Sámen een, dan staan we héél veel sterker!

x

‘Ze herinnert het zich nog goed, ze fietste naar huis en ze dacht: ‘Ik ben eenzaam’.
Ze belde Roland, die zei: “Dat is heel naar voor je, maar op lange termijn is het niet slecht.
Eenzaamheid is de voorwaarde voor ware productiviteit. Je moet ervan leren te genieten, net als van gember.” ‘

x
– Arnon Grunberg –

x

 

x

Als één en één te-saam,

staan we héél veel sterker!

x

2017 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Eenzaamheid en alleen zijn zonder een dragend menselijk netwerk, wordt in onze moderne tijd van een sociaal vervreemdende en anonimiserende westerse wereld als een groot probleem gezien. Dat is het vanzelfsprekend ook. Hieronder een citaat uit een studie van de Universiteit van Amsterdam (UvA) uit 2010 betreffende eenzaamheid. In deze studie citeren zij de definitie van eenzaamheid, zoals die door Van Tilburg en De Jong Gierveld in 2007 is opgesteld.

“Eenzaamheid is het subjectief ervaren van een onplezierig of ontoelaatbaar gemis aan (kwaliteit) van bepaalde sociale relaties. Het kan zijn dat het aantal contacten dat men heeft met andere mensen geringer is dan men wenst. Het kan ook zijn dat de kwaliteit van de gerealiseerde relaties achterblijft bij de wensen. Eenzaamheid is onvrijwillig, het is een ervaring van mensen en daarmee moeilijk van buitenaf waar te nemen.” Bron

Er is volop studie gedaan naar het fenomeen eenzaamheid. Met name de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam doet naast de UvA al jarenlang onderzoek hiernaar. Over het algemeen wordt bij eenzaamheid vrij snel aan ouderen gedacht, die geen bezoek krijgen. Maar eenzaamheid komt bij veel meer leeftijdsgroepen voor.Een citaat uit een artikel hierover (HIER):

“Maar eenzaamheid treft veel meer groepen. Bijvoorbeeld jongeren die net klaar zijn met hun studie, en gaan verhuizen naar een andere stad voor hun eerste echte baan, migranten die huis en haard verlaten hebben om zich in een ander land te vestigen, en kinderen die gepest worden op school. Maar eenzaamheid steekt ook wel eens de kop op na het verbreken van een relatie, het overlijden van een (groot-) ouder of zo zonder aanwijsbare reden.”

Voor alle duidelijkheid wil ik stellen dat eenzame mensen vooral niet zielig zijn. Het zijn volwaardige mensen, die om welke reden dan ook tijdelijk of voor langere tijd verstoken zijn van zinvolle menselijke contacten. In Nederland is,absoluut gezien, in de leeftijdscategorie van 30 – 60 jaar het aantal, zich eenzaam voelende mensen het grootst. Relatief is dat echter het geval bij de leeftijdscategorieën van 15 tot 24 en 75+. Vooral de eerste categorie is hierbij opmerkelijk.

Het Tv-programma ‘Eén Vandaag’ deed in 2014 onderzoek naar de eenzaamheid onder jongeren (HIER). Zij onderzochten een groep van 1400 jongeren.en kwamen met de volgende cijfers. 33% bleek zich eenzaam te voelen, 22% voelde zich matig eenzaam en 11% sterk eenzaam. Als oorzaken daarvan werden verlegenheid genoemd en angst voor afwijzing. Ook werd de invloed van social media als een oorzaak benoemd. Zelf vind ik dat laatste bijna vanzelfsprekend. HIER nog meer feiten en cijfers te lezen. Twee van de jongere deelnemers aan het onderzoek zeiden het volgende hierover:

“ ‘Al het contact dat je hebt gaat via WhatsApp, Facebook etc. Onpersoonlijker en je spreekt ook minder af omdat je toch bijna alles al weet van hen. Geen face to face contact zorgt ervoor dat je eenzamer wordt,’ aldus een deelnemer. Een ander zegt: ‘Als ik foto’s of statusupdates zie van anderen die het fantastisch hebben wordt ik nog meer met mijn neus op de feiten gedrukt.’ ”

Verschillende vormen van eenzaamheid
In het eerder benoemde artikel van de VU worden verschillende vormen van eenzaamheid benoemd:

“In 1973 onderscheidde R.S. Weiss al twee vormen van eenzaamheid. Bij sociale eenzaamheid hebben mensen het gevoel dat ze te weinig sociale relaties hebben. Dit is een kwantitatief probleem. Emotionele eenzaamheid duidt op een kwalitatief probleem, namelijk het gevoel iemand te missen met wie je intieme dingen kan delen. Vaak gaat het hier om een liefdesrelatie, maar dat is niet altijd het geval.”

Eenzaamheid is dus een gevoel van gebrek aan een dieper vervullende verbinding met medemensen. Sociale verbindingen kunnen nu eenmaal voedend zijn, maar vooral ook spiegelend. In het contact met anderen kom je vaak ongenadig jezelf tegen. De wederzijdse onbewuste projecties kunnen, wanneer er op een open en respectvolle wijze over gesproken kan worden, heel verhelderend en zelfbewust-makend zijn. Hierdoor is geestelijke groei mogelijk.

De door de spiegeling opgeroepen persoonlijke gevoelens en karaktertrekken, die onbewust op anderen worden geprojecteerd en daar worden bestreden, kunnen echter ook bijzonder angstwekkend en afschrikwekkend zijn. Velen vluchten daarom voor deze confrontatie met zichzelf in relaties en leggen de verantwoordelijkheid met betrekking tot de ontstane conflicten maar al te graag bij de ander neer.

Gezondheidsproblemen door eenzaamheid
Eenzaamheid kan op psychisch/emotioneel vlak voor problemen zorgen, zoals angsten, depressies en slaapproblemen. Maar ook lichamelijke gezondheidsklachten kunnen er door worden veroorzaakt, zoals hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. Langdurig eenzame mensen schijnen eerder te overlijden. Op zich is dit allemaal erg logisch, want het psychisch/emotioneel welzijn is van belang voor het lichamelijk welzijn en natuurlijk ook omgekeerd.

Niet in de laatste plaats wordt het lichamelijke welzijn bij eenzaamheid bedreigd door de mogelijkheid tot het ontwikkelen van verslavingen (roken, alcohol, drugs en andere), die als vluchtweg worden gebruikt voor het onderdrukken van de eenzaamheidsgevoelens.

Nele Needs A Holiday – Drunk Song

Soms is eenzaamheid een tijdelijk probleem en weten mensen er met of zonder steun van anderen weer uit te groeien. Het is in feite een persoonlijk probleem, maar heeft wel degelijk maatschappelijke consequenties. Want de menselijke samenleving is nu eenmaal gebaat bij gezonde sociale verhoudingen, daar deze de groeimogelijkheden in zich dragen tot een verdere ontwikkeling van die samenleving. In mijn beleving kunnen periodes van afzondering ook noodzakelijk zijn voor het psychisch/emotionele welzijn, om de enorme overdaad aan prikkels uit de buitenwereld te kunnen verwerken.

Hoog Sensitieve Persoonlijkheid
Dit geldt vooral voor Hoog Sensitieve Persoonlijkheden (HSP’ers). Zij kunnen, vanwege hun grotere gevoeligheid en het intenser binnenkomen van prikkels, nogal snel hun eigen grenzen uit het oog verliezen en daardoor innerlijk opbranden of energetisch leeglopen. Dit komt vaak voort uit de ingeboren kwaliteiten bij de HSP’er van heel invoelend en hulpverlenend in het leven te staan. Vaak geven zij zichzelf teveel weg en verliezen daardoor hun innerlijk kompas uit het oog.

“HSP’s zijn zich zeer bewust van hun denken, voelen en handelen. Van al dat bewustzijn kunnen ze heel vermoeid raken. Zo zijn ze slechter gegrond en verliezen makkelijker het contact met hun lichaam en de realiteit. Snel geboeid, snel vermoeid. Hoogsensitieve personen (HSP) nemen erg veel subtiele informatie in zich op welke andere mensen minder snel opnemen. Men is eerder overprikkeld met als gevolg dat je jezelf niet prettig voelt. Hierdoor kan men eerder geprikkeld zijn en voelt de hooggevoelige persoon zich eerder ongemakkelijk.”

Bovenstaande kenmerken komen van een website die helemaal gewijd is aan dit fenomeen (HIER). Veel mensen zijn HSP’er zonder het te beseffen. Door hun hooggevoeligheid worden ze vaak niet begrepen en kunnen mede daardoor in een isolement komen en psychisch/emotionele en/of lichamelijke problemen ontwikkelen. Wat dan weer het ervaren van eenzaamheid tot gevolg kan hebben.

Eenzaamheid bevorderende factoren
Eenzaamheid laat de teloorgang van de oorspronkelijke sociale verbondenheid zien, zoals die in sommige plattelandgemeenschappen nog wel aanwezig is in de vorm van burenhulp, het naoberschap (hier). De globalisering en de daarmee samenhangende schaalvergroting zijn, in het kader van een in macht toenemende economische dictatuur, de belangrijkste ondergravende factoren van vroeger bestaande sociale samenhangen. Mensen floreren nu eenmaal beter in een kleinere gemeenschap waarin men elkaar kent, dan in een grote stad waar de buren onbekenden blijven.

Vooral in die grotere steden kunnen mensen zonder sociaal netwerk soms langere tijd dood in huis liggen Dit is een bijzonder triest gegeven. Nu weet ik ook wel dat kleinere gemeenschappen ook hun schaduwkanten hebben, in de vorm van beslotenheid, roddel en verstikkende sociale controle. De globalisering heeft er echter aan bijgedragen, dat in heel veel landen het agrarisch gerichte platteland ontvolkt raakte door de toenemende trek naar de steden.

In eerste instantie is de grootschalige ontvolking van plattelandsgebieden ontstaan in wat men ontwikkelingslanden is gaan noemen, door toedoen van de in kracht groeiende economische dictatuur. Maar in de loop der tijd ontkwamen ook de zogenaamd ontwikkelde landen niet aan dit lot. In Nederland deed de Landbouwuniversiteit van Wageningen in 1972 al een studie naar dit fenomeen (HIER).

Ik heb iemand eens horen zeggen, dat Nederland één groot stedelijk gebied is met veel grote natuurparken. In een interview met Ton Lemaire, die zelf in Zuid-Frankrijk woont, wordt ingegaan op de ontvolking van het Franse platteland (HIER). In Spanje is al decennia lang hetzelfde ontvolkingproces aan de gang (HIER en HIER). Spanje is ook vooral een stedelijk land, 65 procent van de bevolking woont in steden en maar 18 procent op het platteland.

Wat het zogenaamde vrije marktmechanisme in de loop van de afgelopen eeuwen heeft gedaan met landen, die door de kolonialiserende westerse machten zijn ingelijfd, blijkt uit het boek ‘Zaden van vrede’ van Sulak Sivaraksa (HIER). Hij is geboren in Thailand en studeerde in Engeland. Zijn westerse scho­ling deed hem echter niet vervreemden van zijn Aziatische normen en gevoel voor rechtvaardig­heid. In zijn boek klaagt hij de hedendaags westerse cultuur aan, die naar zijn inzichten alleen de heb­zucht in de mens aanwakkert. De volgende uitspraak van Ghandi geeft duidelijk aan waar het om draait:

“Er is genoeg voor ieders behoeften,
maar niet genoeg voor ieders hebzucht.”

In de BBC-documentaire ‘The Century of the Self’ (HIER) wordt op onthullende wijze uit de doeken gedaan, hoe onder andere het massaconsumentisme in de twintigste eeuw op gang werd gebracht. De vanuit spiritueel oogpunt bezien oppervlakkige psychoanalytische theorieën van Sigmund Freud werden misbruikt, om sociale beïnvloedingsprogramma´s vorm te geven. Het Engelse Tavistock Instituut heeft hierbij na WOII een wezenlijke rol gespeeld (HIER). Deze rol mocht de BBC in haar documentaire vanzelfsprekend niet openbaren.

Sivaraksa beschrijft in zijn boek hoe in de loop der tijd lokale gemeenschappen in zijn land, die voorheen zelfvoorzienend waren, door de westerse invloed ontworteld en ontvolkt raakten. De overheersing van de door het westen beheerde handel liet de voedselverbouw voor de eigen ge­meenschap gedwongen overgaan in verbouw voor de export. De over het algemeen kleinere producen­ten van het voedsel werden er niet beter van. Ze kwamen in de vorige eeuw in een economi­sche wurggreep van banken, westerse zaadveredelingsbedrijven en de kunstmest- en bestrijdingsmiddelen­indu­strie.Dit werd gepresenteerd als de ‘groene revolutie’.

De invloed van de oliegarchen
Hoe de ‘groene revolutie’ door de oliegarchen op deze planeet tot stand is gebracht, beschrijft James Corbett in zijn zeer informatieve documentaireserie over ‘Big Oil’. De serie bestaat uit drie delen.

1. Het eerste deel, ‘How big oilconquered the world’, gaat over de geschiedenis van de olie-industrie (HIER).
2. In het tweede deel, ‘Why big oil conquered the world’ (HIER), beschrijft Corbett hoe de toenemende invloed van olie en de daarvan afgeleide producten, alle levensaspecten van de mens zijn gaan beheersen. Waaronder de medische wereld, maar ook de voedselproductie.
3. In het derde deel ‘Data is the new oil’ (HIER) toont hij aan, dat het bij de machtvergaring door de oliegarchen helemaal niet gaat om de olie of het geld, maar om macht over al het leven op aarde – dus over de gehele planeet – te verkrijgen.

Hij laat zien dat de door een depopulatie-agenda gedreven oliechargen, de mensheid wil laten vervangen door perfecte slaven in de vorm van met Kunstmatige Intelligentie behepte robotten.Deze documentaireserie kan ik van harte aanbevelen, daar deze laat zien hoe de huidige sociale problemen planmatig zijn geschapen. Dus ook de in een sociaal isolement verkerende eenzame mens is een uitvloeisel van het planmatig geschapen grotere plaatje.

Door het vergiftigen van het aardse ecosysteem, dreigt al het leven op aarde niet alleen onderhevig te worden aan de macht van de oliechargen, maar zelfs in een zich versnellend tempo uit te sterven (hier). Straks kunnen alleen robotten zich nog op deze planeet handhaven. Ook de beïnvloeding van de aardse atmosfeer omwille van militaire en andere controlerende doelen heeft een grote impact op al het planetaire leven. Denk daarbij aan chemtrails (HIER, HIER en HIER), nuclaire-, biologische-, chemische-, elektromagnetische- en energiewapens (HIER).

Waar het mij echter om gaat is aandacht te vragen voor de menselijke maat. Wat is dan die menselijke maat? Is dat misschien de maat van onze sociale omgeving waarin wij onze menselijkheid nog kunnen herkennen? Gelukkig zijn er steeds meer mensen die de oorzaak van de sociale problemen herkennen en op een eigen manier een bijdrage leveren aan het lenigen van deze sociale noden. Zij geven mede vorm aan verschillende sociaal vernieuwende initiatieven (HIER en HIER). Het bijzondere is dat ‘nieuwe’ problemen toch telkens weer mensen inspireert om tot nieuwe creatieve oplossingen te komen.

Zo heeft de Engelse econoom E.F. Schumacher zich in de jaren ´60 al ingezet voor het op gang brengen van een beweging, die een antwoord wilde geven op de toen al op stoom komende globalisering, schaalvergroting en haar ontmenselijkende effecten. Dit antwoord hield een schaalverkleining in, die is toegesneden op de menselijke maat. Hij schreef daarover het boek ‘Small is beautiful’ (HIER).

Spirituele aspecten van eenzaamheid
Een geheel ander aspect van eenzaamheid is van een spirituele aard. Dit aspect heeft vooral te maken met een aangeleerde te grote gerichtheid op de buitenwereld, voor de vervulling van de eigen wezenlijke behoeften. Men zoekt in de buitenwereld op een te afhankelijk makende manier naar verbinding, liefde, aandacht, bevestiging en bekrachtiging van de eigen persoonlijkheid. Dit is een resultaat van het blijven hangen in en herhalen van het eigen onverwerkte verleden.

Ik weet uit ervaring dat tijdens mijn eigen perioden van eenzaamheid, de gevoelens van afgeslotenheid van anderen het meest schrijnend waren op het moment dat er niemand in mijn omgeving was die de eerder benoemde behoeften kon vervullen. Ik werd daardoor gedwongen om naar binnen te gaan, een verbinding te maken met mijn ziel en daar die vervulling te vinden.

Het blijft een lastige weg, die echter alleszins de moeite waard is om te gaan. Want het betekent dat je daardoor in contact kunt komen met de zelfhelende kracht van je hart. In feite is eenzaamheid en het geen verbinding ervaren met anderen dus een uiterlijke reflectie van het geen verbinding ervaren met je diepere innerlijk wezen.

We zouden dan ook kunnen zeggen dat door de huidige wereldontwikkelingen, die alle traditionele sociale verbindingen bijna geheel hebben afgebroken, de mensheid wordt uitgenodigd om een verbinding te maken met de krachtbron in zichzelf. Door het jezelf vrijmaken van het eigen onverwerkte verleden, kun je een krachtig individuele bijdrage leveren aan het vrijmaken van het collectieve verleden.

 

‘Standing alone doesn’t mean I’m alone,

it means I’m strong enough to handle things all by myself.’

 (Vertaling):

‘Het alleen staan betekent niet, dat ik alléén ben,

het betekent dat ik sterk genoeg ben om zaken allemaal zelf aan te pakken.’

 

Johnny Clegg – Tough enough

Vanuit de kracht van het hart kan men op een bewuste en vooral liefdevolle manier bijdragen aan het lenigen van de psychisch/emotionele en eventuele materiële noden van anderen. Wat dan weer de gemeenschapszin bevordert. Tevens kan het de verloren sociale verbindingen op een vernieuwende wijze en op een ander hoger niveau helpen herstellen.

In mijn vorig artikel ‘Schatgraven naar de zielsdiamant’ (HIER) heb ik aangegeven, dat wanneer twee mensen die volledig in hun eigen kracht staan en zich op zielsniveau met elkaar verbinden, er een krachtig helende energie kan ontstaan die meer is dan de som van beider individuele energie. Er ontstaat dan een positief geladen energetisch veld dat wonderen kan verrichten. In dat artikel heb ik het volgende over de positieve potenties van relaties geschreven.

“De verbindende energie in de relatie kan dan een dusdanig positieve werking hebben, dat er gezamenlijk meer tot stand kan worden gebracht dan ieder individueel zou kunnen. Twee zielsdiamanten versterken dan in elkaar ieders schoonheid en gaan samen schitteren. De duur van zo’n relatie is hierbij niet van belang, het gaat om de intensiteit die een verandering teweeg kan brengen. De intensiteit is als een verhoogde druk, die de zielsdiamant verder vormt.”

Wat betreft het karakter van wonderen, wil ik verwijzen naar het verderop weergegeven videoverslag van de lezing van Dr. Joe Dispenza.

Energetisch vampirisme
Zodra echter één van de betrokkenen in een relatie het contact met de eigen innerlijk voedende krachtbron verliest, daalt het niveau van het gezamenlijk opgebouwde energetisch veld. Dan wordt er op energetisch niveau alleen maar door de ene geconsumeerd en niets geschonken. Dit is wat we momenteel op alle sociale niveaus in onze wereld kunnen waarnemen. Dit noemt men energetisch vampirisme en het wordt veroorzaakt door een demonische aanwezigheid in de mens, die de energie voor eigen consumptie wegzuigt.

Men kan het vergelijken met hoe op economisch niveau lokale economieën zijn en worden leeggezogen door bankiers en multinationals. Een gezonde economie kan alleen functioneren als het geld, wat ook energie is, binnen de kringloop van de lokale economie wordt gecreëerd en blijft circuleren. Zo is het in mijn beleving ook met de energetische kringloop binnen menselijke relaties.

Zolang deze binnen de relatie door een liefdevolle en actieve wederzijdse betrokkenheid wordt versterkt en blijft circuleren, wordt er een potentieel geschapen om steeds meer anderen daar ook mee te kunnen stimuleren. Men zou het misschien als een sociale vrije energiemotor kunnen zien. Wanneer er vanuit een zuivere intentie sociale energie wordt geschonken aan energetisch zwakkeren, kan men het opladen van de eigen batterij bij de ontvanger helpen bevorderen. Is deze batterij bij de ontvanger opgeladen, dan kan deze op een geheel eigen wijze de totale vrij stromende energie helpen versterken.

Met elkaar zijn we onder de juiste omstandigheden in staat om op sociaal vlak vrije energiewonderen te scheppen. In één van mijn vorige artikelen getiteld ‘Wereldbrand of individueel vagevuur’ (HIER), ben ik dieper ingegaan op hoe wij op persoonlijk niveau de blokkades, die het vrij stromen van onze scheppende levensenergie belemmeren, kunnen transformeren.

Nieuwe sociale dimensie
Wat vroeger in kleinere gemeenschappen volgens een sociaal traditionele norm en code gebeurde, krijgt dan door het in bewustzijn gegroeide individu vanuit vrije wil een geheel andere dimensie. In de inleiding van mijn boek ‘Volgzaam slavendom of dienend meesterschap’ (hier)heb ik dat als volgt omschreven:

“Wanneer iedereen zich, door opgelopen psychisch/emotionele tekorten, in een ontvangstmodus – of nog erger in de slaapstand – heeft laten plaatsen, valt er weinig meer te ontvangen. Niemand heeft dan immers geleerd om te schenken. Wanneer wij in eerste instantie datgene vanuit onze eigen innerlijke bron aan onszelf leren te schenken, wat wij van anderen verwachten – of misschien wel eisen – dan valt er van hetgeen wij in overvloed aan onszelf schenken nog wel iets aan een ander te geven.”

Het bewust schenken vanuit een innerlijke rust, vrede, een zuivere intentie en dus een onvoorwaardelijke Liefde, geeft de mogelijkheid het verschil te maken waar onze wereld zo naar verlangt. In een artikel over de verantwoordelijkheid, die voortvloeit uit de door innerlijke ontwikkeling nieuw verworven vrijheid (hier), wordt gesteld dat deze vrijheid vormgegeven dient te worden door een bijdrage te leveren aan de verbetering van de sociale omstandigheden in deze wereld. Hieronder enkele citaten uit dat artikel:

(…) “Eenmaal gezegend met een beetje verlichting, zijn wij in staat om te erkennen dat innerlijke ontplooiing en uiterlijke acties ten behoeve van positieve verandering – twee delen van één geheel zijn. Twee delen van één geheel zijn ook net als het inademen en uitademen. Alleen wanneer de twee verenigd zijn – en tot een geheel gemaakt zijn – kunnen we echt ons God gegeven potentieel uitdrukken.

Er is geen geestelijke ‘verlichting’ zonder aanvullende geaarde acties, waarin we onze ruimere visie voor de verbetering van de mensheid kunnen gieten. Dergelijke uiterlijke acties kunnen ook worden aangeduid als ‘dienst aan de mensheid” (…)

(…) “Door de integratie van een gestaag spiritueel ontwakend bewustzijn met een vastberadenheid om diep sociale verandering te brengen – kunnen we en zullen we – het ons in verdeeldheid houden, uitgeoefend door onze onderdrukkers, overwinnen. Dit is de enige, ja enige manier om een echte bevrijding tot stand te brengen. Nu is het de tijd om zich te verenigen.”(…)

(…) “Wij zijn volledig uitgerust met – maar hebben nog niet kunnen manifesteren – de moed die nodig is om het tij van de geschiedenis te keren en de despoten te blokkeren in het willen verscheuren van de unieke kostbare ziel van de mens en het kloppend hart van onze levende planeet. Echte daden van liefde en vrijheid manifesteren zich als krachtige en uitdagende vastberadenheid. Een verre roep om ‘liefde en licht’ is als het zoeten van de zelfgenoegzame tevreden reis naar een illusionaire zaligheid.” (…)

(…) “Door geestelijke aspiratie en sociaal activisme in eenheid samen te brengen, zullen we een kwantumsprong naar ware empowerment nemen. Wij zullen instrumenteel zijn in het katalyseren van een groot keerpunt in de strijd van de mensheid, om haar tegenstanders van zich af te schudden en de basis te leggen voor echte vrijheid.

 Door het verbreken van de ketens van verdeel en heers, kunnen we – en zullen we – de grote overwinning waar wij naar verlangen voor onze deur brengen. Een overwinning die op dit moment midden in de palm van onze hand ligt.”

Audio gedicht Willem van Prooijen HIER

Een innerlijk alchemistisch proces kan een ware revolutie teweeg brengen, die niet alleen van invloed is op ons eigen welzijn. Door onszelf te herprogrammeren dragen we ook bij aan het vergroten van het algehele sociale welzijn. In zijn lezing ‘Evolve your brain’ legt Dr. Joe Dispenza uit hoe we dat kunnen doen.

Al één en één te saam, staan we inderdaad heel veel sterker
Daden spreken een duidelijker taal dan woorden. Het clublied van Feijenoord’, ‘Geen woorden, maar daden’, is zo gek nog niet. Laten we met elkaar dus vanuit een geheeld individueel bewustzijn die daden uitvoeren. Eenzaamheid zal dan ook niet meer voorkomen, want we leven dan vanuit het bewustzijn dat we allen in onze geest en ons hart diep met elkaar verbonden zijn. Wat je aan een ander doet, doe je aan jezelf, In Lak’ech, jij bent de andere IK!

 

We kunnen dus concluderen dat, om de mensheid als al één en één te saam te kunnen beleven, men eerst zichzelf als al één en één te saam moet gaan beleven. Zo binnen, zo buiten. In mijn beleving is dit de enige manier om weerstand te bieden aan de verdeeldheid zaaiende krachten, die zich meester hebben gemaakt van deze planeet en haar menselijke bewoners. Dus ook van jou! Heel jezelf en je kunt wonderen verrichten, samen met al die anderen die zichzelf hebben geheeld.

LoreenaMcKennitt – Two Trees

LoreenaMcKennitt – Full circle

Geef jezelf een vredevolle en vooral Liefdevolle tijd en ruimte.

Arend Zeevat.

3 december 2017