Advertentie

Wie ben ik?


Wie ben ik? Als je denkt dat het leven berust op een soort toeval zonder enige betekenis, is je perceptie van de complexe wereld om je heen slechts gericht op betekenisloosheid en zinloosheid. Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden bij het vinden van verlossing, zullen je waarnemingen waarschijnlijk volledig gericht zijn op het zien van je eigen fouten en die van anderen.

Ons geloofssysteem over wie we zijn en hoe onze wereld in elkaar steekt, berust niet alleen op wat wij geloven, het overheerst onze waarnemingen zelfs in hoge mate. We kunnen daarover meer controle verkrijgen door te onderzoeken wat we geloven en op welke wijze die geloofsovertuigingen van invloed op ons zijn.

Prof. Charles Tart in zijn uitdagende essay ‘Wie ben ik?’

Het onderstaande artikel bieden we je graag aan als eerste hoofdartikel in het jaar 2010. Het artikel onderstreept naar onze mening opnieuw, hoe essentieel het is dat JIJ ZELF het roer in handen neemt, je niets laat aanleunen wat anderen ervan vinden. Jouw uniciteit zorgt ervoor dat deze zich alleen zal herkennen in jouw eigen spiegel. Hoe die spiegel eruit ziet, bepaal jij elke dag door dátgene te kiezen waar jij jezelf het meest in herkent. Wat je ook meemaakt, gebruik jezelf als baken, als enige referentiepunt of iets bij je resoneert of dat niet doet!
Fred Burks, van de Amerikaanse website WantToKnow.inf0, schrijft het volgende intro bij het artikel van Charles Tart. Daar sluiten wij ons graag bij aan.

Lieve vrienden,

Charles Tart, professor in de psychologie aan de Universiteit van Californië heeft een indrukwekkend essay geschreven waarin hij ons uitnodigt onze overtuigingen over en onze kijk op de werkelijkheid niet voor zoete koek aan te nemen. Het uitdagende karakter van onderstaand artikel gaat over de diepzinnige vraag ‘Wie ben ik?’

Het onderzoeken van onze geloofsovertuigingen schept ruimte voor persoonlijke groei en dieper begrip. Weet je echt wie je bent? Weet ik werkelijk wie ik ben? In welke mate zijn ons denken hierover en andere dieperliggende vragen gevormd door onze geloofsovertuigingen en onze opvoeding. Lees verder en ontdek de diepte van dit mysterie en stel je open voor een breder bewustzijn over wie we zijn.

Met de beste wensen,
Fred Burks (PEERS en WantToKnow.info)

~~~~~~~~~~~~~~~~

XXXXXXX

WIE BEN IK?

Door Charles Tart

2010 – © Nederlandse vertaling Jan Smith / WantToKnow.nl/.be

Dat is een eeuwige vraag. Als je het antwoord niet weet, zul je waarschijnlijk het onderscheid niet weten te maken tussen datgene wat je hoger zelf wil en wat andere mensen proberen je wijs te maken wat jij wilt. Ieder van ons doet er goed aan dit voor zichzelf te beantwoorden. Toch zijn de antwoorden die door anderen worden gegeven van invloed op de manier waarop we deze vraag tegemoet treden (of juist ontwijken). Verschillende soorten antwoorden van meer algemene aard werden reeds gegeven.

Het meest traditionele antwoord in het Westen is dat je een wezen bent, een schepping van God, een wezen dat op belangrijke punten gevormd werd. Verwekt en geboren met de idee van de oorspronkelijke zondeval, ben je iemand die voortdurend strijd moet leveren te gehoorzamen aan de regels die door God werden opgelegd teneinde niet te worden verdoemd.

Dit antwoord is in zekere mate nogal deprimerend. Aan de ene kant kan dat leiden tot een laag zelfbeeld en een verwachtingspatroon dat gericht is op mislukking. Aan de andere kant echter kan het arrogantie in de hand werken door de gedachte dat iemand is ‘uitverkoren’. Verder kan deze kijk op de dingen ervoor zorgen dat je niet echt wordt aangemoedigd om na te denken over wie je werkelijk bent, omdat het antwoord reeds werd ingegeven  door een ‘hogere’ bron.

Het antwoord op de vraag ‘wie ben ik’, dat meer van deze tijd is, luidt dat je een toevalligheid bent zonder enige betekenis. De beschouwende wetenschap is doordrenkt met deze visie, die erop neerkomt dat het hele universum puur materialistisch is en slechts wordt beheerst door natuurkundige wetmatigheden en blind toeval.

Toevallig kwamen in dat uitgestrekte universum, onder de juiste omstandigheden, de juiste chemische stoffen bij elkaar, waardoor de chemische reactie, die wij aanduiden met ‘het Leven’ zich kon voordoen en die uiteindelijk heeft geleid tot wat jij nu bent.

Maar hierin ontbreekt een samenhangende betekenis en is er geen sprake van een spirituele kant van het bestaan.

Ik geloof dat deze kijk op de dingen niet echt berust op juiste wetenschap, maar eerder te maken heeft met wat we geloven over wetenschap en allerlei feitelijkheden. Nog belangrijker is het gegeven dat het een visie is met behoorlijk stevige psychologische consequenties. Als je alleen maar een mengeling bent van chemische stoffen, staat je uiteindelijke lot al bij voorbaat vast – dood en non-existentie. ‘Maak je niet teveel zorgen om anderen, want zij zijn ook alleen maar chemische mengelmoesjes’. Bij deze visie maakt het helemaal niet uit dat je nadenkt over wie je bent – wat de uitkomst daarvan ook is, berust louter op subjectieve fantasieën die geen enkele betekenis hebben in de fysieke wereld.

Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren.

Psychologisch gezien laat deze kijk op onze uiteindelijke aard ons net zoveel te wensen over als de visie die gebaseerd is op de zondeval. Als psycholoog besteed ik veel aandacht aan deze twee visies op onze uiteindelijke identiteit, omdat je geloofsovertuigingen een heel belangrijke rol spelen in het scheppen van je eigen werkelijkheid. Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren. Sommige van die geloofsovertuigingen zijn heel bewust. Je weet dat je ze erop nahoudt. Toch zijn er ook veel die stilzwijgend zijn – je handelt er wel naar, maar je bent je er niet echt bewust van dat je die overtuigingen huldigt.

Mocht je misschien denken dat het leven over het algemeen een op toeval berust en zonder enige betekenis is, dan zal jouw perceptie van de gecompliceerde wereld om je heen waarschijnlijk toegespitst zijn op het zien van die betekenisloosheid van alle dingen. Als dat je visie is, werkt dat achtereenvolgens weer versterkend op je geloof dat alles inderdaad behoorlijk betekenisloos is.

Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden die het vinden van verlossing met zich brengt, zal de focus van je waarnemingen uitsluitend gericht zijn op het zien van de fouten van anderen en die van jezelf. Ook dat werkt versterkend in op je eigen geloof in een zelfvervullende profetie. Ons geloof over wie we zijn en hoe de wereld in elkaar steekt zijn niet alleen maar geloofovertuigingen  –  ze beheersen in grote mate onze waarnemingen. En dus kunnen we meer controle verkrijgen door uit te vinden wat we geloven en hoe die geloofsovertuigingen ons beïnvloeden.

Tussen de traditionele religieuze en materialistische visies op wie we zijn bestaat een grote verscheidenheid aan ideeën die allerlei elementen behelzen die stuk voor stuk een grote rijkdom aan mogelijkheden voor persoonlijke en sociale groei in zich hebben. Het gemeenschappelijke element van die twee visies heeft te maken met het feit dat het leven en het universum in ieder geval iets te betekenen hebben en dat ieder van ons dat op een of andere manier in spirituele zin ook ervaart.

We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt.

Toch is het ook zo, dat die visies erkennen dat er ergens iets fout is gegaan. We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt. We zijn het essentiële goddelijke element in ons innerlijk vergeten en psychologisch opgesloten geraakt in een nauwe, traditionele, religieuze of materialistische kijk op de dingen.

In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken

Er is een eeuwenoud Oosters verhaal dat dit mooi illustreert – het verhaal over de Dwaze Koning. Ofschoon hij regeert over uitgestrekte bezittingen, is de Dwaze Koning dat vergeten. Jaren geleden daalde hij af naar de donkerste kelder van zijn grote paleis, waar hij, levend tussen allerlei ongedierte, voortdurend zit te piekeren over alle tegenspoed die hem treft. Al zijn ministers trachten hem op dappere wijze te overtuigen dat hij weer naar boven moet komen, waar het licht is en waar het leven zo mooi is. Maar de Dwaze Koning is ervan overtuigd dat ze allemaal gek zijn en luistert niet. Hij laat zich niet in de luren leggen door sprookjes over nobele koningen en prachtige paleizen!

the road to myself

In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken. Maar als de ministers naar beneden komen in de kelder, hebben ze een lamp bij zich en brengen ze de koning eten en drinken om hem in leven te houden. Zelfs in zijn dwaasheid, moet hem dat toch opvallen. In de echte wereld gebeuren allerlei dingen die niet passen in onze vernauwde kijk, hoe sterk we ons er ook aan vastklampen, maar soms trekken die gebeurtenissen toch onze aandacht.

Dat gebeurt bijvoorbeeld bij zogenaamde psychische verschijnselen. Ze passen zeker niet in een materialistische visie, net zo goed als dat ze traditionele kijk van velen uitdagen dat dit soort verschijnselen slechts eens in de duizend jaar optreedt en dus geloofwaardig moet zijn en niet iets is waarover nog moet worden nagedacht.

Psychische verschijnselen verstoren zowel de traditionele als de materialistische kijk op wie we zijn. We kunnen best wel eens een beetje nadenken over het feit dat onze ware identiteit meer is dan we onder woorden kunnen brengen, of dat ons universum misschien bevolkt wordt door niet-materialistische intelligenties, maar het wordt wel even iets anders wanneer bijvoorbeeld bij een channeling de gewoon uitziende persoon tegenover je in slaapt lijkt te sukkelen en plotseling met een heel andere stem begint te spreken en verkondigt dat hij een andere entiteit is die het spreekkanaal van die persoon tijdelijk heeft overgenomen om jou iets te leren!

Dan moet je echt goed kijken wat er aan de hand is. Wie is die zogenaamde ‘andere entiteit’? Wie is die persoon die iets doorgeeft? Als iemand in staat is zijn of haar schijnbare identiteit zo drastisch te wijzigen, weten we dan eigenlijk wel wie hij of zij is? Kan ik er dan wel zeker van zijn wie ik zelf ben? Als je bent geconditioneerd te geloven dat wie je bent geen betekenis heeft, of dat je in en in slecht bent, zou je weleens helemaal niet zo open kunnen staan voor de aanmoediging die het verschijnsel van de channeling geeft aan de vraag ‘wie ben ik’.

We hebben veel psychologische manieren om onszelf te wapenen tegen het omgaan met zaken die niet passen in onze georganiseerde en te verdedigen wereld. Je zou gewoon kunnen zeggen dat die persoon gek is, of misschien wel met opzet de boel in de maling neemt. Dat is een goede verdediging, want er zijn natuurlijk best mensen die bekendstaan als channel die inderdaad gewoon maf zijn of opzettelijk net doen alsof. De beste leugens hebben gewoonlijk een behoorlijk hoog waarheidsgehalte.

Je kunt ook eenvoudig aannemen wat die zogenaamde gechannelde entiteit je vertelt. “Jazeker, U bent Meester ‘Shananangans’ van de zeventiende planeet van het goddelijke melkwegstelsel ‘Ottenwelt’. Leer mij alles, oh meester, ik hoor U aan en gehoorzaam U”.  Deze overenthousiaste aanname kan, net zo goed als een overenthousiaste afwijzing dat kan zijn, een verdedigingsmechanisme zijn tegen het dieper moeten nadenken en het stellen van vragen.

Channeling en andere psychische verschijnselen hebben een grote weerslag op onze hedendaagse cultuur. We kunnen die invloed aanwenden voor onze persoonlijke en sociale groei wanneer we bereid zijn na te denken over de dieperliggende gevolgen en de dingen die we vanzelfsprekend als onze natuurlijke aard betitelen, gaan onderzoeken.

Als we alleen maar blijven vasthouden aan ons geloof, gaat deze kans voorbij. Lees, denk na, onderzoek je geloofsovertuigingen, praat erover en raadpleeg eens een paranormaal begaafd mens of bezoek een channeling. Misschien kom je wel tot de conclusie dat ze niet ‘echt’ zijn in de gewone betekenis van het woord, maar in psychologische of spirituele zin wel echt of belangrijk zijn. Misschien besluit je wel dat een deel (of het meeste of misschien wel alles) werkelijk idioterie is. Maar tijdens het proces leer je heel veel over wie je bent en wie wij zijn.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Opmerking: Bovenstaand essay is een geredigeerde versie van het voorwoord van Charles Tart  in het goedgedocumenteerde en intrigerende boek van Jon Klimo, getiteld ‘Channeling’.

Voor een krachtig essay waarin je wordt uitgenodigd meer open te staan voor plooibare intelligentie en transparantie, HIER
Voor uitstekend bewijs dat er meer te doen is over buitenzintuiglijke waarneming dan het oog waarneemt, HIER

784 gedachten over “Wie ben ik?

  1. Bij kunst gaat het voor mij niet om de waarde (voor mijn werk eigenlijk wel).

    Aan een goed kunstwerk kun je zien dat iemand er totaal in op is gegaan.

    Het geldt zelfs voor een heel voetbalteam.
    Een miljarden club die tegen een veel eenvoudigere club speelt. Wanneer die eenvoudig club als team met elkaar kan spelen tegen de super ego’s van de miljarden club, hun uiterste best doen en er plezier in krijgen, dan wint het eenvoudige team. De super ego’s zullen alleen maar meer gefrustreerd raken hierdoor, waardoor ze verlammend gaan spelen.

  2. Het gaat mij om de kunstenaar zelf die heeft in het creeeren gevoeld dat het werk zuiver is.Dit is zijn beloning de kunstenaar beseft zelf dat hij een archetype is van het geheel

  3. Vaak is kunst veel waard en wordt geroemd omdat het voor de tijd dat het gemaakt werd origineel was. Een nieuwe manier van uiten.

    Mozart werd bv. eerst als idioot ervaren omdat hij structuren in zijn composities gebruikte die ongewoon waren.
    Pas toen een hooggeplaatst persoon hem de kans gaf om door te gaan (hij bewonderde hem juist) werd hij ook door de rest erkend.

  4. Dit is ook de reden dat goede kunsthandelaren heel veel geld binnenslepen. Ze weten al dat iets goed is voordat de rest er ook zo over gaat denken, waardoor de waarde heel snel stijgt.

  5. @Martijn

    Dat heb je mooi geformuleerd, ik doe nog wel eens een poging om het mysterie te vangen in een definitie maar dat gaat me slecht af. Het zal idd wel niet mogelijk zijn, houden we het daar op.
    Bedankt voor jullie visie. 😉

    @Paul

    Ik ken het, alleen die zware vanelle verpest de feestvreugde helaas…

  6. @ Janee

    Weet je ik bepaal zelf dit soort dingen niet, als je goed om je heen kijkt doet iedereen dat wel en dat is in het algemeen met heel erg veel dingen zo.

    Het is niet alleen de kunstenaar het is ook die architect, die ingenieur, die dokter, die enz, allemaal stoppen ze iets van hun EGO in hun creatie die door anderen gewaardeerd en opgewaardeerd wordt vooral na hun dood, zo niet, dan mag men eerst alles weg halen wat naar archetype ruikt.

    Je kan dan wel kunst maken, maar niet alle kunst spreekt voor zich, zit ook enorm veel zooi tussen wat gewoon niet aansluit op de anderen zijn gedachtes.

  7. Dat kunst meer waard wordt wanneer zo’n kunstenaar dood gaat is logisch.
    Het aantal werken wordt nooit groter dan die is.

    Ook stijgt de vraag door media die de kunstenaar in het licht brengen pas na zijn dood.

    Hierdoor stijgt de vraag en blijft het aanbod hetzelfde.

  8. @Janee

    Je hebt gelijk. Veel kunst is geen kunst. Dit wordt alleen zo verteld door de kunstenaar maar vooral veilinghuizen en kunsthandelaren. Hoe meer ze kunnen verdienen hoe beter.

    Ik verkoop soms ook dingen voor veel geld waarvan ik echt niet begrijp dat iemand dat in huis wil hebben.

    Echter, je hebt kunst en Kunst

  9. Van Gogh was een hele bijzondere kunstenaar.
    Helaas is aan kunst vaak moeilijk te zien of iemand briljant was of gewoon gestoord.

    Van Gogh kon alleen zijn werk doen door het geld van zijn broer. Zijn broer zag er iets in. Gelukkig maar, anders had hij niet veel kunnen doen in het leven. Volgens mij was hij verder behoorlijk simpel. Zonder dat geld was hij al direct aan lager wal geraakt.

  10. Over een paar maanden ga ik langs bij Kunst en Kitsch.

    Weet alleen niet wat mee te nemen. Een aantal dingen zijn bijzonder, m.a.w. ik kan het niet plaatsen.

    Het blijft allemaal materie. Wanneer je doodgaat moet je die troep ook achterlaten. Ik kan wel genieten van mooie dingen maar als ik ze verkopen kan voor goed geld dan is het heel snel weg.

    Mijn vrouw en dochter te eten geven en liefst nog meer, is voor mij veel belangerijker.

  11. Of brilliant maar niet herkent door de buiten werled, vergeet niet dat hij in zijn tijd niet de enigste was die aan het schilderen was, er waren er toen al zoveel.
    Als je afweek dan was je gedurft en niet in de mode trend bezig wat anderen ook aan het doen waren.
    Precies hetzelfde wat vandaag de dag nog steeds aanwezig is, behalve als je dus afwijkt en een geheel nieuwe stijl ontwikkeld akn dat later een zeer gewild item gaan worden.
    Dan denk ik nu bv aan Andy Warhol enzo.

  12. Ik ervaar van Gogh als beide gest en brilj,
    Er zijn culturen die mensen die van het traditionele pad afgeweken zijn.
    En daardoor even referentiekaderloos zijn zien als een voor verlichting
    In onze cultuur komen deze mensen vaak in een inrichting tragisch

  13. Van Gogh’s werken zitten vol met ‘heilige’ geometrie, de mannelijke zijde van creatie. Er wordt wel beweerd dat de Mona Lisa een parodie is op Jezus Christus. Heel interresant allemaal.

  14. @Paul

    Moest even naar het toilet.

    Ik type met alle 10 vingers zonder te hoeven kijken.
    Ben nu niet meer zo snel maar als datatypist haalde ik makkelijk 200 aanslagen per minuut.

  15. De gedachte van Homo Universalis, de mens die alles zelf kan, vond ik wel mooi van Da Vinci.

    Hij was naast kunstenaar ook ontwerper, sterrenkijker, wetenschapper, etc. Hij haalde de lijken van de galg om te kijken hoe ze atomisch inelkaar zaten. Dit was streng verboden. Moet toch ook een bijzonder man zijn geweest.

    En dan heeft ie ook nog de lijkwade van Jezus nagemaakt waarvan ze tot voor kort dachten dat het de echte was.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.