Advertentie

Aspartaam: van gif naar ‘natuurlijke zoetstof’..


Er is goed nieuws en er is slecht nieuws over Aspartaam te melden. Het goede nieuws is dat de fabrikant ervan in zijn piepzak zit, omdat zijn gezondheidsbedreigende giga-winstmaker ‘Aspartaam’ op de helling staat, en gedoemd is van zijn wereldpositie te donderen. Het slechte nieuws is echter dat deze fabrikant dat niet zomaar laat gebeuren en een ultieme marketingtruuc van stal haalt om jou en mij nog éénmaal te bedonderen, in de veronderstelling dat ze ons kunnen beïnvloeden met een andere naam en claim.

Helaas voor hen kennen wij de geschiedenis van Aspartaam beter dan menigeen en daarom zien we het dan ook als onze taak, jou te informeren over de fratsen van de firma Ajinomoto, want zo heet deze fabrikant.

Waar ooit meneer Donald Rumsfeld als ex-directeur en grootaandeelhouder zijn zakken vulde met dit zoete chemische gif, is het nu aan de nieuwe eigenaar om dit kapitalistische hoogstandje in leven te houden.

Daar waar wij al eerder dit verhaal aan de kaak stelden met een diepgaand artikel over Aspartaam HIER, is het nieuwartikel hieronder een essentiële aanvulling.

* * *

X

Aspartaam’s nieuwe naam.
Het wordt nu als ‘natuurlijke zoetstof’ verkocht!

(NaturalNews) 12 februari  2010/Ethan Huff, citizen journalist
X

Wat is de reactie van de fabrikant van een van de meest opzienbarende kunstmatige zoetstoffen, wanneer een groeiend bewustzijn in de wereld plaatsvindt over de gevaren ervan? Simpel, je geeft het een andere naam, verkoopt het dan vervolgens als ‘natuurlijk..

Dit is precies de strategie van Ajinomoto, de fabrikant van aspartaam, die daarmee een waas voor de ogen van de publieke opinie hoopt te trekken. De ‘nieuwe’ versie van aspartaam heeft nu de naam ‘Aminosweet’ gekregen..

Gevaarlijk? Maak je niet dik, aspartaam blijkt steeds meer trendy te worden.

Aspartaam werd ruim 25 jaar geleden in de Europese voedselketen geïntroduceerd. Vandaag de dag, is het een alledaagse component van o.a. de meeste dieetdrankjes, suikervrije desserts en suikervrije kauwgom in bijna alle landen van de wereld.

Maar het tij is gekeerd omdat het grote publiek wakker is geworden is inzake de waarheid over kunstmatige zoetstoffen zoals aspartaam  en de schade die deze kunnen toebrengen aan onze gezondheid.
De marketingtruuc die nu wordt uitgehaald is een wanhopige poging om het grote publiek te indoctrineren de chemische zoetstof te accepteren als een veilig en natuurlijk middel, in tegenstelling tot de bewijzen die het precies het tegenovergestelde laten zien…

Aspartaam was een toevallige ontdekking van James Schlatter, een chemicus, die in 1965 trachtte een medicijn te ontwikkelen voor het bestrijden van maagzweren, voor farmaceut G.D. Searle & Company.  Toen hij 2 aminozuren mixte, stoffen die ook in de natuur voorkomen, namelijk aspartic en phenylaline, ontdekte hij dat deze nieuwe mix een zoete smaak had.

Het bedrijf hoefde slechts de rubriek te veranderen, op het FDA-toelatingsformulier (Food & Drug Administration/voedsel- en warenautoriteit in de VS) om de nieuwe ontdekking van medicijn naar voedseladditief te herbenoemen, en voila, aspartaam was geboren..! Het bedrijf patenteerde aspartaam in 1970. Een intern memo dat openbaar werd gemaakt in hetzelfde jaar, deed verslag van pogingen door de leiding van Searle & Company om de FDA onder druk te zetten om ‘een positieve goedkeurende houding’ te bewerkstelligen, evenals een ‘onbewuste gedachte tot medewerking’ aan de goedkeuring van het chemisch middel.

In 1973 diende Searle & Company haar eerste petitie bij de FDA in, en vocht vervolgens vele jaren voor FDA-goedkeuring. Daarbij bediende het bedrijf zich van de tactiek, dat zij haar EIGEN onderzoeksresultaten indiende als bewijs dat het middel veilig zou zijn. Onderzoeksresultaten waarvan vele deskundigen geloven dat ze ontoereikend en bedrieglijk waren.
En ondanks veel tegenwerkingen, protesten, inclusief enige van hun eigen wetenschappers, bleek het Searle in staat de FDA er in 1974 van te overtuigen, goedkeuring te geven aan Aspartaam voor commercieel gebruik in enkele voedingsproducten, waarmee het een enorme controverse teweeg brengt.

In 1976 schreef FDA-commissielid Alexander Schmidt een brief naar de onlangs overleden senator Ted Kennedy, waarin hij zijn bezorgdheid uitte over de ‘twijfelachtige integriteit waarmee de resultaten waren verkregen inzake de onderzoeken naar de veiligheid van Aspartaam.’

Een ander FDA-lid, FDA-chef Richard Merrill was ervan overtuigd dat een ‘grand jury’ onderzoek zou moeten doen naar Searle & Company, en de leugens die dit bedrijf had verspreid over de veiligheid van aspartaam in haar rapporten én naar het achterhouden van bewijs waaruit zou blijken dat het chemische middel absoluut onveilig voor consumptie is.

Hoe is het mogelijk dat, in tegenstelling tot de bergen bewijs die in de loop der jaren zijn verzameld over het uitermate giftige karakter van Aspartaam, het middel nog steeds op de wereldmarkt wordt verhandeld, en dat slechts een paar landen het hebben uitgebannen..?! Het is zelfs zo, dat het nog steeds goedkeuring krijgt om in nieuwe soorten ‘voedsel’ verwerkt te worden, ondanks de bewijzen dat het neurologische afwijkingen en kankerachtige vergroeiingen veroorzaakt. Dat het afwijkingen veroorzaakt aan het endocrine stelsel in het lichaam en ga zo nog maar even door.

Het resultaat van een prvié uitgevoerde aspartaamproef bij ratten. (Zie ons eerdere artikel, klik op de foto)

De details van de geschiedenis van Aspartaam zijn volop aanwezig, maar het punt blijft dat het kankerverwekkende middel illegaal is goedgekeurd als een voedseladditief. Vooral door de stevige druk en op instigatie van een krachtig bedrijf met haar eigen belangen voor ogen.
Steeds vaker blijkt dat de FDA medicijnen en voedseltoevoegingen goedkeurt, niet omdat de wetenschappelijke resultaten aantonen dat deze veilig zijn. Maar vooral omdat grote bedrijven in staat zijn via lobby-werk op essentiële plekken binnen de FDA en door financiële ondersteuning van het multi-miljoenen US-dollars vergende goedkeuringsproces binnen de FDA, goedkeuring als het ware afdwingen.
Door het wijzigen van de naam Aspartaam in ‘Aminosweet’, krijgt deze stof een aantrekkelijke en makkelijk-te-onthouden nieuwe naam, aldus Ajinomoto’s verklaring.

Maar voor velen over de hele wereld zal JUIST deze ongeloofwaardige marketingtaktiek en niets minder dan een wanhopige stap van de fabrikant van het chemische middel, bijdragen aan de uiteindelijke ondergang van deze multi-miljarden dollars opleverende cash-cow.

Zorg dat je niet wordt belazerd!

Over de auteur van dit artikel
Ethan Huff is een freelance schrijver en gezondheidsfanaat, die ervan houdt om de enorme wereld achter natuurlijk voedsel en gezondheid te ontginnen, daarbij diepgravend naar de waarheid. Hij heeft een online-gezondheidspublicatiedienst, die je HIER vindt.

Bronnen:

Ajinomoto brands aspartame ‘AminoSweet’ – FoodBev.com

Aspartame History Highlights – Janet Starr Hull

FDA’s approval of aspartame under scrutiny – The Globe and Mail (Canada)

An Overdue Ban On A Dangerous Sweetener – Huffington Post

Zie ook ons eerdere artikel over Aspartaam, met o.a. de rol van Rumsfeld in de ontwikkeling van Aspartaam. HIER

En deze .pdf vertelt je meer over de geschiedenis van fraude en oplichting, achter Aspartaam. HIER

24 gedachten over “Aspartaam: van gif naar ‘natuurlijke zoetstof’..

  1. Goede waarschuwing. Mogelijk zelfs tegen alle kunstmatige zoetstoffen, natuurlijk of niet. Als wij aan eten denken dan maakt ons lichaam, zich direct op om dat eten te verwerken. Het water loopt ons in de mond.

    SPECULATIE! Als we zoet proeven maakt ons lichaam zich op om suiker te verwerken. Er komt insuline vrij. Er komt echter geen glucose. Kan het niet zijn dat insuline resistentie zo ontstaat? En zou het ook niet zo zijn dat die insuline er de oorzaak van is dat er een gedachte ontstaat die aanzet tot het eten van bijvoorbeeld koolhydraten. Wat weer tot zwaarlijvigheid kan voeren./SPECULATIE

  2. Er zijn nog te veel jongeren die alle
    wetenschapelijke onderzoeken als betrouwbaar willen blijven zien .Dit ondanks de niet afneembare aantal kanker patienten
    na jarenlange wetenschapelijke onderzoekingen. j bosma

    1. ‘Er zijn nog te veel jongeren die alle
      wetenschapelijke onderzoeken als betrouwbaar willen blijven zien’

      Beste Johanny,

      Ik reken mezelf tot de groep ‘jongeren’ waar jij aan refereert. Kan je mij uitleggen hoe ik moet WETENSCHAPPELIJKE onderzoek dan moet zien??
      In mijn ogen is wetenschappelijk onderzoek namelijk inderdaad betrouwbaar…

    2. Laurens, waar Johan op duidt, is dat het ene ‘wetenschappelijke’ onderzoek, heel simpel het andere niet is.
      Als je kijkt naar de ongelooflijk frauduleuze praktijken van Amerikaanse pharmaceuten, die alles besodemieteren, onder de vlag ‘wetenschappelijk’, dan begrijp je wat we bedoelen. Telkens komen deze jongens ermee weg, door grootschalige omkooppraktijken, door het manipuleren van de cijfers, door het rotzooien met wettelijke regels, via de inzet van massale ‘hoeveelheden’ lobbyisten..

      En aan de andere kant is er ook de holistische, neutrale kijk op ‘wetenschap’, waarbij de wetenschap zélf onderwerp is van onderzoek.
      Bijv.: Is de onderzoeker op geen enkele manier van invloed op de uitkomst van het onderzoek dat hij doet, zoals al enige honderden jaren wordt aangenomen..?
      Jawel meneer, de laatste (sinds 20 jaar al..!) onderzoeken laten verschillende resultaten zien (kwantummechanische effecten) van verschillende onderzoekers, terwijl het experiment op DEZELFDE ‘wijze’ is opgezet. (zie o.a. het werk van Fritjof Capra!)

      Het wordt tijd dat het ‘weten’ binnen de wetenschap eens uitgaat van ‘knowing’, zoals we dat kennen uit ‘knowing by heart’..

    3. geef eens bewijs in plaats van geruchten ? en dan wel bewijs wat iedere dorpsgait zo na kan trekken !

    4. nou johanny
      ik zal een linkje naar mijn blog hier plaatsen waar je wat kunt lezen over waar de wetenschap mee bezig is .

      (red.: zoek bij Google op ‘gaitonbekend’)

      voldoende voor je ?

      verder zal ik geen reclame maken hier voor mijn site van ik heet nu eenmaal geen John Consemulder. of toch wel ?

    5. guido om dat ik niet wilde knippen en plakken heb ik alleen de link geplaatst. door de link weg te halen haal je de context uit het verhaal zou je de link terug willen zetten aangezien deze relevant was ?

      al vast bij voorbaat dank !

      of anders om de regels op je site eerlijk en gelijk te houden voor iedereen; zou je dan ook de reclame mailtjes van dhr consemulder willen aanpassen ?

      al vast bij voorbaat dank !

    6. Zolang jij op jouw ‘site’ je nog te buiten gaat aan schelden en verdacht maken, namen noemt, mensen zwart maakt, zonder ook maar 1 ‘bewijs’ te leveren, zet je je site buitenspel, wat mij betreft.
      En zolang je weigert, jezelf bekend te maken, ZELFS OP JE EIGEN SITE, zolang ga ik graag mijn eigen gang. Een beetje als een Zure Zorro rond te lopen hier en te pas en onpas naar die ‘site’ te verwijzen, gaat me vaak te ver.. En soms ook weer niet.. Gek hè?

      En nee, ik heb daar geen bewijs voor, van of tegen. Be Wise!

    7. ach guido
      ik stel vragen op mijn site van schelden is geen sprake
      even op mijn naam klikken en je kunt het zien .

      tja zure zorro lijkt me wel een scheldwoord enz enz enz
      ik denk dat je een probleem hebt met de dualiteit in je eigen persoon, maar schuif dat dan niet af op een bezoeker die een andere mening heeft dan jij.
      behandel ieder het zelfde , net zoals de oprichter van wanttoknow.info Fred Burks doet . uiteindelijk moet dit door gaan als de Nederlandstalige variant van die site.

    8. ach Gait, ik doe zo mijn eigen dingetje.
      Van schelden is geen sprake echter. Dat is jouw kwa(lijke)ficatie. Ik vind je een zure zorro, die zg. ten strijde trekt in naam van het goede. Onderweg echter over zoveel zaken en mensen heen dendert naar mijn idee.
      Op de site van John zul je geen mensen in een kwaad daglicht gesteld zien. Doe jij dat ook, dan ben je meer dan uitgenodigd je verhaal te vertellen. In een zuivere en vooral ‘open’ discussie waar mensen zichzelf laten zien, waar ze in geloven. Dat niet wegmoffelen.

      Misschien ’n goed idee? Schrijf nou bijvoorbeeld eens een hartelijke gastcolumn. Wáár je nou zo’n hekel aan hebt, welke boeken je boeien en vooral wat je raakt. Waarom dat JIJ een hekel hebt aan bepaalde zaken. Waarom ze VOLGENS JOU niet deugen. Dáár heb ik het over, maar You don’t seem to understand, or don’t want to.

      En daar heeft Fred Burks het ook over, over ieders unieke zijn. Hij neemt zelfs regelmatig een voorbeeld aan ons.. Grappig niet?
      Maar waarom Fred nu ineens weer van stal moet..?? Wil je hem misschien ook een brief sturen? (Heb je het adres? Kan het je zo geven hoor)

  3. Stimorol “Sugarfree Gum”

    Staat er aan de achterkant:

    “Kauwgom zonder suiker met zoetstoffen: Sorbitol, Maltitol, Mannitol, Aspartaam, Acuslfaam-K, Maltitolstroop).

    Maar liefst 6 zoetstoffen die waarschijnlijk nog slechter zijn dan gewone natuurlijke suiker…

  4. Arhh hoe verzinnen ze het weer? Waarom niet gewoon stevia in het eten doen???

    Mijn man had gisteren per ongeluk roosvicee gekocht met sorbitol erin. Ik heb het subiet geruild en legde dat even uit aan de mevrouw bij de klantenbalietoestand. Die stond direct op tilt toen ik vrolijk vertelde dat er gif in zat en liever een fles dixap had:-))))

    deze wereld bijft een raar ding hoor …

  5. Gebruik al een maar maanden de nieuwe suiker vorm Tagatose suiker welke een natuurlijk produkt is en verkregen wordt uit melksuiker
    Tagatose is een 100% natuurlijke suiker. Het product is nog maar weinig gekend in de landbouwvoedingsmiddelensector. Het wordt gemaakt van lactose (melksuiker).

    “Door hydrolyse wordt de lactose gesplitst in glucose en galactose. De gisting van de galactose zorgt vervolgens voor het ontstaan van moleculen van de tagatose die, na zuivering, ons witte kristallen opleveren die perfect de smaak en het uitzicht van suiker hebben.”

    We onderscheiden twee grote categorieën: de intense zoetmakers en de massazoetstoffen. Bij de intense zoetmakers hebben we aspartaam, de cyclamaten, acesulfaam-K, e.a. Die intense zoetstoffen hebben een zoetmakend vermogen dat tot 600 maal sterker is dan dat van suiker.

    Er zijn ook massazoetstoffen, zoals xylitol, maltitol, sorbitol e.a. en die polyolen en alcohol zijn (ze zijn vooral voor de industrie interessant.
    Ze worden gebruikt in kauwgom, drank en een aantal andere producten, hun gebruikslimiet wordt bepaald door de hoeveelheid want een teveel van die stoffen kan leiden tot het ontstaan van gassen, flatulentie en soms diarree).

    Tagatose blijkt een interessant product te zijn voor de bereiding van diverse recepten, zowel koude als warme en onder andere van patisserie.
    Maar opgelet: vergeet niet dat patisserie maar in kleine hoeveelheden en enkel af en toe geconsumeerd mag worden want ‘minder calorierijk’ betekent nog niet ‘geen calorieën’!

    “Het is een Amerikaanse farmaceutische groep die als eerste dit nieuwe product op punt gezet heeft. Die firma wilde de stof gebruiken in de behandeling van darmkanker vanwege de eigenschap dat ze de darmflora herstelt (prebiotische werking). Daarenboven heeft die tagatose maar weinig invloed op de bloedsuikerspiegel, levert ze heel weinig calorieën (1,5 kcal/g tegenover 4 kcal/g voor suiker), is er blijkbaar geen risico voor tandcariës aan verbonden, en dat alles met een smaak die nauwelijks van die van normale suiker verschilt.”

    Moet zeggen dat Tagatose inname het bloedsuiker spiegel niet doet verhogen wanneer we heerlijk aan het genieten zijn van een taart of cake of een stuk chocolade, wat verboden is inprincipe is voor diabeten.
    Wil ook niet zeggen dat ik dit produkt de hele dag zit te veroberen maar heel af en toe is het wel erg lekker of eens wat te snoepen.

    http://www.snoepgezond.be/site/contentpage.php?primid=5

  6. Er is een nieuw gevaar wat niet op aspartaam lijkt maar het wel is en dat is Aminosweet.

    AminoSweet is een laag calorische zoetstof die smaakt precies zoals suiker.
    Het is gemaakt uit twee bouwstenen van eiwitten net als die van nature in veel alledaagse voedingsmiddelen zoals vlees, vis, kaas, eieren en melk.
    AminoSweet wordt verteerd door het lichaam op precies dezelfde manier als deze andere Protein Foods en dus niet brengen niets nieuws aan het dieet.

    AminoSweet aspartaam is niet te onderscheiden van suiker en smaakt veel beter dan andere laag calorische zoetstoffen.
    De ontdekking van aspartaam was een doorbraak in caloriearme zoetstoffen vanwege zijn gelijkenis met suiker en omdat het geen slepende of metalen nasmaak.
    Smaak tests blijkt dat hetzelfde geldt vandaag: mensen verkiezen de smaak van voedsel en dranken gezoet met AminoSweet.

    Met andere woorden je wordt gewoon genept waar je bij staat, wederom !

  7. Probeer maar eens wat te kopen waar het niet in zit.
    Light frisdranken,
    Mentos en allerlei andere merken snoep, kauwgom,
    Fristi, Chocomelk, Koekjes, IJs, Toetjes en andere zuivelproducten van vele merken.
    Wat vooral opvalt is dat het vaak in producten zit wat voor kinderen bestemt is.
    Dus zijn we gewoon onze volgende generatie aan het vergiftigen.
    En dan hebben we het ook nog niet eens over al die E-nummers die er ook nog eens bij in zitten.
    Mijn kind heeft gelukkig een moeder die op al deze verpakkingen kijkt voordat er überhaupt iets wordt gekocht.
    Maar hoeveel ouders kopen tal van deze bovenstaande producten zonder erbij stil te staan wat ze hun kind toestoppen.

  8. Beste Claudia,

    Ongelooflijk dat jij vindt dat Light frisdranken,
    Mentos en allerlei andere merken snoep, kauwgom, Fristi, Chocomelk, Koekjes, IJs, Toetjes en andere zuivelproducten van vele merken producten zijn die bestemd zijn voor kinderen.
    Wie haalt het in zijn gezonde hersens om deze rotzooi aan kinderen of aan wie dan ook te geven om te eten.
    Ik hoef je vast niet voor te kauwen wat wel gezond is.
    Eet smakelijk.

  9. Ik kan me nog herinneren dat aspartaam in Nederland op de markt kwam. Het heette toen Nutrasweet! (niks nieuws onder de zon dus, qua naamgeving) Het werd toen nog sporadisch gebruikt in voedingsmiddelen maar het werd ook verkocht in een pot, net zoals de koffiecreamer. Het was superzoet en licht als sneeuwvlokjes en werd aangeprezen als nieuw zoetmiddel voor de slanke lijn. Je kon er niet mee koken want bij verhitting ging het bitter smaken.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.