Elektrosmog: de digitale asbest!

Onderstaand een vraaggesprek met Frides Laméris (foto boven), theoloog en stralingsactivist uit Zuidlaren die in 2011 zeer actief geweest is als secretaris van de Stichting Last van de Mast Tynaarlo. Deze stichting is voortgekomen uit een actiegroep die tegen de plaatsing van een UMTS-mast bij het sportcomplex De Marsch in Paterswolde is. Inmiddels is er bij de rechtbank te Assen een beroepschrift van de Stichting ingediend tegen het besluit van de gemeente Tynaarlo om de plaatsing van de mast door te laten gaan. Frides is inmiddels teruggetreden als secretaris, maar is nog wel als adviseur voor de stichting beschikbaar. 

Dit jaar wil hij nieuwe wegen bewandelen om de bevolking en de politici van ons land duidelijk te maken dat wij beter beschermd moeten worden tegen de dreigende gezondheidgevaren van straling. Om de kennisverspreiding vanuit zijn eigen specifieke invalshoek mogelijk te maken, heeft Frides onlangs een bijzonder kwalitatief hoogstaande website opgezet met de opmerkelijke naam: burgerministerievoorstralingsbescherming.nl .

x

* * *

Is straling het digitale asbest van de toekomst?

© 2012 – Frides Lameris

x

Weinig mensen zijn zich bewust van het feit dat het blootgesteld zijn aan microgolfstraling door middel van draadloze apparatuur (zendmasten, mobieltjes, snoerloze telefoons, I-pads, routers, etc) gevaar zou kunnen opleveren voor de gezondheid van mens, dier en milieu. Overheid en telecom stellen zich op het standpunt dat er ‘niets aan de hand is’ zolang we ons houden aan de stralingsnormen die door bepaalde internationale en nationale autoriteiten zijn opgesteld. Een heel ander geluid op dit gebied horen we echter van de stralingsactivisten, die zich in binnen en buitenland steeds luider laten horen.

Vraag: Een burgerministerie? Wat beoog je daarmee?

Fr: Mijn website burgerministerie voor stralingsbescherming wil datgene gaan doen wat overheid en telecom nalaten, namelijk burgers correct en realistisch voorlichten over de mogelijke negatieve gezondheidsrisico’s van  dit type straling. De stralingsniveaus moeten volgens het burgerministerie sterk omlaag worden gebracht. In Nederland valt de toepassing van microgolftechnologie onder de verantwoordelijkheid van het Ministerie van Economische Zaken. De voorlichting over straling die de overheid geeft loopt via het zogenaamde Antenneburo dat in Groningen is gevestigd.
Dit bureau spreekt gelijktijdig met één mond voor overheid en telecom. Doordat de industriële stralinglobby nepveiligheidsnormen heeft opgesteld en via het antenneburo blijft rondpapagaaien dat er ondanks duizenden klachten van stralingsgevoelige burgers ‘niets-aan-de-handzou-zijn’, leek het mij een goed idee om een website te beginnen die het één en ander zo duidelijk mogelijk aan de kaak stelt. Zolang overheid en telecom zich nog achter de al lang achterhaalde zogenaamde ICNIRP-normen verschuilen, zal er niets aan de dagelijks toenemende stralingsbelasting gedaan worden en dat is een slechte zaak.

Vr. ICNIRP? Waar staat dat voor?

Fr: ICNIRP staat voor “Internationale Commissie voor de bescherming met betrekking tot niet-ioniserende straling”. De ICNIRP is een in Muenchen gevestigde private organisatie, die voornamelijk uit ingenieurs bestaat. Er hebben geen artsen zitting in deze club.  Bij nader onderzoek blijken we hier te maken te hebben met een verkapte lobbygroep, die in het belang van telecom en overheid absurd hoge en onrealistische stralingsnormen heeft opgesteld. Het Europese parlement heeft deze ICNIRP-normen echter al in 2008  achterhaald verklaard.

Uit een recent door de Amerikanen vrijgegeven tot voor kort geheim gehouden document van de Defense Intelligence Agency uit 1976 blijkt dat de internationale stralingsnormen omwille van onbelemmerde militaire en industriële output kunstmatig hoog zijn gesteld. Er wordt in dit rapport openlijk toegegeven dat de normen niet primair zijn opgesteld om de gezondheidsbelangen van de burgers te beschermen. Van een Engelse militaire klokkenluider heb ik bovendien gehoord dat de Amerikaanse inlichtingendienst  ook alle westerse landen heeft geïnstrueerd om deze gezondheidsrisico’s niet aan het publiek bekend te maken. Er is dus duidelijk bedrog in het spel.

Vr. Is het aanbod van al deze apparatuur – zendmasten, antennes, laptops en allerlei andere draadloze toepassingen – inmiddels niet zo groot geworden dat er geen weg meer terug is?

Fr: Goede vraag. Ook al zitten we op dit moment in de ijzeren houdgreep  van de internationale draadlooslobby,  ik geloof toch dat er nog een weg terug is.  We moeten zo snel mogelijk een andere richting inslaan omdat verdere uitbreiding van de stralingsbelasting op een ongekende gezondheidsramp zal kunnen uitlopen voor mens, dier en milieu. Ik zie het jaar 2012 vanuit mijn eigen achtergrond als het jaar van de Fluwelen Revolutie. De samenleving is de afgelopen jaren op vele wegen buiten controle geraakt van democratische krachten en de huidige eurocrisis is hier een goed voorbeeld van. Bewegingen als Occupy zijn begonnen om wereldwijd te protesteren tegen de dominante invloeden van multinationals en banken op regeringen. Alles staat te schudden op haar grondvesten. We moeten nu ook de lobby in kaart gaan brengen achter de stralingstechnologie.

Vr. Fluwelen Revolutie? Leg eens uit.

Fr: Ik heb de term ergens begin dit jaar opgepikt vanuit een artikel op het internet. Fluwelen Revolutie wil zeggen een grote ommekeer die niet gebaseerd is op geweld maar op kennis, inzicht en wijsheid.

Vr. Hoe zou deze ‘fluwelen revolutie’ er dan bijvoorbeeld uit kunnen zien op het vlak van straling?

Fr:  Ik denk dan bijvoorbeeld aan de ontwikkeling en toepassing van alternatieve communicatietechnologie die niet schadelijk is voor mens, dier en milieu. Het stralingsprotest is inmiddels wereldwijd zo sterk is geworden dat men er heel spoedig niet meer onder uit zal kunnen om officieel toe te geven dat de huidige draadloze microgolftechnologie daadwerkelijk grote schaduwzijden bezit. Een groep Duitse wetenschappers is trouwens al meer dan tien jaar lang aan het werk om draadloze communicatietechnologie te ontwikkelen die gebruik maakt van zwaartekrachtvelden en zogenaamde ‘lange staande golven’ die reeds in de natuur voorkomen en die niet interfereren met het menselijk lichaam. Ook in Japan en Amerika wordt aan nieuwe communicatietechnologie gewerkt die gebaseerd is op een ander principe dan microgolven.

Vr : Heeft het Europese Parlement niet ook al eens bedenkingen geuit ten aanzien van draadloze microgolfstraling?

Fr. Al verschillende keren. In 2008, 2009 en 2011 zijn belangrijke kritische uitspraken over stralingsrisico’s van draadloze technologie gedaan. Het probleem is dat de Nederlandse autoriteiten daar tot dusver niet naar willen luisteren. In Nederland ligt met name de Gezondheidsraad al jaren lang dwars en zij blijft iedere vorm van gezondheidsrisico’s door straling bagatelliseren of ontkennen. Eind mei 2011 heeft het Europese parlement unaniem een resolutie aangenomen, waarin wordt aangeraden om op scholen alle draadloze (wifi) apparatuur te verwijderen vanwege de gebleken gezondheidsrisico’s voor scholieren en personeel. In datzelfde rapport wordt ook verwezen naar het feit dat de draadloze stralingtechnologie zeer energie-inefficiënt is en veel technisch veroorzaakte elektrosmog in het milieu brengt

Vr: Elektrosmog?

Fr: Elektrosmog of elektrostress is de ongeziene maar toch heel goed meetbare invloed die een kunstmatig opgewekt elektrisch of elektromagnetisch veld uitoefent op mens, dier of plant. De mens is een bio-elektrisch of bio-elektromagnetisch wezen. Kunstmatige opgewekte straling, ver boven de hoeveelheid die in de natuur zelf aanwezig is (zie tabel hiernaast) veroorzaakt onvermijdelijk een zekere mate van stress of belasting voor het biologisch organisme. Er zijn sinds de jaren dertig van de vorige eeuw vele duizenden studies naar de invloed van straling op het lichaam verricht. Al in 1932 viel voor het eerst het woord ‘microgolfsyndroom’ of microgolfziekte. Een flinke groep mensen bleek bij experimenten zeer gevoelig te zijn voor deze elektromagnetische (hoogfrequente) microgolfstraling en ontwikkelde een scala van gezondheidsklachten.

Vr: Zijn de klachten uit die onderzoekingen vergelijkbaar met de klachten die in deze tijd door mensen worden ervaren?

Fr: Ja voor een groot deel zijn ze gelijk. Het grote verschil met de beginjaren van onderzoek in de twintigste eeuw is dat mensen tegenwoordig dag na dag blootgesteld worden aan diverse stralingsbronnen. Daarom zijn de stralingsklachten tegenwoordig vaak ook ernstiger en vaak ook  chronisch van aard.  Steeds meer mensen worden wat we noemen ‘elektrosensitief’ of ‘elektrohypersensititief’. Voor deze elektrohypersensitieve mensen kunnen de gezondheidsklachten zo sterk worden dat hun hele leven erdoor ontregeld wordt. Sommige mensen krijgen een aangepaste werkomgeving, anderen zitten ziek thuis. Het is een groeiend probleem en het gaat wereldwijd om miljoenen mensen. Wetenschappers verwachten dat van de bevolking minimaal 3-5% elektrosensitief kan worden. Alleen In Nederland hebben we het dan al over meerdere honderdduizenden mensen.

Vr: Kun je een paar klachten noemen die door straling worden veroorzaakt?

Fr:  Veel voorkomende klachten zijn bijvoorbeeld hoofdpijn, slapeloosheid, gevoel van irritatie, vermoeidheid, darmklachten, concentratieproblemen, branderig gevoel, enz. Ik heb het dan nog niet over veel ernstiger klachten als bijvoorbeeld kanker die bij langdurig gebruik door mobieltjes kunnen worden veroorzaakt of kankerclusters die gemeld zijn rond zendmasten, waar de straling 24 uur per dag doorgaat. De IARC, een onderzoekscommissie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), heeft vorig jaar al bekend gemaakt dat wetenschappelijk onderzoek laat zien dat mensen die langer dan 10 jaar meer dan 30 min. per dag mobiel  bellen een sterk verhoogde kans op een hersentumor hebben. Dit in het bijzonder aan de kant van het hoofd waartegen het mobieltje wordt geplaatst. De straling is door de IARC nu geplaatst in de categorie ‘mogelijk kankerverwekkend’. In feite kan niemand nu meer zeggen dat er niets aan de hand zou zijn, ook zal de telecomlobby natuurlijk alles doen om deze uitspraak te bagatelliseren.

Vr: Als dit waar is, kunnen we dan maar beter geen mobieltjes meer gebruiken of zijn er dingen die je kunt doen om de straling te beperken?

Fr: Hoe minder je je mobieltje gebruikt hoe beter, dat is zeker. Heb je een ouderwetse telefoon met snoer in de buurt, gebruik die dan voor langere gesprekken. De elektronica-industrie heeft jarenlang verplicht moeten werken aan het reduceren van de reststraling of lekstraling van magnetrons. Zetten we echter een mobieltje tegen ons hoofd, dan geeft die vele malen meer straling af dan een magnetron op 50 cm, 1 of zelfs 2-3 meter afstand!   Geen enkel klassiek elektronicaboek raad zal aanraden een dergelijke zender tegen je hoofd te houden. Uiterste voorzichtigheid is dus geboden!

Vr: In Nederland is het Kennisplatform Elektromagnetische Velden actief. Kun je uitleggen wat deze organisatie doet?

Fr. Het Kennisplatform Elektromagnetische Velden is een samenwerkingsverband tussen een groot aantal overheidsorganisaties die in een of ander vorm met niet-ioniserende straling te maken hebben. Tevens is er bij dit platform een klankbordgroep van kritische burgers opgericht die tegenwicht proberen te bieden aan het niets-aan-de-hand standpunt van overheid en telecom. Sinds vorig jaar begint zelfs bij reguliere Platformdeelnemers iets te dagen dat er met deze vorm van straling toch wel wat meer aan de hand is dan men eerder wilde toegeven. We worden namelijk ook in Nederland steeds vaker en soms heel dramatisch geconfronteerd met elektrogevoelige of elektrohypergevoelige mensen. Zo heeft het kerkbestuur van een parochie in het Brabantse Megen vorig jaar de stekker uit een UMTS-mast getrokken die op een kerk in Megen was gemonteerd, omdat de straling van deze antenne onverdraaglijk bleek te zijn voor een in de buurt wonende vrouw. Het verhaal over deze zeer elektro-overgevoelige vrouw (Karen van Loon) heeft volop de landelijke publiciteit gehaald.

Vr: Heb je zelf ook last van straling?

Fr: Gelukkig slechts in beperkte mate. Ik moet bijvoorbeeld niet te lang achter een computer gaan zitten. Dat voelt niet prettig. Ik heb geen mobieltje en mijn vrouw en zoon ook niet. Mijn computers zijn bedraad. Ik ben er ook geen liefhebber van om in omgevingen te vertoeven waar veel draadloze apparatuur is. Wat trouwens heel vervelend is, is dat er in je eigen huis ook flink wat straling kan komen van je buren. Op mijn website noem ik dit fenomeen stralingshuisvredebreuk.

Vr. Stralingshuisvredebreuk. Wat bedoel je daarmee?

Fr. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een zogenaamde DECT-telefoon (snoerloze telefoon op een basisstation). Dit apparaat zendt niet alleen 24 uur per dag een flinke dosis straling uit die te vergelijken is met de straling van een UMTS-mast, maar deze straling dringt tot op een afstand van enkele honderden meters dwars door de muur van huizen heen. Zo kun je dus geheel ongewenst meegenieten van een flinke dosis microgolven van je buren. Ook het draadloze internetnetwerk bij de buren kan in jouw huis doordringen. Ben je daar gevoelig voor, dan heb je een probleem.

Vr: Je hoort ook wel van wifi op scholen: draadloze laptops, i-pads bv. Heb je zelf al eens een school benaderd om voorlichting te geven over de gevaren van wifi?

Fr: Ja. Enkele maanden geleden heb ik de belangrijkste informatie over de wifi-problematiek doorgemaild naar het ICT-team, de directeur en de oudermedezeggenschapsraad van het Hondsrugcollege in Emmen. Dat heb ik gedaan naar aanleiding van het feit dat deze school op de televisie geweest was met het onderwerp draadloze tablets in de schoolklas. De directeur van de school stuurde mij een mailtje terug met een link naar een op het internet gepubliceerde verklaring dat wifi veilig is. Dat is kenmerkend voor de Nederlandse struisvogelstijl. Ik heb ze echter gewaarschuwd dat een draadloze laptop op het moment van downloaden veel meer straalt dan een UMTS-mast die op het dak staat. Zijn er bv. twintig laptops in de klas aanwezig, dan is het helemaal een zee van straling. Ik hoop dat er wat ouders wakker zullen worden en de zaak zullen gaan aankaarten bij het schoolbestuur.

Vr: Hoe is dat in andere landen dan? Hoe gaat men daar met wifi op scholen om?

Fr: Er is al jarenlang een wereldwijd wifiprotest gaande. Nederland loopt in deze discussie achteraan. In Amerika loopt  op dit moment in Portland (Oregon) een proces tegen een scholengemeenschap die op al haar scholen wifi heeft. Ouders van een door straling ziek geworden kind willen de rechter tot een uitspraak dwingen dat kinderen niet tegen de zin van hun ouders dagelijks in de klas bestraald mogen worden.
In Engeland hebben dertig duizend onderwijzers getekend voor de verwijdering van wifi op scholen. Het meest positieve  bericht over wifi komt uit Zwitserland. Zwitserland is trouwens  het meest stralingskritische land van Europa. Daar heeft de telecommaatschappij  Swisscom naar aanleiding van het advies van de Raad van Europa uit 2011 alle draadloze verbindingen op scholen vervangen door bekabelde en dus geheel veilige supersnelle glasvezelverbindingen. Zwitserland heeft dus in Europa al het goede voorbeeld gegeven.

Vr: Je houdt je dus met allerlei zaken op stralingsgebied in binnen- en buitenland bezig. Heb je zelf ook directe internationale contacten?

Fr: Ja.  Mijn belangrijkste internationale contact op dit moment is Dr. Barrie Trower. Dat is een gepensioneerde Engelse natuurkundige en microgolfspecialist. Hij is ook geheime dienst medewerker geweest tijdens de Koude Oorlog. Hij was ook stralingsonderzoeker toen in de jaren 1950-1970 een internationaal schandaal was uitgebroken omdat het personeel van de Amerikaanse ambassade in Moskou door de Russische ambassade met microgolven bestraald werd met rampzalige gevolgen voor hun gezondheid.

Vr: Wat heeft hij je bijvoorbeeld verteld?

Fr. Dat het personeel van de Amerikaanse ambassade grootschalig gezondheidsklachten kreeg. Er trad veel kanker op, waaronder leukemie. Enkele ambassadeurs stierven in die periode en het bleek dat de straling voor het vrouwelijke personeel en hun kinderen het meest ongunstig was. Hij is daarom op basis van veel ervaring een fervent tegenstander van wifi-straling geworden en reist sinds zijn pensionering als wetenschappelijk adviseur de gehele wereld rond om organisaties en individuele mensen te wijzen op de gezondheidsgevaren van wifi. Op mijn website (www.burgerministerievoorstralingsbescherming.nl) kun je enkele videofilmpjes van hem zien.

Waar Trower zich het meest zorgen over maakt is het feit dat microgolfstraling zeer diep in weefsels en in cellen doordringt zodat zelfs het DNA er door aangetast kan worden. Meisjes die gedurende vele uren (b.v. op een wifi-school) achter draadloze laptops zitten, lopen een grote kans beschadigingen aan hun eierstokken op te lopen doordat hun mitochondriaal DNA wordt aangetast. Bij jongens gaat door de wifi de kwaliteit van het sperma sterk achteruit.
Vrouwen moeten trouwens in de zwangerschapsperiode alle stralingbronnen maximaal vermijden. De foetus heeft nog geen immuunstelsel en is dus volkomen weerloos tegen deze onnatuurlijke invloed. Onlangs was dit thema nog in het nieuws omdat wetenschappers hadden opgemerkt dat met GSM bestraalde zwangere muizen babymuizen ter wereld brachten met ADHD-verschijnselen

Vr: Als wifi zó schadelijk is, zou het toch eigenlijk onmiddellijk verboden moeten worden?

Fr: Als we in dit land of in de wereld voldoende integere en wakkere politici hadden, zou dat zeker gebeuren. Helaas weten de meeste politici  van toeten nog blazen op stralingsgebied en verschuilen zich tot heden het liefst achter het volkomen onverantwoorde en irreële advies van de gezondheidsraad. Ik heb overigens net contact gehad met letseladvocaat en SP-senator Bob Ruers, die onlangs in het nieuws gekomen met een proefschrift over asbest. Hij beschuldigt de Nederlandse overheid ervan totaal laks te zijn geweest bij het onderkennen van de grote gezondheidsgevaren van asbest. In Nederland waren deze gevaren al halverwege de jaren 60 goed bekend, maar asbest werd echter in Nederland pas in 1993 verboden. We lopen nu de kans een soortgelijk gebeuren mee te gaan maken met straling, dat wel eens ‘digitaal asbest’ zou kunnen blijken te zijn.

Vr. Wat denk je over de acties van Regfibre om de gemeente Tynaarlo van snelle glasvezelkabelverbindingen te voorzien?

Fr. Helemaal prima! Ik raad mensen echter wel aan om dan een bedraadde  verbinding te gebruiken en niet een draadloos modem. Toen ik een keertje op bezoek was in de Regfibrewinkel in Zuidlaren, heeft men mij verteld dat de bedraade variant ook een betere beeldkwaliteit oplevert. Veel mensen ergeren zich aan kabels en gaan daarom voor het draadloze gemak. Maar wie van de gezondheidsrisico’s afweet heeft, kan volgens mij ook beter ook geen risico nemen.

Vr: Vorig jaar was je uitermate actief voor Stichting Last van de Mast. Liggen er nog meer acties tegen UMTS-masten in het verschiet, afgezien van de lopende actie in Paterswolde?

Fr. Goede vraag. Wethouder Henk Kosmeijer heeft ons al in december 2010 laten weten dat er van diverse telecommaatschappijen ook aanvragen liggen voor zendmasten in Zuidlaren, Tynaarlo en Vries. Kosmeijer heeft destijds echter toegezegd dat deze aanvragen formeel niet in behandeling zullen worden genomen voordat de gemeente actueel UMTS-beleid heeft geformuleerd. Daarvoor wacht de gemeente nu de uitkomst af van het BurgerInitiatief over UMTS-masten. De discussiebijeenkomst over UMTS-masten in het kader van het BurgerInitiatief, heeft echter nog steeds niet plaatsgevonden evenals de rechtzaak rond de mast in Paterwolde. Het is dus even afwachten geblazen.

Vr: Slotvraag: Aan de hand van welke boeken of websites zouden belangstellenden zich een beter oordeel kunnen vormen over de gevaren van straling?

Fr. Wie via het internet meer wil weten over gezondheidsrisico’s van mobiele telefonie, wifi, umts, enz. kan het beste terecht op de door academici gerunde website www.stopumts.nl. Daar worden de ontwikkelingen op dit gebied zowel landelijk als internationaal dagelijks bijgehouden. Een anders zeer goede website is www.milieuziektes.nl. Mensen met acute stralingsklachten kunnen terecht bij de Stichting EHS (ElektroHyperSensitiviteit), www.stichtingehs.nl . Wie zich specifiek zorgen maakt over straling in relatie tot kinderen, vindt veel goede en kritisch informatie materiaal op www.stralendkind.nl .

Er zijn diverse goede boeken in het Nederlands beschikbaar. Een zeer informatief (maar lijvig) boek over alle vormen van draadloze stralingsapparatuur is het boek Onzichtbare risico’s in het Draadloze Tijdperk van de hand van Karel en Caroline van Huffelen. Een tweede zeer goed en informatief boek is Elektrostress en Gezondheid van de Delftse TU-professor Michiel Haas en de webmaster van StopUMTS Drs. Henk Wever. Het boekje “Help de Kerktoren straalt’  beschrijft zeer kundig en autobiografisch de wanhopige lotgevallen van de Nederlandse elektrosensitieve dame Ria Luttikhold.