x
x
x
‘Gaslighting’: hersenspoeling en narcisme
2016 © Vanessa Beeley | deze versie WantToKnow.nl/be (vertaling L.Smit)
x
Exceptioneel zijn: anders-zijn dan de norm; een uitzondering vormend; ook: de theorie dat een land of de regio uitzonderlijk is. Zo zou Amerika ‘exeptioneel’ zijn. Er zijn daarbij verschillende theorieën waarom Amerika ‘zo bijzonder’ zou zijn. De meest populaire folkloristische gedachte is dat Amerika een unieke ‘vrije’ natie is, met democratische idealen en burgerlijke vrijheden. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring – de bevrijding van de Britse monarchie – is hiervoor de bron. Men heeft deze vrije-natie-gedachte door de hele, nogal gewelddadige, geschiedenis van Amerika vastgehouden.
Amerika heeft het idee ‘n exceptioneel karakter te hebben en dat heeft geleid tot gevoelens van superioriteit. Het geloof in de eigen economische, militaire en ideologische suprematie heeft Amerika ertoe gebracht de rest van de wereld naar het Amerikaanse superieure voorbeeld om te bouwen, zonder rekening te houden met de verwoesting in de nasleep van hun uitzonderlijke hegemonie. En, omdat Amerika zichzelf uitzonderlijk vindt, hoeft het land zich niet te houden aan de wettelijke verplichtingen van bijvoorbeeld het volkenrecht, of de morele wetten die aan de hele mensheid ten grondslag zouden moeten liggen.
Amerika is daarmee wetteloos en autoritair geworden, met name in haar intolerante neokoloniale buitenlandse beleid. De ge-koloniseerden werden de kolonialisten, hun wreedheid verhullend onder een dunne laag zendelingen-ijver; Amerika wil de wereld hervormen naar hun uitzonderlijke voorbeeld.
De media & marketing-propaganda ondersteunt dit superioriteitscomplex.
De meerderheid van het Amerikaanse Congres gelooft erin en is slachtoffer van indoctrinatie. De kracht van de propaganda-vortex trekt hen naar binnen en straalt het uit, alles op het pad infecterend. Wanneer iemand zich uit dit oligarchische perspectief wil bevrijden wordt dit /gezien als een revolutionaire daad, wat de kern van de veiligheid binnen de VS raakt, dus ‘exceptioneel zijn’ is de ‘modus vivendi.’
Zoals de Zionisten zichzelf, vanuit religieus oogpunt, als ‘het uitverkoren volk’ zien, zo beschouwen de Amerikanen zichzelf de gekozen natie om hun versie van democratie en kapitalistische hegemonie de wereld op te leggen. Je snapt dus wel waarom Israël en de VS zulke fantastische symbiotische bedgenoten zijn. We kunnen ons afvragen, hoé ver deze relatie vanuit de geschiedenis is opgebouwd. (zie HIER en HIER) Hoe ver gaat dit straks komen. Of zoals Paul Craig Roberts het verwoordt in zijn artikel ‘Washington stuurt de wereld in de richting van een nieuwe oorlog’ (HIER):
‘De fatale oorlog voor de mensheid is de oorlog met Rusland en China. Washington is bezig de VS, de NAVO en hun Aziatische marionettenstaten op deze oorlog aan te sturen. De onverdraagzaamheid van de machtselite in de VS is geworteld in de volgende zelfgerechtigde doctrine: Amerika is ‘onmisbaar’ .’
Waarom accepteert het Amerikaanse volk de criminele hegemonie, binnenlandse en buitenlandse brutale tirannie en het neokoloniale bloedvloeien, zonder al te veel te protesteren? Waarom staan de Europese vazalstaten niet op tegen dit autoritaire regime dat koketteert met volkenrecht en haar NAVO-bondgenoten meesleept op een weg van volledige wetteloosheid en diplomatieke schande?
‘GASLIGHTING: hersenspoeling, ook wel ‘mindfuck’ genoemd.’
Wat is ‘gaslighting’?
De psychologische term ‘gaslighting’ komt uit een Hollywoodfilm van 1944 met de naam ‘Gaslight’. Gaslighting is het psychologische geweld dat een narcist zijn prooi aandoet. Een vorm van geestelijke mishandeling, waarbij onjuiste informatie wordt verstrekt met de intentie om het slachtoffer te laten twijfelen aan eigen geheugen, waarneming en verstand. Zo’n situatie kan variëren van ontkenning door een misbruiker dat eerdere incidenten zich ooit hebben voorgedaan, tot de enscenering van bizarre gebeurtenissen door de dader met als bedoeling het slachtoffer te desoriënteren.
De belangrijkste reden voor gaslighting is een dynamiek creëren, zodat de dader volledige controle krijgt over het slachtoffer. Hem of haar zo zwak maken, dat ze zeer eenvoudig te manipuleren is.
Het slachtoffer raakt steeds angstiger en in de war, tot het moment waar hij of zij geen zelfvertrouwen meer heeft, twijfelt aan zijn eigen rationaliteit en oordeelsvermogen. Dit soort ‘gaslighting technieken’ hebben de CIA en geheime diensten in Europa gebruikt als psychologische oorlogvoeringmethodes en ze werden vooral toegepast tijdens folteringen en verhoren. Gaslighting is dus gericht op het verwarring zaaien bij het slachtoffer.Hier de trailer van de film, die zijn titel leende aan dit fenomeen. (Voor de hele speelfilm, kijk je HIER)
Het subtiele Machiavelli-achtige spel ondermijnt de geest van het slachtoffer, maakt ze onzeker over álles. Voor hun gevoel wat waar en onwaar is en identiteit worden ze volledig afhankelijk van hun folteraar. Gaslighting is een stap-voor-stap-methode, een psychologisch proces om het slachtoffer te destabiliseren. In de loop van de tijd worden herhaalde informatie-feeds aan het onderbewustzijn gevoerd, totdat het volledig op de “harde schijf” van het onderbewustzijn van het slachtoffer is geprogrammeerd. Simpeler gezegd, het is hersenspoeling.
Degene die deze methode toepast, heeft weinig interesse in zijn slachtoffer, anders dan deze persoon of groep te gebruiken voor zijn eigen belang en voordeel. Wanneer de relatie met slachtoffer(s) op een dusdanig niveau komt, dat de relatie nog maar van weinig ‘nut’ is voor de dader, dan zal de relatie met het slachtoffer snel uitdoven; waarbij de dader afstand neemt van slachtoffer(s) en zwijgen gebruikt als een soort emotionele marteling. Slachtoffers zullen radeloos op zoek gaan naar ideeën, hoe de relatie weer op het oude niveau te brengen.
De misbruikende partij/de dader, zal vaak weglopen van deze situatie en hen achter laten, in een diep gevoel van frustratie en het is zeer onwaarschijnlijk dat de dynamiek van de verstandhouding ooit zal terugkeren. Het slachtoffer blijft dan vaak achter met een diepe gewaarwording van frustratie, schaamte, schuldgevoelens en zijn vaak geteisterd door depressies en nervositeit. Met alleen heel veel moeite, zal een slachtoffer zich uit deze draaikolk kunnen bevrijden, hoewel de beloning -wanneer dit lukt- enorm zal zijn/voelen.
Het slachtoffer of de groep slachtoffers, heeft waarschijnlijk psychologische/mentale bijstand nodig, op terug te keren naar de oude, oorspronkelijke fase, waar zelfvertrouwen aanwezig was en waar de persoon of groep vertrouwde op hun/haar eigen geest en intuïtie. Daarbij is het van belang, dat het slachtoffer ziet dat het zélf heeft bijgedragen aan de situatie met de dader/onderdrukker en in die zin medespeler is geweest in dit ‘spelletje’. Want zonder slachtoffer geen dader natuurlijk.. Ze dienen voortaan te letten op de ’tekenen aan de wand’, om een potentiële dader te onderkennen en niet wéér in dezelfde val te trappen.
De dader zal met een groot gevoel van welbehagen weglopen, waarbij hij/zij het gevoel heeft/hebben, dat ze elk gevecht met het slachtoffer hebben gewonnen. Een nieuw slachtoffer of groep van slachtoffers is aan de beurt en zal worden bewerkt met nóg meer vaardigheid en ervaring.. En zo begint deze gruwelijke methode voor de dader opnieuw.
Wat je niet doodt, maakt je sterker..?!
Ieder mens of groep mensen, die door deze ervaring van ‘Gaslighting’ is heengegaan, zal in eerste instantie een gevoel van uitgemolken/uitputting doormaken. Maar deze ontkrachting is vaak van korte duur.. Personen en/of groepen willen opveren, sterker dan tevoor, gebaseerd op pijnlijke, maar leerzame lessen. De belangrijkste les daarbij is om volledig vertrouwen en geloof te hebben in je intuïtie.
Hoe moeilijk ook te accepteren, er waren -tijdens de aanloop van de gaslighting- wel degelijk allerlei ‘rode vlaggen’ en andere waarschuwingstekens onderweg te zien..! Wanneer deze signalen onze richting opkomen, dienen we compleet op onze instincten te vertrouwen en NOOIT doof te zijn, voor wat onze intuïtie, het ‘onderbuikgevoel’ ons vertelt. Onze ‘vlucht-of-vecht’-reflex is er niet voor niets.. Hij behoedt ons ervoor om in gevaarlijk situaties terecht te komen. Als je de neiging voelt ergens van te ‘vluchten’, ergens dus van weg te lopen.. Doe dat dan gewoon!
Let wel: deze methode van ‘mind control’ is dus niet alleen van toepassing op individuen, maar zal wel degelijk op groepen, organisaties en zelfs binnen bedrijven worden toegepast en kunnen worden waargenomen. Kijk eens naar de duidelijke voorbeelden van bizarre ‘volgzaamheid’ van burgers in Noord Korea bijvoorbeeld en naar die van het Duitse volk, in de Hitler-periode. Maar meer subtiele vormen van ‘Gaslighting’ zullen minder opvallen, maar zéker niet minder indringend zijn..!
Drie fasen van ‘gaslighting’:
Fase 1
De eerste fase is: vertrouwen kweken in de integriteit en goede intenties van de dader. Zodra het slachtoffer de dader vertrouwt, zal de subtiele ondermijning beginnen. De dader zal situaties creëren waardoor het slachtoffer gaat twijfelen aan het eigen oordeel. Uiteindelijk zal het slachtoffer volledig vertrouwen op het oordeel van de misbruiker.
Fase 2
In de tweede fase isoleert de dader het slachtoffer, niet alleen van zijn/haar eigen gevoel van identiteit, maar ook van de leeftijdsgenoten en familieleden. Het slachtoffer trekt zichzelf terug uit de samenleving en uit zichzelf niet langer, uit angst voor spot, oordeel en straf. Deze fase kan worden vergeleken met het Stockholmsyndroom, waarbij een gijzelaar of gevangene door psychologische mind games sympathie gaat voelen voor diegene die hem of haar misbruikt. Een overlevingsmechanisme voor het slachtoffer van misbruik of intimidatie.
Narcistisch misbruik bindt het slachtoffer aan de agressor door trauma. Het Stockholmsyndroom bindt het slachtoffer aan de agressor door regressie naar een kinderlijke staat waarin de dader/agressor de ‘ouder’ wordt die het slachtoffer van de dreigende vernietiging zal redden.
Fase 3
Het derde stadium is depressie. Onder de wetten van een tirannieke narcist levend wordt het slachtoffer tot extreme verwarring gedreven. Hun waardigheid en zelfvertrouwen is weg. Uiteindelijk komen ze te leven in een informatie-vacuüm, de enige informatie die ze tot zich krijgen is de informatie van de agressor. Het kan leiden tot symptomen die we herkennen van PTSD (Post Traumatische Stress Disorder): flashbacks, angst, hyper waakzaamheid, woede en zelfs geweld. Het proces is voltooid als het slachtoffer is teruggebracht tot een gewillige marionet in de zeer vertekende realiteit van de misbruiker.
Exceptioneel of narcistisch?
Op dit moment kunnen we wat Amerika betreft getuige zijn van de transformatie van ‘exceptioneel zijn’ tot gewelddadig narcisme. De gigantische manipulerende controle door de heersende elite is in een staat van hyperdrive terecht gekomen. We worden overspoeld met propaganda en een vertekende versie van de realiteit, hun realiteit, die met angst wordt gevoed. Angst voor ’terreur’, angst voor oorlog, angst voor financiële onzekerheid, angst voor wapengeweld en angst voor onze eigen schaduw. Zodra we staan we te trillen op onze benen, komt hun weergave van de werkelijkheid, die onze angst zal verlichten.
Wanneer mensen deze versie van de gebeurtenissen aanvechten worden ze bestempeld als samenzweringsgekkies. Critici worden opgejaagd, in diskrediet gebracht, belasterd en belachelijk gemaakt. Ze raken geïsoleerd en worden bedreigd. Oorlogen beginnen op dezelfde manier. Achteraf gezien zeggen we meestal: ‘Dat hadden we moeten zien aankomen.’ Een alomtegenwoordige dictator, een oligarch die dreigt te vernietigen wat Amerika en bondgenoten vertegenwoordigen: vrijheid, gelijkheid en burgerlijke vrijheid, verpakt in het glanzende pakpapier van democratie, met een lintje van ‘exceptioneel zijn’ eromheen.
Vervolgens wordt een valse-vlag-operatie uitgevoerd om angst, terreur en sektarische strijd aan te wakkeren. De steun van een zogenaamd ‘legitieme’ inheemse ‘revolutie’ werkt dan in tandem met de Amerikaanse ambitie om hun model van bestuur op te leggen aan de doelwitnatie. De ‘vrijheidsstrijders’ worden bewapend en aangevuld met huurlingen om deze oorlog-bij-volmacht te beïnvloeden. Allemaal in de naam van vrijheid en democratie. Het angstige en onzekere publiek mist het oordeelsvermogen en inzicht en gelooft in de realiteit die de ‘daders’ voorspiegelen.
Inzet van de Non-gouvernementele organisaties (NGO’s)
Tenslotte worden de ‘hulpverlenersorganisaties’ ingezet. ‘Goede’ krachten, de integere voorhoede en ethische interventie, die de verloren zielen en soevereine naties die de weg kwijt zijn kunnen redden. Te weten dat diegenen die gered dienen te worden hun twijfels en angst in de betrouwbare handen van Human Rights Watch en Amnesty International kunnen leggen, moet hun diepe gevoel van schuld te verzachten. Maar mensen beseffen niet dat deze NGO’s een integraal onderdeel van het plan van de misbruikers zijn. De hulpverlenersorganisaties lopen aan de lijn van de neo-kolonialistische financiers.
NGO’s verzorgen het beeld waardoor het slachtoffer de wereld waarneemt door de bril van de dader en vanwege cognitieve dissonantie niet zal willen ontsnappen. De onderdrukte aanvaardt wat hem of haar wordt verteld. Men accepteert dat de VS clusterbommen verkoopt aan Saudi-Arabië en men accepteert dat Amerika het Zionistische Israël financieel, ideologisch en militair steunt en een arsenaal van experimentele wapens levert, welke kinderen en burgers op een onvoorstelbare schaal verminken. Men accepteert een verlammende blokkade van het toch al verarmde en hongerende volk van Jemen.
De meerderheid van de Amerikanen accepteren massamoord onder het mom van het ‘recht om te beschermen’, omdat hun vermogen om rationeel na te denken niet langer bestaat. Het is weg-gemendeld. De definitie van het Amerikaanse exceptioneel zijn. Het is hun vermogen om de wereld te manipuleren en hun wetteloosheid en mondiale agenda van hegemonie te accepteren.
Bij het streven het Amerikaanse imago op te leggen aan de rest van de wereld is de VS zover van haar grondbeginselen afgedreven, dat men zich kan afvragen of ze ooit zullen terugkeren. De conclusie is dat Amerika inderdaad de staat van het exceptioneel zijn heeft bereikt. Amerika is de uitzonderlijke wereldwijde beul en vervolger van de mensheid geworden. Imperialisme is een eufemisme voor de mate van misbruik dat de VS toebrengt aan de mensen in deze wereld. Onze enige hoop is om de cyclus van geweld te doorbreken met empathie voor het slachtoffer en de jaren van hersenspoeling die er aan voorafgaat.
De volgende e-mail ontving ik onlangs van een moedige jonge Amerikaanse vrouw, voor mij het bewijs van de veerkracht en overlevingsdrang van de menselijke geest:
Mijn naam is Caroline en ik ben een 22-jarige Amerikaanse burger. Ik heb pas vrij recent de waarheid ontdekt over de activiteiten van het ‘Empire’ en de NAVO in Syrië en Libië en zo veel andere landen (met dank aan schrijvers als Andre Vltchek, Cory Morningstar, Forrest Palmer).
Ik word er misselijk van als ik denk aan sommige van die Avaaz-petities, die ik heb ondertekend. (HIER redactie) En ik ben met afschuw vervuld, wetende dat ik Syrisch en Libisch bloed aan mijn handen heb. Ik wil geloven dat ik niet ‘echt’ schuldig ben omdat ik echt dacht dat ik niets slechts deed op dat moment, maar toch, ik heb bijgedragen aan het lijden van de mensen en ik wil iets goeds terug doen, al is het iets kleins. Als het niet te veel moeite is, kunt u mij vertellen wat ik zou kunnen doen?
Ze verdient een antwoord …
* * *
