet een oplossing die de adhd doet verdwijnen maar alleen een hulp middel zodat je er beter mee om kan gaan. En leerstof beter tot je kan nemen.
    Weggaan zal het nooit.
    En weet je hoe fijn het is om eindelijk wat rust in je hoofd te krijgen.
    Drugs is een pepmiddel. Adhd tabletten als je adhd heb werkt rustgevend.
    Dus kan er zeker geen spraken zijn van een fictie ziektebeeld.
    Oja. Ben ook een dochter van een voedingsdeskundige dus aan mijn voeding heeft het nooit gelegen. Voeding zoals suiker en kleurstof Als je daar druk van word dan spreek je over voedingsallergieof intolerantie geloof ik.
    Staat los van adhd.
    En een agenda of pictos kan een autist zeker helpen omdat dat zo de dag voorspelbaar word en dat weet wat hij kan verwachten. Zo werkt het niet voor adhd zo ook ook niet voor mij. Ik moet zelfs daarnaast een alarm zetten en nog kan ik het vergeten.
    Ben het dus met mr de hont eens. Uit eigen ervaaring.heb een leidinggevende functie die door mijn adhd erg veel van mij en mijn omgeving vergde . Met behulp van methylfenidaat gaat dat een stuk minder gecompliceerd nu. Heel fijn . Ook dat ik nu beter kan slapen omdat er meer rustis in mijn hoofd. Maar vergeet niet adhd zou altijd een strijd voor me blijven met of zonder medicatie. Het is een hulpmiddel

  5. Ik zou willen proberen om wat nuanceringen aan te brengen in dit hele verhaal. Ik heb de sterke indruk dat alle eerdere reacties afkomstig zijn van mensen die zelf geen enkele ervaring hebben met ADHD, noch als ouders van kinderen die gediagnosticeerd worden met ADHD, noch als mensen die zelf aan deze aandoening lijden.

    Sommige reacties geven ook aan dat er meer op punten en komma’s wordt gelet dan op de inhoud van het verhaal. Als ik zo hier en daar een spel- of taalfout maak, dan hiervoor mijn verontschuldigingen, maar probeer alsjeblieft mijn boodschap te begrijpen.

    Bij mij is de diagnose ADHD pas minder dan een jaar geleden gesteld, toen ik 53 jaar oud was. Toen ik er zelf achter kwam dat ik mogelijk ADHD had, ben ik op het Internet gaan zoeken naar informatie over deze aandoening. Niet alleen naar informatie die de mening van de specialisten op dit gebied weergeeft, maar met name ook de ervaringen van mensen zoals ikzelf, waar pas op latere leeftijd de diagnose ADHD werd gesteld.

    Net zoals voor mijzelf, was er voor veel van die mensen niets “fictiefs” aan ADHD, maar heeft deze aandoening enorm veel problemen veroorzaakt. Er is echter ook wel degelijk wetenschappelijk bewijs dat ADHD zeker niet “fictief” is. Zowel ik als veel anderen hebben enorm veel baat gehad bij het gebruik van Ritalin .

    Mijn problemen hadden dusdanige vormen aangenomen dat ik een directe oplossing nodig had die mij op hele korte termijn zou kunnen helpen. Dat bleek dus Ritalin te zijn en zoals ik al zei, ik heb er enorm veel baat bij gehad, en ben nu in staat om na een hele lange neerwaartse spiraaal eindelijk mijn leven een andere wending te geven.

    Ik ben mijzelf echter ook heel goed bewust van de mogelijke negatieve bijwerkingen. Omdat ik inderdaad problemen kreeg met depressiviteit ben ik gestopt met het gebruik van Ritalin en ben ik op zoek gegaan naar manieren om het zonder Ritalin te kunnen doen. Dit is wel degelijk mogelijk, maar het vereist heel wat zelfdiscipline omdat het vaak vereist dat je met name je eetgewoontes drastisch moet wijzigen. Makkelijker gezegd dan gedaan als je ADHD hebt.

    Diegenen die denken dat de problemen “gemakkelijk” zijn op te lossen weten duidelijk niet wat ADHD met iemand doet. Het zou veel te ver gaan om te proberen een wat completer beeld van ADHD te geven, maar ik zou willen voorstellen dat mensen eerst proberen wat meer te weten te komen over ADHD, voordat ze een enorm eenzijdig en ongenuanceerd artikel zoals dit gewoon voor zoete koek aannemen.

    Ook het argument dat het aan de ouders en/of de opvoeding zou liggen is wel een gemakkelijke manier om het probleem af te schilderen. Ik zou het ook kunnen opvatten als een belediging van mijn ouders die naar mijn mening alles hebben gedaan wat in hun vermogen lag om ons zo goed mogelijk op te voeden. Zij waren zich in de jaren 60/70 al bewust van het feit dat ik mogelijk ADHD zou hebben, alleen was er toen gewoon niemand in staat om dit in eerste instantie goed te diagnosticeren, laat staan het te behandelen. Dat ze daar later niet meer aan hebben gedacht neem ik ze zeker niet kwalijk, want ik was slechts een van de 6 kinderen die ze op fantastische wijze hebben opgevoed. Ik zou echter Marcel willen adviseren om eerst wat meer te leren over wat ADHD nu precies wel is, maar ook wat het zeker NIET is, voordat hij uitspraken doet die duidelijk zijn gebaseerd op totale onwetenheid over het onderwerp. Ik ben blij voor hem dat hij blijkbaar niet uit ervaring weet wat een depressie is, anders zou hij er niet zo gemakkelijk over oordelen.

    Ik kan echter wel een voorbeeld geven van mijn eigen ervaringen. Ik ben altijd een “driftkop” geweest. Dat is de rode draad door mijn leven. Ik heb echt van alles geprobeerd en ben onder behandeling geweest van allerlei “-logen”, maar niemand heeft ooit de diagnose ADHD gesteld. Eigenlijk denk ik dat al deze specialisten nooit een echte diagnose hebben gesteld, maar alleen maar mijn symptomen probeerden te “bestrijden”, in plaats van naar de echte oorzaak te zoeken. Dingen als “tot 10 tellen” en dergelijke “oplossingen” werkten gewoon niet. Je moet je dit voorstellen als rijden in een auto waarvan de remmen niet werken: je komt op een situatie aanrijden waarvan je weet dat je moet remmen, dus je trapt op de rem……. Maar er gebeurt dus NIETS. Ik denk dat je niet al te veel voorstellingsvermogen hoeft te hebben om te begrijpen dat het resultaat problematisch zal zijn. Dit gebeurde CONSTANT met mij in mijn dagelijkse omgang met mensen. Omdat ik van nature helemaal niet van confrontaties houdt, maar mijn brein niet in staat was om dit soort reacties (vaak om onbenulligheden) onder controle te houden, leverde dat niet alleen problemen op in de omgang met andere mensen, maar werd ik ook gefrustreerd omdat ik zelf NIET ZO WILDE REAGEREN, maar gewoon niet anders KON. Als je zelf geen ADHD hebt kan je je dat gewoon niet voorstellen, maar neem van mij aan dat het mij wel 53 jaar lang vrijwel dagelijks is gebeurd. Met Ritalin veranderde dit drastisch en nu heb ik eindelijk de kans om op een manier met mijn omgeving om te gaan die zowel beter voor mijn omgeving als voor mijzelf is.

    Dan de andere kant van het verhaal. Ik ben persoonlijk van mening dat ADHD teveel een “modeverschijnsel” is geworden en dat de diagnose vaak al te gemakkelijk wordt gesteld. Daardoor zal in vele gevallen TEN ONRECHTE een medicijn als Ritalin worden voorgeschreven. Ik ben het ook eens met de stelling dat de farmaceutische industrie vaak alleen maar op geld belust is, en niet op het welzijn van de mensheid. Maar om dat te gebruiken als “onderbouwing” dat ADHD een fictieve aandoening zou zijn gaat mij wel heel wat te ver. Het citaat uit “Der Spiegel” lijkt me ook niet direct de meest betrouwbare bron van informatie. Gewoon een enkele zin (natuurlijk met een hoog sensatiegehalte) gebruiken als basis voor een heel artikel, zonder die ene uitspraak terug te plaatsen in de context van het hele interview is een veelgebruikte techniek, die echter vaak weinig te maken heeft met journalistieke betrouwbaarheid. Als Leon Eisenberg dit ook zo bedoeld zou hebben, dan zou hij hiermee ook in een klap zijn totale carrière en naam teniet doen, en ik kan me niet voorstellen dat dit zijn bedoeling is geweest. Ik heb echter geen toegang tot de volledige tekst van het interview, dus kan hier ook geen duidelijke mening vormen over wat Leon Eisenberg bedoeld zou kunnen hebben.

    In iedere beroepsgroep zijn mensen werkzaam die serieus zijn in hun vak, maar ook mensen die het allemaal niet zo nauw nemen en gewoon zoeken naar de weg van de minste weerstand. Dit is een heel normaal menselijk verschijnsel en doet zich net zo goed voor in de medische beroepsgroep, of dit nu gaat om huisartsen, specialisten, verplegend personeel in ziekenhuizen of anderen. Het is ook bekend dat artsen net zo goed fouten maken als andere mensen, gewoon omdat ze ook maar mensen zijn. Dus dat de diagnose ADHD vaak ten onrechte wordt gesteld, hetzij door een gebrek aan grondige kennis van de aandoening, hetzij doordat een arts het niet zo nauw neemt, lijkt mij zeker een geloofwaardige conclusie. Maar dit maakt ADHD nog steeds niet tot een “fictieve” aandoening.

    Ook in de journalistiek zijn mensen die het blijkbaar niet zo nauw nemen. Naar mijn mening heeft de schrijver van dit artikel een zeer negatieve opvatting over de farmaceutische industrie, en heeft dus uitsluitend vanuit dit perspectief een artikel geschreven wat niet alleen zeer eenzijdig, maar naar mijn mening gewoon keihard misleidend is. Dat je op deze manier een hele grote groep van mensen die wel degelijk lijden aan ADHD de poten onder hun stoelen vandaan zaagt vindt ik uiterst twijfelachtig.

    Mijn persoonlijke mening over dit artikel: het is uiterst eenzijdig, zeer ongenuanceerd en het gaat ten koste van een hele grote groep mensen voor wie ADHD zeker geen “fictieve” aandoening is, maar die wel op een heel wat meer genuanceerde manier bekeken en gediagnosticeerd zou moeten worden.

    1. Mooi geschreven Ynze, en herkenbaar… zo is mijn ervaring ook.

      En ook ik zie wel de modegrillige kant van de diagnose. Anderszijds zei mijn specialist dat er gewoonweg meer en meer mensen “gevonden” worden. Er zijn momenteel zo’n 50.000 tot 150.000 ADHDers in Nederland. Terwijl volgens schattingen zo’n 3% van de bevolking het zou hebben. Dit zouden 510.000 Nederlanders zijn.

      Dan hebben we nog wel even te gaan voor ze allemaal gevonden zijn. Of ze allen aan de medicatie moeten, dat denk ik niet. Het feit dat ze (nog) niet gevonden zijn kan ook duiden op het feit dat ze wel goed door het leven surfen met ADHD en zonder een of andere behandeling.

      Daar ADHD erfelijk is, heb ik het zws van mijn moeder (de drukste van mijn ouders), en die werkte in de gezondheidszorg als ziekenverzorgster en activiteitenbegeleidster. Prima beroepen die je als creatieveling kan uitvoeren zonder veel deadlines e.d. En zo zullen er meer zijn.

      Voor de rest geldt een of andere hulp om richting te krijgen is wel handig.

  6. De farmacie heeft over de rug van onze kinderen miljarden verdient en ouders het gevoel gegeven dat het niet aan hen ligt en dat gaf de ouders weer een geruststellend gevoel!
    Voor mij is het duidelijk dat mijn kinderen een spiegel zijn voor mij,
    en ik voor hen.
    Dit betekend dat als mijn kind druk is of staat te stuiteren ik kijk naar wat deze situatie mij te vertellen heeft.
    Als je eerlijk in je eigen spiegel durft te kijken dan zal je zien dat jij degene bent die druk is en dat constant aan je kind laat zien zodat het kind jou nadoet en jou zo laat zien wat je aan het doen bent.
    Ik heb al eerder een stukje over dit onderwerp geschreven en verteld dat adhd niet bestaat maar is gecreëerd.
    Je krijgt dan gelijk de farmacie en de wetenschappers over je heen die jou wel willen vertellen hoe het zit.Maar zij hebben hun waarheid en dat mag er ook zijn.
    Hieronder een stukje van het verhaal dat ik eerder schreef over mijn ervaring en waarheid zoals ik die beleef heb:

    Het leven: onze eigen creatie!
    Niets overkomt ons; nee, wij creëren alles zelf, Onze hele buitenwereld waarin wij met z’n allen in leven, is een weerspiegeling van onze innerlijke wereld. Als een ziekte mij niet geheel duidelijk is dan vraag ik het even aan ‘boven’ en als dat nodig is dan laten ze me het zien. Zo vroeg ik eens of ik te zien mocht krijgen hoe ADHD ontstaat, en wat je eraan kunt doen.

    ADHD, een diagnose die precies in spiegelbeeld is gesteld..? De wereld op zijn kop!
    Op dat moment zakte ik in een soort bol, ik omschrijf dit als een ervaringsenergie waarin je terecht komt. Ik zag toen een meisje dat nog boven was en op dat moment zag ik hoe ze incarneerde. Terwijl ze in de baarmoeder zat, voelde en hoorde het meisje alles wat de moeder op dat moment deed. Ze voelde alle onrust en angsten van haar moeder, maar kon hier weinig tegen doen; ze nam de angsten en onrusten een beetje over als een soort spons. Maar na negen maanden was het zover, ze mocht de grote wereld gaan ontdekken.

    Het meisje werd keurig gevoed maar werd wel na enkele maanden naar oma gebracht en/of naar de crèche. Het gebeurde vaak dat de ouders s`morgens haast hadden of zich hadden verslapen en dat het meisje dan snel werd aangekleed. Ze kreeg dan vlug wat te eten en er werd geen rust en tijd besteed aan het meisje. Snel werd ze dan in de ‘Maxicosi’ gestopt en afgeleverd bij oma of op de crèche. En als ‘s avonds het meisje weer werd opgehaald dan ging moeder snel naar huis om boodschappen te doen of eten te maken. Dit ging zo maanden en jaren verder en het kind werd steeds drukker en drukker

    Het meisje voelde dit alles maar kon zich niet uiten, ze kon alleen maar huilen en deed haar best om haar ouders te helpen en deed dat door zoveel energie van de ouders op te nemen, als ze kon, als een spons. Ook de spanningen binnen het gezin, waar bijvoorbeeld de vader, als hij thuiskwam, lekker op de bank ginng zitten. Moeder ging dan ook nog gewoon eten koken, na ook een dag werken, deed er ook nog eens de was bij. De onderlinge irritatie die ontstonden, werden zelden uitgesproken. Zo stapelden de spanningen zich op en werd het meisje steeds drukker.

    Doordat de ouders geen fatsoenlijke rust namen en maar door gingen zonder zich bewust te zijn van hen eigen gedrag, liet het meisje steeds meer onrust zien en begon letterlijk te stuiteren. Met dit gedrag wilde ze de ouders te laten zien waar ze nou eigenlijk mee bezig waren, maar in plaats van begrip was er onbegrip. Het omgekeerde gebeurde: ze vielen steeds vaker tegen het meisje uit en zeiden dat ze ‘eens normaal moest doen met haar drukke gedoe’…

    Maar het meisje haalde alles uit de kast om toch aandacht te krijgen van de ouders voor deze situatie, maar er werd steeds meer gescholden en er werden op een bepaald moment zelfs tikken uitgedeeld aan het meisje. De ouders waren ten einde raad en gingen naar de huisarts; deze stelde vrij snel de ADHD-diagnose en het meisje kreeg ‘Ritalin’ voorgeschreven. De arts vertelde erbij dat het meisje nu wel rustiger zou worden van dit ‘medicijn’.

    En ja hoor, het meisje werd inderdaad rustiger, ze kon alleen niet goed meer mee komen op school en leek wel wazig en verdoofd. Niemand had opgemerkt dat het meisje een spiegel was voor haar ouders, dat ze alleen maar om rust had gevraagd voor haarzelf én voor de ouders.. Zo zijn er momenteel miljoenen ouders die niet kunnen en willen inzien dat hen kinderen een spiegel zijn van henzelf.

    Er is dan ook, met uitzondering van een enkele arts, niemand gebaat bij het beter worden van mensen. Zeker niet de boosdoener: de miljarden industrie genaamd ‘farmacie’.

    Wij ouders moeten echt bewust worden van ons gedrag en naar onze kinderen gaan kijken en luisteren wat zij te vertellen hebben, anders zitten binnen een paar jaar miljoenen kinderen aan de ritalin en aan de antidepressiva. Dit zijn gewoon harddrugs, dus de overstap later in hun leven, is voor deze kinderen dan ook snel gemaakt. Het meisje dat ik zag, heeft zelf een einde gemaakt aan haar leven en is weer terug in het Licht; ze komt weer terug en zal het weer proberen.

    Wij kunnen wel als ouders roepen: “Kijk eens wij hebben een Nieuwe Tijdskind!”, of een ander stel roept dat zij een ‘Kristalkind’ hebben, en weer een ander roept dat zij een ‘Indigokind’ hebben, maar laten we alsjeblieft niet vergeten dat het gewoon kinderen zijn die een goede basis nodig hebben. En dat we meer aan ouders hebben die een kind rust, geborgenheid, liefde en tijd kunnen geven..!!
    Het komt erop neer dat we eigenlijk als ouders eens ‘Ritalin’ zouden moeten gaan slikken. Dat willen wij als ouders natuurlijk liever niet, maar waarom laten we het dan wel gebeuren met onze kids???

    En zo zijn er nog duizenden ziekten en klachten die je zonder medicatie kan oplossen. Volg je hart en volg je eigen waarheid en hou je daar aan vast. En laat je niet beïnvloeden door anderen; zij hebben weer hun eigen waarheid.

    Raymond

    1. U moet in de Efteling gaan wonen. Daar geloven ze nog in sprookjes.
      Vroeger noemde men het MBD. Er zijn 300 varianten van ADHD.
      Zeker vindt men het makkelijk om kinderen gauw een pilletje te geven.
      De medici moeten goed uitvogelen welk “soort ” ADHD het kind heeft.Vaak is het erfelijk, of door voeding en maar ook door een hersen beschadiging. (hoge bloeddruk van een zwangere vrouw)
      Wij als ervaring deskundige ouders zijn goed begeleid door neuroloog Temmink en zijn hem dankbaar voor het voorschrijven van Ritalin voor onze zoon die nu afgestudeerd is als Technisch Bedrijfskundige.

    2. Mooi geschreven, kinderen zijn inderdaad kinderen en reageren op hun omgeving. Edoch, ik heb een redelijk rustige en gelukkige jeugd gehad. Desondanks was ik altijd druk tot “onhandelbaar” (ik lees nog wel eens oude schoolrapporten). Toch rolde ik door de basisschool (advies LBO of gewoon gaan werken, uiteindelijk HAVO en VWO afgerond, dankzij een goede cito score… jammer dat ze die onbelangrijker willen maken dan docent advies, dan was ik naar LBO gegaan), die laatste twee ook redelijk makkelijk afgerond, dankzij met name de kadaverdiscipline thuis en liefdevolle ondersteuning.

      En toen kwam de boze buitenwereld: studeren, op kamers, losgelaten in de chaos om me heen. 10 jaar studie, 7 scriptie onderwepen later net niet afgestudeerd. En na 27 werkgevers in 15 jaar uiteindelijk financieel aan de grond door een goed gesprek met een manager een keer zo verfoeilijke farmaceutisch gesponsorde psychiater bezocht. En wat blijkt: ADHD, overigens hij stond een hersenscan toe hoor, zou weinig uitmaken (in reactie op een andere reactie waarin “geadviseerd” wordt om hierna te vragen, de medici zouden het niet toestaan, dat is dus niet altijd zo). Zijn advies was idd concerta (Ritalin is zooo ouderwets, je laat iemand met een concentratiegebrek toch niet stipt elke 4 uur een pil slikken? Dat vergeet die) en groeps coaching. Wat een feest der herkenning om andere ADHD-ers te ontmoeten. Ja, ieder individu is uniek, maar je hebt met de ene meer overeenkomsten dan met de ander. Veel viel op zijn plek, en de medicijnen brachten toch zeker veel rust in de kop.

      De hyperactiviteit vind ik namelijk het meest fijne van ADHD, beetje bewegen kan geen kwaad, ik kan alles eten zonder aan te komen etc… Maar de duizenden en dan ook echt duizenden gedachten die non-stop door mijn hoofd schieten. Slappeloosheid door teveel gedachten, altijd malen. Voor mijn beurt spreken, sneller analyseren dan mijn omgeving (handig in mijn huidige werk hoor, maar mijn adviezen landen zo slecht omdat ik mijn omgeving vergeet mee te nemen, “slomme duikelaars allemaal” denk ik dan).

      Ik ben het eens om een kind een kind te laten zijn. Met veel aandacht en liefde van een ouder, kom je ver. Maar dan laat je het kind vrij, en geloof me, dan bestaat ADHD toch wel echt, voor volwassenen. Zeker in deze maatschappij. Er zijn zat banen die wellicht geschikt zijn voor mensen die druk zijn, gebrek aan concentratie een tekort hun aandacht ergens bij kunnen houden. Maar niet elk persoon is geschikt voor die banen. Ik ben een adviseur, een procesdenker, dan zal je moeten werken in bedrijven van enige omvang, die werken met planningen en deadlines. Dan komt een gebrekkige aandacht en concentratie gecombineerd met impulsiviteit en hyperactiviteit niet echt goed uit. Dat er dan medicatie is die mij iets rustiger maakt (mijn partner was al met mij samen voor de diagnose en drogering en merkt geen noemenswaardig verschil) zeker een uitkomst. Voor mij is het geen wondermiddel, ik kan nog steeds onrustig zijn, heb nog altijd honderden gedachten (in plaats van duizenden toch vooruitgang, maar de meeste mensen komen niet verder dan tientallen gedachten zo antwoorden ze meestal op mijn vaag aan hoeveel zaken zij denken), maar ik heb inmiddels toch al 3 jaar dezelfde werkgever, bouw eindelijk iets op wat bestaan heet en een schuldenberg af (die mijn familie zo vriendelijk was voor te financieren)…

      Blij dat er andere ervaringsdeskundigen ook aangeven dat het lijkt alsof dit artikel en de meeste reacties niet geschreven zijn door ADHDers of ouders van ADHDers. Geloof me als ik zeg dat ik nooit voor medicatie ben geweest of nog ben. Maar ik merk toch elke dag dat er meer uit mijn handen komt sinds ik de diagnose, coaching en medicatie heb ontvangen, dan daarvoor. En nog altijd ben ik actiever en sneller dan menigeen in mijn omgeving. Wat me als ik moe ben of tegen een deadline aanloop vaak goed uitkomt.

  7. ADHD is fictie, staat er in koeien van letters.
    Waarom haalt men zomaar ADHD uit de hele fictie ruif?
    Kon evengoed over have en goed, politiek, onderwijs etc. gaan want :
    ALLES IN DEZE 3D-WERELD IS IMMERS FICTIE!
    ALLES!

  8. http://www.youtube.com/watch?v=J3wm3-jqQ88
    http://www.youtube.com/watch?v=33Ic1CtdLIY
    Ik ben anders dan de rest
    Ik kleur nooit binnen de lijntjes, Ik heb sambal in m’n kont
    Ik hoor de allerkleinste kraakjes, ik kijk altijd in het rond
    Ik zit niet stil en let niet op, zit te tikken met m’n pen
    Iedereen wordt gek van mij, maar ik ben wie ik ben
    Ik ben sneller ik ben drukker ik ben anders dan de rest
    Ik ben nooit saai ik ben nooit standaard ben de raarste uit het nest
    Ik heb geheime krachten waardoor ik niet stil kan staan
    Ik heb de superpowerrrrr om altijd door te gaan
    Soms als ik op school ben houd ik me in bedwang
    En praat ik heel erg langzaam, sjok ik door de gang
    Maar na een klein kwartiertje komt die sambal in m’n kont 🙂

  9. Beste Raymond en Marcel, dank jullie voor de mooie uitleg.
    Van de leraar van mijn oudste zoon vroeg mij laatst of ik mijn zoon geen pilletje kon geven (dit werd letterlijk gezegd!). Zijn concentratie zou beter kunnen en dit zou ik kunnen bereiken met een pilletje! Ik ben anti pillen, dus na enig onderzoek kwam ik uit op voeding, straling wifi/dect telefoons, fluoride enz enz.. Zo wie zo helpt het niet dat wij onze kinderen dagelijks snoep, koek en drankjes geven met allerlei E-nummers en zoetstoffen. Ook in het gezonde eten zitten genoeg verborgen E-nummers. Geef een kind eens een ‘fruit shoot’, een handje Haribo snoep of Smints, je herkent je kind niet meer terug. Mijn kinderen stuiteren dan alle kanten op.

    Buiten dat voeding veel doet met kinderen en volwassenen, kan ik me ook heel goed vinden in de uitleg van Raymond. Ik ga dit dan ook ter harte nemen!

  10. Vraag en antwoord

    Als een dokter of psychiater u vertelt dat uw kind aan een ‘bipolaire stoornis’ lijdt (ADHD/ADD enz.) en medicatie noodzakelijk is, vraag hem dan eerst eens naar :
    * een laboratoriumtest
    * een bloedtest
    * een hersenscan
    (Onderzoeken om vast te stellen of het kind inderdaad aan deze aandoening lijdt).

    Zoals te verwachten, zult u te horen krijgen dat dit niet mogelijk is…

    Als de arts dan toch één van de volgende middelen wil voorschrijven : methylfenidaat (bv Ritalin/Concerta/Strattera), antidepressiva (SSRI’s – bv Prozac/Seroxat) of antipsychotica (bv Risperdal/Seroquel), stel hem dan de vraag waarom hij het leven en dagelijks functioneren van uw kind zou willen riskeren met deze levensbedreigende medicijnen (drugs!), zolang er GEEN bewijs geleverd kan worden over de veiligheid ervan…

    Informeer u grondig en confronteer zorgverleners met uw steekhoudende argumenten…

    Bijkomende tip : stel de arts/psychiater voor eerst de resultaten af te wachten van de 60-dagen test door het drastisch wijzigen van het voedingspatroon (zonder kunstmatige kleur- smaakstoffen en e-nummers) en met ondersteuning van een magnesiumkuur.

    Parents, know your rights : About ADHD & child ‘mental disorders’ : http://www.youtube.com/watch?v=TlvJTYbUFuk&feature=player_detailpage

    1. ben het er helemaal mee eens. Een diepgaand onderzoek (brainscreen via de urine en een gedetailleerd bloedonderzoek) tonen aan welke stoffen je lichaam (bloed & hersenen) te veel of te weinig aanmaken. De meeste tekorten kan je perfect opvangen met voeding en voedingssupplementen. Meer info vind je bij een orthomoleculaire arts.

    2. En wat dachten jullie van geen medicatie, maar psychotherapie of hoe je het ook wilt noemen. Wat de naam van de aandoening ook is, als een mens zichzelf in de weg zit hoef je daarvoor niet meteen aan de medicatie. Met bewustwording en structuur in je eigen leven leren aanbrengen kom je meestal (met name op lange termijn) veel verder. Dit geldt niet alleen voor volwassenen, maar ook voor kinderen. Kinderen kunnen vaak heel goed zelf aangeven wanneer ze drukker worden en het overzicht kwijt zijn. En dan samen zoeken naar een manier om deze momenten te herkennen, hiermee om leren gaan en het uiteindelijk leren voorkomen.

    3. Als de arts/psychiater zegt dat ADHD en ADD bipolaire stoornissen zijn, zou ik sowieso nog eens flink achter mijn oren krabben….. Bipolaire stoornis = manische depressie!!!

  11. Zonder sokken

    Ritaleintje ging uit wandelen,
    met twee kleuren sokken aan.
    Dat heeft de juf zeer verdroten,
    er is direct wat aan gedaan!

    De psycholoog heeft autonoom
    in ‘t dossier met rood vermeld:
    Dualistisch Sokken Syndroom.
    Voor ‘t consult al vastgesteld.

    Een stoornis voor het leven
    komt niet meer van ons af.
    Wij zullen haar pillen geven,
    en ontnemen u ‘t gezag.

    Ritaleintje mag niet wandelen,
    nooit gekleurde sokken aan.
    De medicatie gaat al werken:
    ze gaat zelfs al niet meer staan!

    Ons Ritaleintje is overleden.
    Psychose bracht haar bij het raam
    Op de bijsluiter stond te lezen,
    dat het al vaker zo was gegaan.

    Van de zevende is zij gesprongen,
    zo maar, zonder sokken aan!
    Dat heeft de Farmacie gespeten,
    weer een stuk omzet naar de maan!

    Ons Ritaleintje wou graag leven,
    met twee gekleurde sokken aan.
    Nu is zij zonder sokken
    naar de hemel toe gegaan.

    Uit: Ontmoedering

    Fernand Haesbrouck’s blog : http://www.adhdfraude.net/blog/

  12. Fernand is heel goed in het uitzoeken van misstanden aangaande de verzonnen aandoening ADHD. Er zijn weinigen die de chemische samenstelling van ‘medicijnen’ weten en hij kan zien – door zijn ervaring – waar er weer wordt gesjoemeld.
    Fijn dat je dat er aandacht aan hebt besteed.

  13. @Ellen,

    Mooie reakties, zowel gedicht als op 11, heel veel etiketten zijn mensontwaardig en niet waar, een mens is zoveel meer dan zijn beperkingen die van “bovenaf” worden opgelegd, allemaal vanuit standaardkennis, wijsheid komt er niet aan te pas. Als je op deze manier behandeld wordt en je gelooft de “artsen” wordt je klacht nooit een kracht. Ik denk niet eens dat de artsen zichzelf geloven, het is overdracht van feitenkennis. Hier schiet geen mens wat mee op. Mensen die hier de macht en het geld hebben zijn in wezen zielige mensen, maar ze dragen wel verantwoording voor mensen die op dat moment van hun afhankelijk zijn, volgens mij realiseren ze zich dat totaal niet. Het systeem moet gediend. Ook niet gek als je bedenkt dat ze nog mechanisch denken; dat hun hart er alleen maar is om bloed met zuurstof rond te pompen, het lijkt wel of hun Brein op deze manier zuurstof te kort komt. Anders zou het meer samen werken met hun Hart!

    1. ik ben blij dat er wat kritischer gekeken wordt op het gebruik van Rilatine. Artsen hebben mijn zoon tweemaal Rilatine voorgeschreven (op 12 jaar en op 18jaar). Ik ben zelf beginnen rondzoeken en ben uiteindelijk gevallen op een perfect natuurlijk middel dat VEEL BETERE RESULTATEN geeft dan Rilatine, namelijk PrimActiv en PrimAssur van het bedrijf Primrose. Mijn zoon functioneert nu weer en vanaf september zal hij terug naar school gaan. ZONDER RILATINE! Ik wil wel onderstrepen dat Rilatine waarschijnlijk wel zijn nut zal hebben in zeer specifieke gevallen. Ik ben geen arts, ik kan alleen maar weergeven wat ik zelf ondervonden heb.

    2. ADHD = Hart – dunnedarm (+) – Nier

      ALS = Hart – dunnedarm (—) – Nier
      Bekende verschijnsel: hand en voet zeer koud

    3. http://www.gezondheid.nl/medische-dossiers/informatie/ritalin-bijsluiter.htm
      • bij aandoeningen van het hart-vaatstelsel
      • verhoogde bloeddruk
      • hartritmestoornissen
      • hartkrampen

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Methylfenidaat
      Mogelijke bijwerkingen, die in de loop van de tijd vaak afnemen, zijn: hartkloppingen

      Je kookt een heerlijke soep. 10 minuten later is het goed gekookt en je doet de vlam uit om klaar te eten.
      Wat gebeurt het als langer dan 10 minuten, zeg maar 20 minuten. De soep stroomt uit de pan.

      Ritalin lijkt als een deksel. Je legt dit moment op de pan. De soep blijft voorlopig in de pan.

      Is dit de oplossing?

    4. Voor sommige kinderen zijn etiketkinderen. Deze kinderen zijn van 10 tot 15 minuten (soep koken) die iets drukker dan normaal.
      Maar je hebt sommige kinderen die van 15 tot 20 minuten. Een echte ADHD-kinderen. NON-stop kinderen.

      PrimActiv en PrimAssur kan je vergelijk als een regelaar van een kookplaat met een zachte vlam. Het lost de probleem tijdelijk op maar niet 100% genezen.

      Het hart.
      Hart is de temperatuur regelaar van onze lichaam. Je kan het vergelijk als een thermostaat voor een CV-ketel. 36 graad dan slaat de thermostaat tijdelijk af. Lager dan 36 graad dan slaat het aan.

    5. ADHD = Hart – dunnedarm (+) – Nier

      Hart – dunnedarm (+)

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Dunne_darm
      http://nl.wikipedia.org/wiki/Dikke_darm

      Hart heeft een verbinding met de Dunnedarm voor de juiste temperatuur voor onze lichaam.

      http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20021104_spijsverteringmens03
      Waarom zitten de Dunnedarm binnen de Dikkedarm?

      Eerst wordt het Hart kloppen om de juiste temperatuur naar de Dunnedarm te verhogen om de vocht/eten resten van de middelste stuk Dikkedarm (boven de dunnedarm)te verdampen en te versturen naar de andere organen. De onderlichaam zal de Nier verzorgen. De bovenlichaam zal de Milt verhelpen.

      De warmte zal als circuleren van boven naar onder en van onder naar boven. Zo voel je een warme lichaam, handen en voeten.

      Bij de hart en vaten patiënten zie je vaak koude handen en voeten.
      Een verstoring tussen het hart en dunnedarm.

      Wanneer de warmte constant naar boven stijgt zoals de ADHD-ers net als de soep verhaal. De warmte moet uit. Wat zie je de reactie van de ADHD-ers.
      Zij schoppen, rennen, bewegen om het af te koelen.

      http://www.youtube.com/watch?v=ywo6u3lhY8Y&feature=related

      ADHD: Hart en Nier onbalans

  14. Ja, hoor daar is ie weer, de jaarlijkse zomerdiscussie over adhd. Zeker weer komkommertijd. Ook gelezen dat de vertaling van het Engels naar het Duits niet correct was. Ach ja, het is “. Der Spiegel”. Wordt ook wel roddelblad genoemd.

  15. Ik kan me er helemaal in vinden. Vooral in het stukje parenting. Kinderen hebben rust,veiligheid en regelmaat nodig. Geef deze kinderen als ouder duidelijkheid keer op keer. En de kinderen leren ermee omgaan. Geen hectiek niet altijd maar meegaan in de wensen van de kinderen.

    1. Beste Xandra,natuurlijk hebben kids regelmaat en structuur nodig! Ook mijn ouders hebben dat in mijn jeugd uitstekend gedaan.Neemt niet weg dat je als kind zijnde (in mijn geval dus) met ADHD daarmee het beeld volledig kunt laten verdwijnen. Nu ben ik 43 jaar en sinds 4 jaar is uiteindelijk door mijn eigen wil de diagnose gesteld. Ondanks de gekregen structuur en regelmaat van huis uit heb ik door de ADHD (vroeger nog niet veel over bekend),veel problemen gekend. Het is niet alleen het druk zijn, ook de grote chaos in je hoofd, het impulsief handelen enz. enz. In mijn jeugd was ik alleen maar een ongeconcentreerd,lastig kind!!! Dankzij Methylfenidaat (ook in mijn geval Ritalin) Is de chaos in mijn hoofd drastisch vermindert zodat ik veel makkelijker prioriteiten kan stellen aan impulsen van buitenaf,en makkelijker kan concentreren. Neemt niet weg dat dit medicijn alleen maar een ondersteuning is,zelf moet ik hard werken om te veranderen..Natuurlijk kun je kinderen met diagnose ADHD zonder methylfenidaat met goede begeleiding er mee overweg te kunnen gaan. Maar dat is (zie mijn verhaal) niet altijd mogelijk….Voor de rest voel je niet aangevallen, dit wilde ik wel even kwijt… groeten peter….

    2. Sorry,in de tweede regel bedoel ik dat jet beeld niet volledig kunt laten verdwijnen.

  16. Het is een intriest maar kennelijk een waar verhaal. Het is onbegrijpelijk dat 150 afgevaardigden van een Amerikaanse belangenvereniging met 38.000 leden, op basis van een mandaat van de VN, een boek produceert dat door 400.000 mensen wereldwijd geraadpleegd wordt.

    Ik snap totaal niet dat we met een overheid opgescheept zitten die dit niet gesignaleerd heeft of die het kennelijk accordeert dat de menselijke gezondheid van kinderen fungeert als handelswaar.

  17. ADHD is een verzonnen ziekte. Ik leerde van Centrum ZitStil en hoorde van een andere instelling dat er wordt gekeken in situaties waarin
    ADHD gedrag voorkomt. Men heeft hiervoor speciale settings bedacht.
    Ik heb hiervan bewijs op schrift en/of audio-verslag.
    Bij Centrum ZitStil zegt men dat: “Observatie op verschillende momenten in verschillende situaties (hun gemaakte situaties) moet worden verricht.
    Het ADHD gedrag kan zich volgens Centrum ZitStil maskeren en daarom moeten hun situaties NIET VOLDOEN AAN
    – gestructureerde settings;
    – een nieuwe situatie;
    – leuke opdrachten die de persoon interessant vindt;
    – een 1 op 1 situatie;
    – situaties met sterk toezich/supervisie;
    – situaties die sterk onmiddellijk worden beloond.”
    Volgens Centrum ZitStil “zijn de oorzaken van ADHD:
    – erfelijkheid;
    – pre- en perinatale factoren;
    – verschillen in werking en vorm van de hersenen;
    MAAR NIET
    – verkeerde voeding; of
    – verkeerde opvoeding.”

    Maar Dr. Pelser toonde wetenschappelijk aan dat voeding wel een factor van invloed bij ADHD-gedrag is.
    Ook een vroeg trauma kan een druk en chaotisch gedrag veroorzaken,
    maar dan is er een concreet incident geweest dat is vermeld in een medisch dossier.
    Als pedagoog van voor 1985 leerde ik al dat met opvoeding en aangepaste leer- en onderwijsstijlen en vormen er geen ADHD-gedrag is tenzij er sprake is van hersenafwijkingen. Men noemde de hersenafwijkingen toen Minimal Brain Damage.
    Hersenafwijkingen kunnen door bloedonderzoek en scans opgespoord en verklaard, maar dat gebeurd heel erg weinig, zodat het verstrekken van medicatie niet gepast is.
    Blijft over dat ouders en leerkrachten (vroeger onderwijzers genoemd naar de arbeid die ze uitvoerden, maar nu kennelijk niet meer) ADHD kinderen voortbrengen omdat ze situaties scheppen die voldoen aan de criteria genoemd door Centrum ZitStil waardoor ADHD-gedrag wordt getoond.
    Verder zou het de lezer niet zijn ontgaan dat er kennelijk bij kinderen met ADHD-gedrag dus ook periodes of situaties zijn zonder ADHD gedrag. Maar dat brengt mij op de gedachte dat er net als bij suikerziekte sprake is van een voortdurend tekort aan suiker of insuline en niet met tussenpozen, zodat het niet logisch is dat er bij ADHD situaties kunnen voorkomen zonder ADHD-gedraq.
    Een ziekte die in geen enkel ziekenhuis met bloedonderzoek en/of scans kan worden aangetoond en derhalve moet worden beschouwd als een verzonnen ziekte waar veel geld mee wordt verdiend.

    Op een opmerking van mij tegen een orthopedagoge nieuwe stijl dat men geen diagnose ADHD kan stellen als het kind in verschillende situaties geen ADHD gedrag vertoond en al eerder door een onafhankelijk instituut is gediagnosticeerd als “GEEN ADHD” kreeg ik de reactie “wat bewijst dat ?”.
    Het bewijst voldoende en verklaart ook het gedrag van een orthopedagoge nieuwe stijl.

    1. beste Piet, heeft u zelf adhd van dichtbij meegemaakt??? Met alleen goede opvoeding kom je er niet mee!! ik ben nu 43 en heb het aan de lijve ondervonden.. Ja ook ik heb ADHD met gebruik van methylfenidaad… en ja, ik heb een goede opvoeding gehad met een strakke regelmaat en structuur… toch heeft dat toendertijd niet afdoende geholpen.. mogelijk had mijn leven er anders in positieve zin eruit gezien als ik toen medicatie ter ondersteuning had gekregen… ik kan hele verhalen vertellen… m vr gr Peter.

    2. Peter er zullen altijd uitzonderingen blijven, maar zou je ook kunnen vertellen hoe je diagnose ADHD door een arts is gesteld.
      Heeft hij bloedonderzoek gedaan om stofjes-tekorten op te sporen of heeft hij hersenscans laten doen om vast te stellen dat er iets mis is en waarmee heeft hij de gevonden resultaten vergeleken. Heb je altijd de juiste voeding gehad zoals die door dr. Pelser wordt aanbevolen.
      Ook een gebrekkig pedagogisch klimaat kan aanleiding zijn voor symptomen die lijken op ADHD-gedrag (zie gebrek aan hechting, gebrek aan veiligheid, gebrek aan vertrouwen, gebrek aan begeleiding, gebrek aan communicatie, een autoritaire ouder etc.). Kortom alles wat je groei en ontwikkeling in de weg heeft gestaan.
      Zijn er situaties waarin je volgens jou geen ADHD-gedrag hebt.
      Heb je overal en altijd ADHD gedrag gehad, want als je niet voldoende symptomen hebt dan zou je geen diagnose ADHD moeten krijgen.
      Het beroerde met medicatie voor ADHD is dat je het moet blijven slikken en je het niet geneest. Sterker nog er is een groot risico
      dat je zoals wetenschappelijk bekend is symptomen van dementie krijgt omdat elke dosis je neuronen in de hersenen kan verwoesten.
      Net zoals medicatie voor diabetes een gevaar is voor mensen die geen diabetes hebben.
      Overigens ik heb in verschillende situaties met mensen met ADHD, autisme, chromosoom X, contactstoornissen etc. gewerkt.

  18. mijn kleinzoon heeft een hechtings stoornis,(hij is op 6 jarige leeftijd bij mij komen woonen,had toen een iq v 50 , is inmiddels 60) hij is wel altijd heel druk geweest, toch uit de onderzoeken , vraaglijsten is er niet duidelijk adhd naar voor gekomen, op zijn scan was er wel wat te zien , m vraag me niet wat, niks ernstigs in ieder geval,bloed was in orde , van de conserta en medicanet werd hij echt doodziek , hooge koorts tegen de 41 aan, hoofdpijn overgeven ectra hooge bloeddruk, ik b meteen gestaakt, Ritalin werkte wel , kreeg hij s morgends om 8 en om 12 uur
    was dus als hij uit school kwam uitgewerkt, dus was hij ekstra opstandig, en hij kwam s avonds niet in slaap, de arts wou deze niet verhoogen na 3 per daags,maar stapte meteen over op de conserta en daarna medicanet , ik heb zowie zo al een hekel aan medicatie , maar ik had weinig keuze , ik werd min of meer voor t blok gezet door zijn school en voogd,
    nu slikt hij de stratera, deze valt niet onder de opiumwet, en deze werkt heel goed, hij kan zich beter consentreren,minder snel /opvliegend/geprikkeld, en valt s avonds gewoon op tijd in slaap ,hij heeft nu geen last v bijwerkingen, , alleen mijn portemonee is er minder blij mee, 3,00 per pilletje p dag,maar oke t werkt ,en hem geeft t rust in zijn hoofd, zonder dat t bijwerkingen heeft, tot nu toe dan , want men weet nooit wat voor invloed t heeft in de toekomst, en dat blijft mijn angst, maar dat is met veel medicatie, hij gaat er ook therapie naast krijgen , eerst denken dan doen pmt,ik heb alle vertrouwen in m dat t wel goed komt,

    1. “Menselijke bekrachtiging via het gebruik van farmaceutische producten; de consumptie van deze producten droeg bij aan veranderend gedrag van kinderen, zonder enige bijdrage van het kind zelf” zegt de Amerikaanse psychiater Leon Eisenberg op zijn sterfbed.
      In haar bijdrage in deze discussie schrijft Maria dat haar kleinzoon eerst middelen die vielen onder de Opiumwet zoals methylphenidate oftewel Ritalin kreeg voorgeschreven.
      Je zou dan denken dat mensen gaan nadenken waarom dat middel onder de Opiumwet valt namelijk dat het de gezondheid schaadt en geen therapeutisch doel heeft.
      Verder is het een standaardreactie dat bij niet tijdig nemen of onvoldoende dosis er ontwenningsverschijnselen optreden die ook de symptomen kunnen verergeren.
      Ook is het opvallend dat als het kind al het nodige zonder medicatie krijgt dat ze in veel gevallen niet meer voldoen aan de diagnose ADHD.

  19. Ze weten het maar verzwijgen het om commerciële of andere redenen.

    http://www.adhdfraude.net/blog/

    Ze probeerden hem monddood te maken door een valse aangifte via
    een persoon die in dubieuze kringen verkeert.

    De rechter in hoger beroep sprak hem vrij en bevestigde indirect na raadpleging van de universiteit van Gent en de overkoepelende organisatie van Belgische universiteiten dat hij geen onwaarheid sprak.

    Hij is dus betrouwbaar en geloofwaardig.

  20. volgens Guyton & Hall, Textbook of Medical Physiology doet sommige medicatie het volgende:
    zie
    https://www.inkling.com/read/textbook-of-medical-physiology-guyton-hall-12th/chapter-46/instability-and-stability-of

    ” Long-Term Changes in Synaptic Sensitivity Caused by Automatic Down-regulation or Up-regulation of Synaptic Receptors.

    The long-term sensitivities of synapses can be changed tremendously by up-regulating the number of receptor proteins at the synaptic sites when there is underactivity and down-regulating the receptors when there is overactivity. The mechanism for this is the following: Receptor proteins are being formed constantly by the endoplasmic reticular–Golgi apparatus system and are constantly being inserted into the receptor neuron synaptic membrane. However, when the synapses are overused so that excesses of transmitter substance combine with the receptor proteins, many of these receptors are inactivated and removed from the synaptic membrane.
    However, when the synapses are overused so that excesses of transmitter substance combine with the receptor proteins, many of these receptors are inactivated and removed from the synaptic membrane.”

    Ik denk dat door het verminderen van de postsynaptische receptors er een focus en concentratie ontstaat waarvan mensen menen dat dit een
    gezonde zaak is. Zaak is echter dat de inactieve receptors permanent worden verwijderd zoals in de 10 editie van het bovengenoemde boek nog stond te lezen. Als je minder receptors hebt neemt de prikkelgevoeligheid op termijn af.

    1. mooi, maar mijn engels en dan vooral medisch engels is waardeloos, dus eerlijk gezegt begrijp ik er niks v wat er staat,
      mijn kleinzoon is zeker prikkel gevoelig, zoekt ze ook op
      daar word nu aan gewerkt, toch heft hij ook prikkels nodig om op de juiste manier te kunnen fuctioneren, t blijft dus een kwestie v zoeken , ik zeg altijd dat hij voelsprieten heeft, hij kan stemingen aanvoelen, ook lijkt t soms wel alsof hij de gedachten v anderen of de gevoelends daarvan kan door zien, hij voelt ook precies aan als t over hem gaat, ook al word er niet gesproken, hij kan d helemaal uit zijn dak gaan , want kom niet te dichtbij, en praat niet negatief over de mensen die m lief zijn, dan ben je bij m fout, stel m niet teleur , kom afspraaken na, (mits je een echt gegronde reeden hebt, want daar kan ie dan wel weer begrip v op brengen)
      ondanks zijn lage iq v 60 heeft hij een woordeschat tussen de 9 en 12 jaar, en hij begrijpt ook heel goed de betekenis ervan, en anders vraagt hij gewoon wat t betekend, hij is trouwends 10, maar daar door word hij meestal overschat , en verwachten mensen veel meer v hem ,dit geld ook in zijn Eigen omgeving,zelf de kinderneuroloog over schate hem, hield ook geen rekening met zijn iq, en zijn emotionele achtergrond, hij moest er maar aan wennen, dat er over oa zijn moeder werd gesprooken in zijn bij zijn, nou u begrijpt dat mijn kleinzoon meteen klaar was met die man, hij ging er steeds met angst en beven naar toe, en gedroeg zich sinds dien negatief als we daar waren, waar die man , maar die lette ook op iedere handeling of beweging die mijn kleinzoon maakte , die arts was rond uit negatief naar m toe , en dat voelt mijn kleinzoon piek fijn aan, mijn kleinzoon vroeg me dan ook smekend of hij niet mee bij de gespreken hoefde te zijn, maar de arts vond dat hij daar maar bij moest zijn , moest ie maar leeren met t oog op de toekomst, na mijn idee zag de arts alleen een manneke met eeen gedrags probleem, en keek niet na de achter grond , hij zei met andere woorden , als hij zo door blijft gaan komt er in de toekomst niks v m terecht.ik had laatst een afspraak ik had gebelt of t nodig was of hij mee moest komen, de assistente zei dat de arts daar altijd op stond, ik heb haar toen gezegt dat mijn kleinzoon helemaal in paniek was geraakt toen hij hoorde dat we weer moesten , mijn kleinzoon had me gezegt bang v die dkt te zijn,.ik ben met mijn kleinzoon over een gekomen dat hij niet meer bij de gesprekken hoeft te zijn, en alleen nog m voor t onderzoekje binnen hoeft te komen,ik ben gegaan, en de arts was blijkbaar beledigd dat ik dat aan zijn secetarese had verteld, hij zei dan ook dat dit t laatste consult was, (jippie)hij zei dat hij niet boos was, maar dat kwam doordat wat ik had gezegt, en niet door mijn kleinzoon, tja krijg nou wat , ik heb alleen verteld dat hij bang was v m , en dat mijn kleinzoon had gezegt oma ik ben blij dat dat mijn opa niet is , want dan had ie me allang weg gedaan, tja dat waren de woorden v mij kleinzoon, niet die v mij, kon de kinderneuroloog blijkbaar niet hebben, maar zoals ik al zei mijn kleinzoon voelt dingen feiloos aan, in iedergeval onze samenwerking werd bij deze beeinigd, hij werd door verwezen naar iemand v t ggze, kinderspychiatrie, vind ik prima, meschien kan deze met mij verder kijken hoe of wat, want ik ben toch ondanks de medicatie de stratera goed werkt, bang voor de gevolgen ervan in de toekomst,hij is aangemeld voor pmt, en de juiste prikkels proberen we hem te bieden , of te voorkomen, of zelf te negeren,maar dit lukt niet altijd, hij woont niet voor niks bij ons, en gaat ook een keer in de week een dagje naar zijn vader, en om de week naar zijn moeder, en daar gaat hij allebij graag naar toe, op school een zmlk school houden ze er rekening mee , en werken ermee, ik hou erg veel v m en zou m tegen al t verdriet van de wereld willen beschermen, maar ik ben ook maar een mens , ik ben blij dat ik vertrouwen in m heb, want de wereld om m heen kan ik niet veranderen, maar ik kan m wel mee geven dat hij de moeite waard is om er te zijn, en ik m voor geen goud had willen missen, ik zou willen dat de mensen om hem heen net zoveel vertouwen in m hadden als ik, want t is een lief en behulpzaam manneke, helpt graag,

    2. Maria ik heb veel respect en waardering voor je zorg voor je kleinzoon. Ik heb in mijn omgeving een jongen van 7 jaar die
      gelijke problemen kent. Hij houdt van zijn vader en moeder maar het pedagogisch klimaat thuis en op school past niet bij hem waardoor hij lastig (adhd symptomen) is.
      Bij mij is hij anders. Mijn aanpak is “vrijheid in gebondenheid”.
      Alles mag als het maar gezond is en de groei en ontwikkeling van hem in goede zin bevordert. Ik stel duidelijke grenzen zonder hem op zijn hakken te lopen. Nee is ook nee en ja is ja. Afspraken worden nagekomen tenzij er iets onvoorziens tussenkomt maar dan wordt dat uitgelegd.
      Ik doe veel met behulp van paarden en zie dat de omgang met dieren een positief en faciliterend effect heeft op de aanpak van zijn gedrag. Hij vind de paarden verzorgen en er af en toe opzitten heel erg spannend en uitdagend. Hij kan dan uitbundig lachen en plezier maken. Vaak in een 1 op 1 situatie maar soms toezicht in de nabijheid als hij met andere kinderen in het stro speelt. Zij klimmen dan over de balen stro of liggen erin of springen van de ene baal op de andere. De paarden poetsen of van stal halen doet hij ook graag. Verder allerlei spelletjes met paarden vanaf de grond of zittend op het paard.
      Misschien zou je in contact kunnen treden met dr. Anita Blonk.
      (zie http://www.anitablonk.nl/
      en
      http://www.lectoren.nl/index.php?option=com_lectoren&view=lector&id_lector=204&Itemid=2 )

      Er zal een wereld voor je kleinzoon opengaan.

      Het ga je goed.

  21. Ik denk dat het niet zo zwart wit is. ADHD bestaat denk ik wel, maar er wordt heel vaak, veel te vaak, de verkeerde diagnose gesteld.
    Mijn vriendin heeft ook ADHD, maar haar broer ook, moeder ook, oma ook, etcetera.
    Het heeft ook te maken met de hormonen of zoiets, moet ik verder uitzoeken. Maar ik denk wel dat in de meeste gevallen het dus geen ADHD is, in tegenstelling tot de diagnose.
    Daarnaast vind ik het gewoon walgelijk dat kinderen dan aan de Ritalin worden gezet. In een andere maatschappij zou ADHD of symptomen die men voorschrijft aan ADHD helemaal niet zo’n probleem zijn en inderdaad, er wordt heel veel geld aan verdiend.

  22. Mijn vader die van 1968/70 in een psychiatrische inrichting heeft gezeten(hij was oorlogsveteraan van 1941-1950)is slachtoffer van meerdere psychiatrische ‘experimenten’ en in 1970 gestorven.
    Als ik toen had geweten wat ik nu weet over ‘de psychiatrie’ was hij nooit dood geweest.

  23. Soms lachen we ermee wanneer we ons afvragen , hoe was dat dan vroeger, of welke naam gaven we hen toen??,..” toen was dat simpelweg:” dien drukke ambetante rosse van’t frituur’~~ en die kreeg een ‘ritalineklets tegen zen oren en moest om zes u thuis zijn voor’t eten!
    Voor mij is de farmaceutische industrie een industrie zoals een andere,..moest Janssen Farmaceutica alleen maar Aspro500 verkopen, dan waren ze nu failliet geweest,…
    Om nieuwe pillekes op de markt te krijgen, moet er ook ergens een zogezegde aandoening of “ziekte” zijn die zus pilletje nodig heeft,en zo is het cirkeltje mooi rond!,..het alfabet is nog lang,..ADD-HDAD-BORDERLINE-DYSLECTIE -DYS-HAVE-SOME-FANTASY ! 😉

  24. Dus AL die psychologen en psychiaters die oa AD(H)D diagnostiseren zitten er naast? Zijn allemaal omgekocht? Er zullen gerust verkeerde diagnoses gesteld worden, maar dat een man van 87 ineens gaat opbiechten dat ie alles verzonnen heeft? Klinkt meer als dementie. Of is dat ook een fabeltje? Ook verzonnen door de farmacie…..

    1. fijn dat je af en toe hier de puntjes op de ‘i’ komt zetten. Vooral op de ‘i’ van ikke..
      Foute vragen stellen is ook een kunst.. Domme vragen stellen, meer een gave.. Antwoorden geven op foute en/of domme vragen is niet aan mij besteed.. 🙄

  25. Haha…. ja alles is een fabeltje.. NOT. adhd is een welvaart ziekte die veroorzaakt wordt al die rommel in het eten en drinken, het gebruik van fluoride in tandpasta, e nummer, zoetstoffen, kleurstoffen enzo… in eten die er niet in hoeven, chemtrails die rustig er op los worden gespoten in de lucht…

    tja wat kun je nog meer bedenken? genoeg!!! ga zelf onderzoeken waarom je kind adhd heeft en laat je niet misleiden door fabeltjes van de farmacie…

  26. Krachtig artikel. Alleen trek ik het waarheidsgehalte hier en daar een beetje in twijfel. Het is waar dat Dr. Leon Eisenberg in de laatste periode van zijn leven moeite had met de hype rond ADHD en autisme. Maar hij heeft de stoornissen nooit ontkent. Ook niet op zijn sterfbed. Hij stierf in 2009. Over de laatste periode van zijn leven is dit bekend:

    “In his later years, Dr. Eisenberg became increasingly alarmed at trends in the field he helped establish, criticizing what he saw as a cozy relationships between drug makers and doctors and the expanding popularity of the attention deficit diagnosis.

    The diagnosis “has morphed from a relative uncommon condition 40 years ago to one whose current prevalence is 8 percent,” he wrote. “Correspondingly, the prescription of stimulant drugs has gone up enormously. The reasons are not self-evident.” ( New York times)

    Dr. Leo Eisenberg beweerde niet dat ADHD een niet bestaande ontwikkelingsstoornis was. Maar hij legde terecht de vinger op de zere plek: de over-diagnostisering. In hetzelfde interview, genoemd in dit artikel, zegt hij dat kinderpsychiaters grondiger moeten onderzoeken welke psychosociale oorzaken kunnen leiden tot afwijkend gedrag. Dr. Eisenhouder zegt: “Zijn er problemen tussen de ouders of problemen in de familie?” En hij verzuchtte: “Deze vragen zijn belangrijk maar ze nemen zoveel tijd in beslag. Een pil voorschrijven gaat veel sneller.”

    1. Dat weten wij als scientologists al sinds de 50-er jaren, ook dat psychs in feite ‘quacks’zijn

    2. Mensen kunnen collectief de meest destructive leugens aannemen! De geschiedenis zit daar vol van!

  27. Ik denk dat in veel gevallen naar Ritalin wordt gegrepen omdat het een makkelijke en vooral snelle oplossing is. Ouders zijn druk met van alles en een kind met ADHD neemt nou eenmaal veel tijd en energie in beslag. Dat ADHD niet zou bestaan is natuurlijk van de zotte. Ik heb een kind met ADHD, en als deze ‘ziekte’ niet zou bestaan zou ik graag willen weten wat mijn kind dan wel ‘mankeert’. Aan mijn opvoeding ligt het niet. Ik heb nog een oudere zoon en die gedraagd zich voorbeeldig. Mijn kind is opgegroeid in een stabiel gezin. Vader en moeder zijn al 16 jaar samen en moeder ( ik dus) is thuis geweest de eerste 4 jaar van mijn kind zijn leven. Wijzijn zeer betrokken bij school en opvoeding.
    En nog heeft mijn zoon zeer ernstige gedragsproblemen en concentratie problemen. Wij hebben school veranderd, hij is naar speciaal onderwijs gegaan. Wij hebben curcussen gevolgd en uiteindelijk hebben wij toch besloten om medicatie te geven omdat al deze moeite nog lang niet het gewenste effect had. Ondanks professionele hulp, een stabiel gezinsleven, een andere school en medicatie heeft mijn zoon nog altijd problemen met zijn gedrag. Ook al zijn deze wel met ruim 80% verminderd door de Ritalin. Door de Ritalin is mijn kind helder in zijn hoofd geworden. Hij is bereikbaar en het belangrijkste het is RUSTIG in zijn hoofd. Daardoor kunnen wij juist dingen hem aanleren. Bijvoorbeeld omgaan met andere kinderen. Rekenen taal lezen, dat kon hij allemaal heel slecht.
    Sinds het gebruik van medicatie heeft hij veel lesstof ingehaald. Hij liep ruim twee jaar achter!!! JUIST door de medicatie leert hij veel makkelijker en kan hij functioneren in de maatschappij. Het is natuurlijk wel belangrijk om nauw contact te houden met school en bijvoorbeeld het GGZ. Dus het is echt zo een onzin dat ouders naar medicatie grijpen omdat het makkelijk is. Daar kan ik zo kwaad om worden. Dat geldt dus niet voor ALLE ouders die medicatie geven aan hun kind met ADHD!!!! Het is alleen wel heel jammer dat Ritalin wordt voorgeschreven en dat kinderen daarna zo slecht worden begeleid. Terwijl Ritalin of welke medicatie dan ook slechts een hulpmiddel is.

    1. ADHD bestaat niet dat is al decennialang een FEIT, het is een ‘ziekte’ die sedertdien hele groepen mensen word aangepraat.
      Ik voldoe al sinds mijn kindertijd aan de ”symptomen” maar gelukkig nooit in die valstrik gelopen!
      in mijn kindertijd ‘voldeden’ veel kinderen die uiteindelijk geslaagde burgers zijn geworden.
      ‘Ritalin’? da’s je reinste LSD! Wil je dat je kinderen geven?

    2. Mooi, en wat voor symptomen had jij dan? Mijn kind is niks aangepraat. Hij heeft psychische problemen. Al sinds zijn geboorte is hij onrustig en ‘anders’. Er zijn uitzonderingen hoor! Ik heb gevochten voor mijn kind. Voor een goede plek op een goede school. Ik steek energie in mijn kind. Het had niet veel gescheeld of hij moest naar een internaat. Hij is 8 jaar!!! Hij wou niet meer leven, was aldoor ziek en had door de druk die op hem werdt gelegd elk weekend migraine. Ik zeg niet dat ik trots ben dat ik hem medicatie geef. Ik vind het verschrikkelijk. Er is geen oorzaak voor zijn gedrag. Wat is de juiste oplossing dan? Zeg jij het maar dan pas ik het gelijk toe. Stel ik had niet voor medicatie gekozen, dan was ik nu mijn kind kwijt. Dan had hij naar een internaat oid gegaan. En dan??? Komt het dan goed met hem denk je? Ik geef hem alle liefde van de wereld. Ik steun hem en ik praat veel met hem. Het is echt niet leuk om je kind ongelukkig te zien. Huilend en met woede aanvallen. Thuis trek ik dat wel, maar de maatschappij en school?? Die kunnen dat niet aan. Het is niet dat hij een beetje druk is. Er is zoveel meer. Die testen die je kunt doen online zijn onzin, dan heeft iedereen ADHD. Er komt veel meer bij kijken. Ik heb hier niet zomaar voor gekozen om hem medicatie te geven. Mijn jongen was totaal in de war. Dit geeft hem rust. Geloof me al had hij op deze manier doorgegaan dan krijgt hij in de toekomst veeeel grotere problemen. Als je al op je achtste zegt dat je niet meer wilt leven. Wat dan als je een tiener bent? Dan wordt alles nog veel ingewikkelder. Een kind van acht hoort zorgeloos te zijn, te spelen met andere kinderen, gelukkig te zijn, het naar zijn zin te hebben op school. Niet huilend onder zijn bed te zitten en kapot te gaan van de migraine. Niet te zeggen dat hij niks waard is omdat het hem gewoon niet lukt om te luisteren en zijn werk op school te maken. Mijn kind heeft een psychisch probleem punt. Is het geen ADHD dan zal hij wel iets anders hebben. Misschien komen we daar later pas achter. Hoe dan ook zijn hersenen werken anders dan die van een’normaal’ persoon. Maar hij komt er wel, daar zorg ik voor. Ik hoop in de toekomst de medicatie af te kunnen bouwen. Ondertussen leer ik hem hoe hij met zichzelf en anderen om moet gaan. Gelukkig krijgt hij maar een fractie van wat zijn medicate zou moeten zijn 7.5 mg. En dat heeft zoveel effect. Maar iedereen heeft zijn mening, Maar het is MIJN kind en ik heb hem op de wereld gezet om gelukkig te zijn. En dat gaat hij worden met of zonder medicatie.

    3. Beste Moeder,
      Sterkte met je zoon en voor jezelf.
      Je geeft aan dat hij sinds zijn geboorte dit heeft. Kan het misschien gekomen zijn na zijn 1e vaccinaties? Tegenwoordig is er heel veel bekend over hetgeen er in vaccinaties zit en hoe dit een negatief effect heeft op de hersenen van een kind. Zelf heeft mijn dochter ook vaccinatieschade daardoor opgelopen. Een hele lieve homeopaat heeft ons geholpen toen ze 8 jaar was en sindsdien is helemaal weer opgeknapt. Misschien kun je wat advies opvragen mbt ontstoren. Ik zeg niet dat jouw zoon ook vaccinatieschade heeft, maar het is een mogelijkheid die de moeite waard is om te onderzoeken.
      Veel liefs, en heel veel sterkte!

    4. Ik ben toen mijn zoontje 6 was naar een homeophaat geweest. Een goed aangeschreven homeophaat. Die gaf gelijk aan dat mijn zoontje ADHD heeft. Dit had ik zelf nog niet gemeld. Ik kreeg homeophatische middelen voor zijn misselijkheid en migraine. Hij zei ook dat mijn zoontje dingen kan zien die hij nog niet goed kan plaatsen/ verwerken. En dat klopt ook. Een jaar heb ik trouw deze middelen gegeven. Maar op een gegeven moment werkte dat niet meer. Maar ik vind het wel erg interessant wat je aangeeft. Ik ga mij daar eens in verdiepen. Hartelijk dank .

    5. Lieve moeder, als Ritalin het enige middel was, waarmee je zoon geholpen zou kunnen worden… ja dan was dit het enige dat je voor je zoon zou kunnen doen. Jammergenoeg zegt de farmaceutische industrie niet dat er medicijnvrije oplossingen zijn, die niet de symptomen, maar de oorzaken weghalen.
      Wat je beschrijft ligt zeker niet aan de opvoeding, echt niet. Daar hoef je niet over in te zitten. Het is jammer dat niemand je een glimp heeft doen opvangen van reflextherapie. Ik wil je wijzen op INPP (inpp.nl) en op MNRI (masgutovamethod.com). In Rusland zijn artsen een Medische MNRI aan het ontwikkelen, en in Polen wordt MNRI al onderwezen op de medische academie. Hopelijk komt het hier ook in de medische wetenschap terecht. Wellicht heb je hier iets aan voor je zoon. Als je meer wilt weten, kun je me altijd mailen!

  28. ADHD is een feit. ADHD is in de MRI-scan zichtbaar. Iemand met ADHD geeft een hoge Thetha frequentie te zien. Bekend is dat een hoge Thetha frequentie de spontane verwerking van informatie blokkeert, met alle gevolgen van dien. Een van de gevolgen is concentratie problemen en een grote mate van impulsiviteit.

  29. In 2003 liet ik me overhalen door mijn ex-schoonvader(dramaturg/regisseur) om het ziektebeeld van adhd in de praktijk te gaan insinueren. Het bleek zeer gemakkelijk te kunnen werken. Ik kreeg voor 95% de bevestiging dat ik ADHD zou hebben, alleen noemde mijn psychiater het anders. Hij noemde het een “aandachtstekortstoornis” Deze benaming wordt voor kinderen veelal vermeden in verband met de gevoelens van ouders. Na kortstondig gebruik van Ritalin kreeg ik heel veel bijwerkingen zoals onoplettendheid, duizeligheid en een barstende koppijn. Ik wilde er toen gelijk mee stoppen, eveneens met het dubieuze spel van mijn ex-schoonvader. Gelukkig bleek het in de praktijk ook weer gemakkelijk om me als ADHD-af te laten verklaren. Het verzonnen verhaal bleek als uitgangspunt te kunnen bestaan voor de psychiater. Een paar maanden later heb ik nog eens de psychiater willen interviewen die in Nederland grote bekendheid had verkregen met de publicatie van ADHD testjes. Dit naar aanleiding van een NRC-handelsblad-artikel dat ik eens verkreeg van mijn ex-schoonmoeder. Gelukkig telde voor deze bekende Nederlandse psychiater de vrije wil als een belangrijk criterium. Maar over het “ziektebeeld ADHD” bleef ik sceptisch. Het nieuws van Leon Eisenberg was een bevestiging van wat ik eigenlijk altijd al vermoedde. Het besef dat er echt miljarden omgezet zijn met deze legale pure drugshandel is nog steeds een schokkend gegeven voor mij. Hoe is het mogelijk blijf ik me afvragen.

  30. ADHD is het modewoord voor druk en verstrooid zijn.
    Albert Einstein had ADHD, stel je voor dat hij vanaf zijn 10e ritalin had geslikt..

    Dus het is geen ziekte maar een state of mind en je vernietigd authentieke geesten met die medicijnen (harddrugs) die verstrekt worden.

    1. Er is zeer hard wetenschappelijk bewijs en feiten van het bestaan van ADHD en is meetbaar en zichtbaar te maken door een hersenscan te maken, en door EEG frequentie metingen. Bovendien ik denk niet dat Einstein leed aan ADHA, maar heel misschien aan een milde vorm van autisme anders
      had hij nooit wetenschappelijk zover kunnen komen. Bij ernstige vormen van ADHD is de informatie verwerking verstoord.

    2. ADHD is meer dan alleen maar druk zijn. Je hebt ook moeite met concentreren en dan kan je wel zeggen dat dat misschien komt doordat je druk bent maar het is anders. Als je wilt weten hoe het is om ADHD te hebben en wat het nou echt is dan moet je naar een plek waar veel mensen zijn bijvoorbeeld een markt ofzo en dan proberen te luisteren naar iedereen te gelijk. Dat is hoe ADHD voelt absoluut niet verzonnen.

  31. Ik denk dat veel mensen hier niet echt weten waar ze het over hebben. ADHD mag dan misschien geen ziekte in de enge zin van het woord zijn, het is wel degelijk een bepaalde persoonlijkheidsstructuur die voor grote problemen kan zorgen. Ik denk dat meneer Eisenberg dit ook bedoelde met zijn uitspraak ‘fictieve ziekte’. Het ligt dus veel genuanceerder dan verondersteld wordt. En dat zeg ik, een ADHD-er

    Het gaat bij ADHD wel degelijk om een andere manier van prikkelverwerking dan bij een gemiddeld of normaal mens. Waar veel mensen van zichzelf een bepaalde rust ervaren, ben ik altijd alert; altijd gericht op alles dat om mij heen gebeurt. Dat zorgt ervoor dat ik continu voor mezelf moet inschatten hoeveel prikkels ik kan hebben. Of hoe ik mezelf hiertegen kan beschermen. Geloof me: dat is niet altijd makkelijk. Ik zit op een soort doordenderende trein die alleen maar tot stilstand kan komen door tegen een muur aan te knallen.

    Als ik een aantal jaar geleden had geweten dat ik ADHD heb was ik waarschijnlijk niet met zoveel studies gestopt, had ik geen burn-out gehad en had ik waarschijnlijk wel mijn proefschrift af kunnen ronden. Helaas weet ik dit nu pas en heb ik jarenlang als een dolle in kleine cirkeltjes rondgelopen me afvragend wat er toch mis met me was: waarom lukte mij nou niet wat anderen wel lukte, ondanks mijn creativiteit en hoge intelligentie?

    Ook heb ik een kind. Ze lijkt op twee druppels water op mezelf als kind. Ze is nog te jong om al een stempel te krijgen en ik ga dit ook zeker niet aanmoedigen zolang er geen problemen zijn, maar ik zie nu al enkele gedragskenmerken die op ADHD kunnen wijzen. En dat ligt echt niet aan het gebrek aan structuur hier thuis. Ik ben bijna dwangmatig in het aanbrengen van structuur en ik geef mijn kind ook alle tijd en aandacht. Daarnaast wonen we praktisch in de natuur en eten we voornamelijk biologisch/vegetarisch, dus een gebrek aan natuur en gezonde voeding kan het ook niet zijn.

    Ik wil overigens niet meteen het gebruik van Ritalin prediken, maar de diagnose ADHD kan mensen echt veel handvatten geven om hun leven op orde te krijgen. het afdoen als niet-bestaand kan echt kwetsend zijn, want daarmee ontken je een deel van hun wezen.

  32. Wat een paranoide gezeik!
    Ik vraag me af wat voor soort ‘drugs’ deze fantasten zelf gebruiken?
    Tien bakken koffie op een dag is niet goed, aldoor energiedrankjes naar binnen klokken niet, mensen (onterecht) angst inboezemen is niet voordelig…
    We hebben allemaal zo onze eigen individualiteit eigen unieke persoonlijkheid, hersenstructuur, enz.

    Vind het roepen dat ouders de opvoeding in ruilen voor een chemische oppas nogal dom gelul en als deze mooie praatjesmakers nu eens zelf wat energie gaan verbruiken in het uitvoeren van hun eigen prachtige ‘zo zou het moeten’ conclusies in de dagelijkse praktijk (ofwel kom het even uitproberen hier zou ik zeggen), dan ervaren ze zelf hoe naarstig je iets kunt gebruiken om het allemaal te kunnen handelen.

    Helaas is een hele maatschappij aan passen niet zo gebeurd. Zolang neem ik gewoon een ritalinnetje! Heeeerlijk!

    1. je hebt groot gelijk , ze zullen zekers wel gelijk hebben dat er tegen woordig te snel word gezegt adhd , maar dat wil niet zeggen dat t maar een verzinsel is,

  33. jammer dat mensen de leugen wel geloven en niet de waarheid. geloven in een leugen is makkelijker dan geloven in de waarheid. ADHD is dus een leugen. jammer voor hen die geloven dat ADHD echt is. Laat dat nou eens de echte waarheid zijn. durf daar maar eens in te geloven.

    1. mijn kleinzoon heft de diagnose hechtingstoornis gekregen , ongeremde
      na van alles te hebben probeert (ook op natuurlijke basis ,maar daar merkte je zelf na half jaar nog niks van )(en van Ritalin, conserta medicanet , werd hij ziek hoge koorts tot wel 40,6 ,nu slikt hij al een poosje de Strattera,deze werkt echt, en zie tot nu toe geen bijwerkingen , alleen voor delen, hij heeft niet meer zo vaak hoofdpijn, reageerd niet meer meteen zo agresief, kan zich beter consentreren, en fuctioneert prima, t kost me een godsvermogen, maar t is t waard, en o wee als ik t eens vergeet, dan merk ik echt t verschil, we zijn wel jaaren bezig geweest met onderzoeken, t uit proberen, en over wegen of we wel of geen medicatie zouden geven, want dat stoote me tegen t hart, ,aar ik ben blij dat ik toch over stag ben gegaan, want ik zie nu een zo veel gelukkiger manneke van 11 jaar,

    2. De waarheid, de waarheid, poeh, poeh. Wat vind je dan van het label HSP? Het valt me namelijk op dat veel mensen die niet in ADHD ‘geloven’, wel aan komen zetten met termen als HSP. In mijn ogen is het gewoon hetzelfde als ADHD, maar dan in een ander jasje. Je kunt je daarentegen zeker afvragen of ADHD een ziekte is, of meer een bepaalde persoonlijkheidsstructuur. Ikzelf denk eigenlijk het laatste, al heb ik ook de ‘diagnose’. Ik heb er onlangs een blog over geschreven, dan hoef ik het allemaal niet opnieuw in te typen. Zie hier:

      http://hollenofstilstaan.wordpress.com/2013/11/14/adhd-bestaat-niet/

    3. Er zijn meer ziekten die niet dezelfde erkenning kregen of krijgen die het verdienen als het breken van een been.Het breken van een been is zichtbaar. ADHD is niet altijd zichtbaar, maar vaak ook wel in een hersenscan. Het artikel is gebaseerd op een verkeerde interpretatie van de antwoorden van de geïnterviewde. Overigens wordt er weleens over gemedicaliseerd, foute diagnoses gesteld en misbruik gemaakt van medische diagnoses.

  34. toen ik 12 was is mij vertelt dat ik adhd heb ik heb der nooit in geloofd en dat ga ik ook niet doen ik probeer mijn ouders over te halen om me te geloven dat zal heel moeilijk worden ik ben een kind en gewoon drukker dan andere maar om dan gelijk te zeggen dat ik adhd heb vindt ik behoorlijk raar!!

    1. Beste Tess,
      Ondergetekende(en groep waartoe hij zich rekent) is hier al jáááren bewust van,je hebt zeker gelijk en ik(wij) kunnen daar nog een schepje boven op doen.
      Groetjes, Johannes M. (ben ok op FB te vinden)

    1. Ik ben een kind aan de ritalin en ik ben absoluut niet voor mijn leven getekend. Ze helpen me echt en ik merk echt dat ik me beter concentreer met ritalin.

  35. Heel knap, toen ADHD werd ontdekt in 1902 was DHR Eisenberg nog in de verrekijker van zijn vader! Mensen die zeggen dat adhd niet bestaat, je hebt het zelf niet dus je kan het niet weten. Ik heb ADHD en heel mijn leven is naar de klote, ook zonder medicijnen. Mensen die er zelf geen ervaringen mee hebben moeten hun mond houden, dit maakt mij zo kwaad!

  36. Probeer cbd olie! ADHD vind ik persoonljk ( gediagnioseerd met 1add en 1adhd stiefkind, dus 2 kids met ‘problemen’) onzin! 20 jaar geleden had nog niemand van deze ziektes gehoord…40 jaar geleden al helemaal niet en was men gewoon een ets druk persoon… Wie wordt rijker van de ritalin, concerta etc…? Jawel de farmaceutische industrie en wie betaald dit…ja u en ik via de zorgverzekering…en wat schertst mijn verbazing…iedereen vind het normaal om mee te betalen aan synthetische drugs!!!!

  37. Wat een broodje warme lucht. Dankzij Ritalin kon ik langer en beter concentreren tijdens mijn studie en bij langslepende vergaderingen later…
    De echte dieven zijn de uitvinders van “Concerta” en soortgelijke middelen die dankzij een hard “caramellaagje” het z.g. predicaat “Slow Release” propageren en dat markttechnisch verantwoorden met een veelvoud van de prijs van Ritalin. Een klein potje met stukjes van een 10 mg. Ritalin tablet in mijn broekzak (zelfdosering na jaren praktijk gebruik aangeleerd) en ik kon leren, presteren en functioneren.

Laat een antwoord achter aan Yvonne Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.