Klaar voor een nieuw experiment..?!?
februari 2012 © Tessa Koop
x
Ik had al het vermoeden: er is een nieuwe fase aangebroken. De adempauze was nodig om oude projecten af te ronden, door wat persoonlijke processen te gaan, rust te nemen, te wennen aan mijn nieuwe baan en ruimte te creëren voor iets nieuws. En dan is daar ineens weer een kriebel. Ik had hem niet zien aankomen. Ik dacht: ik ga eerst zwanger zijn, bevallen, genieten van mijn nieuwe baby en dan zoetjes aan eens kijken wat ik hier ook-al-weer nog meer kwam doen. Maar mijn universum heeft iets anders voor mij in petto… Ik ben er stil van.
Manuscript
Terwijl ik deze column schrijf draait mijn printer overuren. Ik ben het manuscript aan het uitprinten van mijn eerste eigen boek, dat als werktitel: ‘Stralend je toekomst tegemoet‘ heeft. Mijn klant heeft elementen uit het boek gebruikt voor een eigen E-book met daarbij behorende training, maar het originele boek gaan we proberen uit te geven.
Het boek is in opdracht geschreven en je zou het kunnen omschrijven als een handleiding hoe je in het dagelijks leven van hoofd naar hart gaat. Tevens biedt het inzicht in de tijd waarin we leven, ons reactie op dat leven (werking ego), wie we werkelijk zijn (zie Visie) en hoe we kunnen leven vanuit ons hart/gevoel.
Niets nieuws
Na het schrijven van het boek was ik eerlijk gezegd even helemaal klaar met deze materie. Ik heb het niet alleen de laatste drie jaar intens doorleefd, alles gelezen wat los en vast zat maar er ook nog eens drie boeken over geschreven. Daarom ben ik ook gestopt met het geven van de ‘Live Columns’ in het land. Ik had niets nieuws meer te vertellen. Ook niet vanuit mijn eigen ervaring.
Bovendien raakte ik een beetje in de knel met mijn taalgebruik. Ik werd moe van bepaalde woorden, waaraan een zweverig imago kleeft. Maar ik heb er ook geen andere woorden voor. Het universum zou ik het liefst omschrijven als een ‘pot koffie’, dat we multidimensionaal zijn als ‘braadworst’ en dat we mede-schepers zijn met het goddelijke als ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’.
Higher Universal Man
Mijn innerlijke wereld en hoe ik mij naar buiten toe profileer in het leven van alledag… daar zit toch wel een verschil tussen. En toch ook weer niet. Voor mij is het gewoon één wereld. Ik ben me bewust van kosmische wijsheid, zoals al eeuwenlang wordt doorgegeven door onder meer allerlei natuurvolken, ik ben me bewust van de werking van de natuurwetten en op mijn manier ben ik er druk mee om dat nog meer in mijn leven te ervaren. En daar wil ik het nou net even over hebben..
Nu met die bewustzijnsgroei op aarde is er als het ware een ‘nieuwe mens’ in aantocht. Voor mij is die nieuwe mens ‘human’. Ja, mens maar ook: ‘Higher Universal man‘. Ik voel steeds meer bewust sterrenstof door mijn aderen stromen, ik voel dat ik meer ben dan ‘aards’. Ik voel me ook ‘galactisch’.
Heilige Geometrie
Daarboven vertellen ze me al een tijdje dat ik op een nieuw ‘platform’ sta. Waarin ik nog meer kan leven vanuit de ‘nieuwe ik’ (of echte ik). Op dit nieuwe platform is mijn creatiekracht toegenomen, kan ik nog beter controle loslaten, vertrouwen op mijn gevoel, mezelf afstemmen op mijn hart (‘dat wat is’), communiceren met daarboven, etc. Punt is alleen: mijn wakkere ‘ik’ beseft dat nog niet helemaal.
Maar ik voel wel een verandering. Ik merk het aan bepaalde dromen (over Heilige Geometrie, waardoor ik weet dat er een bepaalde codering in gang is gezet), contact die ik heb met de baby (‘Ik ben een geschenk van Thuis’) en dus die nieuwe kriebel: ik wil een boek schrijven, maar dan echt over mijn eigen leven. Over hoe ik mijn galactische oorsprong ervaar.
Meerdere thuishonken
Dus wat er werkelijk met je gebeurt als mens als de poort van je hart openstaat, en je de huidige illusie echt gaat ontstijgen. Je als het ware in contact komt met een ruimer deel van jezelf, dat voorbij tijd en ruimte reikt. Ik noem dat dus mijn galactische oorsprong. De Aarde is mijn Thuis maar ik heb meerdere ‘thuishonken’ in het universum. Ik ben op meerdere plaatsen tegelijk.
Af en toe vang ik een flits of een flard op, maar… nog wel weinig hoor. Denk nou niet dat ik hele spectaculaire dingen ervaar. Eigenlijk is het allemaal heel ‘gewoon’, zo voelt het althans. Het is mijn ‘natuur’. Maar ik ervaar in het dagelijks leven (in mijn ogen) wat te weinig van mijn ware natuur. En dat komt omdat ik kies voor oude patronen, beperkende gedachten, etc. Daarboven zeggen ze: ‘Je bent er al. Nu jij nog…’
Dagje vrij
Ja humor hebben ze wel…! Ze zijn ook echt heel nuchter hoor. Ook al verklaren mensen dit ‘telepathische gedoe’ nou juist als zweverig. Mijn club (zo noem ik mijn team van daarboven) is een stuk nuchterder dan ik ben. Ik ben het juist die geneigd is dingen anders te interpreteren dan zij me aanreiken of graag wil reizen door andere werelden, terwijl zij dan zeggen: ‘Het moet wel synchroon lopen met het aardse proces.’
En als ik door een bepaalde emotie of angst ga, en mijn ego een toptijd heeft, dan houden zij zich stilletjes op de achtergrond. Dan hebben ze een dagje vrij. Totdat ik weer bij zinnen ben, uit mijn drama stap en ben afgestemd op het grote geheel. Maar wat ik wel heel opwindend vind is dat zij nu ook aangeven dat het tijd is voor iets nieuws.
Inwijdingsproef
Ze noemen het boek ‘Een inwijdingsproef’... Terwijl ik vooral heel veel zin heb om dit nieuwe boek te schrijven. Ik ben al een paar keer begonnen, afgelopen weekend nog… en dan stroomt het toch niet helemaal. Vandaag zeiden ze: ‘Doe het nou eens rustig aan. Wij willen je eerst rustig uitleggen wat nou de bedoeling is.’
Terwijl ik zoveel inspiratie heb, dat ik dacht al te kunnen beginnen. Maar er komt steeds nieuwe informatie, waardoor ik nu ook weet: ik kan beter even afwachten. Hun tempo, dat moet ik aanhouden. Ik ben geneigd zaken te snel te willen. Ze zeggen: “Dit boek word je gegeven. De snelheid waarmee het tot stand komt, hangt af van jouw innerlijke balans. Jouw balans, heeft onze grootste prioriteit”. Maar ze hebben nog meer tips voorafgaande aan het echte schrijfproces.
Niet alleen mijn feestje..
Bij dit alles mag ik jullie betrekken. Dus het is niet alleen mijn feestje, maar ook dat van jullie. Natuurlijk is het leuk om een boek over mijn leven te lezen, maar het is natuurlijk nog veel leuker zo geïnspireerd te raken dat je het gaat ervaren in je eigen leven. Gewoon wie jij werkelijk bent, wat jij hier komt doen, wat jij wenst te ervaren en te creëren, hoe jij je eigen synchroniciteit kunt scheppen, wonderen kunt ervaren!
En als jij ook het gevoel hebt dat je net als ik op dat nieuwe platform staat, en dat je wel genoeg zelfhulpboeken etc. hebt gelezen, dan helpt het om elkaar te inspireren. Ik merk namelijk aan mezelf dat ik echt mezelf bij de les moet houden, mezelf bewust moet afstemmen. Daarin kunnen we elkaar helpen. 2012 zal ons genoeg uitdagingen geven. Of ‘inwijdingsproeven’.
Opdrachten
Hoe ga ik jullie erbij betrekken? Af en toe schrijf ik een column, af en toe Twitter ik een bericht, af en toe maak ik een foto en dat deel ik op mijn website, op WantToKnow.nl, op Facebook en Twitter. Mijn club heeft me vandaag onder de douche laten weten dat ik af en toe ‘opdrachten’ krijg. Ik heb er al twee gekregen. Het eerste is de intentie van waaruit ik het boek dien te schrijven:
‘Tessa, onthoud je mindset dat alles er al is. Je doet het al, je bent er al. Je hoeft niet perfect te zijn om je eigen galactische oorsprong te ervaren, dat is jouw beperkte overtuiging. Je hoeft niet eerst zus en zo om te ‘verlicht’ te zijn. Dat is allemaal niet waar het over gaat. Het gaat om de afstemming. Het gaat om ZIJN. Dat proces dat ga je beschrijven in je boek. Jij hebt steeds het gevoel dat je meer universele ervaringen moet hebben, dat je eerst meer moet zien en voelen en horen, maar wij zeggen je: Je bent er al. Weet dat je het al HEBT. Vanuit die mindset schrijf je je boek. Laat je verrassen.’
Heimwee
Ik merk ook dat ik hier heel blij van word. Voor mij is dit boek nu een soort stok achter de deur. Ik dwing mezelf op een inspirerende wijze aan de slag te gaan met de kennis die al in mij zit. Ik vind het een leuke afwisseling naast mijn dagelijks leven (werk, gezin, etc.). Het helpt me om feeling te houden met een stukje Thuis. Laatst heb ik de film ‘Avatar’ opnieuw gezien (was op TV) en dat weekend erna voelde ik zo een heimwee. Naar een wereld die ik ook ken en die ik hier zo graag wil helpen neerzetten. Het gebeurt al. We zijn er al druk mee met zijn allen.
Maar het is soms wel afzien, dat vinden jullie vast en zeker ook. Terwijl je ergens diep van binnen een soort vanzelfsprekendheid voelt dat het ook anders kan. Door dit boek en de dingetjes die ik tussendoor post via Social Media kan ik contact houden met die wereld. Dat geeft mij een heerlijk gevoel. Hopelijk helpt het jou ook.
Ceremonie
Die andere opdracht is toch een beetje vreemd om neer te zetten. Nou is niets ‘menselijks en universeels’ mij vreemd. Ze hebben me gevraagd of ik een ceremonie wil houden voordat ik aan mijn nieuwe boek begin. Hier kun je meer lezen wat ze daarboven zeggen over de mooie betekenis van een ceremonie. Wij moderne westerlingen beschouwen het toch een beetje als iets geks. Ik zit ook even te denken: ‘Wat zal ik eens verzinnen? Moet ik het in de tuin doen? Welke voorwerpen zal ik erbij halen?’
Ik heb het wel eens vaker gedaan hoor. Een paar keer. En altijd was het een bijzondere ervaring. Maar het voelt soms ook wel een beetje gek en vreemd. Vandaag zeiden ze nog tegen me:
‘Maak het niet te ingewikkeld. Open gewoon je hart. Het is om je intentie te bekrachtigen, je ideeënstroom op gang te helpen, je creatiekracht te vergroten, controle los te laten, het proces te laten gebeuren, onze samenwerking te verstevigen en hemel & aarde te bewegen jouw magisch universum in het dagelijks leven te ervaren. Te doen wat hier te doen is. Want uiteindelijk heeft dit een heel aards doel…het neerzetten van de nieuwe wereld in je realiteit.’
Geen controle
Ik ga het wel doen. Ik zal wel een paar foto’s maken en jullie deelgenoot maken van het effect van de ceremonie. Misschien is het leuk om zelfs ervaringen uit te wisselen op Facebook bijvoorbeeld. Ik heb het gevoel dat ik in 2012 wel zoet ben met dit boek. Dat jullie gewoon een jaartje met mij meelopen, en ondertussen zelf jullie eigen magisch universum vormgeven. Zo versterken we elkaar in het veld dat mens en materie met elkaar verbindt. Dat gaat gewoon vanzelf. Ik voel ook dat ik geen controle mag uitoefenen op tijd, deadlines, etc. Ik mag helemaal niks weten over het creatieproces.
In het boek zal ik jullie vertellen over wat ik allemaal heb ontdekt de laatste paar jaar, wat ik allemaal heb ervaren, wat ik in 2012 ervaar… Zo is het contact met de baby in mijn buik al heel bijzonder. Maar ook heb ik aparte gevoelens bij de bevalling. Dat wordt ook een heel avontuur.
Maar voor nu… is het klaar. Komende dinsdag ga ik lunchen met Guido en dan gaan we bespreken hoe ik kan samenwerken met WantToKnow.nl om dit alles in gang te zetten. Zoals je weet het ik samen met Guido deze website opgericht en we hebben een bijzondere vriendschap. Hij reageerde ook heel enthousiast op mijn idee; ik weet echter niet hoe vaak ik iets zal posten hoor! Ook deze vorm van controle ‘moet’ ik loslaten. Het wordt gewoon een organisch proces.
We zijn als kinderen in een speeltuin. De ene keer zijn we blij en lachen we, de andere keer stampvoeten we en komt er niets uit onze handen. Of zijn we zo druk, dat we vergeten er een verhaal over te maken. All is well. Ik vertrouw er maar op dat ze daarboven een soort perfect plan in hun hoofd hebben. We zien het wel!
Liefs Tessa
