Advertentie

Genezing door energie..!



“Ik denk dat wanneer de resultaten van Bengston’s onderzoek
een medicijn zouden betreffen en niet een vorm van energetisch genezen, dat zijn resultaten vanavond nog wereldnieuws zouden zijn.”

 

Henk Fransen,
pionier geneeskunde van de toekomst

* * *

“In zowel mijn professionele als persoonlijke leven ben ik getuige geweest van wat
dr. William Bengston vertelt over energiegeneeskunde, en dus kan ik aanvaarden
en geloven wat hij presenteert in Genezing door energie.

Mensen hebben een enorm
ingebouwd genezingspotentieel, en ze kunnen, zoals als alle levensvormen, een
grote verscheidenheid aan ziekten overleven – zonder traditionele medische ingrepen.”

dr. Bernie Siegel,
arts, schrijver van o.a.
‘Faith, Hope, and Healing’ en ‘
Help Me to Heal’

* * *

“Heel af en toe treedt er een wetenschapper naar voren wiens werk
tot een spectaculaire verandering in de kwaliteit en betekenis van
het onderzoek op een bepaald gebied betekent. Zo’n wetenschapper
is William Bengston.

Verantwoordelijk voor zo’n verandering in het moeilijk te doorgronden
terrein van buitengewone genezing. Zijn
resultaten zijn zo buitengewoon
dat ze al het voorafgaande werk op dat
gebied overschaduwen.
Bengston zou een uitstekende kandidaat voor

een Nobelprijs in de Alternatieve Geneeskunde zijn,
als zo’n onderscheiding
bestond…”

 Peter Sturrock,
emeritus hoogleraar Stanford University
(toegepaste natuurkunde)

* * *“Bengstons onderzoek over het genezen van kanker bij muizen is
een openbaring, zowel vanwege de directe implicaties ervan als om
wat het zegt over hoe moeilijk het is acceptatie te verkrijgen voor
onconventionele resultaten, ongeacht hoe goed gedocumenteerd ook.

Zijn methodologie is helder, zijn resultaten zijn ondubbelzinnig, en verscheidene
experimenten wijzen erop dat zijn genezingstechniek aan
anderen kan worden geleerd. Of je nu genezer, arts, bioloog of gewoon
een geïnteresseerde burger bent, je bent het aan jezelf verplicht erachter
te komen wat Bill in de afgelopen twintig jaar heeft geleerd.”

dr. York Dobyns, Princeton University
(natuurkundige)

x

x

Genezing door energie..!

2019 © WantToKnow.nl/be – Succesboeken.nl

x

De cover van het boek van dr. William Bengston. (klik voor link naar Succesboeken)

Met dit fascinerende boek ‘Genezing door energie’ presenteert dr. William Bengston het verbazingwekkende bewijs dat je uitdaagt ons vermogen om te genezen, in een totaal ander licht te gaan zien. Puttend uit zijn wetenschappelijke onderzoek, ongelooflijke resultaten en hoofdbrekende vragen nodigt dr. Bengston ons uit, hem te volgen. Het begon allemaal toen hij begin twintig was. Hij ontving toen een behandeling met handoplegging die een einde aan zijn chronische rugpijn maakte. Zichzelf scepticus noemend, begon hij een grondig onderzoek dat maar liefst 35 jaar zou duren en dat hem tot een van de voornaamste onderzoekers heeft gemaakt, in het blootleggen van de principes achter geneeskunde door energie.

Dr. William Bengston werd hoogleraaar/professor in de sociologie aan het St. Joseph’s College in New York en zijn levenslange onderzoek naar het mysterie van genezing door energie, zette hij onderdroten voort. Het stimuleerde hem ook, om een techniek te ontdekken die je genezende vermogens kan activeren. Het resulteerde o.a. in dit uitdagende boek, gedeeltelijk gedenkschrift en gedeeltelijk onderricht. Het behandelt o.a.:

      • Dr. William Bengston

        Bengstons paradigma-verschuivende resultaten van zijn experimenten en waarom sommige geneeskundigen deze moeilijk kunnen accepteren

      • Beelden-cirkelen, een unieke voorbereiding voor een energetische behandeling

En natuurlijk besefte Bengston dat hij zich op een -zeker in die tijd- uiterst discutabel’ terrein bewoog, waarbij energie bijna een vies woord was. Het ging immers -en nu vaak nog!- om materie, materie en nog eens materie in de wetenschap van onze fysiek wereld. Terwijl toch overduidelijk is, dat onze wereld voor 99,9999% uit energie bestaat.

Elke tafel of stoel is gemaakt uit atomen, moleculen, die tussen hen in die ‘ruimte’ tonen. Die ruimte is niet leeg, maar bevat een ‘veld’, juist, een ‘energieveld’, waarin de atomen ongestoord en in volledige balans draaien. Kijk eens naar het plaatje hieronder, met de fameuze quote van Nicola Tesla over de geheimen van het Universum..

Hij was dus meer dan enig ander wetenschappelijk onderzoeker, genoodzaakt, zijn wetenschappelijke proeven en onderzoeksconclusies, uitermate nauwkeurig weer te geven. Wetenschappelijk verantwoord. Dat is preciés de reden dat hij voorin het boek deze tekst heeft laten opnemen: ‘Dit boek is opgedragen aan allen die intellectuele grenzen hebben opgezocht om te verleggen door middel van nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek.’

Grensverleggende wetenschap
Van oorsprong is de wetenschap, de wetenschappelijk methode, bezig om grenzen te verkennen en te analyseren. De bevindingen wetenschappelijk in kaart te brengen en op deze wijze de wereld te voorzien van nieuwe grenzen, van een nieuwe kadering. En dit is niet meer zoals het tegenwoordig gaat in de wetenschappelijke wereld, waar men elkaar vanuit eigen ivoren torens van wetenschappelijke stelling bestookt. Maar het was de vader van de kwantumfysica, dr. Max Planck die in dit verband al had gezegd:  “Een nieuwe wetenschappelijke waarheid triomfeert niet door haar tegenstanders te overtuigen en hen het licht te laten zien, maar eerder doordat de tegenstanders uiteindelijk uitsterven en een nieuwe generatie opgroeit die er vertrouwd mee is.”

Om te illustreren hoe dr. Bengston met dit boek is gekomen tot een nieuwe mijlpaal in de wetenschappelijke literatuur van de verklaring van ‘rand-wetenschappelijke verschijnselen’, moge blijken uit deze delen van zijn dankwoord uit het boek:

Dankbetuiging
Ik kwam Sylvia Fraser voor het eerst tegen bij een workshop die ik in Toronto gaf. Zij had over de workshop gehoord en iemand had mij verteld op mijn woorden te letten, want ‘er zou een verslaggever in de zaal kunnen zitten’. Hoewel ik geen idee had waarover ik me zorgen zou moest maken. Hoe dan ook, voor ik het openingspraatje hield, stelde Sylvia zich aan me voor, en vroeg of ze de workshop op mocht nemen. Ik ging akkoord. Toen ik
ongeveer een uur aan het woord was geweest, vertelde ik het publiek dat de feiten die ik op het punt stond te bespreken nog niet waren gepubliceerd, en dus vroeg ik geheimhouding te betrachten.

Meteen hoorde ik de klik toen Sylvia de taperecorder uitzette. Daar was ik van onder de indruk en enkele weken ná de workshop, benaderde Sylvia me met het aanbod om medeauteur te worden van mijn ‘verhaal’. Ze zei dat ze het een belangrijk verhaal vond en dat het op papier gezet zou moeten worden, maar dat ik dat waarschijnlijk niet zou gaan doen. Daar voegde ze aan toe dat als ik het in mijn academische stijl schreef, niemand het zou lezen! En zo werd een partnerschap geboren. Een samenwerking die fantastisch is geweest. De vele uren die we overleg met elkaar voerden, verliepen niet alleen pijnloos, maar waren zelfs plezierig. Haar beheersing van feiten en chronologieën die voor het schrijven van het boek zijn gebruikt, was minimaal indrukwekkend. Sylvia komt de eer toe de drijvende kracht achter dit boek te zijn.

Dr. Bengston met co-auteur Sylvia Fraser tijdens een booksigning-session

Er zijn zo veel mensen die de doorlopende reis waarover je in dit boek zult lezen hebben gedeeld, dat het onmogelijk is hen allemaal te bedanken. En dus, bij voorbaat mijn verontschuldigingen aan degenen die ik niet vermeld, en excuses aan degenen die misschien liever anoniem waren gebleven. Mijn dank gaat ook uit naar de mensen die met de hier vermelde technieken zijn behandeld. Al hun namen zijn veranderd om hun privacy te beschermen, maar de moed die ze aan de dag hebben gelegd, heeft me vaak geïnspireerd, en geholpen de complexiteit van de wereld van de alternatieve geneeskunde te begrijpen.

Het was ook Dave Krinsley die me introduceerde bij de ‘Society for Scientific Exploration’, die de centrale basis is geworden van waaruit ik van mijn doorlopende onderzoek verslag heb gedaan. Dat genootschap, enkele tientallen jaren geleden gesticht door een aantal innovatieve wetenschappers, blijft een oase voor serieuze onderzoekers die niet bang zijn om grondige methoden te gebruiken voor het onderzoek van ‘abnormale zaken’.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe verfrissend deze Society for Scientific Exploration voor mij en honderden andere wetenschappers is geweest. Op de jaarlijkse bijeenkomsten ben ik verrijkt door de uitdagingen en aanmoedigingen van zoveel mensen. Allemaal heel erg bedankt. Ik kan alleen maar hopen jullie iets terug te hebben gegeven.

Zonder meer bedank ik uiteraard ook de sceptische vrijwillige studenten, wier wereldbeeld door het onderzoek op zijn kop werd gezet. Mijn speciale dank gaat uit naar het St. Joseph’s College, New York. In een tijdperk waarin wetenschappelijke rechtlijnigheid overheerst en onderzoekers kunnen worden afgewezen omdat ze de status quo betwisten, heeft het St. Joseph’s College mijn inspanningen consequent ondersteund. Terwijl ik wellicht vanwege mijn onderzoeksinteressen als enigszins excentriek wordt beschouwd, heeft het bestuur van de universiteit me altijd ondersteund met verlofjaren, kleine faculteitssubsidies en zelfs het verminderen van mijn lestaak.

Graag wil ik bevriend bioloog Don Murphy speciaal vermelden, die een zeldzame combinatie van intelligentie, integriteit en ruimdenkendheid bezit. Zijn belangeloze advies in de afgelopen jaren is van onschatbare waarde geweest. Samen hebben we een artikel gepubliceerd over de vraag of genezen kan worden geleerd, en hebben samengewerkt aan een aantal onderzoeksprojecten waarvan in de nabije toekomst verslag zal worden gedaan. En natuurlijk ‘last but not least’: ik draag dit boek op aan mijn partner Margaret, die me geleerd heeft deze levensreis te delen.

— William Bengston

 

Ben je geïnteresseerd, dan plaatsen we hier nog aanvullend de inleiding
uit het 272 blz. tellende boek,
zodat je een nóg betere indruk ervan kunt opdoen.

x

— Introductie —

In de afgelopen vijfendertig jaar heb ik met succes veel soorten kanker behandeld − bot-, pancreas-, borst-, hersen- rectum-, lymfklier en maagkanker en leukemie − en ook andere ziekten, allemaal met een handopleggingstechniek die pijnloos en niet-invasief is, en geen vervelende bijwerkingen heeft. Voor zover ik weet is bij niemand die ik heb genezen ooit een ziekte teruggekomen. De effectiviteit van deze behandeling is nu bewezen in tien gecontroleerde dierproeven, uitgevoerd in vijf medische en biologische universiteitslaboratoria door hoogopgeleide, sceptische onderzoekers.

Zelfheling (© Janosh)

Hoewel mijn eerste reactie op de werking van handoplegging een van ongeloof was, is mijn eigen ongeloof onder de steeds toenemende hoeveelheid wetenschappelijke feiten bedolven. Ik ben een geflopte scepticus geworden. Door keuze en opleiding ben ik professor in de sociologie aan het St. Joseph’s College in New York. Hoewel ik mijn 2 levens gescheiden probeer te houden, lopen ze soms onvermijdelijk toch wat in elkaar over.

Ongeveer vijfentwintig jaar geleden gaf ik les aan twee vrouwen van midden veertig die hun gezinnen hadden grootgebracht en toen samen weer in de schoolbanken waren gaan zitten om hun bachelorsdiploma te halen. Griezelig genoeg kregen Laurie en Carol tegelijkertijd dezelfde ernstige diagnose: uitgezaaide borst- en lymfklierkanker, wat betekent dat de tumoren zich door hun hele lichaam aan het verspreiden waren. Beiden kregen van afzonderlijke artsen te horen dat ze over ongeveer vier maanden aan de ziekte zouden sterven als deze niet werd behandeld.

Beide vrouwen waren getrouwd met in hun beroep geslaagde, conservatieve mannen die van hen verwachtten dat ze de reguliere medische weg zouden volgen, wat neerkomt op bestraling en chemotherapie. Laurie, die heel extravert en vasthoudend is, had verhalen over mijn genezingsvermogens gehoord. Tegen alle adviezen in koos ze ervoor zich door mij te laten behandelen. Ik had al met Lauries pittigheid kennisgemaakt bij onze eerste ontmoeting, toen ze er net zolang
bij me op aandrong tot ik haar toeliet tot een van mijn sociologiecursussen, hoewel ze er niet de papieren voor had.

“Vaak leek het terwijl ik mijn patiënten kalmeerde alsof
mijn handen een soort vreemde eigenschap bezaten om
pijnen en verschillende onzuiverheden uit de getroffen
delen weg te trekken.”
Hippocrates,
de vader van de geneeskunde

Nu was ze nog vaster besloten om te kiezen voor genezing met handoplegging in plaats van de hardvochtigheid van chemotherapie. Twee maanden lang behandelde ik Laurie zes dagen per week, soms vele uren per dag. Het proces was zo intens, dat ik alarmerende bulten in mijn eigen oksels en liezen kreeg, die verdwenen als ik me fysiek van haar losmaakte. De gebruikelijke door haar artsen uitgevoerde testen, zoals röntgenfoto’s, bloedonderzoeken en CAT-scans (driedimensionale lichaamsscans), lieten zien dat haar tumoren slonken. Uiteindelijk verdwenen ze!

Toen hadden we droevig genoeg Carols begrafenis al bijgewoond. Laurie en ik hebben na vijf en na tien jaar gevierd dat ze vrij van kanker is. We hebben nog steeds sporadisch contact, en haar man, die tegen mijn behandelingen was, is een vriend en voorstander geworden. Mijn ervaring is dat de jongste mensen met de agressiefste kanker de meeste kans op genezing maken. De vierjarige Ryan was een leuk, slim joch dat dol was op treinen en die elke halte op verschillende metrolijnen door Manhattan kende. Er was bij hem retinoblastoom geconstateerd, een bijzonder ernstige vorm van kanker die gewoonlijk
tot verwijdering van een of beide ogen leidde, gevolgd door hersentumoren en de dood.

De tijden van Atlantis komen terug. Het opbouwend leren werken met helende kristalenergie, is daar een essentieel onderdeel van.

Toen zijn bezorgde ouders hem bij me brachten, was hij ‘gemedicaliseerd’ doordat hij van de ene dokter naar de andere was gesleept. Hij werd zelfs al boos als er over ziekte werd gepraat. Toen Ryan mijn huis binnenstapte, pruilde en dreinde hij zoals vierjarigen dat doen. Ik zei: “Ryan”, en hield toen mijn linkerhand op, mijn genezende hand. Hij pakte hem beet en legde hem tegen zijn oog. Vervolgens bleef hij een uur stilzitten terwijl ik de genezingsprocedure uitvoerde. Tegen de tijd dat ik voelde dat de behandeling was voltooid, maakte Ryan zich los en werd weer een dwarse vierjarige. Dat werd onze kleine modus operandi tijdens de eerste vier behandelingen.

Hoewel ik dacht dat Ryan genezen was, voegde ik toch een paar extra sessies toe in afwachting van testresultaten. Zijn ouders moesten hem nu vasthouden terwijl hij zat te kronkelen en bleef protesteren, alsof hij besefte dat hij me niet meer nodig had. Een paar jaar lang heeft Ryans moeder me e-mails gestuurd, waarin ze Ryans herstel beschreef als een “dierbare herinnering van een magische tijd.” Mijn kankerbehandelingen zijn nooit mislukt als aan mijn twee
voorwaarden voor succes is voldaan: dat de betreffende persoon de hele behandeling voltooit en bij me komt voor hij of zij bestraling of chemotherapie krijgt.

Ik denk dat conventionele medische behandelingen, bedoeld om kankercellen te doden, ook iets ‘energetisch’ in de patiënten doodt. Dit staat volgens mij lijnrecht tegenover het voedende effect dat door energiegenezing wordt voortgebracht. Handoplegging toedienen na bestraling en/of chemo voelt als proberen een lege accu op te laden. Hoewel ik met kanker de opvallendste resultaten heb behaald, heb ik ook diverse andere aandoeningen genezen.

Paul uit Michigan was ongeveer 48 jaar toen hij zo’n 6 jaar geleden contact met me opnam. Hij was marathonloper en er was een hartklepprobleem bij hem vastgesteld, waarvoor hij geopereerd moest worden. Paul was vastbesloten er alles aan te doen om een openhartoperatie te vermijden, waar hij doodsbenauwd voor was. Pauls hartklep herstellen kostte ongeveer vijf sessies, waarvoor hij − doelgericht als hij was − me met de auto, trein en vliegtuig waar ik maar was opzocht. Hij loopt nog steeds marathons.

In het algemeen is het zo dat hoe langer een ziekte nodig heeft gehad om zich te ontwikkelen, des te langer het duurt om deze te genezen, ongeveer als een videotape terugspelen. Bij ziekten als diabetes, parkinson en artritis is het me gelukt om slopende symptomen met soms wel 50% te verminderen, maar niet om de aandoening helemaal te verhelpen.

Mijn behandeling berust niet op een geloofsovertuiging.
Patiënt noch beoefenaar hoeft in iets te geloven, met inbegrip van het proces zelf, om te zorgen dat het werkt. Ook beschouw ik handoplegging niet als een vervangmiddel voor de traditionele westerse geneeskunde. Waarin ik van de meeste artsen verschil is dat ik sterker geloof in het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen, waardoor drastische ingrepen vaak niet nodig zijn. Ik ben er ook door mijn eigen onderzoek achter gekomen dat producten die door farmaceutische bedrijven worden geleverd als zijnde goed werkend en veilig, hun aangeprezen voordelen vaak eerder te danken hebben aan de interpretatie van bevindingen uit experimenten dan aan onweerlegbare feiten.

Wellicht is dit de reden dat er zoveel medicijnen teruggeroepen worden vanwege toxische of ongewenste bijwerkingen. In mijn ogen wijst dit erop dat bevolkingsgroepen voor wie een medicijn op de markt wordt gebracht, vaak worden gebruikt als een soort proefkonijn. Handoplegging heeft als voordeel dat het volkomen veilig is. De principes ervan liggen ten grondslag aan oosterse genezingsmethoden zoals acupunctuur en yoga, die vierduizend jaar traditie achter zich hebben staan. Ze worden ook ondersteund door de kwantumfysica, die de materiële wereld in termen van energievelden beschrijft.

Mijn ‘genezende vermogens’..
Ik heb mijn genezende vermogen met handoplegging ontdekt via een mentor die een natuurlijke genezer was. Wij ontmoetten elkaar in Long Island, New York, in de zomer van 1971, toen ik eenentwintig was. Hoewel Bennett Mayrick toen achter in de veertig was, had hij nog maar pas ontdekt dat hij paranormale vermogens bezat. Naar eigen zeggen kon hij een voorwerp van iemand die hij nog nooit had ontmoet vasthouden en dan uitvoerige informatie over de eigenaar geven. In de paranormale literatuur staat dit bekend als ‘psychometrie’.

Maandenlang heb ik hem getest met voorwerpen van vrienden, vastbesloten om ofwel zijn vermeende vermogens te ontmaskeren, ofwel om wetenschappelijk te begrijpen hoe ze werkten. Zelfs toen ik dubbelblindeonderzoeken opzette om hem te slim af te zijn waarbij ik gebruik maakte van protocollen die ik als vlekkeloos beschouwde, wist Ben me altijd te verslaan. Terwijl hij readings gaf, begon Ben fysieke gevoelens op te vangen die overeenkwamen met de medische problemen van de eigenaar van het voorwerp. Zijn eerste impuls was mij in te schakelen om hem te helpen deze onwelkome effecten uit te bannen.

In plaats daarvan werd ik zijn eerste patiënt. Met vallen en opstaan ontwikkelde Ben zich tot genezer met handoplegging zonder dat een van ons beiden wist wat er gebeurde. Mensen hoorden over hem en kwamen met hun klachten naar hem toe. Ben legde zijn handen op elk van hen, een half tot een heel uur, en genas of verbeterde aandoeningen die voorheen als ongeneeslijk werden beschouwd. Onverwacht mislukte het ook in enkele gevallen. Hij kon wratten niet laten verdwijnen, en voor verkoudheid kun je net zo goed een inhalator gebruiken.

Bij kanker kwamen we er gewoonlijk via bloedonderzoeken en CT-scans achter, dat de ziekte minder erg was geworden, en dan helemaal verdween. De meeste artsen van onze patiënten classificeerden deze genezingen als spontane remissie, een zeldzaam maar medisch erkend fenomeen. Daarentegen waren zulke remissies bij ons bij een ruime verscheidenheid aan kankersoorten vanzelfsprekend. Wat gebeurde er in zulke gevallen? Wat verbond ze met elkaar?

Ondanks bevredigende klinische resultaten raakte ik vanuit een wetenschappelijk oogpunt steeds gefrustreerder. Elke patiënt kwam onveranderlijk met complexe fysieke en psychologische problemen, wat het moeilijk maakte de resultaten van Bens werk afzonderlijk te beoordelen. Misschien nam een patiënt wel enorme doses vitamine C of kwam bij een acupuncturist of onderging reguliere medische behandelingen.

Als wetenschapper brengt dit probleem me zelfs nu nog in verwarring. Had de macrobiotische eetwijze die Laurie beslist wilde volgen iets te maken met haar genezing? Hoewel de aandoeningen van Laurie en Carol oppervlakkig gezien hetzelfde waren, wat waren de onderliggende verschillen? Als ik Carol in plaats van Laurie had behandeld, zou zij dan zijn blijven leven, of zouden de resultaten voor beiden hetzelfde zijn geweest? Wat waren in Lauries geval de kritieke factoren die tot genezing leidden? Mijn niet-aflatende behoefte aan antwoorden dreef me de gecontroleerde wereld van het laboratorium in, op zoek naar waterdichte, repliceerbare bevestiging.

Het beroemde muizen-experiment
Ons eerste experiment zou met muizen zijn in 1975 bij de vakgroep biologie van het Queens College van de City University of New York. Op het laatste moment weigerde Ben, die een afschuw van formele testen had, mee te doen. Aangezien ik al een aantal jaren samen met hem genezingen deed, trad ik met tegenzin voor hem in de plaats. Bij het eerste experiment, dat het model werd, werden voor onderzoek gefokte muizen geïnjecteerd met een bijzonder dodelijke soort
borstkanker die altijd binnen veertien tot zevenentwintig dagen een 100% dodelijke afloop had gehad. Via handoplegging werden deze resultaten geheel omgekeerd: 100% van de muizen overleefde de ziekte, werd kankervrij en voltooide de normale levensduur van twee jaar!

Dit experiment werd nogmaals gerepliceerd op het Queens College met hetzelfde slagingspercentage van 100%. Nog eens acht replicaties leverden met kleine variaties, op vier andere biologische en medische laboratoria vergelijkbare resultaten op. Al even verbazingwekkend was dat opnieuw geïnjecteerde muizen geen kanker kregen, hetgeen erop wijst dat ze immuun waren geworden. Ik wil benadrukken dat ik bij de dierproeven het klassieke experimentmodel
heb omgekeerd.

Ik ben niet begonnen met muizen in een laboratorium te testen om een theorie te ontwikkelen die daarna op mensen wordt toegepast, maar ik ben het laboratorium in gegaan om een procedure te verifiëren en begrijpen die ik al met succes had gebruikt om veel mensen van allerlei medische problemen, vooral kanker, af te helpen. Toegegeven, er valt nog veel te ontdekken over hoe mijn behandelingen werken.

  • Doodt handoplegging kanker of zet zij het immuunsysteem van het lichaam ertoe aan zichzelf te genezen?
  • Zou, aangezien de muizen die we genazen immuun werden voor verdere kankerinjecties, het bloed van de genezen muizen kunnen worden gebruikt om een vaccin te ontwikkelen? Zou, gezien het feit dat bij mijn klinische patiënten de ziekte niet terugkwam, hetzelfde experimentele proces kunnen worden gebruikt om een kankervaccin voor mensen te produceren?
  • Wat gebeurt er tussen genezer en patiënt tijdens behandelingen met handoplegging? Wordt er energie of informatie uitgewisseld? Wat is de invloed op hun hersenen? Om deze geheimen te ontraadselen, heb ik me onderworpen aan fMRI-scans (scans op meerdere niveaus en gedetailleerder dan CAT-scans) en elektroencefalogram-onderzoeken (EEG’s, waarbij de elektrische activiteit in de hersenen wordt gemeten) terwijl ik in de genezingsmodus verkeerde.

Sinds kort houd ik me bezig met een vraag omtrent een brede klinische toepassing: kan handoplegging door anderen met gebruikmaking van mijn technieken worden geleerd? Aangezien de meeste culturen onafhankelijk van elkaar een traditie van handoplegging hebben voortgebracht, lijkt het redelijk aan te nemen dat dit vermogen in elke bevolkingsgroep voorkomt, zoals artistiek of muzikaal talent. Zo ja, hoe kunnen mensen die dit vermogen bezitten het ontdekken
en benutten?

Het mysterie van handoplegging ontrafelen is al drie decennia lang de drijvende passie achter een groot deel van mijn werk. Net als de meeste zaken van leven of dood, waarin dus veel op het spel staat, is het niet altijd van een leien dakje gegaan. Naast opwekkende triomfen ben ik gestuit op onaangename wegversperringen, vreemde anomalieën en − het meest ontmoedigende van alles − de willekeurige afwijzing van harde wetenschappelijke feiten, omdat het te mooi is om waar te zijn.

Ik heb ook intrigerende inzichten verworven in de complexiteit van de menselijke aard, de tragedie van zelfsabotage en de gapende kloof tussen wat mensen zeggen te willen en hun gedrag. Dat is het avontuur − dat nog steeds doorgaat − waarvan ik in dit boek uitvoerig verslag doe.

Genezing door energie,
activeer je genezende vermogens

Auteur: prof. dr. William Bengston

272 pagina’s – ISBN: 9789492665225
Uitvoering: Softcover

€ 24,50

(klik voor verkooppunt op coverafbeelding hiernaast, voor link naar Succesboeken)

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.