De BIS-bank, de ‘as-van-het-geld’..!

x

Sommigen zeggen dat de Bank for International Settlements (BIS) niet meer is dan een uitstekende bron van financiële informatie, gebaseerd op een enorme database. Anderen zeggen dat de BIS een vrijblijvende praatclub is van centrale bankiers en dat de bank het internationale betalingsverkeer faciliteert. Maar in werkelijkheid is de BIS Bank veel meer dan dat. Adam Lebor, een onderzoeksjournalist die een diepgaande studie van de bank heeft gemaakt en in 2013 over de BIS het boek ‘The Tower of Basel’ publiceerde, noemt het ‘de geheime bank die de wereld runt’…

Alereerst maar een duik in de geschiedenis; over de missie van de BIS.. In 1925, jaren voordat de oprichting van de ‘Bank for International Settlements’ een feit was,verklaarde Montagu Norman, president van de Bank of England: ‘Ik hoop zeer dat wij de komende zomer een private en exclusieve ‘centrale bankiersclub’ mogen inhuldigen, in de aanvang klein en groot in de toekomst.’ Niet zomaar een club dus, maar een instrument waarmee de invloed van nationale overheden buitenspel kon worden gezet. En dit idee leefde niet alleen bij Montagu Norman; hij deelde het met collega’s zoals Strong van de Federal Reserve en Schacht van de Reichsbank.

De BIS werd in 1930 opgericht om de betaling van de oorlogsschulden van Duitsland, uit de Eerste Wereldoorlog, aan de geallieerden te regelen. McGarrah, de eerste voorzitter van het bestuur van de BIS onthulde echter de werkelijke missie van de BIS in Nation’s Business Magazine (1931): ‘De Bank staat geheel los van welke staats- of politieke controle dan ook. Voor overheidsfunctionarissen is geen plaats in de directie. De bank is geheel niet-politiek. De bedrijfsvoering is op een commerciële en financiële basis opgezet. Overheden hebben geen invloed op en enige verbintenis met het bestuur’.
Het wekt daarom geen verbazing dat de BIS niet werd opgeheven toen er in 1931 een eind kwam aan de Duitse herstelbetalingen…

Aandeelhouders en zeggenschap
De oprichters van het eerste uur waren de Nationale Bank van België, Banque de France, Banca d’Italia, Reichsbank , drie Amerikaanse private banken (t.w. J.P. Morgan, the First National Bank of New York en the First National Bank of Chicago) en een consortium van Japanse private investeerders. Elk van de participanten kreeg per deelnemend land een gelijk aantal aandelen. Het is belangrijk om te weten dat alle genoemde centrale banken in die tijd in private handen waren.

Er was dus niets ‘nationaal’ of ‘publiek’ aan de centrale banken. Het waren gewoon private banken met private aandeelhouders waaraan een monopoliepositie was toegekend. De oprichters van de BIS Bank handelden dus namens hun aandeelhouders en de BIS Bank was vanaf de oprichting ervan overduidelijk een private onderneming!

Het is een onbeantwoorde vraag wat er gebeurde met de aandelen van de participanten van het eerste uur toen een aantal nationale centrale banken na 1945 werden genationaliseerd. Volgens een publicatie van de FED New York stonden in april 2007 86% van de aandelen in de BIS geregistreerd op naam van de deelnemende centrale banken en werd 14% van de aandelen gehouden door private aandeelhouders. Vier jaar eerder, op 22 september 2003 publiceerde de BIS echter het bericht dat de aandelen van de private aandeelhouders verplicht worden ingekocht. Omdat de BIS een besloten vennootschap is, kan het aandeelhoudersregister niet vrij worden geraadpleegd en moeten we het doen met de –tegenstrijdige- informatie.

De FED New York merkt op dat de private aandeelhouders geen stemrecht hadden (hebben), dit in tegenstelling tot de nu inmiddels 60 centrale banken die zijn toegetreden tot de BIS. Op Washington’s blog van september 2011 staat in het artikel ‘The World’s biggest central bank has private shareholders’: “Het kan wel of niet waar zijn dat de private aandeelhouders geen stemrecht hebben. Maar eigenlijk is het niet van belang. Het is immers een bekend feit, dat machtige superrijken informeel hun invloed uitoefenen door gebruik te maken van stromannen. Daarom is het feit dat er private aandeelhouders zijn eigenlijk veel interessanter dan het antwoord op de vraag of ze al dan niet directe invloed uitoefenen.”

De mening over de BIS van een insider..
In zijn boek ‘Tragedy and Hope: A History of the World in Our Time’ (1966), gaf dr. Carrol Quigley de sleutelrol weer die de BIS na WOII achter de schermen speelde in de financiële wereld. Dr. Quigley was hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit van Georgetown. Ook wist hij als insider wat er omging binnen de kring van “internationale bankiers”. Twee quotes uit Tragedy and Hope:

“Ik heb kennis van de werking van dit netwerk omdat ik haar twintig jaar lang heb bestudeerd en Ik gedurende twee jaar begin jaren ‘60 in de gelegenheid ben geweest om de geheime verslagen en documenten te bestuderen. Ik heb geen enkele aversie naar het netwerk toe en evenmin naar de meeste van hun doelstellingen, maar mijn grootste bezwaar is dat de betrokkenen bij het netwerk anoniem willen blijven en dat ze hun doelstellingen niet openbaar willen maken, hoewel hun rol in de geschiedenis van dermate grote invloed is, dat dit wel het geval zou moeten zijn.”

“De krachten achter het financiële stelsel hebben nog een ander, ver reikend doel, niets minder dan een wereldorde te creëren op basis van een in private handen zijnde wereldwijde financiële controle. Zo wil men het politiek systeem van elk land afzonderlijk controleren alsmede de gehele wereldeconomie. Het systeem zal op een feodale manier worden gestructureerd via ‘s werelds samenwerkende centrale banken door middel van in het geheim gesloten akkoorden. De hoofdzetel en het anker van dit systeem is de BIS in Bazel Zwitserland. Deze bank is in private handen en wordt gecontroleerd door banken die op hun beurt in private handen zijn.”

De sleutel van het succes van de BIS zit er volgens dr.Quigley in, dat “de internationale bankiers -verzameld in de BIS- het geldsysteem van alle landen controleren en manipuleren, terwijl ze de indruk geven dat de controle bij de regering ligt.” Mervyn King ex-president-directeur van de ‘Bank of England’ en voorzitter van meerdere BIS comités, gaf in een interview met auteur en journalist Adam Lebor in 2013 aan dat er ‘geen besluiten worden genomen in Basel. Het is overdreven om te zeggen dat wij in Bazel politiek maken. Dit is voorbehouden aan de nationale centrale banken. De BIS vergaderingen zorgen ervoor dat wij beter zijn geïnformeerd.’

BIS secretaris-generaal Peter Dittus zei in een interview met Der Spiegel in 2009: “Onze kracht is dat we geen wetgevende macht hebben. Onze bijeenkomsten zijn niet gericht op besluitvorming. Het gaat om het uitwisselen van visies. Deze opinies vinden hun weg op een subtielere manier, door een proces dat zou kunnen worden vergeleken met osmose”

De BIS is véél meer dan een praatclub..!
De ‘opinies’ vinden vooral hun weg via de comités die door de BIS worden gehost. De meest prominente comités zijn:

• The Basel Committee on Banking Supervision provides a forum for regular cooperation on banking supervisory matters. Its objective is to enhance understanding of key supervisory issues and improve the quality of banking supervision worldwide.
  The Committee’s members come from Argentina, Australia, Belgium, Brazil, Canada, China, European Union, France, Germany, Hong Kong SAR, India, Indonesia, Italy, Japan, Korea, Luxembourg, Mexico, the Netherlands, Russia, Saudi Arabia, Singapore, South Africa, Spain, Sweden, Switzerland, Turkey, the United Kingdom and the United States. The present Chairman of the Committee is Mr. Stefan Ingves, Governor of Sveriges Riksbank. (bron BIS Bank)
  Dit comité is de ontwerper van de Basel I, II en III akkoorden, die bij commerciële banken in de lidstaten werden en worden toegepast en die erop zijn gericht banken aan de gestelde kapitaaleisen te laten voldoen.
• Committee on the Global Financial System (CGFS), chaired by William C. Dudley, President and Chief Executive Officer of the Federal Reserve Bank of New York. Monitors developments in global financial markets for central bank Governors. The Committee has a mandate to identify and assess potential sources of stress in global financial markets, to further the understanding of the structural underpinnings of financial markets, and to promote improvements to the functioning and stability of these markets. It fulfils this mandate by way of regular monitoring discussions among CGFS members, through coordinated longer-term efforts, including working groups involving central bank staff, and through the various reports that the CGFS publishes. The CGFS also oversees the collection of the BIS international banking and financial statistics. (Bron: BIS Bank).
  Dit comité doet dus onderzoek naar, informeert over en adviseert naar aanleiding van ontwikkelingen op de mondiale financiële markten ten behoeve van de aangesloten centrale banken.
• Committee on Payments and Market Infrastructures (CPMI): promotes the safety and efficiency of payment, clearing, settlement and related arrangements, thereby supporting financial stability and the wider economy. The CPMI monitors and analyses developments in these arrangements, both within and across jurisdictions. It also serves as a forum for central bank cooperation in related oversight, policy and operational matters, including the provision of central bank services. The CPMI is a global standard setter in this area. It aims at strengthening regulation, policy and practices regarding such arrangements worldwide. (Bron BIS Bank)
  Vooral de laatste zinsnede ‘bepaalt de mondiale standaards’, maakt duidelijk dat de rol veel meer behelst dan die van informant en adviseur.
• Markets Committee (formerly the Committee on Gold and Foreign Exchange) was established in 1962 following the formation of the so-called Gold Pool. Subsequently, members continued to meet and exchange views on market issues in an open and informal manner. Over time, the Committee has widened its discussion of financial market developments beyond gold and foreign exchange, and cooperated more closely in assessing current events as well as longer-term structural trends that may have implications for financial market functioning and central bank operations. (Bron: BIS Bank)
  Het Markt Comité host(te) onder meer de goud ‘pool’. Onderzoeksjournalist Epstein kreeg als een van de zeer weinigen toegang tot de archieven van de BIS. Hij schreef naar aanleiding van zijn research in Harper’s magazine ‘Ruling the World of Money’ (november 1983). Epstein beschrijft de BIS als een instelling, die de wereld op basis van de macht van het geld bestuurt met een grote minachting voor democratisch gekozen overheden en op basis van volkomen geheimhouding. Epstein rapporteert over de goud traders op het BIS hoofdkantoor in Bazel en stelt dat door hen de prijs van het goud werd bepaald. De ‘London gold pool’, het mechanisme van acht landen om de prijs van het goud op $ 35 dollar per ounce te houden zou na de ineenstorting ervan in 1968 verhuisd zijn naar Bazel.
• Het Financial Stability Board (FSB) werd in 2013 in Bazel opgericht. Het is een zwaar opgetuigde spin-off van de BIS en zal een belangrijke rol gaan spelen in de komende herschikking van het financiële stelsel.

Immuniteit en geheimhouding, maar waarom…!?
In 1987 werd het Headquarters Agreement getekend tussen de Swiss Federal Council en de BIS Bank. Enkele kernpunten uit dit akkoord:

• ‘Immuniteit voor de bank en voor het personeel, onschendbaarheid, vrijstelling van belastingen.
  x
• Medewerkers kunnen niet worden vervolgd voor handelingen die zijn verricht in het kader van de uitvoering van hun taak.
  x
• Het gebouw en de archieven zijn niet toegankelijk voor de Zwitserse autoriteit.

• 

  Medewerkers, bestuurders van aangesloten centrale banken officiële genodigden genieten een diplomatieke status, zo ook de papieren die zij in hun bagage hebben.’

• ‘Er worden geen openbare verslagen gemaakt van de vergaderingen. Alles wat binnen besproken wordt is strikt vertrouwelijk. Transparantie komt niet in het BIS woordenboek voor. Niets wordt verwerpelijker geacht dan een indiscrete bankier.’ (Der Spiegel 2009)

Hetzelfde weekblad, ‘Der Spiegel’ noemt de BIS niet zonder reden ‘het financiële Vaticaan’..! Waarom, als de BIS ‘officieel’ niet meer zou zijn dan een praatclub van exporterende landen, ontbreekt dan elk democratisch gehalte? Waarom is de juridische immuniteit vrijwel volledig..? En waarom wordt er een volledige geheimhouding betracht en onttrekt de BIS zich aan welke jurisdictie dan ook?

De BIS is geworden wat Montagu Norman al in de 20er jaren voor ogen had, al dan niet daartoe geïnspireerd door de aandeelhouders van de Bank of England. Norman was van 1920-1944 president van de Bank of England. Hij gold in zijn tijd als een van ’s werelds meest invloedrijke personen en de Bank of England was in zijn tijd nog een factor van groot belang.

De BIS heeft zich volgens de wens van Norman en zijn collega’s ontwikkeld tot ‘de hoofdzetel en het anker van het financiële systeem’. De rol die de BIS voor, tijdens en na de tweede wereldoorlog heeft gespeeld is nog allerminst beëindigd, want ook in de huidige crisistijd is de BIS de hoofdarchitect van het komende nieuwe mondiale financiële stelsel.

drs. Ad Broere,
econoom

* * *

Kom je naar de lezing van Ad Broere & Martijn van Staveren over geld…?

Wil je Ad Broere, de auteur van dit stuk, horen spreken over de hedendaagse geldcrisis en onze ‘menselijke economie’,
dan ben je welkom op de lezing van 7 februari a.s.
In deze lezing zal Ad, samen met Martijn van Staveren,
de rol die het geld in onze samenleving speelt, onder de loep nemen.
Martijn van Staveren is oud-ondernemer en
o.a. bekend van de baanbrekende lezingen over buitenaards contact!

Centrum Zonnewijzer & WantToKnow organiseren deze lezing!

KLIK HIER VOOR MEER INFO

* * *

 Bronnen:

• ‘Tower of Basel, The shadowy history of the secret bank that runs the world’, Adam Lebor 2013
• ‘Geld komt uit het Niets’ Ad Broere 2012
• NewYorkFED.org/aboutthefed/fedpoint/fed22.html
• BIS.org/stability.htm
• ‘Ruling the World of Money’, Epstein, 1983
• ‘Tragedy and Hope: A history of the world in our time’, Caroll Quigly, 1966
• Spiegel.de/international/business/the-man-nobody-wanted-to-hear-global-banking-economist-warned-of-coming-crisis-a-635051-2.html, Spiegel Online 2009
• Washingtonsblog.com/2011/07/the-worlds-biggest-central-bank-has-private-shareholders.html 2011
• Central Bank co-operation at the BIS 1930-1973,Gianni Toniolo 2005 (quote Montagu Norman uit 1925)

Dit boek, geschreven door drs. Ad Broere, staat o.a aan de basis van het succesvolle stuk ‘Door de Bank genomen’..!! (klik voor link naar bookshop!)