x
x
Orgaandonatiewet-stemming tekenend voor Nederland..!
2016 © WantToKnow.nl/be
x
Onze compassie met mensen die ernstig ziek zijn en graag een ander orgaan wensen, heeft als bijwerking dat onze compassie met de orgaandonor veelal niet in focus is, of zelfs helemaal afwezig is. Door gebrek aan juiste informatie zijn we gaan denken dat een orgaandonor dood is. Dat lijkt natuurlijk ook de meest logische verklaring.. Maar nee, de medische wereld ‘verzon’ de term ‘hersendood’.. Want wanneer is iemand écht dood, dát was de vraag.. En eigenlijk is die vraag nóg steeds niet beantwoord, maar is orgaandonatie uit LEVENDE LICHAMEN al jaren een feit. Want hoe kun je anders LEVENDE ORGANEN uit een lichaam halen, als het lichaam dood is..
Onze overheid, de wereld van orgaantransplantatie en allerlei bekende Nederlanders roepen ons voortdurend op om ons als orgaandonor te laten registreren. We worden hierbij dus geconfronteerd met een tunnelvisie van jewelste. Bekende Nederlanders, zoals Ron Brandsteder bij het programma Pauw (op 14 septbember) is daarvan zo’n voorbeeld. Wellicht doet ie het met de beste bedoelingen, maar onze vraag is wie ons burgers informatie aanreikt, van wat dat orgaandonor-zijn nu eigenlijk inhoudt.
Het valt daarbij op, dat aan de donor totaal geen aandacht wordt besteed omdat die dood verklaard wordt -nogmaals: ‘hersendood’ – terwijl hij/zij GEWOON NIET DOOD IS…!! In vaktaal spreekt men over de ‘postmortale’ orgaandonor. Postmortaal betekent na-de-dood. Maarr.. geen enkele orgaandonor is dood! Want met de organen van een dode donor kun je niets meer beginnen!! Alleen levende organen zijn bruikbaar voor orgaantransplantatie en dat is ook logisch want wat moet je met bijvoorbeeld een dood hart in je lijf? Dat krijg je echt niet meer aan de praat. Organen voor transplantatiedoeleinden dienen levend te zijn en levende organen bevinden zich enkel en alleen in levende mensen. Kijk naar deze uiterst informatieve video en oordeel zelf..
X
We schreven hier op de site al veel over orgaandonatie en -transplantatie. Vooral over de TOTAAL ONDERBELICHTE KANT van dit fenomeen, dat -hoe onvoorstelbaar ook- alleen maar voorstanders lijkt te hebben.. De tegenstanders, die massaal NEE-stemmen inzake het toestemming geven, om organen na hun dood af te staan aan mensen die om een orgaan zitten te springen, lijken niet belangrijk en zijn uiterst zwijgzaam.. Wat is die stilte toch..??
“Bij werkelijk volledige voorlichting aan mensen,
zou er niet één orgaan meer beschikbaar komen.”Rudolf Pichlmayer
Duits transplantatie-chirurg
De stilte van de NEE-zeggers…!
Als je ‘NEE’ hebt gezet in je huidige donor-codicil, heb je daar natuurlijk over nagedacht.. Over orgaandonatie en orgaantransplantatie..? Van jezelf naar een ander mens, van een ander mens naar jou lichaam toe.. Als alle simpelheid rondom orgaandonatie wáár is, dan is er niets aan de hand natuurlijk..! Waar maken we ons dan druk over.. Dan neem je, zoals bij een sloopauto, gewoon alle bruikbare delen en plaatst die in een auto, waar een dergelijk kapot onderdeel van vervangen dient te worden.. Ja toch..? Maar.. Je voelde verzet in je lichaam, en koos voor de optie om NEE’ in te vullen in je codicil. Ook wanneer je geen keuze maakte, deed je dat wellicht volledig bewust..
De vraag is daarom: Waarom is er bij mensen dan zoveel verborgen of onbewust verzet tegen orgaandonatie? Zou het écht zo zijn dat wij met z’n allen, zoals de overheid ons probeert te doen geloven, bij wijze van spreken te lui zijn om een orgaandonatie-kaartje in te vullen? Of dat we misschien bang zijn. Bang dat we na de dood tóch nog de pijn zullen voelen van het verwijderen van onze organen? Of is het misschien allemáál gewoon een éng idee…? Dat iemand anders straks met jouw orgaan rondloopt, dat nu nog vrolijk zijn best voor jou doet, in jouw lijf..?
Dat kan natuurlijk allemaal, maar de uiterst legitieme vraag is ook of er niet nog een ANDER gevoel aan ten grondslag kan liggen. Waarom is er eigenlijk nooit onderzoek gedaan naar de oorzaken en de achtergronden van het stille ’verzet’ of protest tegen orgaandonatie..? De fysieke overdracht van een orgaan, is veel méér dan een fysiek proces! Het blijkt een uiterst ethische kwestie..! Want er is veel meer aan de hand, van het ‘zomaar’ overplaatsen van een orgaan..! Zoals blijkt uit de stortvloed van persoonlijke verklaringen van zowel donoren als donateurs..
En waarom lijkt dit fenomeen alleen maar luide, overigens zeer goed bedoelende, voorstanders te hebben..?! Het is niet onze taak om hier een oordeel uit te gaan spreken over welles/nietes van orgaandonatie. De enige vraag blijft gewoon keihard overend staan: ‘Waarom is er zoveel ‘stil’ verzet?’ Wij vragen ons hier alleen af, of het wellicht zo kan zijn dat stilte in dit opzicht een grotere zeggingskracht heeft, dan de ‘logische’ voordelen van orgaantransplantatie en -donatie.
Kan het zijn dat er onderbelichte achtergronden achter dit fenomeen schuil gaan bij IEDER mens..?! Achtergronden die mogelijk te duiden zijn als ‘onbewuste gevoelens van afkeur’? Gevoelens die wellicht ieder mens met zich meedraagt die geen klakkeloze voorstander is van orgaandonatie?
Hoe is het mogelijk dat mensen, vooral gestudeerde vakmensen, in staat zijn, zo onverbiddelijk om te springen met lichamen, die hun patiënten een leven lang van dienst zijn geweest? Is het voor deze professionals dan zó simpel, dat de dood betekent dat een lichaam als het ware ‘geplunderd’ mag worden..? We raden je in dat opzicht ook aan, het artikel hier op de site te lezen, van huisarts Ellorene Westerhout over orgaandonatie en transplantatie. (HIER)
x
Laten we het dan maar gewoon zeggen, wat velen voelen:
HERSENDOOD IS NIET DOOD..!!
Dus even recapituleren als je de schrik van je leven NIET wilt krijgen en jezelf hersendood aantreft op de tafel van de chirurg, maar nog niet dood bent.. Je herkent het verhaal.. ! Je bent niet dood bij hersendood. Dat geloofde jij eerst niet en nu lig je daar.. Waarom heb je het niet uitgezocht, toen je dat kón? Want het is uitgezocht..!! Wat zij vonden:
1. Zolang het hart klopt is een mens niet dood.
2. De afwezigheid van bewustzijn (= leven) is niet met hersen-metingen na te gaan.
3. Het hersendood-protocol is geen bewijs voor de natuurlijke dood van iemand.
Overweging
Denk goed na om iemand hersendood te laten verklaren. Hersendoden kunnen bij intensieve zorgverlening (intensive care) genezen (wist je dat 70% geneest!!). Een hersendode is niet dood en ervaart alles, ook het wegsnijden van de organen straks. Het kloppend hart gaat als laatste en dan is de hersendode pas werkelijk dood. Afgrijselijk. Deze conclusies zijn alle van bewijzen te voorzien.
De expertgroep ‘Het hart op de goede plaats’ heeft ‘de hersendood bij orgaandonatie’ onderzocht. Dit team is in staat om de waarheid, de bijna-waarheid en de volledige onwaarheid vast te stellen en brengt hun bevindingen naar buiten ‘om onschuldige levens te …
redden’. Ook voor de mensen die menen dat hersendood een vertrouwde keuze is; om ook zichzelf en iedereen die hen lief is voor een afgrijselijke dood te behoeden. Om levens te redden. Vanuit het goede.
STERVEN DÓÓR DE ORGAANDONATIE…??
Het klinkt bijna tegenstrijdig, maar op grond van het bovenstaande, kun je concluderen dat een hersendode kan sterven.. DOOR HET OPENSNIJDEN EN HET WEGHALEN VAN ORGANEN.. Dit is wat een befaamd arts bij elke operatie ervaart; lees aandachtig zijn nauwkeurige beschrijving. Dr. W. Smelt schrijft:
“Toen ik kortgeleden weer bij een donatie-procedure was betrokken kwam dat rare moment weer bij me boven….. De orgaandonatie-procedure blijft toch een vreemde gebeurtenis: de officieel overleden patiënt komt ogenschijnlijk ‘levend’, weliswaar beademd, maar met roze huidskleur, warm, met een goede bloeddruk, een normale hartfrequentie en een goede zuurstofsaturatie (‘opname’) de operatiekamer op, het lijkt een ‘gaaf’ mens.
x
Dan wordt het lichaam geopereerd, het lichaam wordt geopend om organen uit te nemen, er wordt anesthesie (‘verdoving’) gegeven om de functie van de organen zo goed mogelijk te behouden. Op het moment dat organen uitgenomen worden/zijn, stopt plotseling de bloedsomloop en is de overledene ‘stervende’, de kleur verandert onmiddellijk, de bloeddruk valt weg, de (saturatie)meter geeft geen waarde meer aan. Het is afgelopen, de taak van de anesthesioloog zit er op.”
x
* * *
x
