De leugen van het eeuwig, fysieke leven..

x

x

De leugen van het eeuwig, fysieke leven..

2018 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

De wens tot eeuwig leven; in ieder mens is onbewust de behoefte aanwezig om na de dood voort te bestaan. De diepe wens om door de daden in het eigen leven een blijvende indruk achter te laten in de aardse realiteit heeft velen een plaats in de historische annalen doen veroveren. Het door middel van verkregen roem, rijkdom, indrukwekkende veroveringen, betoonde moed, inspirerende daden of belangrijke ontdekkingen een plaats te verwerven in de menselijke geschiedenis is een bijzonder gegeven. Maar zijn zij die dit hebben weten te bereiken daarom betere en belangrijkere mensen dan Jan met de korte achternaam, die eventueel tot de schaapskudde behoort?

Velen willen belangrijk zijn. Een aantal van hen hebben dit zelf nagestreefd, met soms rampzalige gevolgen voor de sociale samenhangen binnen het volk of de lokale gemeenschap die zij meenden te moeten dienen, of het leven van velen in Verweggistan. Anderen werd dit belangrijk zijn toegekend door mensen die zich door hen op een positieve wijze lieten inspireren. Zij bekrachtigden de natuurlijke menselijkheid. Wat is het verschil tussen beide?

Zou het misschien zo kunnen zijn dat zij die hun eigen (ego)belangrijkheid nastreefden binnen een al eeuwen oud egosysteem, dat gebaseerd is op het uitbuiten van macht en onmacht (HIER, HIER en HIER), in hun (ego)belangrijkheid door dat systeem bekrachtigd werden? Grootse daden springen nu eenmaal meer in het oog dan kleine daden. We leven immers in een wereldcircus, waarin alleen grote sensationele acts aandacht krijgen (HIER).

Maar de grootsheid of kleinheid van daden zegt niets over de grootsheid of kleinheid van de gevolgen. Het heeft alles te maken met een uiterlijke of innerlijke werkzaamheid van gevolgen. Kleine daden kunnen soms op een individueel niveau grote gevolgen hebben. Gevolgen die niet in de geschiedenisboeken verschijnen, maar wel een zeer beïnvloedend effect kunnen hebben.

DESIDERATA – You Are A Child Of The Universe

Familienaam als dragende factor
Het van generatie op generatie verder dragen van de familienaam is van oudsher een manier om de individuen in de betreffende familie van een een bepaald duurzaam karakter te voorzien. Het feit dat vele vaders liever zoons krijgen dan dochters, heeft hiermee te maken. De zoons zijn de erfgenamen en dragers van de familienaam. Het is een uit de oudheid stammende opvatting, dat het belang van het individu onverbrekelijk samenhangt met het belang van de erfelijke familiestroom, die van generatie op generatie wordt overgedragen.

De Talmudische Joden zijn hierop echter een uitzondering, daar hun ‘Joodse’ erfelijkheidslijn via de moeder verder gaat. Het door dragen van de familienaam is de basis van het zichzelf gedragen voelen door een voortgaande erfelijke familiestroom. Het heeft in zekere zin een bepaalde eeuwigheidswaarde. De familie is de dragende factor voor de eigen beleving en ook waardering van zichzelf. We mogen nu echter leren om dit gegeven op een andere manier te ervaren en vorm te geven (HIER).

Accepteren van verandering
Verandering is de basis van het natuurlijk leven op deze planeet en van het leven in de kosmos in haar geheel. Vele mensen zijn echter doodsbang voor verandering en dus vooral voor de dood. Ze zijn er bang voor, omdat het hun opgebouwde comfortzone van egozekerheden onderuit haalt. We leven echter in een kosmisch dynamisch krachtenveld van tegengestelde krachten. De ene kracht is gericht op behoud van het oude.

De andere is gericht op het willen doorbreken van alle opgebouwde en verstarde patronen, om een nieuwe ontwikkeling mogelijk te maken. Het is een bijzonder dynamisch krachtenveld, waar we ons als mens innerlijk door verscheurd kunnen voelen. Het representeert de eeuwige strijd tussen duisternis en licht. Deze strijd heeft in de loop van de menselijke evolutie veel leed en bloedvergieten doen ontstaan.

We bevinden ons allen te midden van deze strijd, die in onze tijd een ‘finaal’ hoogtepunt lijkt te hebben bereikt. Deze strijd wordt ogenschijnlijk op het geopolitieke  wereldtoneel uitgevochten, waarbij ieder een uitnodiging krijgt om voor het een of het ander te kiezen. Voor het behoud van het ‘zekerheid’ biedende verleden of voor een zekerheid biedende, met technologische middelen ondersteunde toekomst. Maar wat is zekerheid? Gaandeweg ons leven mogen we tot de ontdekking  komen dat zekerheid niet bestaat.

Wat is zekerheid?
Ja, wat is zekerheid? Is dat het in stand houden van het ons bekende, omwille van angst voor een verdergaande door ons ego niet te controleren evolutie? Of is zekerheid iets dat we in onze ziel als constante factor mogen ervaren ten aanzien van een op vertrouwen gebaseerd natuurlijk vernieuwingsproces? Deze dynamiek van het willen scheppen van zekerheid en zichzelf door omstandigheden over moeten geven aan krachten die groter en sterker zijn dan ons eigen ego, roept vragen op ten aanzien van lot en vrije wil.

Het bestaat uit een evenwicht willen vinden tussen de in dit leven eigen meegebrachte ontwikkelingsenergie en de ontwikkelingsenergie van het collectieve mensheidsbeleven. Het lijkt een een eeuwige strijd te zijn, die in vele mythische beelden, sprookjes, sagen en legenden in beelden is vervat (HIER, HIER, en HIER). In mijn beleving hebben we allemaal geleerd om onze belangrijkheid, dus een bevestiging van onze eigen grootsheid, te ervaren via de buitenwereld.

De film ‘Forrest Gump’ is voor mij echter heel inspirerend ten aanzien van het inzicht dat het eigen authentieke Zijn, de meest inspirerende factor kan zijn in het hebben van een wezenlijke invloed op de wereld. De verstandelijk beperkte Forrest Gump leefde vanuit zijn hart. Hij wist daardoor in zijn dagelijkse sociale omstandigheden aan anderen telkens weer een inspiratie te bieden. Ik heb de film inmiddels meerdere malen gezien en de simpele levenswijsheid die er uit spreekt blijft me raken. Kijk hier evt. zelf: Forrest Gump (1994)

Het aangeraakt durven worden
De boven beschreven dynamiek tussen de buitenwereld en het eigen innerlijk bestaat voornamelijk uit het je durven laten raken (HIER). Dus je kwetsbaar (menselijk) op te durven stellen en in de eigen kwetsbaarheid een onoverwinnelijke kracht te durven ervaren (HIER). Satanische krachten hebben echter een mens- en natuur vervreemdende wetenschap geïnspireerd. Deze heeft een technologie ontwikkeld, die onze kwetsbaarheid al kidnappend omgevormd heeft tot een onnatuurlijk kunstmatige eeuwigheid met een kunstmatige intelligentie.

Zij wil ons naar een kunstmatige en veelal op gewelddadige middelen gebaseerd meesterschap over het leven leiden door het wegpoetsen van haar ogenschijnlijke tekortkomingen. Op deze manier wil zij het leven op een kunstmatige manier vereeuwigen. Die vereeuwiging is natuurlijk niet weggelegd voor Jan met de korte achternaam, maar alleen voor hen die deze ontwikkeling hebben geïnitieerd, gefinancierd en gedomineerd. De vele Jannen met de korte achternamen en Truzen doorsnee trekken in dit verhaal altijd aan het korte eind.

Onze evolutionaire weg gaat nu eenmaal via de mede door onszelf geschapen hel. Daarin mogen we een louteringsproces doormaken, om vervolgens als een feniks uit de verbrande resten te herrijzen. Er zijn inmiddels vele documentaires gemaakt over de invloed van het Kwaad op onze menselijke samenleving. Hieronder weer eens een andere.

Dragon’s Deception

Ben ik belangrijk?
De sociale programmering in mijn jeugd heeft mij ingeprent dat ik helemaal niet belangrijk ben en daarom eigenlijk ook geen ruimte in mag nemen. Mijn eigen innerlijk zielsmatig gevoelde waardigheid heeft zich hier echter altijd tegen verzet. Omdat ik mij niet prettig voelde bij die opgedrongen onbelangrijkheid, heb ik gedurende mijn leven veel gedaan om voor mijzelf wel een bepaald gevoel van belangrijkheid te kunnen ervaren. Ik heb heb dus het nodige gedaan om aan mijn eigen Calimero-complex te ontstijgen (HIER).

In eerste instantie heb ik mij ontworsteld aan een verstikkend opvoedend milieu, vervolgens ben ik op zoek gegaan naar een wijdere blijk, die mijn denken en voelen verruimde. Daarna heb ik mij overgegeven aan de door mijn lot bepaalde levensweg en heb gaande die weg mijn kwaliteiten ontdekt, die ik op mijn eigen authentieke manier tot uitdrukking breng. Of mij dit wel of niet van belang doet zijn heb ik gaande die weg steeds minder belangrijk leren vinden.

Tijdens mijn werkzaamheid binnen de niet meer zo nieuwe ‘alternatieve’ media heb ik getracht door mijn kwaliteiten daar in te zetten een gevoel van belangrijkheid te ervaren. In ieder geval weet ik dat dit ten dele is gelukt, want het ego-googelen op mijn naam levert vele hits op. Deze zijn in de afgelopen jaren voor een groot deel door google gecensureerd.

Mijn ego laat zich hier graag door op laden. Maar mijn menselijke gevoel voor authenticiteit weet dit heel goed te relativeren. Want als het internet verdwijnt, verdwijnen ook die google hits. Mijn gevoel van eeuwigheid bestaat dus vooral uit mijn beleving van het in mijn eigen dagelijkse leven anderen tot steun geweest te zijn!

Sinterklaas als Big Brother
We naderen weer de tijd van de Goed Heiligman Sint Nicolaas. Vele kinderen zijn in de loop der tijd geïndoctrineerd en bang gemaakt met de gedachte dat alles wat zij doen in het Grote boek van Sinterklaas wordt opgetekend. En Sinterklaas zal tijdens zijn verjaardag alle kinderen ter verantwoording roepen voor hun gedrag. Wie zoet is krijgt lekkers en wie stout is krijgt de roe. Of nog erger hij/zij wordt in de zak gestopt en meegenomen op de stoomboot terug naar Spanje. Nu heb ik nooit een enkel probleem gehad met een gratis vakantie naar Spanje, dus ben ik nooit zoet geweest. Ik ben echter ook nooit gratis op vakantie naar Spanje geweest. Wat een bedrog!

Maar in feite bereidde het Sinterklaasverhaal ons al voor op het leven in een Big Brother-maatschappij. Waarin een grote en belangrijke autoriteit, die we allen moeten gehoorzamen, al ons doen en laten waarneemt, registreert en beoordeelt. Met name in China heeft Sinterklaas zijn technologische spionnen overal geposteerd (HIER). Maar diezelfde Sinterklaas schijnt ook in de VS hetzelfde te hebben gedaan (HIER). Engeland staat erom bekend dat het daar ook al langere tijd zo is (HIER). Zou het in de BV VerNederland anders zijn (HIER)? Kortom het Grote Boek van Sinterklaas schijnt inmiddels een globaal karakter te hebben gekregen. Het lijkt wel of Sinterklaas God zelf wil zijn door alom tegenwoordig te zijn.

Gelukkig heb ik mezelf ontworsteld aan deze kinderlijke naïviteit en weet inmiddels dat Sinterklaas niet bestaat. Hij kwam sowieso niet uit Spanje, maar was de bisschop van Myra in het zuiden van Turkije (HIER). Hij was dus de enige allochtoon die nu nog steeds, naast misschien Ali B, vertroeteld wordt in ons autochtonen liefhebbende vaderland. Sinterklaas heeft dus relatief gezien een eeuwigheidswaarde in Nederland. Ali B zal daar nog wat meer voor moeten doen om hetzelfde op zijn c.v. te kunnen schrijven.

Wat is eeuwigheid?
Ja, wat is eeuwigheid? Het is één van die begrippen, net als oneindigheid, die niet te definiëren of te begrijpen zijn. Wat betreft oneindigheid hebben vele wiskundigen het in formules getracht weer te geven. Maar dat zijn slechts verklarende cijferige formules voor iets dat niet te verklaren valt. Het  zijn pogingen om iets dat in ons aards eindige leven doorwerkt en niet in menselijke voor velen onbegrijpelijke begrippen is weer te geven. Dus hoe belangrijk is dat? Welke belevingswaarde valt daar aan te ontlenen.

Tijdens mijn reizen door India heb ik verschillende malen de Shri Meenakshi Tempel in Madurai (HIER) bezocht. Ik vond het telkens weer een bijzondere ervaring om de zuidelijke toren van het tempelcomplex te bestijgen. Tijdens het via trappen klimmen naar het dak van die toren, zag ik telkens hoe door de ramen van de toren de oud Indiase architectuur haar beleving van eeuwigheid en oneindigheid vormgaf. Het was telkens weer een overweldigende ervaring.

De plaatjes die je via de hiervoor weergegeven link kunt zien geven echter op geen enkele manier weer wat ik in dat tempelcomplex heb beleefd. Het zijn slechts plaatjes van het uiterlijke construct van het tempelcomplex. Tempels zijn nu eenmaal bedoeld om via hun vormgeving een innerlijke beleving op te roepen, die de waarnemer een beleving van het goddelijke geeft.

Onze huidige tempels
Kijk om je heen in ons voornamelijk verstedelijkte leven en zie wat onze moderne tempels zijn. Ik ga er vanuit dat een ieder voor zichzelf hiervan wel een beeld kan vormen. Deze moderne tempels worden ook steeds meer gedigitaliseerd, waardoor wij onze heiligheid, heelheid, eeuwigheid en oneindigheid via de moderne technologie hebben te ervaren. Wie betaalt er nu nog voor het recht op leven op een manier die niets met pinnen, contactloos betalen of misschien wel een geïmplanteerde chip te maken heeft?

Dat doet de vraag oproepen of we eigenlijk nog wel leven? En of we ons eigen leven nog wel in stand kunnen houden. Wetende dat de basis daarvoor, ons voedsel, genetisch gemodificeerd dodelijk en ziekmakend is (HIER). Dit alles onder het mom van technologische vooruitgang die, het leven beter, mooier en langer moet maken. Dus een technologisch streven naar eeuwigheidswaarde heeft. Zijn we dan globaal en massaal gaan geloven in moderne technologische Sinterklaasverhalen?

Sinterklaas bestaat niet en Zwarte Piet evenmin!

The Alan Parsons Project- Pyramid

Arend Zeevat

14 november 2018