Advertentie

Bang zijn voor je eigen Licht en Kracht..?!


x

x

Licht en Kracht hebben we allemaal!

x

Bang zijn voor je eigen Licht en Kracht

2016 © Arend Zeevat / deze versie WantToKnow.nl/be

x

‘Morning Sun’ – Edward Hopper (1952)

In ieder van ons is een onuitputtelijke bron van energie aanwezig, die alles met het schijnen en stralen van onze innerlijke zon – dus onze ziel – te maken heeft. Deze innerlijke zon is de levensessentie van onze ziel. Hij geeft ons levenskracht, onvoorwaardelijke liefdeskracht, scheppingkracht en bovenal een verlichtend bewustzijn van wie we zijn en wat het leven is. Het christelijke Kerstfeest, dat natuurlijk een gemetamorfoseerde kopie is van het oude zogenaamde Midwinterfeest, is in essentie gerelateerd aan de loop van de zon.

De zon lijkt zich door het jaar heen ten opzichte van de aarde te bewegen in een gang over de evenaar van zuid naar noord en noord naar zuid. Voor de astronomisch technische details van dit gegeven verwijs ik graag naar een stuk eigen onderzoek. Waar het mij in dit artikel om gaat, is het aan de hand van fenomenen in de natuur duidelijk willen maken, wat in relatie tot die uiterlijke natuur, er innerlijk in ons (mee)beweegt.

Arend Zeevat

Want, of wij ons er nu wel of niet bewust van zijn, we maken nog steeds een onverbrekelijk deel uit van die natuur en de in haar werkzame krachten. De hierna beschreven psychisch/emotionele processen, heb ik alleen kunnen verwoorden door ze voor een  groot deel in mijzelf te hebben ervaren. Een complicerende factor bij het ervaren van die natuurkrachten in ons is, dat wij hiervoor, door onze opvoeding en individualiteit onderdrukkende maatschappelijke conditionering, bang voor zijn gemaakt..

Bang voor de in ons gehuisveste krachtige Lichtwerking, die wij als kinderen van de Schepper in onze ziel met ons meedragen. Vanaf onze vroege jeugd is ons geleerd om datgene wat wij aan waarheids- en daaruit voortkomende wilsimpulsen in ons meedragen, vooral niet serieus moeten nemen. Daardoor heeft er gaandeweg een in kracht toenemende innerlijke zonsverduistering plaatsgevonden, die ons het innerlijk scheppend licht gedurende de rest van ons leven heeft doen vergeten.

Want de indoctrinerende maatschappij maakt ons duidelijk dat er buiten onszelf een alles bepalende ‘waarheid’ is, die ons vertelt wat we moet denken, voelen en willen. Deze wordt vormgegeven door de steeds verstikkender wordende matrix van ons maatschappelijk systeem, die iedere vorm van vrijheid wil onderdrukken en uiteindelijk uitgummen, of ‘ausradieren’..

Het systeem schept hiermee echter een probleem voor zichzelf, omdat die ingeboren vrijheidsdrang niet te onderdrukken en ausradieren is! Het Licht in ons wil vrij kunnen stralen naar alles om ons heen. Onze Kracht willen we vrij kunnen schenken aan hen die dat kunnen gebruiken. Wij zijn het dus niet, die tegen de bierkaai van macht en dergelijke vechten, maar het onderdrukkend systeem vecht tegen iets dat groter is dan zichzelf..!

Als jij vanuit een rotsvast geloof in het leven staat, waardoor jij op basis van jouw geweten doet wat je voelt te moeten doen, dan kan geen enkele intimiderende invloed vanuit het oude systeem jou iets laten doen dat haar agenda dient.
Het maatschappelijk systeem waar wij in leven tracht evolutionaire ontwikkelingskrachten te beheersen en controleren, die door haar niet te beheersen en controleren zijn!

Natuurlijke cyclus van levensenergie
De uiterlijk natuurlijke beweging van levenskrachten houdt onder andere in, dat de gerichtheid van onze innerlijke energetische- en zielenbeweging daarmee resoneert. Onze innerlijke gerichtheid beweegt dus mee met het verloop van de uiterlijke levenskrachten in de natuur. Op het noordelijk halfrond waar ik leef en waarschijnlijk ook de meeste lezers van dit artikel leven, kunnen we de levenscyclus in de natuur meebeleven in de vier jaargetijden. De natuur toont ons daarin, dat het leven zich in de loop der tijd telkens vernieuwt.

In het voorjaar vindt de kieming van zaden plaats en de groei van blad en de rest van de plant bij meerjarige planten en bomen. Zij beginnen dan over het algemeen ook met hun bloei en vruchtzetting. In de zomer rijpen de vruchten onder invloed van het in levenskracht en warmte toenemende zonlicht. In de vroege herfst wordt die rijping voltooid, kunnen de vruchten worden geoogst en zijn de zaden aangemaakt, die als initiator voor nieuw leven in de volgende lente kunnen dienen.

Deze vallen dan, als ze niet geoogst zijn, samen met het voor het leven van de plant noodzakelijke blad op de grond. Het gevallen blad van het voorbije groeiseizoen dient als compost voor de verrijking van de vruchtbaarheid van de bodem, waarin het zaad in het volgende groeiseizoen kan gaan kiemen.  Het gevallen blad bevat alle energetische informatie die het in de loop van het voorbije groei- en bloeiseizoen in zich heeft opgeslagen. Het geeft deze terug aan de bodem en met deze energetische informatie kan het zaad in het volgende groeiseizoen zich versterken.

Men zou het gevallen blad dan kunnen zien als een dienstbare voor de in stand houding van het leven noodzakelijke energetische uitwisseling, die in het afgelopen groei- en bloeiseizoen haar functie heeft vervuld in de zuurstof- en kooldioxide transformatie. Deze is van vitaal belang voor de energetische communicatie van de plant met haar omgeving, om haar eigen voortbestaan aan te kunnen ontlenen. Je zou het kunnen vergelijken met het bij de mens doorgeven van informatie en wijsheid van generatie op generatie, zodat in het meest gunstige geval iedere volgende generatie krachtiger en wijzer wordt.

De belofte van het zaad..
Tot dat volgende groeiseizoen ligt het zaad gedurende de winter te slapen en neemt in die winterperiode energetische informatie in zich op vanuit de omringende kosmos. Deze informatie wordt in het zaad opgeslagen en dient als groeibasis voor dat volgende groei- en bloeiseizoen. Tezamen met de groeikrachten van de maan en de aardse vormkrachten laat dit het zaad uitgroeien tot de plant die het volgens het eigen genetisch materiaal moet zijn. Tenminste wanneer Monsatan c.s het zaad door genetische manipulatie niet onnatuurlijk heeft gemaakt.

In mijn artikel ‘Wereldbrand of individueel vagevuur’ (HIER) gaf ik aan, dat wij tot de generaties behoren die de zaadjes voor een menselijker toekomst mogen planten. Wij mogen het aan de groeizame krachten in die toekomst overlaten om deze zaadjes te laten groeien, bloeien en vrucht te laten dragen. Deze te laten rijpen om weer nieuw zaad voor de verdere toekomst te laten ontstaan. De aardse levenscyclus in de natuur, die zich in het verloop van de jaargetijden toont, is een weerspiegeling van kosmisch evolutionaire ontwikkelingscycli.

Wat uit deze natuurlijke cyclus van levensenergie duidelijk wordt, is dat deze zich in het voorjaar meer naar buiten richt, met een hoogtepunt in de zomer en in de herfst zich weer meer naar binnen richt, met een hoogtepunt van het volledig teruggetrokken leven in de aarde in de winter. De zomer is dus het blije hoogtepunt van naar buitengerichtheid en de winter is het hoogtepunt van een naar binnen gekeerde en ingehouden zelfreflectie.

Om in het volgende seizoen, met nog meer vreugdevolle levenskracht, de schoonheid van de schepping en je eigen daaraan toegevoegde creatieve potentieel te laten zien. In mijn biologisch-dynamische opleiding heb ik geleerd dat in de winter de aarde het meest ontvankelijk is voor krachten vanuit de kosmos. Met een hoogtepunt vanaf half januari tot half februari, wanneer de kristalliserende krachten in de natuur het sterkst zijn. Ik kan me goed voorstellen, dat je als lezer deze naar buiten en naar binnen gerichte beweging gedurende het jaar in jezelf wel zult herkennen.

Op het noordelijk halfrond nodigt het klimaat minder uit om in koud, nat, mistig, guur weer en vrieskou naar buiten te gaan. Terwijl in de zomer het strand, de natuur opzoeken en beleven, terrasbezoek en het buiten zijn in het algemeen veel vanzelfsprekender zijn. Ik spreek hier natuurlijk in algemeenheden en het kan individueel natuurlijk nogal verschillen, afhankelijk van de eigen karakterstructuur, constitutie en de daaruit ontstane persoonlijke voorkeuren. Ieder jaargetijde heeft immers zijn charme om van te genieten. Luisteren hoe de Italiaanse componist Antonio Vivaldi de vier jaargetijden beleefde.

Invloed op wat men denkt, voelt en wilt
De naar binnen gerichte beweging in herfst en winter heeft een duidelijke functie, ook met betrekking tot onze psychisch/emotionele en spirituele ontwikkeling. Het is immers goed om nieuwe initiatieven in de wereld te zetten en daarna een stapje terug te doen, om het resultaat te overzien en te reflecteren op een verdere voortgang.
Daarbij nieuwe inspiratie toe te laten en te integreren in je verdere plan van aanpak. Over het algemeen valt het voor niemand te ontkennen dat het weer, het klimaat en alle uiterlijke natuurverschijnselen een invloed hebben op stemmingen, gevoelens en levenslust. En.. Hoe meer men dit ontkent, des te onbewuster die beïnvloeding plaatsvindt…

In dit kader kan men natuurlijk het negatieve aanwenden van bepaalde kosmische en in de natuur aanwezige krachten door duistere machten, als enerzijds een vorm van bewust toepassen en anderzijds een onbewust er op een destructieve manier door beheerst worden zien. Het onbewuste element huist in het op eigenbelang gerichte doel dat men er mee beoogt, in plaats van het dienen van de evolutie omwille van het geheel. Het gebruik van kabbalistisch geïnspireerde numerologie en daarmee samenhangende kennis van cruciale tijdsmomenten, die hier op aarde een van te voren bepaalde uitwerking zouden kunnen hebben, is hier een uiting van.

Hieronder geef ik een stuk uit een eerder voor Argusoog geschreven en in mijn boek ´Volgzaam slavendom of dienend meesterschap`(2) opgenomen artikel weer. Het gaat over de bijzondere energetische kwaliteit van het menselijk bloed, dat ook in haar samenstelling een meebewegen met de seizoenen laat zien, in samenhang met het element ijzer.

‘Mensliches Blut ist ein besonderes Saft’
Goethe laat de duivel representerende figuur van Mephistopheles, bovenstaande uitspraak doen in het dichtwerk Faust. Mephistopheles laat hiermee blijken hoezeer de duivel de energetische waarde van het menselijke bloed als zijn voedsel waardeert, wanneer hij dr. Faust verleid heeft om het afgesloten contract tussen beiden met een druppel bloed te ondertekenen. De bloedrituelen die plaatsvinden in satanische inwijdingsceremonies zijn daar eveneens een uiting van.

Tevens kan men het vele oorlogsgeweld op de met bloed doordrenkte slacht- en offervelden in dit kader zien. De essentie van het bloed heeft alles te maken met het menselijke IK en zijn vergeestelijkende potentieel. Vanwege het belang hiervan, wijd ik dit gehele hoofdstuk 6 aan dit thema. Het grootste deel is een weergave. in enigszins bewerkte vorm, van een door mij in 2010 geschreven artikel over de spirituele kwaliteit van het menselijk bloed.

Bloedmooi..
Het menselijk bloed is inderdaad een heel bijzonder vocht. Maar waarom eigenlijk? Wat maakt het menselijk bloed tot zo iets bijzonders? Ieder mens heeft gemiddeld zo’n vijf liter van dit vocht in het lichaam. Bij bloeddonatie mag niet meer dan een halve liter worden afgetapt, om te voorkomen dat men in shock raakt. De kritische grens van circulerend bloedvocht is dus vier en een halve liter. Wanneer men die grens overschrijdt en meer bloed verliest komt de zuurstoftoevoer naar de vitale organen in gevaar. Een gebrekkig zuurstoftransport is dus het meest levensbedreigend.

Zuurstof is immers de levengevende factor voor het functioneren van het gehele organisme. Het is de levensadem, die ons vanuit de omringende lucht wordt aangereikt. Het voorgaande betreft kwantitatieve gegevens, die met het circulerend bloedvocht in het menselijk lichaam samenhangen. Daarnaast is er een kwalitatief energetisch gegeven met betrekking tot het menselijk bloed, dat vooral te maken heeft met de mooie kwaliteiten van dit bijzondere vocht.

Dragende transporteur
Het bloed op zich is de essentiële drager en transporteur van een veelheid aan voedingsstoffen, die alle nodig zijn bij de opbouw en instandhouding van het fysieke lichaam. Tevens voert het de afvalstoffen af, die het lichaam niet kan gebruiken. Vanuit een geestelijk standpunt bezien is iedere stof een aardse uitdrukking van een geestelijk/energetisch principe. Het bloed heeft de kwaliteit om al die geestelijk/energetische principes in zich op te nemen, te vervoeren en daar waar nodig weer af te geven.

Dit is een heel bijzondere kwaliteit, die natuurwetenschappelijk ongetwijfeld heel fysiek en chemisch te verklaren valt. Zoals met betrekking tot de rol die het element ferrum, ijzer, speelt bij de zuurstofopname in het bloed in relatie tot het haemoglobine. Laten we de opname-, transport- en afgiftekwaliteiten van het bloed eens op een beeldender manier bekijken. Wanneer dan de fysiek/wetenschappelijke verklaringen van verbindingen van stoffen vertaald worden naar een geestelijke houding ten aanzien van de andere mens, schuilt daarin een heel mooie, open en vrijlatend ondersteunende houding.

Stel je eens voor dat wij werkelijk vanuit een dergelijke houding in het leven zouden staan. We zouden ons dan na een ontmoeting een tijd met een ander verbinden, deze vergezellen naar waar die (innerlijk) zijn moet/wil en elkaar onderweg verrijken met wezenlijk groeibevorderende informatie. Op de plaats van bestemming aankomend zou de ander, om zijn/haar eigen ding ten behoeve van het geheel te kunnen doen, in vrijheid losgelaten worden. Dit klinkt misschien een beetje zweverig. Maar ik ga er vanuit dat alles wat de natuur ons toont, bedoeld is om er als spiegel lering van te trekken. Zeker gezien de verloren verbinding met die natuur.

Ik zie de natuur als onze belangrijkste leermeester. De scheppingswijsheid die aan de natuur ten grondslag ligt, zijn wij door onze vervreemding ervan volledig kwijtgeraakt. We zijn door allerlei historische ontwikkelingen volkomen losgeslagen van onze natuurlijke oorsprong. De natuur is een stoffelijke uitdrukking van geestelijk/energetische scheppingsprincipes. Zij vertegenwoordigen de uitwisseling van informatie, die gericht is op een voortdurend groeiproces.

Bloedrood
Het interessante aan de fysiologische verklaring betreffende hemoglobine is dat daaruit op te maken valt, dat in een hemoglobinemolecuul het zuurstofmolecuul door een ijzerion aan zich gebonden wordt. Het ijzer oxideert dan als het ware, het ‘roest’ dus. Dit geeft de typerende rode kleur aan het bloed. Door de geschiedenis heen werd ijzer geassocieerd met kracht, vooral de kracht van wapens. Tillen we dit thema naar een buitenaards niveau, dan wordt de kracht van ijzer geassocieerd met de planeet Mars.

De rode planeet Mars werd dan ook als de god van oorlog gezien en als de vertegenwoordiger van de mannelijke (uiterlijk gerichte) kracht. De planeet Pluto geeft de volledig getransformeerde egogerichtheid van Mars weer in evolutionaire cycli. Hij is Mars 2.0. Pluto heeft astrologisch gezien alles te maken met de evolutionaire lessen die een ziel hier op aarde kan leren, door zich uiteen te zetten met alle op persoonlijk belang gerichte wilsactiviteiten, deze te transformeren en daardoor in kracht en wijsheid te groeien.

En de vruchten daarvan aan het collectief energetische veld (het collectief onbewuste/Akasha-kroniek etc.) van mensheid en aarde te schenken, waardoor dat veld ook evolutionair verrijkt wordt. In combinatie met zuurstof vertegenwoordigt ijzer in het bloed de levenskracht c.q. levenswil. Vanzelfsprekend is het van belang hoe men die levenskracht aanwendt. Op destructieve wijze door uiterlijk gerichte ijzeren oorlogsvoering, of op constructieve wijze door innerlijk krachtig organische groeiontwikkelingen te stimuleren.

Organische ontwikkeling houdt in dat het vanuit een levend energetisch principe is ontstaan en door datzelfde levende principe gevoed en verder ontwikkeld wordt. Dit in tegenstelling tot een mechanische ontwikkeling, die niet vanuit zichzelf kan ontstaan en zichzelf niet kan voeden en verder ontwikkelen. Er wordt gezegd dat de technologie al zeker twintig tot dertig jaar verder is dan ons wordt verteld. Ik kan me echter niet voorstellen dat daar ook robotten mee kunnen worden geschapen, die zichzelf geheel zelfstandig zullen kunnen voortplanten. De transhumanistische wetenschap zal er ongetwijfeld hard mee bezig zijn om – door middel van de kruising van wat zij voor leven aanziet met technologische middelen – een kunstmatig nieuw mechanisch ‘leven’ te scheppen.

Draag het licht naar de aarde.

O mens,
gij zijt tussen het licht en de duisternis geplaatst.

Wees een strijder voor het licht.

Houdt van de aarde,
zodat zij tot een stralende edelsteen wordt.

Herschep de plant.

Herschep het dier.

Herschep u zelf.

Het leven ontstaat volledig uit zichzelf en heeft de mens daar niet bij nodig. De mens is een uiting ervan en mag leren het leven bewust te aanschouwen, het door zich heen laten gaan en er zijn eigen door opgedane levenslessen verkregen scheppende kwaliteiten aan toevoegen. Het is de enorme arrogantie van de reguliere wetenschap, die denkt dit organische leven op anorganische wijze na te kunnen bootsen. De manier waarop ze dit doet, namelijk door de organische samenhangen buiten te sluiten, kan alleen maar dood en destructie voortbrengen.

Zij laat dit in haar (wapen)technologie, kunstmatige energieopwekking en visie op gezondheid aan ons zien. Een doods denken c.q. bewustzijn kan alleen maar doodsheid voortbrengen en een levend bewustzijn kan en wil alleen maar leven in al haar schoonheid voortbrengen. De wetenschap heeft nog nooit kunnen bewijzen dat het leven uit de materie is ontstaan en kan dat ook niet bewijzen. Hoofdzakelijk omdat deze theoretische aanname gebaseerd is op een leugen!

Het leven is een mysterie dat enkel kan worden doorgrond door het te beleven. Door het leven met leven, onze bewuste aandacht (=liefde), te voeden. Uitgaande van het gegeven dat al het leven een vorm van bewustzijn is, kan het in zijn meest zuivere vorm ook alleen maar bestaan uit zuiver Bewust Zijn. Dit Bewust Zijn wil zichzelf leren kennen in al haar oneindige scheppingsmogelijkheden. Daar hoort, zoals wij nu`in verhevigde mate kunnen beleven, ook de schepping van haar eigen tegendeel bij. Dit in de vorm van de tegenstrevende krachten van het Kwaad.

Bloedserieus
Op aards niveau vertegenwoordigt ijzer de martiaanse mannelijke vormkracht in het lagere aardegebonden ik.

Uit de uiteenzetting van de mens met de werking van het ijzer treedt het mensen-ik te voorschijn. Het leeft in het vuurproces van het ijzer, dat in de wereld van mineralen en in het menselijk bloed zichtbaar wordt in de verschillende zuurstofverbindingen zoals die beschreven zijn. Het werkzame ik van de mens beleeft in de ijzerprocessen de oorspronkelijke verbinding en verwantschap met de aardse natuurrijken en streeft naar een scheppend werkzame hereniging met deze rijken. Zo treedt met het ik de menselijke wil tevoorschijn uit de ijzerbinding die met het aardse bestaat.” (HIER)

Op geestelijk niveau staat ijzer voor moed, wilskracht en onderscheidingsvermogen. De antroposofie, die de werking van de geest in de mens en de materie tot haar onderzoeksterrein beschouwt, ziet alle materie dan ook als een uitdrukking van een geestelijke krachtenwerking. Zij gaat er daarom vanuit dat moed, wilskracht, onderscheidingsvermogen en het evenwicht daartussen, door een andere kosmische ijzersoort op aarde wordt vertegenwoordigd, namelijk het meteoorijzer. Dit wordt ieder jaar door de meteorenregens, in de vorm van fijn-stoffelijke ijzerdeeltjes, in onze atmosfeer gebracht.

Zou echter enkel dit (aardse, AZ) ijzer werkzaam zijn, dan zou de mens ten opzichte van de kosmos geen dieper reikende wil kunnen ontplooien. Maar doordat ook uit de kosmische omtrek het ijzer de mens tegemoet komt, kan de mens een kosmisch-geestelijke wil tot ontplooiing brengen. Het meteoorijzer dat voortdurend neerdaalt op de aarde, is een beeld van voorbije aardetoestanden en bovendien een actuele substantiële realiteit. Als beeld vertelt het van een voorbije toestand van aarde en kosmos, toen alles nog veel fijnstoffelijker was dan de huidige staat van het metorietstof. (….)

(….) De huidige werkelijkheid van de opname van meteoorijzer door aarde en mens blijkt in eerste instantie het duidelijkst uit het wisselende ijzergehalte van het menselijk bloed. Gedurende het jaarverloop neemt dit gehalte toe wanneer de winter nadert. De oorzaak hiervan zijn de sterrenregens die in de nazomer optreden, waarvan de ijzerwerking langzaam door de mens opgenomen wordt. Tegen het voorjaar daalt het ijzergehalte in het bloed weer en bereikt in de zomer een dieptepunt. Het opnemen van het meteoorijzer betekent een concrete, substantiële verbinding met de kosmos, zoals de mens ook een substantiële verbinding met de aarde aangaat.”(HIER)

Wanneer men van bovenstaande citaten als werkelijkheid uitgaat, dan blijkt daaruit dat wij het geestelijk energetische principe van meteoorijzer nodig hebben om ons lagere ik en haar op overleven gerichte egowil, ontvankelijk te kunnen maken voor een hogere ego-overstijgende kosmische wil. Hierop doordenkend komt bij mij nu de vraag op ten aanzien van wat chemtrails, de daarmee in de lucht gebrachte stoffen en het gemanipuleer met elektromagnetische frequenties door HAARP en andere kunstmatige stralingsbronnen, voor een effect zullen hebben op het voor onze geestelijke ontwikkeling noodzakelijke meteoorijzer.

IJzer reageert op magnetisme…

Het Antroposofische werk van Rudolf Steiner bevat een vanzelfsprekendheid inzake de verbindingen tussen de geziene en ongeziene werelden, waar we als mensheid in het huidige tijdsbeeld veel van kunnen leren..!

Het lijkt voor de hand te liggen, dat de hogere trillingsfrequentie van het kwalitatief hoogwaardige meteoorijzer door deze beïnvloedende kunstmatige factoren naar beneden zal worden gebracht. Logisch gevolg daarvan is dan, dat er een afsluitende werking vanuit gaat voor verheffende geestelijke ontwikkelingsimpulsen. Want iets dat niet zijn ware wezen tot uitdrukking kan brengen slaat om in het tegendeel. Dit is wat de grondlegger van de antroposofie, Rudolf Steiner, als volgt verwoordde:

Men ziet de menselijke samenleving zoals die is en meent dat men tegenwoordig een ideale situatie in de samenleving tot stand zou kunnen brengen. Een absurde gedachte; want de menselijke samenle­ving is voorbestemd om te komen tot een voortdurend omvormen, een proces van zijn en worden. Wij maken de fout, dat wij vaste, stabiele verhoudingen instellen. Dan komt de ziel uit het voorgeboortelijke en brengt de wil met zich mee om de dingen in beweging te hebben. Maar zij treft alles als vaststaand aan.

Daar ontstaat dan iets; de opgroeiende generatie moet een generatie van rebellen worden, omdat zij iets nieuws in de wereld wil brengen. De hemelkrachten revolteren, de krachten van wording en vorming. Omdat zij niet werkzaam kunnen worden, worden zij boosaardig. De mensen brengen de tendens mee om inspiratie tot ontwikkeling te brengen, maar het sociale veld waar zij zich willen ontwikkelen is star en materialistisch.

 Kan de mens zich niet manifesteren, dan veranderen de ikken. Er ontstaan wilde dierlijke neigingen. Geest die niet opgenomen is, verandert in vergoten bloed. Waar de mens het geestelijke niet kan opnemen, verandert het in wilde emoties die tot bloedvergieten voeren. De mens wordt uit zijn spoor geworpen, doordat zijn geestelijke- en wilsprocessen zich niet kunnen manifesteren. Dat leeft zich dan uit in één of andere vorm van negatie van het bestaande. Ruwheid van het gevoelsleven, gewelddadigheid, politieke terreur, misdadige terreur, militaire terreur is het gevolg………

Kunstmatig beïnvloedende factoren
Dit brengt mij bij de kern van mijn verhaal. Namelijk dat de vele kunstmatig beïnvloedende factoren, waar de moderne mens aan blootstaat, erop gericht zijn om zijn geestelijke ontwikkeling tegen te gaan en uiteindelijk volledig te blokkeren. De werking van de verschillende ijzersoorten in combinatie met de werking van zuurstof in ons lichaam en onze ziel, belicht de huidige moreel/ethische c.q. spirituele crisis in onze wereld weer vanuit een heel andere hoek. Zeker wanneer men de verschillende kunstmatige beïnvloedingen van de atmosfeer, lucht, water, aarde, plant, dier en mens bekijkt, kan men waarnemen hoe er op alle fronten een voortdurende occulte oorlog wordt gevoerd tegen de mensheid.

De door het jaarverloop waarneembare fluctuatie van het ijzergehalte in het menselijk bloed en de rol van het meteoorijzer daarbij, heeft in mijn beleving direct te maken met de ontvankelijkheid voor nieuwe geestelijke ontwikkelingsimpulsen, die een mens door de verinnerlijking in de winter kan ervaren. Deze kunnen in het volgende voorjaar ontluiken in nieuwe initiatieven, en/of vernieuwing binnen bestaande initiatieven tot stand brengen. Tijdens mijn werken in de biologisch-dynamische landbouw heb ik leren zien, dat de richting van mijn innerlijk leven tijdens het jaarverloop op organische wijze meebeweegt met het in- en uitademingproces van de levenskrachten in de natuur.

De activiteit die dus van de mens gevraagd wordt is, om zich door een verinnerlijkingproces daarvoor te openen en het geestelijke kanaal dat hij is te zuiveren van egogerichte onzuiverheden. Het is een bekend gegeven dat mensen, die innerlijk uit evenwicht zijn en daardoor in de ‘geestelijke gezondheidszorg’ terechtkomen, vaak moeite hebben met de overgang van binnen naar buiten en vice versa. Het ontwikkelen van vertrouwen in het eigen potentieel en de eigen kracht kan helpen om een evenwicht tot stand te brengen tussen binnen en buiten.

Vertrouwen op en overgave aan geestelijke begeleiding
Een inzicht dat gedurende mijn leven bij mij is ontstaan, is het veelvuldig bekrachtigde vertrouwen dat wat ik aan wezenlijke zaken voor mijn bewustzijnsontwikkeling nodig heb, door mijn innerlijke begeleiders op mijn pad wordt gebracht. De volgende uitspraak van Rudolf Steiner geeft deze geesteshouding weer, die ons kan helpen om alle angst uit ons te weren.

 

Wij moeten uit de ziel weren, alle angst en vrees die op de mens afkomt vanuit de toekomst.

Wij moeten kalme helderheid verkrijgen,
in alle gevoelens en gewaarwordingen omtrent de toekomst.

Wij moeten met volstrekte gelijkmoedigheid uitzien,
naar alles wat ons tegemoet zal komen.

Wij moeten steeds bedenken dat, wat er ook komt,
ons gegeven is door een wereldleiding vervuld van wijsheid.

Dat is het wat wij in onze tijd moeten leren, te leven vanuit een vertrouwen,
zonder één enkele bestaanszekerheid.

Het vertrouwen in de altijd aanwezige hulp in de Geestelijke Wereld.

Waarlijk iets anders is in deze tijd niet mogelijk,
willen we de moed niet verliezen.

Laten we ons daarom geducht scholen en streven,
naar het Ontwaken van ons Innerlijk!

 

Kerst- en Midwintertijd houdt de terugkeer van het zonlicht in!
De vaak letterlijk donkere dagen voor kerstmis zijn voor velen moeilijk om mee om te gaan. Met een soms bijkomende mist wordt de wereld ineens een stuk kleiner. Het kleiner worden van de buitenwereld nodigt mensen uit om meer naar hun eigen binnenwereld te kijken. Dit is voor velen uiterst beangstigend, daar zij allerlei onderdrukte en weggestopte innerlijke demonen, schaduwen en andere lastige zaken tegen zullen komen. Daar vluchten ze dan het liefst zo snel mogelijk weer van weg. Waarom zouden horrorfilms en de griezelcultuur van Halloween in de herfst zo’n enorme aantrekkingskracht hebben op vele mensen?

Zij kunnen dan de in henzelf ervaren engheid via de buitenwereld op een onbewust niveau alsnog ervaren. Dit brengt hen natuurlijk niet veel verder in hun eigen ontwikkeling. Maar alas, ieder zijn/haar eigen manier van leren. Misschien zouden die mensen eens wat meer sprookjes moeten lezen, waarin na vele uitdagende narigheid en beproevingen de tegengesteld strijdende krachten in de ziel toch altijd weer tot een lang en gelukkig samenleven komen.

De levenskunst waar wij ons nu allemaal in mogen oefenen om die ten volle te ontwikkelen is, om die enge innerlijk duistere zaken met het licht van de opnieuw toenemende zonnekracht na Kerstmis en onze liefdevolle aandacht en bewustzijn te verlichten. Om ze daarna door de zo ontstane innerlijk kosmische zielenbevruchting in onze aardse realiteit vorm te geven, zodat we daar allemaal en al het leven op aarde daar krachtiger, wijzer en gelukkiger van mogen worden. Hieronder een muzikale weergave van de kerstbeleving van de fantastische zangeres Loreena McKennitt:

x

Open dus je ziel voor het Licht en de Kracht die ook jou mee wil nemen,
in de komende wereldwijde grote vernieuwingen!

Wees vooral niet bang, want er is niets om bang voor te zijn;
als je het Licht en de Kracht in je ziel toelaat!

 

Een liefdevolle kerstgroet,

Arend Zeevat

14 december 2016

* * *

x

44 gedachten over “Bang zijn voor je eigen Licht en Kracht..?!

  1. Voor Arend,
    Dank !Zo mooi en zo waar.
    Vooral dat stukje over Pluto (en Mars2.o),de uiterlijke en innerlijke krachtontwikkeling.
    Om door te geven aan mijn vrienden,zon in Ram en zon in Schorpioen.
    En nog bedankt voor de mooie foto ,van Krishnamurti staat tussen mijn fotootjes Nu.
    In Lakesch Elisabeth.

    1. Dank voor je fijne reactie Elisabeth!

      Voor die bijgeplaatste foto van Krishnamurti mag je Guido bedanken, die altijd artikelen weer op een bijzondere manier ondersteunt met mooie passende afbeeldingen.

  2. Heel passend in deze tijd, prachtig boekenkaft, kan iemand mij vertellen wat de naam Roland Holst op deze boekenkaft doet, was hij de uitgever ?
    Rudolf Steiner had er van mij niet zo nodig bij hoeven te staan.
    De Kerstgroet wordt met beide handen aangenomen, en ik wens jou Arend en je beschermheer Guido.j. ook de mijne trouwens, hele fijne warme Kerstdagen, in de mensen een welbehagen groet Jenne.

    1. Ja Jenne, ook voor jou en al je dierbaren een fijne kerst en in vele opzichten een verlichtend nieuwjaar. Veel heil en zegen.

    2. Heb het nog eens rustig terug gelezen, je geeft hier mooie waarheden weer Arend, voor alles het licht, die Guido dan weer invuld met Hopper, waarlijk een grootmeester van licht en ook stilte.
      Een leuke hierbij passende anekdote, op de oude slachtvelden, waar veel bloed is vergoten, bloeien altijd grote hoeveelheden van die prachtige fragille bloed rode papavers, misschien heeft het ijzer in het bloed hier mee te maken.
      Ja en wat je zegt het is de tijd van het jaar, om tot inkeer te komen, mogelijker wijs doemd er een nieuwe horizon op voor ons allemaal.
      Jenne

    3. Odette en ook Arend ?,

      Welt.de Geschichte Holocaust ! beetje onder aan op hun site
      Zu weihnachten 1941, starben Odessas Juden, heb alle foto’s bekeken,
      maar geen klaproos kunnen ontdekken.
      Dit soort gebeurtenissen maakt dat ik altijd naast de Joden zal staan, en mensen Nazis doe dit soort moordpartijen verfoeien tot in de eeuwigheid, want toen waren Joden hun slachtoffers morgen zijn het anderen, groet Jenne

    4. Jenne, het symbool komt voort uit het idee dat de plant groeide op plaatsen waar iemand vermoord was, de bloem zou het bloed van het slachtoffer hebben omgezet in die mooie rode kleur. Lang is gedacht dat er daarom zoveel klaprozen op slagvelden te vinden waren. Dat komt echter doordat de zaden van de bloem pas ontkiemen als ze aan licht worden blootgesteld. De als gevolg van gevechten en bombardementen omgewoelde grond rond de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) zorgde voor een ideale voedingsbodem, vandaar..
      Misschien is het zo duidelijker?

    5. Odette, nee absoluut niet, ha ha mooi hoor Odette !
      Vroeger kwam je overal monumentje of kruisen tegen langs de wegen waar iemand zijn geest had gelaten, ook in Nederland, je ziet het hier nog wel dat er lang na een ongeluk toch wat bloemen worden neer gelegt.
      Maar je komt klap rozen overal tegen, niet alleen op slagvelden, het verhaal van de klaprozen is van een Mythise oorsprong, de grotere soort de opium papaver is van Aziatische oorsprong, ook in sommige gebieden in noord Italië worden papavers verbouwd voor de Opium oogst, voor medicinaal gebruik.
      Odette ik wens je fijne feestdagen, Jenne

    6. Prachtige mythes Jenne, maar deze keer echt niet 😉
      De klaproos groeit goed daar waar de grond verstoord is en
      arm aan voedingsstoffen, zoals op bouwterreinen, zandgrond met name.http://www.waterwereld.nu/klaproos.php
      Net zoals in de afgelopen zomer om de hoek bij mij waar ze wegwerkers een tijdje bezig zijn geweest en de grond verstoort was en daarna als een prachtig rood klaprozen veldje werd naast zeer oude monumentale grond naast een eeuwen oud landgoed.
      http://www.neerlandstuin.nl/planten/papaver.html
      Klaprozen zijn ook papavers. De inheemse soorten komen voor langs wegbermen en randen van akkers. Spontaan kunnen klaprozen explosief tot groei en bloei komen op plaatsen waar de grond is geroerd. Ze komen alleen daar voor waar de grond zandig of licht kleiig van samenstelling is.
      Ik meen dat je kerst een mooie is geweest, wat heerlijk. Die van mij een stuk rustiger maar ook als heel fijn en gezellig beleefd.
      Groet, Odette

    7. Odette, mooi alweer een zelfbenoemde expert, de dame van de klaprozen, niet te verwarren met die van de Camelia’s, groet Jenne

    1. zo’n prachtige foto :)) maar het was niet de bedoeling dat er een prijskaartje aan ging hangen haha maar evengoed de tekst en de foto is zoals het is voor mij

    1. Cozmic,

      dit boek van jou hier geplaats is de moeite, maar erg lang, doe het stukje bij beetje, zo gezegt met de boemel trein.
      Ben me geestelijk aan het voor bereiden op het feest van vrede op aarde, ik doe dat met Woodstock 1969 Santana en dan ja Soul Sacrifice,
      dat beetje ouwe Soul wat me nog rest sacrifice ik met een mooie Bourbon, wens je fijne feestdagen, dit soort feesten draagt altijd een stuk weemoed met zich mee vanwege al die goeie lieve mensen die niet meer bij ons zijn, Jenne

    2. Jenne, het gaat over keuzes maken, niet met de mond maar met het diepste van je ZIJN. Iets waar ik vaak over spreek, maar meestal zoveel weerstand op krijg dat ik mijn bek maar hou.
      Geniet van de komende tijd 😉

    3. Jauke,

      heb nog een uurtje voor mij zelf, wat jij zegt over keuzes maken, volkomen met je eens, maar het is vaak boter aan de galg gesmeerd, wat ik wel meer opper het is geven, en krijgen is heel iets anders.
      Het diepste van je zijn, ja O.K., maar dat ga je toch niet zo maar even uitkleden en dan volkomen naakt ten toon spreiden, is not done mijn beste, liefde en attentie wordt alleen begrepen en geappreciëerd, door die genen die geleerd hebben wat dit is, en er mee hebben leren omgaan.
      Dat is één van de redenen om een verbond te sluiten met mensen, van het zelfde denken, althans de wijze van benadering, ik persoonlijk heb soms behoefte om mijn denken en de daar uit voortvloeiende gedachtes te spiegelen en toetsen via een mede mens, die mij in alle eerlijkheid zonder dualiteit mijn vragen beantwoord, uit de liefde voor het leven.
      Vriendelijke groet mijn beste Jauke, en in de mensen een welbehagen !

    4. Dank je Cosmic voor het plaatsen van dit zo hart <3 bewuste artikel. Ben het stuksgewijs aan het lezen, prachtig en met een thuisgevoel.
      We zijn nooit weg geweest, maar sommigen hebben de sleutel verloren…

    5. Ik zie het zo met keuzes maken met van alles, dat alles ligt besloten in je eigen! (junk)DNA, ook je spirituele Zijn. Er zijn zoveel combinaties en mutaties die plaats kunnen krijgen in de ongebruikte hersencapaciteit, maar dat is mijn visie… 😉

    6. Odette,

      over de sleutel niet kunnen vinden, van daar in oud Amsterdam/mokum,
      kon je alle deuren openen met een loper, mooi woord ” een loper ” je kon over al binnen, geen geheimen of verboden.
      Nog later om de geestelijke openheid te vergroten, hing er een touwtje uit de brieven-bus, alles was één, en God voor ons allen.
      Op het land waar het leven goed was, waren de deuren nooit op slot, het onderlinge vertrouwen was groot, en werd niet gouw overtreden met misbruik hier van, de zelf dicipliene was groot, ja toen waren we nog gelukkig te noemen.
      Jenne

    7. Odette, de sleutel is verborgen in het duister van het eigen onderbewuste. Daarom is het zo nodig om het Licht van het bewustzijn daarop te laten schijnen!

    8. Of te wel de Pandora box !!!, licht geeft ook schaduw beste mensen, en de schaduw is soms vele malen groter als de licht bron.
      Jenne

    9. Jenne.

      Het is nu juist de clou om die schaduw met een nog krachtiger en persoonlijk versterkt licht te integreren. Ooit van de Manicheeërs gehoord? Zij hadden daar een heldere visie op.

      De esoterische stroming van het Manicheïsme, dat in de derde eeuw na Christus in het vroegere Perzië ontstond, heeft als kernthema het omvormen van het Kwade tot het Goede.

      “Het grote kernpunt in de manicheïsche leer is de opvatting over goed en kwaad: het kwade is even eeuwig als het goede en kent begin noch einde aangezien het kwade oorspronkelijk een bestanddeel van het goede was. Dit van oorsprong goede bestanddeel is tot het kwade verworden omdat het achtergebleven is in de normale evolutie; het kwade is aldus het goede dat ‘uit de tijd geraakt is’. Immers, op ieder ontwikkelingsniveau moet een element van het goede zich als het ware opofferen, afstand doen van zijn normale ontwikkelingsloop opdat er in de kosmos iets nieuws kan ontstaan; en omdat dit ‘zich opgeofferde goede’ vervolgens zijn activiteiten moet ontplooien op een niveau waaraan zijn natuur niet is aangepast, begint het hinderend te werken in het wereldbestel. Daarom zijn de manicheërs van oordeel dat het kwade een noodzakelijke bestaansvoorwaarde is voor de kosmische evolutie; zij zeggen dat het kwade moet worden begrepen vanuit zijn gemetamorfoseerde aard en dat het verlost moet worden, zodat het opnieuw verder mee kan werken in de stroom van de wereldontwikkeling.”

    10. Het is inderdaad heel belangrijk welke keuzes je maakt in het leven.
      Belangrijk is ook dat mensen hun afkomst accepteren. Daar heeft de mensheid veel meer moeite mee. We bestaan uit een veel groter goddelijk deel dan we ons beseffen of dan sommigen zouden willen accepteren.
      Toen ik een eindtijddroom had dat God de wereld had verlaten, besefte ik mij pas welk deel van de wereld God was. Tot mijn grote verbazing was het een belangrijk deel van de mens dat de aarde verliet. Het gaat om het deel van ons dat naar buiten treed en de wereld in gaat.
      We staan daar nooit bij stil maar dat wordt mogelijk gemaakt door God. Er zit een bescherming om ons heen welke wij niet meer bewust ervaren maar dat maakt dat wij erop uit durven te gaan.
      Ook het deel van ons dat blijheid en gezelligheid ervaart als we elkaar ontmoeten en met elkaar communiceren was verdwenen. Dus ook dat is een goddelijk deel van de wereld.
      Toen God de wereld had verlaten durfden de mensen niet meer naar buiten te treden.
      Alle mensen verstopten zich, ze voelden zich naakt, onbeschermd en bedreigd. Er waren ook geen bloemen en planten dus dat is ook een goddelijk deel van de wereld.

    11. Cozmic.

      Tot nu toe heb ik een deel van het door jou gedeelde artikel gelezen en het is voor mij een feest van herkenning. Ik ga zeker het hele artikel lezen. Bedankt voor het delen! 🙂

    12. Prochrist, je hebt helemaal gelijk. Zeker wat betreft die bescherming. Ik heb daar een heel bijzonder voorbeeld van meegemaakt.

      Ik reed in een oude gekregen auto terug naar huis van een vakantie, op een snelweg naar München. Onderweg hoorde ik een vreemd geluid en kon het niet thuisbrengen. Kort daarna voelde ik in mijzelf een stem, die zei: “Pas op, er gaat iets gebeuren.” Op hetzelfde moment voelde ik een enorme rust en overgave in mij, zoals ik die nooit eerder had ervaren. Tezelfdertijd werd mijn lichaam overgenomen, hield ik het stuur stevig vast, haalde mijn voet van het gaspedaal, remde niet en wist de auto op de vluchtstrook te krijgen. Daar liet ik hem uitvieren en remde op het juiste moment om hem tot stilstand te brengen. Ik stapte toen uit en liep om de auto heen, om te zien wat er aan de hand was.

      Tot mijn grote verbazing zag ik dat er op het rechter voorwiel geen stukje rubber meer te zien was en de velg volledig was plat gereden. Ik had dus een klapband gehad met een snelheid van 120 km/p.u. Je kunt je misschien wel voorstellen hoezeer ik mijn beschermengel bedankt heb. Het had natuurlijk heel anders af kunnen lopen, als ik die innerlijke stem had genegeerd.

    13. Arend,

      De Mani’ chéisme was de boom waar vele religeuse appeltjes van zijn geplukt, Mani = Budha, Zoroasters, Christenen via Augustein, en de Katharen via de Bogomillen, Aurel Stein heeft veel geschrften uit de Taklamakan in het Tokhares weten veilig te stellen, onder anderen over deze religion Manichéisme, wat een Indo-Europeaans gebeuren was qua taal en invloeden.

      Wat leven we toch in een rijke denk wereld, en we schijnen er toch niet ‘echt lering uit te trekken.
      Jenne

    14. Jenne.

      Die lering kan alleen komen als men er rijp voor is. De rivier kan men niet duwen. En ongeduld is één van de belangrijkste valkuilen op de weg naar zelfrealisatie. Ik ben een ervaringsdeskundige op dit gebied. 🙂

    15. @Arend
      Wat jij omschrijft is een andere extra bescherming die jammer genoeg niet iedereen heeft.
      Een ander zou waarschijnlijk wel een auto-ongeluk hebben gehad.
      Wat ik bedoel is iets wat ik misschien wel het best kan omschrijven als een onzichtbaar, beschermend omhulsel waarmee alle mensen worden geboren en zonder dat zouden we niet kunnen functioneren. Het is net als zuurstof niet tastbaar of zichtbaar. Alleen als het er niet meer is zal het direct opgemerkt worden.

    16. Arend,

      ben je benoemd als ervarings-deskundige, of is het een zelf toegekende titel !
      Ik loop al 80 jaar rond, en ben al vroeg gaan zoeken naar de kern van mijn en ons leven, we waren altijd met ons tweeën als Ying en Yang en nog steeds.
      Ik vindt het nog steeds moeilijk, en mijn twijfel is niet af genomen, waar door ik me altijd zo demoedig mogelijk op stel, ik leer nog steeds.
      Weet nog steeds niet of ik gelovig ben, en waar ik nu eigenlijk in zou willen geloven.
      Wij waren gisteravond en nacht met een mooi en heel gevarieerd gezelschap, heerlijke spijzen, en mooie gesprekken, de jongeren met rode koontjes luisterden geboeid, mijn dochter speelde als besluit op haar cello, stille nacht, ja jammer dat het niet sneeuwde.
      Jenne, vrede op aarde en in de mensen een welbehagen.

    17. Jenne.

      Ik hoef niet benoemd te worden tot ervaringsdeskundige, ik weet gewoon dat ik er één ben.

      Wat je beschrijft over jouw kerstavond klinkt wel een knus en mooi.

    18. Arend,

      Ja mij overvalt ook wel eens de gedachte dat ik toch ook wel een deskundige moet zijn op het een of andere gebied, moet nog tot de conclusie komen, waarin ik uitblink en deskundige ben, zal deze vraag eens aan Carla mijn Ega voor leggen, haar antwoord is voorspelbaar, “” wat heb nu weer gedronken “”.
      Ja was een mooie avond, het valt of staat met het esprit wat er heerst, en het brilliante ironische intellect wat mee is gebracht, net als goed opgevoede Engelsen, kennen de Fransen hun klassieken,
      en dat is hoogst amusant, en geeft boeiende gesprekken, met een beetje mooie Bachus créaties, neemd het geruis van de breinen toe.
      Niet altijd makkelijk dit te volgen in het Frans, en aan het eind is je geest moe, want je aandacht mag geen minuut verslappen, ja ’t was mooi.
      Groet Jenne

  3. We zijn iets anders idee en we hebben hier zelf niet om gevraagd, we waren hierbij geen vragende partij. Het dient ter vervulling van dit andere. De cocon van dit idee is veel omvangrijker dan ik vermoedde. Het omspant ook de ‘natuurlijke’ wereld in zijn materiële manifestatie. De bedenkers aanvaarden niet dat hun blauwdruk publiekelijk getoond wordt. Enkel een individueel afleggend labyrint in kluwen van vaak veel zweet en tranen lijkt hun aanvaardbaar. Voorbij het licht kwam ik in een diepe donkerte terecht. Heel donker en alleen met kille doffe echo klanken. Aan de uiterst voelbare begrenzing ervan ervoer ik een ‘boord’ Ik zag er katachtige wezens naar hun idee staren op een manier als ‘heel gewoon’. Ik schreeuwde hun boos de eerste zin toe. Ze ‘keken’ naar me toe op een wijze al was -ook dit- voor hun heel gewoon. Voorbij het licht, de duistenis en die wezens viel ik ‘eraf’, kwam ik -zo- uiteindelijk mezelf terug tegen. En ik schrok eerst behoorlijk hard. En het duurde een hele tijd, maar nu ervaar ik dit steeds doordringender als heel gewoon.

    1. Ja Hans, alleen de confrontatie met de duisternis kan je op individueel niveau bewust maken van het licht!

    2. Wat ik schreef kan je lezen, begrijpen op meerdere manieren, ook redelijk letterlijk! Hoe dan ook, hoe dichter en dieper ik ‘licht’ bij mezelf ervaar, hoe meer ik het als ‘gewoon’ en dus betrouwbaar ervaar. We lijken een speldekop groot die misschien wel tegelijk al het andere vanuit zichzelf kan ervaren en veel, veel meer. Het denken, het zien, het waarnemen, het handelen enz. in pyramide en hiërarchie biedt wellicht geen uitweg uit de cocon die wel zo bedacht werd. En misschien maken de beschreven katachtigen zelfs hiervan nog onderdeel uit. Het wezenlijke is (?) het intrinsieke licht, is het zelf, is het alles als waarnemer, schepper, speler, houder -zelf-. Misschien heeft ‘dit’-in en buiten ons- ergens eens gesputterd en heeft de daaruitkomende duisternis zichzelf waargenomen, ZONDER oorspronkelijk doel, maar -door het voorval- behoorlijk hardnekkig en ongewoon… Dank voor je reactie Arend. Xhans.

    3. Dit Syndrome heet de ” omvloerste trommen ” , een uit diepe suggestie voortkomend melancholisch denken, of een geestelijke zelfkastijding.

      Inderdaad kan het licht een grote bevrijding zijn, zo ook het menselijke stervens uur, het zogenaamde dagen van het licht, roept als het ware de ziel, om tot hem te komen.

      Deze gedachtes zijn niet direct droevig, maar in en in menselijke gepressenteerde gevoelens, ze liggen altijd op het puntje van je tong.

      Groet Jenne

    4. Ach het licht is een natuur kracht afkomstig van de Zon, zijn straling en de daarbij behorende warmte is levens brengend, onze tot nu toe unieke planeet, met zijn tot nog toe unieke bewoners, leven en gedijen bij de gratie van de Zon.
      Het licht vormd zijn Spectrum en laat ons waarnemen, en genieten van alles wat leeft, met al zijn kleur schakeringen.
      Wij zijn kinderen van de Zon, wij en onze Zon, en hier bij en in hebben Chimaera’s geen plaats, ze verdampen als sneeuw voor de zon, licht is voor mij meer introvert dan intrinsiek, het behoort bij ons.
      Beetje brutaal misschien me ongevraagt in een discussie te begeven, maar het onderp intrigeert mij hogelijk.
      Groet Jenne

    5. Ha Hans, wow, je bent uit de matrix gekomen!!! Hoe is het gelukt? Meditatie, ayawaska, ik wil het ook. Gefeliciteerd.
      Hierbij wens ik iedereen zo min mogelijk stress morgen en denk maar het is gewoon een dag. tip: iedereen die kerstdiner wil eten, kan meehelpen met bereiden en koken; minder werk en als het niet uitmuntend is, is niemand schuldig! Een eigentijds kerstliedje: https://www.youtube.com/watch?v=WH7KU4tItdg

  4. Arend,

    bij mijn invitè was ook een oudere heer en zijn ega aanwezig, hij dat wist ik niet was een Architect in oudheden, en wel speciaal kerken en Kathedralen, hij vertelde dat het bevreemdend is dat wij Europeanen niet beter op de hoogte zijn van wat er allemaal zo gebouwd is, bijvoorbeeld in Frankrijk zijn 158 Kathedralen gebouwd in 12OO tot 1400 is de hoeveelheid kalksteen gebruikt bij het bouwen in Frankrijk, net zo groot qua inhoud en daar bij ook veel mooier bewerkt vaak, als wat de Egyptenaren in 3000 jaren hebben gebruikt voor hun pyramide bouw, en nog vele andere détails, hij vertelde dat om dat hij benaderd was door Arte over een uitzending hier over.
    Ik wilde je dit even laten weten het is toch wel curieus te noemen, maar goed Egypte is al meer als honderd jaar de hemel ingeprezen.
    Jenne

  5. Arend hoi, prachtig artikel,deze woorden/zinnen>>>>Stel je eens voor dat wij werkelijk vanuit een dergelijke houding in het leven zouden staan. We zouden ons dan na een ontmoeting een tijd met een ander verbinden, deze vergezellen naar waar die (innerlijk) zijn moet/wil en elkaar onderweg verrijken met wezenlijk groeibevorderende informatie. Op de plaats van bestemming aankomend zou de ander, om zijn/haar eigen ding ten behoeve van het geheel te kunnen doen, in vrijheid losgelaten worden<<<, in mijn gevoel, beleving zou het zo moeten zijn,maar helaas onmogelijk.Nu ik zo zit na te denken ,komen er herinneringen naar boven waar ik op plaatsen was of situatie's met, voor mij vreemde mensen in gesprek ging over spirituele onderwerpen waarbij na afloop van gesprek de vreugde stroomde,zowel van de andere persoon en van mij.deze ontmoetingen blijven mij bij ,ook al zijn ze al lang geleden. Natuurlijk heb ik nu ook vele jaren geleden vele gesprekken gehad met spiritueel onderwerp,maar deze gesprekken ,mensen, hadden niet de uitwerking als de bovengenoemde ontmoetingen.

Laat een antwoord achter aan Cozmic Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.