Advertentie

Waarom voorouders ons erfelijk belasten…


Maarten Oversier

Ons DNA is magisch. Zeker wanneer we spreken over erfelijkheid, zo blijkt steeds meer. Waren het vroeger de vooral fysiek-lichamelijke componenten, die van de ene in de andere generatie overgaan, tegenwoordig is men steeds méér in staat om energetisch naar ons magische DNA te kijken. Steeds méér onderzoeken tonen aan, dat wij emoties óók doorgeven aan ons nageslacht.. Ergens worden die dus opgeslagen en doorgegeven via de voortplanting.(HIER)

Vanuit de evolutie-gedachte is zulks natuurlijk wel begrijpelijk. Immers, goede ervaringen om voedsel en veiligheid te vinden, of andere ‘beloningen’, gaan gepaard met een ‘Eureka’-moment. Of een ‘AHA-erlebnis’ zo je wilt.. En ook die vreugde helpt om de herinnering in stand te houden. Zou je denken.. En dan gaan juist die happy-feelings mee met de herinnering in het DNA.

Maarr.. Zoals de YinYang ons leert, zit aan alle medailles een keerzijde. (Of is het de ‘andere’ zijde..?) Het DNA is namelijk, zo blijkt onder onderzoek bij het nageslacht van holocaust-overlevenden, ook in staat traumatische ervaringen door te geven. En doet dit dan ook.. De diepe traumatische gebeurtenissen zijn dus als het ware, in het DNA geëtst, als een waarschuwingssignaal. Maar kan het zijn, dat het ook een ‘nog op te ruimen’ energie is..?

Maarten Oversier is regessie-therapeut. Hij schreef hier op de site al eens een indringend verhaal over reïncarnatie. (HIER). Wellicht, vóórdat je dit verhaal gaat lezen, toch even zijn introductie lezen. Over zijn werk en zijn ervaringen vooral. Indringende oorlogservaringen, die bij de honderden cliënten die hij op de bank heeft gehad, als levensechte ervaringen in het lijf vast zitten. Wachtend op… Salvation.. Dat is het prachtige Engelse woord dat wij niet veel anders kunnen verklaren dan ‘verlossing’.. De verlossing dus van trauma’s die in het leven van voorouders niet opgelost konden worden. Genoegen met het verhaal van Maartn Oversier, regessietherapeut.

x

x* * *

 x

Spirituele oorzaken voor erfelijke belasting in een ander licht bezien.

Van de wijze waarop ons DNA werkt als motor van al onze fysiek-menselijke frequenties, is nauwelijks een voorstelling van te maken..

x

Waarom voorouders ons erfelijk belasten..

2017 © Maarten Oversier | deze versie WantToKnow.nl/be

 

Naarmate mensen bewuster worden groeit het weten dat alles met elkaar verbonden is. Het besef dat iedere materiële manifestatie een spirituele oorsprong kent wint terrein. Van een bloem tot een ernstige ziekte, van een fee tot een bullebak, het zijn allemaal creaties tenslotte. Dit besef maakt onbedwingbaar nieuwsgierig, als een kind die wil weten waar baby’s vandaan komen. Onderzoeksdrang wordt aangewakkerd, we willen begrijpen hoe het nou écht zit. En zo daagt het leven ons in ieder tijdperk steeds uit onze grenzen te verleggen, verlangend naar diepere, meer wezenlijke antwoorden.

Zou anders niet alles bij het oude blijven? Zouden we dan niet stoppen met evolueren tegen onze natuur in, deel uitmakend van een schepping die voortdurend beweegt, verandert en expandeert op de golven van een groeiend bewustzijn? Wie ontwaakt, ziet steeds meer. Tenminste, als de slaap uit je ogen is verdwenen.  Welke spirituele oorzaken zijn er dan voor onze lichamelijke of geestelijke aandoeningen, onze blokkades en belemmeringen? En, kunnen we hier een betekenis aan verbinden die een ander licht werpt op onze huidige, veelal beperkte waarnemingen?

Het zijn grote vragen waarmee we allemaal te maken hebben. En mochten er inderdaad antwoorden bestaan, wie zou ze dan nog willen negeren? Elitaire machtsinstanties denken dat het mogelijk is om spirituele groei te blokkeren met allerlei afleidende, controlerende en manipulatieve systemen, maar natuurwetten laten uiteindelijk niet met zich sollen. Zoals een oude Toltec wisdomkeeper, Grandfather Tlakaelel zei: “Wie vecht tegen de wetten van The Creator, heeft bij voorbaat verloren”. Maar vooraleerst, om enige verwarring te voorkomen: met het woord ‘ziel’ in dit artikel bedoel ik simpelweg het niet materiële aspect van ons, mens.

Ten prooi aan erfelijkheid.

Maarten Oversier

Dat we allemaal willekeurig ten prooi kunnen vallen aan een of andere erfelijke aandoening via de genenbank van onze voorouders is een aanname geworden waarnaar we niet kritisch meer kijken. Een onduidelijk gedefinieerde aanname, geboren uit allerlei kansberekeningen en statistieken, als een gekloond kindje van vader Evidence en moeder Based. Een van de gevoelswereld ontkoppeld je-bent-je-brein-echtpaar, dat niet beseft afgescheiden te zijn van enige spirituele input.

Hoeveel is er niet over erfelijkheid gezegd of geschreven? Schreed het inzicht daarover eigenlijk wel voort door de jaren? Ik denk het niet. Sterker nog, ik denk dat we bewust van wezenlijke inzichten hieromtrent verstoken blijven. De miljardenindustrie die uitstekend gedijt achter de voordelen die traag voortschrijdend inzicht met zich meebrengt zou anders ernstig gevaar kunnen lopen. Dat we aanleg hebben voor allerlei zaken die genetisch in een familiestamboom verankerd liggen lijkt me duidelijk.

De vraag blijft natuurlijk welke factoren bepalen waarom, óf, wanneer en in welke mate iemand zijn erfelijke informatie uitpakt in zijn eigen leven. Dat de genen-samenstelling, het genoom, van iemands chromosomen zorg draagt voor de ontwikkeling van blauwe of bruine ogen, een grote of kleine neus, is bekend. Maar wie of wat bepaalt nou die samenstelling? Een kansberekening? Toeval? Dat een zogeheten ziekte-veroorzakend DNA-programma, waar men spreekt over een ‘defect gen’, veranderlijk is, blijkt uit de talloze gevallen van mensen die genezen van ongeneeslijk geachte kwalen.

En wat we weten van die mensen is dat zij, hand in hand met die genezing, een diepgaande innerlijke verandering ondergingen die zij daarvoor als oorzaak aanwijzen. In meer of mindere mate bewust en al of niet met behulp van begeleiding, therapie of vanwege ingrijpende transcenderende levensgebeurtenissen. In ieder geval zodanig dat zij daardoor kennelijk hun eigen software geherstructureerd hebben.

Heelkunde en ‘half-kunde’…
Dat de reguliere gezondheidszorg zich met ‘heelkunde’ bezighoudt is een halve waarheid. Ik bedoel dat niet cynisch. Wie zich enigszins verdiept heeft in het Indiaans Medicijnwiel of het Oosterse yin-yang symbool, leert al snel dat één helft daarvan de zichtbare helft betreft van een schepsel, en de andere de onzichtbare. ‘Halfkunde’ zou dus beter zijn, om Marcel Messing te citeren. Tenslotte richten conventionele geneeswijzen zich alleen op het fysiek waarneembare.

Maar wat nou als er inderdaad nog een andere helft is die serieus in acht genomen dient te worden wanneer wij onze eigen creaties willen leren doorgronden? Een helft waar een hele andere wetmatigheid de dienst uitmaakt dan we dusver dachten. Dan zou dat een radicaal verschillende kijk op het geheel geven. Zelfs de meest holistische theorieën behoeven dan een aanvulling op het feit ‘we zijn wat we denken te zijn’ onder de kop ‘onverwerkte trauma’s bepalen het denken achter onze aandoeningen’.

Indien oorzakelijkheid dáár te vinden is en het gevolg in de zichtbare helft, dan zouden onoverzichtelijk veel heersende conclusies ten aanzien van de ontstaansgeschiedenis van onze ziektebeelden herzien moeten worden. Dan schrijdt het inzicht niet voort, dan sprint het voort. Betere samenwerking tussen de vertegenwoordigers van beide werkvelden in de gezondheidszorg zou vanzelfsprekend een uiterst welkome ontwikkeling zijn. Al jaren onderstrepen vele zichzelf respecterende geneesheren en -vrouwen een dergelijk initiatief.

Maar is het niet een sprookjesachtig idee?

De reguliere farmafabriek is in de loop der jaren immers uitgegroeid tot een globaal autoritair netwerk waar tsunami’s aan geld, lobby’s en belangen doorheen stromen, én waar menig laatste woord wordt gesproken. Woorden die voorts met gepaste dwang in de mond gelegd worden van onze volksvertegenwoordigers en vervolgens met behulp van de mainstream media in begoochelde en gecompliceerde termen onze huiskamers in geroeptoeterd worden. ‘En zo zit het’, om met de woorden van de rijdende rechter te spreken. De farmacie en de politiek bepalen in overheersende mate wie daar een stem heeft. Dr. Matthias Rath doet duidelijke uiteenzettingen over wat je eigenlijk niet zou willen weten. Namelijk hoe de machten en krachten in dit territorium zijn verdeeld en wat er werkelijk beoogd wordt, hetgeen zeker niet het menselijk welzijn is.

De cover van het boek van Hans Molenburgh sr. (klik voor link naar wanttoknow-bookshop)

En wie ‘De Nieuwe Watergeuzen’ van Dr. Hans Moolenburgh heeft gelezen, kan zich niet alleen verbijsterend verbazen op grond waarvan onze gezondheidsvoorschriften bepaald worden, maar ook wat de consequenties zijn voor onze gezondheid in het algemeen. Dus ja, moeten we wachten tot regulier en alternatief elkaar in liefde omhelzen, of gaan we zelf vast op onderzoek uit voor ons eigen bestwil? Zonder het ene weg te willen wuiven, pleit ik zeker voor dat laatste. Aandacht uit beide werelden lijkt soms onontkomelijk, maar de monopoliepositie die het regulier wetenschappelijke veld heeft afgedwongen komt me buitengewoon dreigend voor.

Reïncarnatie en ‘het zit bij ons in de familie’.
Reïncarnatietherapie is van alle alternatieve therapieën misschien wel de alternatiefste en, ironisch genoeg, wellicht daardoor ook wel het meest thuis in het gebied van de spirituele oorzakelijkheid van onze actuele klachten. Vorige levens, ‘life between lives’, conceptie, baarmoederperiode, geboorte, baby en kindertijd, voorouderervaringen, het zijn allemaal ervaringsdomeinen die de pioniers in dit vakgebied bereikbaar hebben gemaakt.

Duizenden professionals wereldwijd zijn in dit rasterwerk van tijd en ruimte dagelijks praktiserend. Dat vanuit deze onbewuste regionen transformatie en genezingsprocessen geactiveerd kunnen worden is niet langer een vraag maar een gegeven. Reïncarnatietherapie staat volwassen op de kaart. Talloze publicaties en documentaires, ja zelfs op wetenschappelijke leest geschoeid satisfactieonderzoek zoals van Dr. vd Maesen, die op reïncarnatietherapie promoveerde, tonen de werkzaamheid van deze therapievorm aan.

Een dokter of psychiater kan bijvoorbeeld diagnosticeren dat een tiener aan een eetstoornis lijdt en daar een cognitief regulerend behandelplan op richten. Dezelfde tienercliënt kan bij de reïncarnatietherapeut ontdekken dat deze stoornis voortkomt uit een vorig leven-ervaring waarbij zij tijdens de hongerwinter overleed. Het bijbehorend verwerkingsproces leidt vervolgens tot het niet langer meer obsessief hoeven eten (of je er obsessief van te onthouden), waarna iemand weer normaal leert functioneren.

Wat is dan genezing?
De behoefte reguleren of de oorzaak nét even in een wat dieper oord zoeken, zodat er wezenlijke inzichten ontstaan over de toedracht van de stoornis? Thema’s rondom voeding zijn bij deze tiener vanzelfsprekend genetisch ingebed in de codes van haar huidige voor(ouders). Letterlijk bedoel ik. Dus in de zin dat haar huidige opa en oma diezelfde hongerwinter ingrijpend meemaakten of dat zij in een concentratiekamp extreem ondervoed waren. Dat de ziel juist deze familie bewust opzocht omdat zij, vanuit dat eerdere leven, nog iets wezenlijks uit te staan had op deze honger- en voedingsmotieven, is een baanbrekend inzicht voor de huidige tijd. ‘Het zit bij ons in de familie’ klopt in die zin dan helemaal, maar met een veel diepere nuance. Hierover later meer in dit artikel.

Een ruimere visie op zielsverhuizing.
Hoewel dit artikel primair niet zozeer bedoeld is om reïncarnatietherapie te promoten, ontkom ik daar natuurlijk niet helemaal aan. Het lijkt mij buitengewoon zinvol de ontstane inzichten uit dit werkgebied meer te openbaren als wij vraagstukken rondom erfelijkheid en ons welzijn in het algemeen aan de kaak stellen. De onzichtbare helft van ons wezen stelt zich hier namelijk verrassend aan ons voor, met daarin logische verklaringen en inzichten over waar onze ziekten en kwalen vandaan komen. En dat is tamelijk nieuw voor de huidige mens. Dat hier misschien niet voor iedereen direct en instant allerlei wonderen voor het oprapen liggen is begrijpelijk. Tenslotte stonden homeopathie en acupunctuur ook niet in een dag op de kaart.

Aan reïncarnatie-therapie liggen eveneens zienswijzen ten grondslag die op ons moeten inwerken en ons bewustzijn voldoende moet marineren om ontvankelijker te worden voor de doorgaans zeer krachtig werkende sessies. Voor de conservatieve kwakzalverbestrijder is het aanvaarden van het bestaan van energetische meridianen nog steeds een obstakel, of de mogelijkheid dat een eindeloos verdund middel genezing zou kunnen bewerkstelligen. Dat idee past eenvoudigweg niet in zijn geconditioneerd paradigma. Wél dat erfelijke aanleg de basis betreft voor onze aandoeningen die procentueel vastligt en dus voorts klakkeloos -en voor vermogens- agressief moeten worden bestreden.

Het accepteren van doorwerkingen uit eerdere levens zal voor hem nog wel even, misschien wel levens, op zich laten wachten. De bereidwilligheid echter van ontwakende mensen om zich voor deze benadering te openen zal ongetwijfeld een rol spelen in de vaart waarmee reïncarnatietherapie nog toegankelijker gaat worden voor groter publiek. Hetgeen overigens ook de ontwikkeling en toename van het aanbod  goede therapeuten zal bevorderen. Plus de vruchtbare discussie over hoe diverse disciplines beter met elkaar zouden kunnen samenwerken.

Ewald Stöteler

Klassiek homeopaat Ewald Stöteler verwierf internationaal een indrukwekkende reputatie in zijn vakgebied. Het is een enorm genoegen om met hem van gedachten te wisselen over hoe disciplines als homeopathie en reïncarnatietherapie elkaar profijtelijk zouden kunnen aanvullen. Bedenk maar eens dat het homeopathisch middel Hydrocyanicum Acidum, door de Duiters ‘Zyclon-B’ genoemd, waarmee talloze mensen tijdens WW2 vergast werden, een ongelooflijk ondersteunende, deblokkerende rol zou kunnen spelen voor mensen die in een reïncarnatietherapeutische sessie ervaren te zijn vergast.

Of dat Aurum, als homeopathisch middel, ingezet kan worden als iemand ontdekt zelfmoord te hebben gepleegd in een uitzichtloos vorig leven tijdens WW2. Dit soort samenwerkingsverbanden opent een wereld aan nieuwe, verrijkende mogelijkheden als duidelijk wordt dat het perspectief van reïncarnatie eigenlijk achter alle remedies te vinden is. Al zou slechts een fractie van de buitenproportionele hoeveelheid geld, energie en aandacht die aan gangbare behandelmethoden opgaat geïnvesteerd worden in deze vernieuwende therapievormen, dan voorzie ik wonderen.

Sterven, conceptie en geboorte.
Van een seminar over ‘sterven, conceptie en geboorte’ in Nederland in 2001, herinner ik mij een indringende les van de onvolprezen, uit de USA afkomstige Dr. Morris Netherton, misschien wel dé meest bekende ‘pastlife-regressiontherapist’ ter wereld, die baanbrekend werk verrichtte. Hij zei: “Wanneer bij een soldaat tijdens de eerste wereldoorlog zijn nier kapotgeschoten wordt, waarna hij sterft, dan reïncarneert deze ziel in een nieuw leven in een familie waar nierproblemen erfelijk aanwezig zijn.” Het heeft me heel wat jaren praktijkervaring gekost om dat te doorgronden.

Om zichzelf terug te vinden na een dramatisch geëindigd, onaf leven, zoekt zo iemand voor een nieuwe incarnatie herkenning in reeds op aarde bestaande, in de stof gematerialiseerde overeenkomstige frequenties -in dit voorbeeld op het niveau van de nier- met doel er ditmaal (een stuk) heelwording op te bewerkstelligen. Die nier is vanzelfsprekend niet het enige criterium, hoewel een voorname. Het is een complex aan voorwaarden die een incarnerende zoekt in zijn nieuwe familie, afhankelijk van zijn nieuwe levensmissie. Andere in het DNA ingebedde frequenties, als benodigde ingrediënten van een nieuw familiesysteem, zijn bijvoorbeeld: ‘verlies-van kinderen’, ‘zwaarmoedigheid’, ‘migraine’, ‘slechtziendheid’, ‘immobiliteit’.

Zie deze trillingsvelden als het blauwgedrukte voorstadium van waaruit het zich voor het blote oog toont (onder de microscoop…) als genetisch ‘vastgelegd’ materiaal. Samengevat: onverwerkte gebeurtenissen uit een eerder leven, dragen in energetische gecodeerde vibraties het script voor (een deel) van het nieuwe DNA. Indien we zingeving zoeken in het woord ‘defect’ van ‘defect gen’, dan zou ‘het defect’ verwijzen naar de afwezigheid van elementair besef uit een eerdere ervaring waardoor deze nooit goed in totaliteit begrepen werd. Die afwezigheid kenmerkt zich ook door een trilling, een tremor. De ziel wil namelijk ‘het defect’ oplossen zodat het geen obstructie meer vormt voor het geheel.

Als we deze erfelijke codes koppelen aan onze soldaat, bedenk dan dat deze man in 1917 zijn twee kinderen, die thuis in Engeland waren bij zijn vrouw, nooit meer terug heeft gezien (verlies van kinderen), dat hij mede daardoor al lang leed aan depressie (zwaarmoedigheid), en ook omdat zijn twee oudere broers al dood waren in dezelfde oorlog. Dat hij ergens in de strijd door een val op een steen terecht is gekomen en sindsdien met  stekende hoofdpijn rondliep (migraine), zijn gezichtsvermogen ernstig aangetast werd doordat hij een gasaanval doormaakte (slechtziendheid) en hij zijn been verwondde door een explosie van een granaat, waardoor hij sindsdien nooit meer normaal kon lopen (immobiliteit).
Tenslotte doorboorde een obusscherf zijn flank en dus nier, hetgeen het allerlaatste was dat hij van zijn lichaam voelde voordat hij letterlijk zijn laatste adem uitblies.

Het is daarbij van groot belang te zien dat al deze fysieke pijnen en verwondingen de soldaat juist aan het leven blijven verbinden, hetgeen hem onder die omstandigheden nog de illusionaire (wan)hoop verschaft om nog thuis te kunnen komen, uit de oorlog kunnen geraken en zich met zijn geliefden kan herenigen. Wat zich in werkelijkheid afspeelt is dat zijn bewustzijn dissocieert op het slagveld van de grove schokkende realiteit van het sterven. Hierdoor mist hij een cruciaal deel van de totale ervaring op dat moment en kan het derhalve niet op alle zijnsniveaus loslaten. Ofwel, hij sterft niet volledig ook al is zijn hart gestopt te kloppen.

Als je in het WW1 oorlogsmuseum van Ieper, België eens gaat kijken naar de talloze archieffoto’s die tonen hoe soldaten daar toegetakeld zijn, zie je dat mijn willekeurige opsomming van aandoeningen niet zo overdreven is bedacht. Ieder slachtoffer verzamelt zijn onverwerkte, traumatische ladingen als hij uiteindelijk sterft als energetische informatie op een persoonlijke databank. Zo blijft hij er op een diep niveau mee verbonden. Dat doet hij omdat hij dit specifieke oorlogsleven nooit heeft kunnen verwerken en derhalve niet in zijn zielsarchief heeft kunnen integreren als ‘voltooid verleden tijd.’

Netherton spreekt hier, net als zijn eveneens onvolprezen Engelse collega Dr. Roger Woolger, over ‘lichaamsbewustzijn’. Ieder lichaamsdeel, van een nier tot een teen, onthoudt de gebeurtenis die hem overkwam, en gaat opzoek naar overeenkomstige frequenties om te vervolmaken wat ooit niet vervolmaakt kon worden. Interessant is hier het rijk geïllustreerde boek van Ian Stevenson, ‘Bewijzen van reïncarnatie’, waarin allerlei onverklaarbare lichamelijke onvolkomenheden en stigma’s in een context van vorige levens uitgelegd worden. Wie foto’s bekijkt uit het antioorlog propaganda boek van Ernst Friedrich ‘Oorlog aan den oorlog’, zou zich moeten afvragen waar al die diep ingegroefde kwetsuren gebleven zijn. Het antwoord is wellicht schokkend doch zeer logisch en dicht bij huis: onder ons.

Klinkende echo’s uit een vorig bestaan.
Omdat het een niet geïncarneerde ziel aan grip ontbreekt op de materie, kan hij zich daaraan verbinden door een nieuw aards leven aan te gaan. Ofwel te re-incarneren. Zoals gezegd, in het energetisch veld van het DNA van zijn nieuwe ouders screent hij nu op het vlak van de meest essentiële onverwerkte zaken zichzelf terug. Vanzelfsprekend betreft die erfelijkheid óók alle wenselijke krachtige eigenschappen, zoals talenten en vermogens, een stevige fysieke constitutie of emotionele flexibiliteit die ten behoeve van de ontwikkeling van het nieuwe leven gekopieerd- en eigen gemaakt kunnen worden naar de huidige persoonlijkheid.

Dat de invliegende ziel eerder deel uitmaakte van dezelfde familie is ook geen zeldzaamheid. Dan zijn er extra gevoelige en kenmerkende bindingen met een aantal personen in het bijzonder terwijl de relaties met anderen wat neutraler zijn. Vervolgens wurmt hij zijn zielsenergie gedurende het conceptie-zwangerschap en geboortetraject in zijn nieuwe lijf en leven. Je zou kunnen zeggen dat het celdelings- en vormingsproces van het lichaam aangedreven wordt door de levenskracht van de ziel. Stapsgewijs zal hij zich nu door diverse gebeurtenissen die plaatsvinden gaandeweg zijn leven, voornamelijk onbewust, zijn vorig bestaan van de Engelse soldaat gaan herinneren. Plus andere relevante issues die aan bod willen komen dit keer.

Zijn klachten, (lichamelijke) eigenaardigheden en conflicten, of juist aantrekkings- of afstoot krachten met bepaalde nieuwe familieleden of sociale kringen, zijn dus niet op zichzelf staand. Zij dragen een klinkende echo uit een vorig bestaan die op een onderbewust niveau herkend wordt en een triggerend effect veroorzaakt, variërend van verliefdheid tot afkeer. Als zijn nieuwe moeder tijdens haar zwangerschap van de trap valt en haar hoofd heftig stoot, dan activeert dat bij de ongeborene de herinnering aan de val die hij maakte op het slagveld.

Of als tijdens de zwangerschap de broer van de moeder overlijdt, dan actualiseert dat energetisch het verlies van zijn twee broers uit WW1, ofwel zijn voormalige depressie. Als tijdens de geboorte een been bekneld raakt in de navelstreng, dan doet dat de herinnering ontwaken aan een been dat eraf ging (denk aan een klompvoet). En als hij als kleuter met oud en nieuw een keer met enorm vuurwerk te maken krijgt, wakkert dat de schrik van de obusontploffing uit 1917 aan, waardoor de toenmalige doodsangst in het heden geactiveerd wordt.

En dat terwijl zijn huidige broertje en zusje totaal geen moeite hebben met datzelfde vuurwerk omdat zij daar geen consequenties aan verbinden, ofwel een andere voorgeschiedenis kennen. Aannemelijk is trouwens dat zijn toenmalige kinderen opnieuw geboren zullen worden bij zijn toenmalige vrouw die nu wéér zijn partner is, afhankelijk van de groeimogelijkheden. Het diepe verlangen naar vaderschap zal daarbij ditmaal vervuld gaan worden, hetgeen betekent dat er in de nieuwe familie geen noemenswaardige erfelijke thema’s bestaan rondom vruchtbaarheid.

Pijnlijke hoofdstukken uit je levensboek.
Ondertussen vormt zich de nieuwe persoonlijkheid. Zijn vorige levens herinnert hij zich niet bewust, en hij heeft hele nieuwe plannen met zijn huidig leven. Op een dieper niveau bestaat echter wel de afspraak dat deze ‘WW1-unfinished bussines’ om aandacht gaat vragen. Sterker nog, om zijn nieuwe levensdoelen te bereiken is dat zelfs een voorwaarde.

Deze oude soldaat in een nieuwe gedaante noemen wij ‘deelpersoonlijkheden’. Hoe letterlijk wil je het hebben? Zodra de nier in de tegenwoordige tijd opspeelt door pijn of ziekte, omgeven door eerdergenoemde klachten, zeggen wij domweg ‘het zit in de familie’. We vergeten dat met die specifieke aandoening een oude Engelse soldaat aan je deurtje klopt en feitelijk vraagt om verwerking van een bijna vergeten, pijnlijk hoofdstuk uit jouw leven(s)-boek.

Is het ‘junk-DNA’, waarmee wetenschappers de ‘ongebruikte’ delen van ons DNA bedoelen, wellicht DE SLEUTEL naar hogere dimensies. Is het dus veel minder statisch dan werd gedacht.

Nu kan de ooit bevroren zielsenergie alsnog smelten, vrijkomen en integreren in het geheel, de huidige persoon. Deze zal zich hierdoor completer of heler gaan voelen. Mooi ook om dan even stil te staan bij het woord ‘helen’. Sjamanen noemen dit ‘soul retrieval’. De genenbank van de nieuwe ouders dragen hierbij alle voorwaarden die in bovenstaande behoefte kan voorzien.

Postume stervensbegeleiding.
Het helpen sterven van een oude persoonlijkheid betreft een van de essenties van reïncarnatietherapie. Postume stervensbegeleiding is eigenlijk beter uitgedrukt. Wie dit tijdens een sessie doormaakt, ervaart ook tot in de kern iets heel diepgaand te transformeren. Zo bezien kan ik me goed vinden in wat Boeddhisten zeggen dat het goed is iedere dag van je leven een stukje te sterven zodat, als het werkelijk fysieke sterven zich aandient, het niet zo onoverkomelijk meer is.

Het is daarom dat je als mens in een situatie terecht kunt komen waarin het voelt ‘alsof iets sterft’. Het betreffen dan actualisaties van oude gebeurtenissen die ooit niet tot een goed einde gebracht zijn. Hoe waardevol zou het zijn wanneer we dat als zodanig zouden leren herkennen?

Overigens wederom vergelijkbaar met een klassiek homeopathisch principe dat je een minimale hoeveelheid energie nodig hebt van de stof die de oorspronkelijke pijn deed veroorzaken om jezelf, je systeem, nu juist tot genezing te activeren. Binnen dit prachtige vakgebied spreekt men van miasma’s als overerfbare besmettingen die steeds bepaalde thema’s kunnen doen ontwaken door de generaties. Vreemd dat veel mensen de veel agressievere behandelmethodes die er zijn soms lijken te prefereren boven een oude soldaat in zichzelf te laten sterven. De tijd zal het leren….

Daar ben ik weer..
Hoe het idee van wedergeboorte je kijk op het leven kan veranderen. Bram Vermeulen neemt zijn eigen ervaringen in de Eerste Wereldoorlog als uitgangspunt voor een verhaal over mensen die zich afvragen waarom ze zijn wie ze zijn, waarom ze doen wat ze doen. Een televisieprogramma van Bram Vermeulen voor de RVU, live opgenomen op locatie met een klein select publiek. Bram Vermeulen vertelt over ervaringen die veroorzaakten dat hij anders over dingen ging denken. Een programma over nieuwsgierigheid, want één ding staat vast: zonder verandering geen evolutie.
Geschreven en verteld (en gezongen) door Bram Vermeulen in nauwe samenwerking met Shireen Strooker (scriptontwikkeling en regie).
Uitgezonden op maandag 6 januari 2003, RVU, NED 3

Verhalen in onszelf of erfelijk belast?
Welke wijsgeer vertelt het niet: ‘alle antwoorden zitten in jezelf.’ Als therapeut zit ik eenvoudigweg naast een goudmijn: mijn cliënt. Is het niet opmerkelijk dat veruit de meeste cliënten zich nooit in reïncarnatie (therapie) hebben verdiept? Maken zij nu gewoon gebruik van mogelijkheden die van nature in hen liggen opgeslagen, waarbij zij zichzelf kunnen helen? Blijkbaar wel.

Wij, en de meeste van onze ouders en grootouders, zijn grondig verward door desinformatie waarmee onderwijssystemen, wetenschap en religies onze levensvisies vergiftigd hebben. En zo kan het in de huidige tijd zijn dat meneer Pieterse een leven lang nooit beseft dat het overlijden van de lievelingsbroer van zijn moeder, terwijl hij zelf in haar buik zat, voor hem een oorzakelijke rol speelt in zijn hardnekkige depressies. Hij kan al jaren voorgeschreven medicatie gebruiken voor zijn hart omdat hij aangenomen heeft dat ‘het in de familie zit’, zonder hier een diepere koppeling te maken.

En zo kan het ook zijn dat iemand nooit beseft dat er een direct verband bestaat tussen haar ernstige ziekte en het seksueel en psychisch misbruik waarvan haar moeder in haar jonge jaren slachtoffer was. Of dat de executie van oma’s zwaar veroordeelde ‘NSB-broer’ in de oorlog de oorzaak draagt dat zij haar eerstgeboren zoon, die jouw vader is, nooit heeft kunnen accepteren met alle gevolgen van dien.

Van dergelijke koppelingen heb ik alleen al mijn praktijk duizenden files waarmee, wanneer ik mijn werkervaring openlijk uitdraag, ik slechts een vertolker ben van de verhalen van de mensen zelf. Dat reïncarnatie nog verbazingwekkend vaak uitgelegd wordt door simplistische en kortzichtige ‘Jeanne’d’Arc, Napoleon en Hitler -opvattingen’, met de daarbij behorende vooroordelen, is teleurstellend. Evengoed heb ik altijd moeite met zogenaamde mediums die anderen zonder enige context vertellen ‘wat ze in vorige levens waren’. Het draagt nooit bij tot waardevolle veranderingen omdat de mensen het zelf niet doormaken.
De nasleep van een (onaf) eerder leven toont zich vanuit iemands innerlijke wereld in openbaringen die ons aanvankelijk weliswaar kunnen schokken maar tegelijk een zee aan transformerende mogelijkheden opent.

Nog wat voorbeelden uit de praktijk?

  • Iemand met heftige psoriasis, talloze plekjes verdeeld over het hele lichaam, overleed aan de gevolgen van een fosforbomaanval tijdens WW1.
  • Iemand met een ernstige longaandoening overleed in een gaskamer.
  • Iemand met chronische nekklachten werd opgehangen.
  • Iemand met eczeem overleed in een gebombardeerd, brandend huis.
  • Iemand met een baarmoederaandoening onderging een amateuristische abortus met breinaalden omdat ze van een Duitse soldaat zwanger was geworden
  • Iemand met een tumor in zijn hoofd werd geëxecuteerd (en in zijn hoofd doodgeschoten)
  • Iemand met een spastische darm overleefde de hongerwinter niet
  • Iemand met migraine onderging medische experimenten.
  • Iemand met een borstziekte ‘ziet in’ dat ze in een eerder leven haar grote borsten als oorzaak ziet van verkrachting en denkt ‘zonder borsten was ik beter af geweest’. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Beperkende overtuigingen en nieuwe visies..
Gelukkig is er in de laatste decennia een flinke stroom informatie toegankelijk geworden over allerlei ziekmakende externe invloeden op ons welzijn. Chemische troep in onze voeding, water, lucht, kleding, kiezen, genetische manipulatie, weerbeïnvloeding, elektrosmog en subliminale boodschappen die ons moeten afleiden van onze werkelijke aard. Allemaal frequenties die ons immuunsysteem aantasten en ons in onbalans brengen. In het toenemend aanbod aan kennis hierover mis ik de belangrijkste factor echter vaak: de beperkende overtuigingen die wij in onszelf meedragen en die we zelf ongewild creëerden. Overtuigingen over onszelf, over mannen, vrouwen, kinderen, de wereld, het leven, seksualiteit, rassen, geboorte, sterven, strijd, gelijkwaardigheid, religie, gezondheid en ga zo maar door.

Deze overtuigingen zijn niet zomaar aan komen waaien en zijn ook niet genetisch bepaald. Ze ontstonden als gevolg van daadwerkelijke menselijke gebeurtenissen. Reïncarnatietherapie maakt de logica achter de universele wetten voor de kringloop van de ziel, ofwel karma zichtbaar. Daarbij toont karma zich heel anders dan vaak voorgesteld wordt. Misschien is het meest belangrijke daarbij dat het, door de bestaansgeschiedenis ervan te leren begrijpen en doorleven, zichzelf wijzigt. Hoe verademend is het om te ervaren dat we daar gelukkig zelf zeggenschap over hebben?

Het meest lastig aanvaardbare -en tevens hoopvolle- voor de nieuwe tijd is waarschijnlijk de ontdekking dat het onze zelfgecreëerde geloofsovertuigingen zijn die beperkende gedragspatronen en aandoeningen veroorzaken en dus niet veroorzaakt worden door erfelijke bepalingen. We verlaten immers een tijdperk waarin het gebruikelijk was oorzakelijkheid buiten onszelf te plaatsen. Wat zou er gebeuren indien we innerlijk onderzoek wat gewoner zouden gaan vinden en daaraan meer prioriteit zouden geven naast de detectie van buiten ons gelegen oorzaken? Het zou zomaar kunnen zijn dat we razend enthousiast worden over het feit dat we minder willekeurig slachtoffer blijken van onze pijnen dan we vaak veronderstellen.

Tranen van geluk.
Het aanzetten van conflict na conflict, van oorlog na oorlog genereert genoeg voeding voor het ronde buikje van de machtselite. Zij leeft, geniet én is afhankelijk van onze ingekapselde trauma-energie. Onze onwetendheid hieromtrent is van levensbelang voor hen. Dat door verwerking ons zelf-genezend mechanisme automatisch nieuwe impulsen krijgt en onze autonomie terugbrengt, is een gegeven dat vaak samengaat met tranen van geluk. En die tranen weken ons DNA naar andere vormen die ons weer in verbinding brengen met onze liefdevolle kern waarin Great Spirit leeft.

Geloof mij vooral niet op mijn blauwe ogen, die ik overigens niet heb omdat de genen van mijn ouders mij in bruine voorzagen, maar ga zelf op onderzoek uit.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf!

Maarten Oversier

 

128 gedachten over “Waarom voorouders ons erfelijk belasten…

    1. Amazing Maarten, is Arend er aan toe om eventueel wat samen te doen te zijner tijd? zit het woord Event in, het was een eer om tussen jullie in gezeten te hebben tijdens de meetgreet! het heeft geen haast op zich want ook ik heb wat inweektijd nodig vaak, het momentum zien te vinden voor mezelf om er in te durven springen, het ongewisse dat ergens zo vertrouwd er in zit maar nooit geheeld vast blijft plakken en ik het maar niet snappen maar wel er op shaken again and again maal honderd duizend, zelfde rondje loopje, via Coz Mars Odette lijkt me het veiligste, helaas Anna als buffer ineens klabang baff uit beeld en kan er niet meer bij, uit mijn leven weg gerukt lijkt wel, herbeleving in action deze weken, blueprint patroon… nogmaals again and again; Kasabian – Club Foot https://www.youtube.com/watch?v=lk5iMgG-WJI echt wel Marie Anne.. groeten van mij aan jullie vanuit mijn uniekeversumpje, ergens in het zuidwesten van het noordoosten, zuidwester storm op komst.

    2. Hyper Alert,

      luister eens naar Soul Sagrifice van Santana 1969 Woodstock, zie je me staan met mijn smoking gun Carla, luister maar dan weet je meteen wat er mis is met deze tijd, mijn Klein zoons en dochters voelen dit ook,
      is er hier sprake van reincarnatie I think so, hard drinking, hard smoking hard loving, wij gaven de Alians het nakijken met our speed, om maar niet te spreken over de NWO, never hearth of, we living now !!!
      Groet Jenne

    3. Hyper Alert,

      doe het, wees je zelf, wat wil je, je bent anders, dat zijn wij allemaal, maar niet minder, ga der is lekker voor zitten, en vertel je verhaal, ik ben hogelijk nieuwsgierig naar jouw talenten, waar we natuurlijk al zo nu en dan mee zijn geconfronteerd, en dat was niet verkeerd.
      Jenne

  1. Het Ying Yang symbooltje geeft al aan dat deze schrijver zich heeft over gegeven aan de NWO, De Blonde Blauw Oogige vrouw die door het donkere wat ons belaagt als volk, laat, of moet het zijn moet laten om armen.
    En waarom gesproken van, dat onze voorouders ons erfelijk belasten, dat gaat op als er over degeneratische ziektes wordt gesproken, of grove inteelt zo als bij de Joden en veel Arabische stammen.
    Ik persoonlijk voel dit heel anders, en heel erg positief, ik weet dat ze in me zitten, dat ze met mijn oogen mee kijken, met mij mee denken, en heel sterk in mijn Intuïtie aanwezig zijn, en herken ze in mijn kinderen en kleinkinderen.
    Maar dit denken zal wel weer te afwijkend zijn, jammer dan, één X een Provo altijd een Provo, Jenne

    1. @ jenne
      Jij weet toch ook wel dat het ying yang symbool heel wat ouder is dan de NWO gedachte?

    2. Marcel van Wiersum,

      Er is bij sommige al bij het begin over na gedacht, ook toen de wereld door omstandigheden, hun wereld in der tijd kleiner was, van daar het constante veroveren.
      Verder is het de wijze van hoe je oude symbolen gebruikt, wat hun betekenis aan geeft, kijk naar het hakenkruis, het symbool van de het zonne wiel, en geluk, tot iets sinisters omgetoverd, of de David ster in het blauw en wit, denk hem eens in zwart en rood de kleur van vergoten bloed, we leven in de tijd dat alles wat leven en daar door schoonheid in zich bergt, vooral moet worden bezoedeld.
      Vriendelijke Groet Jenne

    3. @ Jenne
      Dat gegeven herken ik wel, maar dat doet niets af aan de oorspronkelijke betekenis van symboliek , ik vermoed dat intentie bij het gebruik belangrijker is dan dan de symboliek zelf.

  2. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier een beperkt beeld van reïncarnatie wordt besproken , dat zijn oorsprong kent in het chronologisch denken. Dat geeft een vertekend beeld van reïncarnatie imo, daar de factor tijd slechts een rol speelt in onze wereldbeschouwing van deze incarnatie ( en wellicht andere) .Tîjd is een niet bestaand chronologisch model, en is dus een beperking in je denken en beleven van andere levens/incarnaties.
    Ik ben van mening dat incarnaties door de tijdsgewrichten , de dimenties en verschillende plaatsten in het heelal of zelfs paralellen heelals heen door elkaar kunnen worden gezien in het nu.
    Daarmee zijn wij dus werkelijk niet afgescheiden van de bron maar maken er deel van uit. Alle levens worden nu beleeft en niet in chronologische volgorde, dat geeft ook de ervaringen van de verschillende levens om in elkaars invloedsfeer op te duiken als ‘herinnering’.
    In die gedachte vind ik ook de idee van volken als de Maori’s zo mooi , zij stellen dat wij de schijnbaar afgescheiden delen van de grote dromer zijn waardoor die zichzelf kan beleven.

    1. Absoluut, dat van die Maoiri’s, is een mooi oud denken, wat wel op meerdere plaatsen in iets andere vormen gevonden wordt.
      Ja je kunt hier lang en diep over filosoferen, maar ’t is zeker ze bevinden zich in ons denken, en je zelf trainen, om ze te bereiken,
      soms lukt het, bij mij speelt vaak het fenomeen als ik in de natuur wandel, en mijn gedachten de vrije loop laat komen de vlinders naar mij toe, wil daar geen bepaalde gevolgen aan geven, maar ’t is vreemd en onroerend op het zelfde moment.
      Groet Jenne

  3. Er circuleren op het internet al heel lang verhalen dat het vergassingsverhaal, kul is. Zelfs onderbouwd met technische berekeningen.

    Het hele betoog geeft mij de indruk dat bijvoorbeeld de tsunami aan autisme, schizofrenie, allergie prima is. Allemaal kansen om ons ware zelf te ontdekken. Vaccinaties, milieuverontreiniging en andere duivelse grapjasserij, een noodzakelijkheid om verborgen trauma’s op te lossen. Het doet mij een beetje denken aan een archonten tactiek, zoveel mogelijk trauma-energie genereren.

    En als ik portretten bekijk van van een paar honderd jaar geleden, dan straalt daar soms een ontzagwekkende hoeveelheid bewustzijn uit. Het komt op mij een beetje kinderachtig over, om te suggereren dat wij de eerste generatie zijn, die het zelfbewustzijn gaan ontdekken.

    1. Ik heb onlangs deze reportage gezien Koekje, nog komen er beelden voorbij op mijn netvlies. Ik ben er stil van…
      https://www.nrc.nl/nieuws/2017/05/03/auschwitz-is-meer-dan-ooit-in-trek-8590832-a1556968

      Ik geloof ook niet dat we ons vreselijk druk moeten maken over de selfies in Auschwitz. Zelfs als een jonge toerist zich zo nodig in een oven wil laten fotograferen, terwijl ze het V-teken maakt, tsja, het betekent in ieder geval dat iemand niet ontkent dat er iets cruciaal mis is gegaan in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw.

      De jonge gids van Van der Aa in Krakau laat hem ook plekken zien waar de toeristen niet komen. Het zijn de ruïnes van barakken die werden gebouwd met van joodse begraafplaatsen gestolen grafstenen. Er ligt de as van tienduizenden mensen. Nu worden er honden uitgelaten, die nog wel eens met een menselijk bot aan komen zetten. Het zijn de plaatsen die ik liever bezoek dan de geijkte trekpleisters, maar ook op het uitgestrekte terrein van Auschwitz-Birkenau kun je nog steeds secties vinden waar je in alle rust in je eentje kunt ronddwalen.

    2. Daar hoef je voor naar een concentratie kamp, in de jaren 50 ig op bezoek in Duitsland, waren ons aan hey verpozen bij een boeren drink gelegeheid, mijn hond Djingoe een Duitse herder was verdwenen naar het riviertje toe om te drinken, na een poosje kwam Djingoe terug met een Duitse weermachts helm in zijn bek, nieuwsgierig geworden ben ik langs dat riviertje, zeg beekje een piepklein stroomtje eerder, in ieder geval ik zag een paar laarzen en toen een skelet met een uniform aan, de politie was er in no time, zieken auto en weg hij, had daar al die jaren gelegen, een ander mens, een ander slachtoffer, er zijn nog steeds veel mensen vermist, maar dit was dan mijn verhaaltje, Jenne

    3. @ Koekje
      Als je kijkt naar de geschiedenis van auswitch, komt daar als eerste getal 4 miljoen doden , dat werd opgevoerd door de “bevrijders”. Later via een tussenstap terug gebracht naar 1.5 miljoen doden,echter zonder de 6 miljoen aan te passen, wonderlijk toch?
      Ik suggereer niet dat het vakantiekampen waren ,maar de waarheid omtrent de gebeurtenissen daar is ons tot op heden niet verteld!

    4. In het vermoorden van mensen amas, vind ik, doet het aantal niet zo veel af aan de begane daad, een mens een individu, een unieke créatie heeft men te respecteren, ieder individu is het einde van een lange reeks voor af gaande individuen, die evalueren in de tijd.
      Jenne

    5. Ik vind politiek bedrijven over de miljoenen lijken van anderen heen, misselijk makend. Auschwitz is volgens mij slechts een van de plaatsen waar dat gebeurt. Een van de plaatsen waar volgens mij grove leugens over verspreidt worden. Zoals gezegd: De overwinnaar schrijft de geschiedenis en de verliezers kunnen het doen met vrome prietpraat. Grrr.

    6. Koekje, op zich is dat banale touwrekken over hoeveel en hoe al uit den boze, maar de mensen hebben een heel kort geheugen, van nature of slinks aangeleerd, zo van O ja dat wist ik niet, ik weet nog goed na de oorlog, dit mocht nooit meer gebeuren, Duitsland nooit meer één, Duitsland geen leger meer, onderwijl waren de vijanden van de mensheid al een heel stuk verder, met het vernietigen, kunnen geen normale mensen zijn, Jenne

    7. Koek kreeg net een heldere ingeving, stel dat dat gifspul, hoe heet het https://en.wikipedia.org/wiki/Zyklon_B , gebruikt is om te ontluizen, luizen weg, succes, maar de vraag is hoeveel van dat spul heb je al ingeademd en met wat voor gevolgen, mensje misschien net zo goed weg, afhankelijk van de dosering, die douches waar ze ingedreven werden, daar kwam dat gas uit, moet je voorstellen dat je gedwongen wordt om zo’n hokje in te gaan onder het valse voorwendsel douchen, en in plaats van warm water komt er plots pesticide gas uit, je schrikt je lam zwak uitgedrukt, mag er niet uit, op zich al een zwaar trauma, 30 seconden te lang in dat hokje en de vraag is hoe levend er je nog uitkomt, luizen weg voordat je het weet jij half levend weg, die grotere ondergrondse kamers jah die zouden niet lucht dicht genoeg zijn volgens sommige debunkers, jah dank je de koekoek, wanneer die volgepropt werden om er 100 tegelijk te ‘douchen’ wat dacht je van massa paniek, en de ene groep leeft nog soort van en de andere groep heeft net een minuutje te lang in de groepspaniek met gas gevangen gezeten, dat debunken van dat vergassen gaat er niet zo soepel in, en tuurlijk het waren arbeidskampen, maarrrrrr kijk vele vormen van Dwang, en nog eens dwang, prikkeldraad, en laat er een theater en een zwembad geweest zijn, en in het begin ‘voldoende’ voedsel, overal waar je te grote groepen mensen onder dwang opsluit onstaan enorme risico’s in de vormen van ziektes mogelijke water en voedseltekorten rampzalig want mensen kunnen er niet uit, straffen voor diegenen die niet gehoorzaam genoeg zijn, en tuurlijk waren er gruwelijke ‘medische’ experimenten, van alle tijden helaas ik denk in vele landen en sinds tig jaren, op het moment dat brandstof water en voedsel voorraden opraken door oorlogsomstandigheden zijn die gruwelijke langzame verstervingen toch een soort opruiming, klaar ‘opgelost’. volgens mij in die tijden wel meer dan 1000 procent werkgelegenheid inclusief het leger. En Mars parallelle tijdlijnen en dimensies sjah tuurlijk why not, hop jump via je nieuwe moeder ineens aan de ‘overkant’, daarom kon het nog wel 1933 zijn bijvoorbeeld. Jenne schrijven kent vele vormen van en jah het doet wat met me dat proces maar lastig joh om een ‘vorm’ te kiezen, is toch geniaal wat Arend neergezet heeft in z’n vele stevige artikelen, die vorm ga ik niet proberen na te doen, voor mij zal het anders ontstaan en er uit zien. Edwin Starr – War (Original Video – 1969) https://www.youtube.com/watch?v=01-2pNCZiNk

    8. Het ‘hoeveel en hoe’, wordt door de volken die zelf te maken hebben gehad met genocide duidelijk niet als een banaal niemendalletje ervaren.
      Dat is ook wat jij hier voortdurend zegt, jenne.
      Hun geheugen is een stuk beter denk ik, alleen moeten ze daar in het openbaar over zwijgen.

    9. Koekje
      Ga er van uit dat ik onduidelijk schrijf, verkeerd woord gebruik, verkeerde zinsbouw, dus no comment any more, prettige zondag Jenne

    10. Volgens mij begreep ik je wel, jenne.
      Wat mij triggerde was dat je naar mijn idee de aandacht aan het afleiden was. Iets wat ik wel vaker denk. Ik neem aan dat je graag alles in een bredere context zet, wil nuanceren, maar toch soms… . Misschien moet ik in het vervolg, zoiets er duidelijk in mijn reacties bij vermelden.

    11. Koekje 4.5 :
      Voor mij is het eenvoudig : Ofwel is er overal een probleem, ofwel nergens. Ofwel spreekt men over alles, ofwel zwijgt men over alles. Vanaf het ogenblik dat er een selectieve herinnering en verontwaardiging is, is er een verborgen agenda in uitvoering, die er op neer komt dat de ene gruwel gebruikt wordt om de aandacht af te leiden van een andere, die dan per toeval wel in het “kraam” past. In deze ganse “verontwaardigingsproblematiek” en de politieke exploitatie ervan , stelt zich de vraag :” Wie zonder zonden is, mag de eerste steen gooien…”. Wat Duitsland betreft… de dooddoener waarmee men steeds voor de dag komt, verwijs ik naar de 30 jarige oorlog..
      https://nl.wikipedia.org/wiki/Dertigjarige_Oorlog
      met citaat :
      “Volgens de laagste schattingen kostte deze oorlog aan 6 van de ongeveer 20 miljoen Duitsers het leven. Andere schattingen gaan tot 12 miljoen slachtoffers….”
      Zie ook wie de zwaarste gruwelijkheden pleegden : De Zweden….!!!
      Zie begin van de tekst in de volgende link !!
      http://new.euro-med.dk/20160919-das-neue-land-es-gibt-keinen-weg-zuruck-wir-sollen-alle-in-unsere-eigenen-lander-mit-allen-zuwandererkulturen-neu-integriert-werden-und-alle-stimmen-zu-in-schweden.php

    12. Koekje 4.8

      Met het touw trekken bedoel ik de strijd gevoerd via de media, wie nu eigenlijk wel het grootste slachtoffer is, heb in mijn leven het totaal beeld zien veranderen, en van de Duitsers nu de slachtoffers gemaakt, de landen die overvallen zijn, en waar vreselijk te keer is gegaan tegen niet alleen het leger, door deze super beschaafde Duitsers, en hun handlangers.
      Kijk eens hoe de Russen als boeman en een vreselijk agresief soort volk wordt weggezet, terwijl zij constant de agresieviteit van al die klote landen zo als Duitsland Hitler, Frankrijk Napoleon, Engeland met zijn Rothschild bende, heeft moeten onder gaan, ik vindt zo bijzonder dat Rusland Putin, over zo’n enorme intellect en cool men gevoel beschikken, het gaat waarschijnlijk toch wel verkeerd aflopen, maar daar denken we dan maar even niet aan, Jenne

    13. Jenne 4.12 :
      Rusland en /of de USSR : 30 à 40 milj. doden van de Leninistische en Stalinistische terreur..waaronder de holodomor in Oekraïne (=6 milj.).. de aanval op Finland, trouwens wanneer gaat Putin Karelië terug geven.. idem voor de Baltische republieken.. na de inval en nadien verdween per land ongeveer één derde van de bevolking, zijnde ongeveer 500.000 inw…per land.. zelfs einde jaren veertig werden uit Talinn nog duizenden kinderen gedeporteerd..het Molotov Von Ribbentrop pakt waardoor het Westen in de rug werd geschoten… de aanval in de rug van de Polen… Katyn…de USSR subversie in de jaren 30 via de Volksfronters.. in mei 1940 was het resultaat hiervan zichtbaar… na de overwinning : 45 jaar terreur in de Oostblok landen door de USSR… de totale dodentol van het communisme over de ganse wereld = ongeveer 150 milj. doden… blijkbaar een detail.. Over de “red terror” in Spanje met o.a. de NKVD in een glansrol ga ik geen commentaar geven !!!! Alles bij elkaar een prachtig palmares voor een prachtland !!!!
      Zoals U intussen wel zal door hebben kom ik uit Vlaanderen.. Mijn familie heeft zowel WO I en WO II meegemaakt met alle erbij horende ellende.. maar dit verhindert mij niet te zien wat er te zien is. Deze 2 maal 4 jaar zinken in het niet bij 1000 jaar Franse, Boergondische en Spaanse bloedige terreur & plunderingen in de Zuidelijke Nederlanden. En de Franse plunderingen duren nog altijd voort.. weliswaar wat minder bloederig dan vroeger. A propos hoe zit het met Air France en KLM…!!
      En over wandaden gesproken : Hoe zit het met de genocide in de Vendée.. de enige ooit bij wet bevolen… en met de ware toedracht van het drama van Oradour sur Glanes… Tijdens de 25 jarige durende Franse bezetting in naam van de gelijkheid – vrijheid en broederlijk , kwamen in Vlaanderen meer dan 300.000 mensen om het leven, meer dan de burgerlijke en militaire slachtoffers van WOI en WO II te samen. Door ramp van 1830 worden deze doodgezwegen… want in 1830 grepen de francofiele loge mafia’s de macht, of de politieke en economische collaborateurs met de voormalige franse bezetter. Wat Holland betreft over die tijd,beveel ik de lezing aan van de biografie van de generaal Chassé.
      Om terug te keren naar de titel van publicatie, we worden vooral belast met de leugens…over het verleden… leugens die blijkbaar met de jaren doordringen tot het DNA.

    14. Sub Rosa, die feiten die jij opnoemd, is nog maar een heel Klein stukje van de bloedige menselijke wereld historie, ik weet niet of het in onze DNA bewaard wordt, wat je je wel af kunt vragen is waarom, toch wat die Franse Psychiater mij vertelde na zijn bezoek, aan het wereld forum over psychiatry gehouden in Sjanghaai, waar de conclusie was, dat +/- 10% van de wereld bevolking Psychopatisch behept was, en zeker 1% van de wereld bevolking psychopaat was, gevaarlijke geestelijk zieke mensen, met een bijna normaal uiterlijk, wat in dit geval zo gevaarlijk is, denk hier bij aan Trump, a fin je kunt het rijtje afgaan, ze staan allemaal tot hun knieen in het bloed van onschuldige mensen, zijn het Alien misschien, en naar het schijnt kunnen wij dit, wij de gewone bewust levende en denkende mensen dit niet stoppen, het lijkt een soort menselijke nachtmerry te zijn die nooit eindigt, persoonlijk heb ik wel eens de waanzin gezien in iemand zijn ogen, wat te doen, ga hier verder niet op in, maar het is het kwaad in sommige mensen, wat groeid en groeid en soms enorme proporties aanneemd, met gevolgen ?!
      Jenne

  4. Hallo Maarten, Ik heb met toenemende belangstelling je artikel gelezen.
    Met name over de nieren, je schreef; “Om zichzelf terug te vinden na een dramatisch geëindigd, onaf leven, zoekt zo iemand voor een nieuwe incarnatie herkenning in reeds op aarde bestaande, in de stof gematerialiseerde overeenkomstige frequenties -in dit voorbeeld op het niveau van de nier- met doel er ditmaal (een stuk) heelwording op te bewerkstelligen.”

    Ik glimlachte toen ik dit las en ik zal je uitleggen waarom.
    Ongeveer 25 jaar geleden heb ik een paar regressie therapieën ondergaan en verbijstering maar ook grote herkenning ervaren. Eén daarvan die ik voor een gedeelte hier neerzet (blijft privé op zo een open website), was dat ik ter dood veroordeeld was omdat ik voor de liefde koos, duizenden jaren geleden in het oude Egypte. De vrouw liet mij toch een keuze, door haar toedoen of zelfmoord. Ik koos voor het laatste, aan haar was toch geen ontsnappen mogelijk. Ik ben de woestijn ingelopen totdat ik door hitte en uitdroging daar het leven heb gelaten.
    In dit leven, ben ik gezegend met drie gezonde werkende nieren, twee links en één rechts. Ik drink ook veel water, altijd al gedaan. Ik weet welk ‘probleem’ er is en heb er nu vrede mee maar het is nooit opgelost.
    Het leven is waardevol en begon in mijn wiegje tussen de lichte, schoongewassen lakentjes met de gedachten; Nou, daar ben je dan…
    Groet, Odette

    1. Mooi dat je dit even wilt delen Odette 🙂
      Je kunt er ook voor kiezen om nu eens te genieten van voldoende nieren, lekker rijk zijn, genoeg te eten enzovoort enzovoort.

    2. Hallo Odette, mooi dat je een persoonlijk stukje inbrengt en herkenning ervaart vanuit het artikel. Interessant al meteen uit je tekst is dat er dan een na-druk moet liggen op ‘het maken van keuzes’, met name als een ander je die voorlegt. Maar ook dat je zelfs een extra nier hebt. Ik ben dat in mijn praktijk een aantal keer vaker tegengekomen. Als er twee links liggen, dan resoneert dat met vooral je moeder en de voorgeschiedenis vanuit haar ouderlijk huis. En ‘extra’ nieren kunnen ook nog verbonden zijn met kinderen uit eerdere generaties (of die uit jouw generatie) die niet konden leven.

      Fijn om het artikel te steunen met iets kwetsbaars van jezelf. Hartelijke groet, Maarten

    3. Hallo Maarten, dank voor je antwoord. Ik ben ‘nummer 5’ en laatste kind van mijn ouders, terwijl ik nummer 7 had moeten zijn… Mijn moeder, zelf het zevende en laatste kind, had in haar eerste zwangerschap een tweeling verloren, bijzonder. Om de zeven maar aan te houden ben ik dan toch maar op de zevende geboren 😉
      Wat betreft keuzes, zeker niet altijd de beste gemaakt maar wel altijd uit liefde en dat is wat telt bij mij in het leven.
      Hartegroet, Odette

  5. Dit artikel met al die bijzondere afbeeldingen van het valen van de mens in alle toonaarden, is zeer passend voor dit artikel geschreven door Maarten Oversier, we moeten er natuurlijk wel van uit gaan, dat dit optiek geheel bedacht en uitgevoerd is door Maarten Oversier.
    Ook dat mijn zienswijze aangaande eventuele misschien incarnatie, een veel speelsere en ook positievere benadering heeft, lees René Descartez hier over, die ook duidelijk aan geeft dat onze “intuïtie” direct gevoed door de pijnappelklier en de daar gelegen menselijke ziel, die zijn/haar inhoud oud is als het bestaan van de mens, die hem leerde ook omhoog te kijken, waardoor wij het hebben overleeft, dat de mens een unique wezen is, heel erg gecompliseerd door het weten in hem aanwezig, de problemen rijsen bij de verkeerde pretatie van de ontvangen gevoelens.
    Persoonlik vind ik dat U wat veel macht en kracht toedicht aan de eventuele aanwezige voorouderlijke krachten, dat ze een rol spelen is zeker ?, maar hoe groot hun inbreng is blijft niet bewijsbaar dus gissen.
    Schrijf dit niet als critique op U persoonlijk, ik geef mijn wel doordachte gedachten hier over hier, amicalement Jenne

    1. Odette, ja zo is het ook nog eens een keer, de cyclopen waren de echte van dit soort, alles in één, als je eens iemand wil lezen die zeker je leven gaat beinvloeden, Jorge Luis Borges, volgens velen de top van het intelligente denken, maar toch geen vervelende lul, hij vlindert door je denken, en aait je gevoelens, en kust je op je derde oog, vol warme menselijke liefde, zonder bijsmaak, groet Jenne

    2. Koekje, fijn om te lezen, maar voor al voelen, denk vaak dat in een wat verouderde Don Quichotto ben geworden, maar het geestelijke vlammetje brand nog steeds, hoe lang nog, de angst van velen met mij, Jenne

  6. ijnheer Maarten Oversier, mag ik U aanraden om het bijzondere boek geschreven door Italo Calvino titel Collection of Sands, het is opnieuw uitgegeven in de Penquin modern classics collectie.
    Waarin hij op zijn altijd amusante filosofise wijze de ré-incarnatie benaderd en beschrijft, na het lezen zal U dit boekje koesteren als een kind, wel is waar geadopteerd maar als het Uwe, Groet Jenne

  7. Leuk om de diverse uiteenlopende reacties dusver te lezen, dank daarvoor. Ik wil nog benadrukken dat de meeste cliënten niet op de hoogte zijn van de vele gemanipuleerde geschiedschrijvingen. In trance al helemaal niet, en als zij ervaren dat ze stikken in een gaskamer, dan stel ik dat niet ter discussie, maar begeleid die gebeurtenis therapeutisch vanuit de belevenis van de cliënt. Opvallend wel dat die er wel héél erg authentiek uitziet, en het meest opvallend: de klachten verdwijnen daarna, ook op fysiek niveau. Dat zou toch opmerkelijk zijn als het uit een verzonnen verhaal voortkomt! In die zin is deze optiek niet ‘door mij bedacht en uitgevoerd’, maar slechts een weergave uit mijn praktijkervaring. Dat laatste kun je betwijfelen, maar die discussie lijkt me niet zinvol.

    1. Als de patiënten verlost worden van hun pijn, lijkt mij dat helemaal prima. Daarbij wil ik toch opmerken dat patiënten natuurlijk ook alle indrukken van buitenaf uit dit leven, zoals nep nieuws op TV, verhalen van familieleden in hun onderbewustzijn opgenomen hebben. Wat in een sessie naar boven komt zijn volgens mij onbewuste overtuigingen hetgeen niet perse een in het verleden echt ondervonden gebeurtenis hoeft te zijn. De patiënt wil denk ik, vooral ‘genezen’ worden.

    2. koekje,

      dat is wat mij ook bezig houdt, bij deze psychologische ontledingen van de menselijke geest, waar komt het denken van daanj, wat is zelf ondervonden, en wat komt uit hun fantasie wereld, nou dacht ik dat Maarten Oversier, zich meer bezig hield met het réincarneren, hij gaat zich dus te buiten aan Psychoanalises, wat ik denk buiten zijn competentie valt, of hij moet een volledig opgeleide psychiater zijn,
      Groet Jenne

    3. Maarten,
      Ik heb toevallig gisteren de laatste pagina’s gelezen van het boekje van de hand van Olof Smit. Vader Aarde. Het boek beschrijft een 12 jaar durend verblijf in Suriname en een paar andere Caraïbische gebieden waar hij de kunst van Afrikaanse kruiden en genezing tradities leert.
      Maar wat vooral als belangrijk element naar voren komt is de vloek die vanuit vorige generaties door kan werken op een nieuwe telg binnen een familie. Het is een mechanisme wat voortkomt uit een beschermende zielgebonden kracht die vanuit bescherming ‘kantelt’ naar een dissonante vorm en de oorzaak is van een lichamelijke uiting, vaak een ziekte of aandoening.
      Het gaat te ver om de strekking geheel te omschrijven vanuit de Suninaams/Afrikaanse visie maar de wezenlijke overeenkomsten zijn werkelijk treffend hetgeen mij het gewicht van jouw relaas en die van Olof Smit doen samensmelten tot een zeer relevant gegeven.

  8. @ Maarten Oversier, hoe gaat U om met lauter, kale tristesse het chagrijn, die de melançolie voedt, ik heb mensen in mijn directe omgeving en vrienden kring, die hier mee moeten leven, het neemt veel van mijn levens kracht om hen staande te houden, terwijl ik zelf de clown uit hang, de positieve paljas, huilt mijn hart bij het zien van hun verdriet, het lijden onder hen tristesse, hun vooral heimwee naar betere tijden, meer liefde vol en meer profiterend van de menselijke warmte die intieme vriendschap met zich mee brengt.
    Vriendelijke groet Jenne

    1. Dag Jenne, ik moet wel een beetje oppassen geen therapeut te worden hier. Ik veronderstel dat we allemaal mensen om ons heen kennen met uiteenlopende gemoedstoestanden. De mensen die jij omschrijft zouden veel antwoorden kunnen vinden in het adequaat (=niet te oppervlakkig) onderzoeken van bepaalde gebeurtenissen in hun eigen levens en biografieën. Het daar leren verbindingen te herstellen met hun familieleden (die daarvoor niet per se meer hoeven te leven) kan zeer heilzaam zijn voor hun emotionele, psychische en fysieke gesteldheid, en daarbij tevens die van hun omgeving en nageslacht. Waarschijnlijk veelal de gevolgen van WW2 die hen nog teisteren. Helaas staan mensen die zo gevangen zitten in hun pijnen en dogma’s daar vaak niet meer voor open, zeker niet als ze al op leeftijd zijn. Ze denken dat ze nuchter denken, en zitten daar tegelijk pijnlijk in opgesloten.

      En als je zelf te druk bent met hén in leven te houden zou je je a, af kunnen vragen waarom er zoveel depressieve mensen ‘om je heen zijn’, en b, waarom je meent ze in leven te moeten houden met jouw levenskracht. Dat zegt dan meer over jouzelf dan over die mensen. Compassie is mooi, maar afhankelijkheidssituaties gaan knagen, zowel voor de gever, want die voelt zich oververantwoordelijk, als de nemer. Overigens verwijst een latere behoefte ‘mensen in leven te houden’ naar je jonge jaren waar waarschijnlijk (een van) je opvoeder(s)/ouder(s)/broer(s) of zus(sen) dat ook van je nodig had(den) wegens de toen geldende omstandigheden. En als je veel kracht/energie hebt, en die heb je volgens mij gezien je enorme hoeveelheid input op alleen al deze site, dan trek je die personen automatisch ook aan.

      Ik ben overigens inderdaad geen psychiater.

      Ik hoop dat mijn antwoord eea verduidelijkt. Vriendelijke groet, Maarten

    2. @ Maarten Oversier, ik dank U vriendelijk voor de uitgebreide respons op mijn vragen.
      Ga hier eens rustig overdenken, en kom hier zeker op terug, met Uw goedvinden.
      Vriendelijke groet Jenne

    3. Maarten 9.1

      Jouw antwoord aan Jenne bevat ook voor mij vele verhelderende inzichten. Bedankt!

    4. yeah me too, codependency en zo, ‘ome ko in action’ noem ik dat vaak genoeg voor mezelf, zie daar maar eens uit te komen.

    5. @ Maarten Oversier, ja sommige situatisch zie je heel juist, de oudere generatie hebben vaak het probleem, dat hun uitspraken worden gezien als een wat verdraaide oracle de Delphi, anders denken, en vooral andere achtergronden, U bent een Healer, op mijn wijze ben ik dat ook, en als je openstaat voor de wereld, loop je klappen op, ik kom altijd naar de mensen toe, die mij intereseren op een wat provoserende wijze, maar dit is nooit kwaad bedoeld.
      En zo als U juist opmerkt die verdomde trauma’s, die kun je maar niet de baas, in mijn Amsterdamse tijd, was het duidelijk een homogene samenleving, de verwerfte rijkdom werd spontaan gedeeld, en ook de problemen, racisme anti semitisme bestond niet, en dan onze Eigen gegroeide geevolueerde taal, ja dat gaf een grote geborgenheid, en dit was niet alleen in Amsterdam zo, dit samen zijn was tot ver in Vlaanderen te vinden, om maar eens wat te noemen, de verdeel en heerst industrie had nog niet zijn intrede gedaan, ik hou het een beetje generaal, om wat U oppert geen terapeut te willen zijn op WTK, vriendelijke groet Jenne

    6. Ik gun je die H in therapeut met alle plezier, met al mijn gebruikte talen, loopt het wel eens Spaak in mijn kersenpit, groet Jenne

    7. Dat ben ik met je eens Jenne, ik herken dat. Inderdaad, sommige mensen moeten ermee leren leven omdat het in enkele gevallen de sluier der barmhartigheid is om het in dit leven niet te (mogen, kunnen) weten.
      Dat kwam in mijn praktijk ook weleens voor. Je kon dan wel weer en handvat aanreiken om dit te kunnen hanteren.
      Zelfs met diepte meditatie ( wat geen verschil is met hypnose) kon men het niet doorgronden. Alle beelden uit vorige levens, sluimeren in de diepte van onze ziel maar veelal bestaat de brug tussen verleden en toekomst uit het heden.

  9. Na mijn terugkomst uit India in 1984 vroeg ik me bij het opnieuw ervaren van het 4/5 mei-ritueel af, waarom ik zo geraakt werd door de inhoudsloze vorm van dat ritueel. Ik leefde langere tijd met die vraag. Totdat ik out of the blue een beeld binnenkreeg van een concentratiekamp waarin ik een groep gevangenen tussen een prikkeldraadhek en barakken door zag lopen en een hoek om zag slaan. Ik wist niet welk kamp het was. Ik kreeg daarbij heel sterk het gevoel dat ik dat beeld zelf had meegemaakt.

    Wat mij met name zo raakte in dat inhoudsloze 4/5 mei-ritueel was en is nog steeds het gegeven, dat men totaal niets van de ellende van die oorlog geleerd heeft. Men heeft het slachten en offeren gewoon voort laten gaan, terwijl iedereen luidkeels riep dat het nooit weer mocht gebeuren. Nu zeggen vele Nederlanders, die verblind en versuft zijn door de MSM manipulaties, dat ze niet weten wat er werkelijk allemaal gebeurt in al die oorlogen in Verweggistan. Dat is natuurlijk de grootste kolder, ze willen het gewoon niet weten.

    Enkele jaren nadat ik dat beeld had binnengekregen zag ik in een yuutube-filmpje over WOII exact hetzelfde beeld. Wat mij emotioneel enorm raakte. Ik ben in de loop der tijd drie keer in kamp Dachau bij München geweest en vooral de eerste keer kwam wat ik daar waarnam heel diep binnen.

    Op grond van bovenstaande ga ik er dus gevoelsmatig vanuit dat ik tijdens WOII in Duitsland heb geleefd. Ik kan het niet bewijzen, maar daar ik mijn intuïtie serieus neem hoef ik het ook niet te bewijzen.

    1. Arend, denk er om, je verstand je denken je intuïtie kunnen de meest vreemde beelden gewaarwordingen uithalen met je verbeelding, we kennen allemaal dat huiverige gevoel, zo van hier ben ik al eens geweest, of dit heb ik al eens meegemaakt.
      Als wij op zoek waren naar een nieuwe huisvestiging, was het doorslag gevend, als er op die plek en in dat huis goede geesten aanwezig waren, het je omarmd voelen, ja je thuis voelen.
      groet Jenne

    2. Nou Arend, Papa maakte zijn eerste India – Nepal reis in 1961, zo zeker in het tijds bestek zou ik je Papa kunnen zijn.
      Jenne

    3. Arend, je weet toch wel dat er geen gaskamers in Dachau waren…dat is al sinds 1960 bekend.

  10. Beste Maarten Oversier,

    Ontzettend bedankt voor het plaatsen van dit artikel. Dit is waar ik nu in mijn persoonlijk leven mee bezig ben dus het komt op het juiste moment. Ik ervaar het dan ook als heel waardevol dat je jouw ervaringen op deze manier deelt. Bedankt.

    Vanuit het wetenschappelijke perspectief is dit jaar een ge-update vertaling van het boek ‘Biology of belief’ van celbioloog Bruce Lipton uitgebracht.

    “In ‘De biologie van de overtuiging’ maakt Bruce Lipton ons deelgenoot van zijn verpletterende ontdekking dat we geen slachtoffer zijn van onze genen, maar dat we ons welbevinden kunnen beïnvloeden door onze gedachten, emoties en overtuigingen. Dr. Bruce Lipton komt tot deze conclusie na uitgebreid onderzoek naar de moleculaire processen waarmee cellen informatie verwerken…. In deze nieuwe editie is 10 jaar nieuw onderzoek opgenomen, wat dit belangrijke boek nog meer gewicht geeft”

    Ik kan dit boek eenieder van harte aanraden omdat het succesvol een brug slaat tussen spiritualiteit en de meest recente wetenschappelijke ontdekkingen.

    Met vriendelijke groeten,
    Jigo

    1. Mooi dat je aan Bruce Lipton herinnert, die komt in het gehele verhaal van Maarten niet voor, waarom?
      Verder, vermoed ik, al die mensen die in de oorlog zijn blijven hangen, moeten anders gaan denken, namelijk in vergeving oftewel het als leerschool te accepteren, of gewoon zien achter te komen dat hun mind ooit op tv, in boeken las over oorlog en dat met hun werkelijkheid verbindt. Het is beter dan ook met de waarheid en feiten te komen, en niet een leugen verhaal als waarheid te gebruiken omtrent oorlogen. Wat is verteld en wat is werkelijk gebeurd. Lijkt me dan ook beter voor alle betroffen mensen van trauma’s.

    2. Ja juist, gedachten, emoties, en overtuiging, maar dat was en is zo klaar als een klontje, ook zonder deze Bioloog, wisten wij en onze voorouders dit al, wie daar veel mooier op inspeelt is Coué Emille met autosugestie.
      Jenne

    3. mc, om dat dit verhaal van Bruce Lipton, niets om het lijf heeft !
      en waar wil jij weer heen met je wazige verhaal, en waarom vergeven op aarde, als ze echt vergeving verdienen zal God ze die geven.
      Jij persoonlijk hebt een oorlogs trauma, jouw Trauma zijn van uit de tweede en derde hand gecréeerd want jij was toen nog niet aanwezig in persoon.
      Je moet het toch in een wijder perspectief gaan zien, om het naast je neer te kunnen leggen, en te vergeten, Groet Jenne

    4. Haha Jenne, het verhaal van Bruce Lipton heeft ‘niets om het lijf’??
      Nou dan heeft het verhaal van dhr. Oversier al helemaal niets om het lijf… 😉

    5. 11.4 Het verhaal van dhr. Oversier illustreert volgens mij vooral hoe beïnvloedbaar en daardoor ook hoe kwetsbaar mensen zijn. En dat is dan weer precies wat Dr. Bruce Lipton ook beweert. Aan de kwetsbaarheid van mensen kun je een dikke boterham ‘verdienen’.
      Alsof WO een en nummertje twee de enige oorlogen zijn die hier gewoed hebben. Ook dat bijvoegsel: Wereld. Wat dat betreft is nummertje drie allang aan de gang. Dat wil zeggen als je kijkt waar op dit moment allemaal oorlog is. Of misschien kun je stellen dat op deze prison planet voortdurend ergens oorlog is.

    6. 11.3 Ik geloof niet in vergeten. Vergeven vind ik prima, maar vergeven dat mochten ‘ze’ willen. Eigenaardig jenne, dat jij nota bene vergeetachtigheid predikt 😉

    7. maar vergeven dat mochten ‘ze’ willen => maar vergeten dat mochten ‘ze’ willen
      Misschien ben ik onbewust toch nog een beetje primitief rancuneus, gna, gna 😆

    8. Koekje, dat vergeten is altijd tijdelijk, ik bedoel hier mee, dat het voor mc misschien een stuk gemakkelijker zou zijn, om te proberen de trauma’s die zij heeft, te laten voor wat ze zijn, en te vergeten, om normaal te kunnen leven.
      En wat Maarten Oversier betreft hij oefend een heel moeilijk vak uit van healer of the human mind, ik hoop voor hem dat hij succes vol is in zijn werk, voor de reste ieder mens heeft zijn Eigen geweten en moet daar maar zien mee in het reine te blijven.
      Ik denk vaak aan mijn ouders in de laatste oorlog, het waren helden, hebben veel mensen het leven gered, en mijn trauma, wat hebben ze gekregen, stront voor dank, maar goed mijn moeder zij altijd een mens in doodsnood behoor je te helpen, klaar uit !
      groet Jenne

    9. 11.8 Welja jenne, ga jij nu de rol van Anna overnemen in het mensen in een bepaalde hoek drukken? Dit is wat mij betreft borrelpraat

    10. Dank je voor de link naar Bruce Lipton, Jigo.
      Ik bekeek meteen z’n you-tube ( https://www.youtube.com/watch?v=jjj0xVM4x1I )
      Wetenschappelijk klopt het wel wat hij beweerd.
      Wel goed ook dat hij concludeert dat LIEFDE zoveel sterker is dan haat. Daarom is het zoveel beter om in de liefde te zijn, ook al kost dat veel energie om te leren. Het is gewoon beter voor het organisme om blij te zijn.

      Dit alles sluit ook aan bij wat geestelijke leraren zeggen: Wees blij en relax. Daarom is positivisme dom. Je liegt tegen jezelf en je bent te slim om dat niet door te hebben op een diep niveau. Als je half liegt (alles positief zien) dan krijgt je brein nooit de wérkelijke rust die het verdient. De wérkelijke rust is de wijsheid blijkbaar.

      Indien het organisme in rust en liefde is, dan groeit het en dan is het in het paradijs. Daarom is de mens uit het paradijs gegooit? Omdat het het brein ging gebruiken? Omdat de ‘geest’ een eigen leven ging leiden? Omdat het lichaam zijn eigen duivel gecreeerd had?

      Ja. De mens kreeg een Goddelijk bewustzijn met een achterlijk verstand wat de mens misleidde.
      Dus de mens van vlees en bloed werd geestelijk verward en daarom is er ziekte en lijden gekomen. Het organisme zijn goddelijke brein was verward.

      Daarom is ware kennis goed. Het licht de sluiers op van de verwarring. Eén van de sluiers is dat de mens zichzelf niet begrijpt. Daarom zal hij liever stil zijn en mediteren op het ‘filter’ in zijn hoofd.

      Grote filosofen kennen deze waarheid. Het staat in boeken. Doch de mens leest ze niet. Hij leest liever troep. Weet de mens veel? Die doet alleen maar wat hem aantrekt. Net zoals Bruce zegt. En als dus filosofen aankomen met een waarheid als een koe en de mens het ziet, dan wordt hij bang voor dat gedoe. De gewone mens leest liever een romannetje of kijkt een detective’tje. Zo is het mechanisme.

      Net zoals hier.
      Er wordt iets gepubliceerd dat aantoonbaar niet klopt. Arie wijst hierop, gewoon zakelijk en netjes. En dan wordt hij afgebrand?
      Give me a break!

      Laten we elkaar maar een beetje vergeven en zand over het verleden. Laten we elkaar maar liefhebben, das gezonder. En laten we proberen te leren van elkaar. En laten we dankbaar zijn dat we o.a. HIER voor het eerst in de geschiedenis elkaar spreken zoals nog nooit eerder voorgekomen is in de gehele geschiedenis van de mensheid (denk ik).

    11. Jenne, een van mijn trauma’s was dat ik 40 jaar lang (geïndoctrineerd) dacht dat de Duitsers (vooral de oude generatie) slechte mensen waren, en ik dus als halve Duitse ook. En dat is bij mij helemaal weg (dank je wel Nederland) gelukkig…ik ben waarachtig vrij en vier daarom ook mijn eigen Bevrijdingsdag…nou jij nog. 😉

    12. Koekje, het wordt tijd dat je leest wat er geschreven staat, en niet wat er voor jouw wat ruimer gevoel zou kunnen staan.
      Mensen in een hoekje drukken no way !

    13. Koekje, mc, waarom toch altijd dat stukje venijn, altijd een beetje rancuneuse, bbbrr jullie praten van naaste liefde, maar naar mijn bescheiden mening weten jullie niet echt wat dit inhoudt.
      ja in de mensen een welbehagen, juist ook in jullie Jenne

    14. mc, wat klinkt dit dogmatisch verkrampte denken over het land van hun moeders of vaders, het alles of niets denken, een tussen weg is er niet, natuurlijk hebben veel Duitsers zich vreselijk misdragen, en zijn zich te buiten gegaan aan de meest beestachtige misdaden tegen de mensheid, en het is goed dat jij je daar van bevrijdt hebt en zo hoort het ook, ben ik mijn broeders hoeder, nee toch, ik ben in deze niet je tegenstander, maar een mede mens, Jenne

    15. Och Jenne, venijn?? kom op
      We reageren hier, net als jij…anders kijk maar even in de spiegel.
      Hoe heet is het in la France?

    16. mc, ik zit hier in de donkere wolken, als in de mooie Italiaanse song,
      O solo Moi, cchiu bello, oi ne’ O solo Moi, sta infronte a te !
      nou zand er over luister maar naar die jongens van, Il Volo er zijn belangrijkere dingen te doen, groet Jenne

    17. 11.8 Mensen hier een oorlogstrauma toedichten valt voor mij onder borrelpraat, mensen een etiket opplakken, in een bepaalde hoek drukken. Moet je helemaal zelf weten jenne, die spelletjes, maar soms heb ik daar niet zo’n zin in.
      Dat je Bruce Lipton niks vindt soit, maar in de zelfde context gelijk mensen met een andere mening etiketjes opplakken, bah.
      O solo Moi, cchiu bello, ja fijn hoor. Wel vergeven, niet vergeten.
      Zo, genoeg borrelpraat 😉

    18. Koekje, typische Hollandse hark denken, overal is de menselijkheid aanwezig, en dus ook de romatique, zelfs in het kilste leef klimaat zit altijd een stukje warmte, mc is duidelijk ook van Italiaanse afkomst, en zal mijn Sole Mio zeker begrijpen, als de vredes pijp aanreiking, wat weet jij van mij, ik zet niemand in een hokje en plak ook niemand een etiket op, in wezen heb ik s….t aan alles, wat me niet aanstaat. jJouw toon staat mij al een hele tijd niet aan, jij leest wat je wilt lezen OK with me, maar laat mij met rust, Jenne

    19. Koekje jij hebt geen etiket nodig, jij bent een wandelende Sandwich man, hierloopt koekje die ooit in smook opging.
      Jenne

    20. Beste Jigo,

      Dank je voor je heldere en ondersteunende reactie. Mooi dat je Bruce Lipton in deze context noemt. Zijn boodschap komt inderdaad in de basis precies overeen met mijn praktijkervaring. Het is even doorbijten om vanuit wetenschappelijke methoden en visies
      hetzelfde te gaan zien, maar prima natuurlijk dat dat gebeurt.

      Ken je de docu ‘In Uteruo’ overigens? http://www.inutero.info
      Denk dat dat je ook wel zal aanspreken. Daar wordt vanuit een behoorlijk wetenschappelijke benadering belicht hoe beïnvloedbaar ons DNA is tijdens de baarmoederperiode door onze moeder. Ook door vader natuurlijk, maar daar wordt in deze docu helaas nog weinig over genoemd.

      Vriendelijke groet, Maarten

  11. Ik vind het zo grappig die stelling dat je voorouders je erfelijk belasten. Als je reïncarnatie beziet in het kader van een chronologische tijdlijn( lineair) Dan ben je dus je eigen voorouders. Dat zou inhouden dat je jezelf erfelijk belast! Ook zou je een probleem krijgen met het aantal zielen dat incarneert, of je moet stellen dat er steeds meer zielen komen , of dat de frequentie van incarnaties veranderd .
    Ook geeft het een beetje een nasmaak van het katholisisme met de erfzonde , daar heb ik me onderuit gewurmd , en niet om nu te kijken naar de erfbelasting van mijzelf in een ander leven.
    Ook de grote interesse in vorige( ik zeg liever andere) levens leid af van het leven nu, en hoewel er wel zaken onverwerkt kunnen zijn ( heb ik uit eigen ervaring),zie ik de uitwerking daarvan vanzelf komen als je er open voor staat.
    IK heb herinneringen aan vele andere levens en vaak zijn dat niet meer dan flitsen, een enkele heeft geleid tot het verwerken/oplossen van zielepijn die niet zijn oorsprong had in dit leven.Veel van die herinneringen zijn door derden bevestigt( soms met weten van soms zonder kennis te hebben van mijn herinnering)
    Voor mij is het duidelijk , we rijgen onze incarnaties als een ketting in lineaire vorm omdat dat de wijze is waarop we dit leven ervaren. Het is echter onderdeel van de gevangenis van incarneren,waardoor ook de herinnering aan een ander bestaan gewist wordt. Elk leven is daardoor nieuw en het enige dat we kennen ( op een enkeling na)wel gek dat trauma’s niet bij dat uitwissen ook verdwijnen. Ook is dat de manier waarop we volkomen onwetend nieuwe trauma’s opleggen aan elkaar .
    Ik leg dit uit. Ik ben ooit een vrouw geweest in malawi, ik had een zoontje en was negroïde. Ik ben kapot gebeten door een nijlpaard , mijn zoontje zag het gebeuren .Ik heb dit spontaan herbeleefd en heb aan de hand van vele voorvallen in mijn leven kunnen achterhalen dat dit geen fantasie betreft. Na dit te hebben herbeleeft ben ik de zielepijn kwijt .Maar , en hier gaat het om , hoe zou ik nu als blanke man een zwarte medemens kunnen discrimineren? Hoe zou ik nu een vrouw als ondergeschikt aan een man kunnen zien?We zijn allemaal elkaar geweest in die zin , dus is het belachelijk om die tweedeling te maken op welk vlak dan ook. Dat is alleen mogelijk als je alles bent vergeten, daarom denk ik dat het niet de natuurlijke gang van zaken is maar opgelegd, en uitgedacht door hen die ons als vee gebruiken voor de energie die ze eigenlijk van de bron zouden moeten betrekken.

    1. Yep, daar kan ik me wel in vinden 🙂
      Volgens mij ben ik ‘vroeger’ als heks verbrand en dat idee geeft ‘ze’ naar mijn smaak veel te veel macht.

    2. Niet ieder één komt voor de réincarnatie in aanmerking, er is een enorme ballotage gaande, wat te ligt wordt bevonden gaat naar het vagevuur, wat Jeroen Bosch zo mooi uitbeelde, het meeste is vulling, er lopen heel menselijke vormen rond zonder hersens, de no brainers, heel geschikt voor de politiek en het leger, wij de happy few, ja zijn buitenkijf de intelligentia, kijk en lees de réactisch, de standaard een universiteit waardig, ja hoor door een nijlpaard opgegeten, en dat in Malawaai, toch nog geréincarneerd, vergissing het nijlpaard stond er voor, dus nu een Grôniger met het verstand van een nijlpaard, mooi mooi, groet Marcel, Jenne

    3. @ Jenne
      Ik denk niet dat reïncarnatie op de manier die nu gaande is onderscheid maakt tussen zielen . We zijn allen gevangen in het wedergeboorte wiel, tot je het in de gaten hebt en je ervan vrijmaakt. Ik hoef niet zo nodig nog een ronde hoor.

    4. Ja Jenne, wie zoet is krijgt lekkers en wie stout is de roe en wordt door Zwarte Piet in een zak gestopt en meegenomen naar Spanje. Toch?

    5. Overigens wel een wonderlijke reactie van jou jenne,wat je niet kent is raar?of bestaat niet?
      IK zeg niet opgegeten te zijn door een nijlpaard maar te zijn gedood door een nijlpaard . En dat is niet gek nijlpaarden doden de meeste mensen van alle groot wild in afrika.

    6. Nou Arend als je ooit in het Prado in Madrid komt, neem de tijd voor Jeroen Bosch, of hij had een ongebreidelde fantasie, of hij was door die pijp gegaan die hel heet, Phillip II was geg op zijn macabre schilderijen, fijne man moordenaar van vele van onze landgenoten, hé hé groeten Jenne

    7. Ja Marcel kan me zo iets herinneren, ja als die klap ziet met die stompen ivoor, ja denk dat het niet leuk is daar tussen tekomen,
      maar ik sta open voor alle sugesties in het leven, en vindt niet snel iets raar, Jenne

    8. Dat is het precies Marcel. Jeroen Bosch heeft zij eigen innerlijke hel op veruiterlijkt beeldende wijze weergegeven, zoals Dante dat op een literaire wijze deed.

      Maar wat wil je me daar nu precies meer voorhouden Marcel?

    9. Sorry Marcel, ik heb niet goed genoeg gekeken op wie ik reageerde. Jij bent inderdaad Jenne niet!

    10. Beste Marcel,

      Het klopt in theorie dat je je eigen voorouder geweest kunt zijn, alleen dit begrip betreft een zodanige universele en diep spirituele omvang dat ik denk dat het vanuit ons gemiddeld beperkte bevattingsvermogen niet zinvol is daar te snel conclusies uit te trekken. Er is niet een vastgesteld ‘aantal’ zielen die wel of niet ‘in incarnatie’ zijn. Niet alle zielen zijn in gelijke hoeveelheden in incarnatie. Er zijn nu met name zoveel mensen hier omdat er grootscheepse veranderingsprocessen gaande zijn op aarde wegens de overgang van Vissen naar Aquarius, maar ook omdat Moeder Aarde in een hele specifieke positie terecht is gekomen in ons zonnestelsel en in lijn met het hart van de melkweg, waarover oa de Maya’s vertellen. Hiermee veranderen bewustzijnsfrequenties op unieke en fundamentele wijze, hetgeen de bewoners noodzaakt hun oude, zéér hardnekkige patronen los te moeten gaan laten die nog verbonden zijn aan de oude trillingen (zoals in vorige, of zojewilt ‘andere’ levens’).
      Velen willen daar van meeprofiteren en daarom heerst er momenteel een groot gehalte ‘erop of eronder’. Het neemt enerzijds met zich mee dat er karmisch heel veel opgelost kán worden, en tegelijk zijn controlerende mechanismen zó actief dat massa’s mensen hier nu ook echt in vastlopen. Ik maak hier onderscheid in ‘zielslogica’
      en ‘verstandslogica’. Vanuit dat laatste zijn we over het algemeen geneigd te reageren op van alles, ook op de inhoud van dit artikel met daardoor per definitie een dissociatie met dieper bewustzijn. Vandaar dat ik het een heel mooi gegeven vind dat wezenlijke helings- en veranderingsprocessen in mensen tijdens sessies vanuit hún eigen innerlijke belevingswereld en waarheid plaatsvinden, en niet vanuit een theorie of gedachte van iemand anders. Ik vind het zeer kortzichtig als mensen zich daarover allerlei beperkende meningen gaan vormen. Hoe waardevol dit is toont zich simpelweg in de verbluffende resultaten. Daaraan kan niemand tornen.

      De hoofdmoot huidige geïncarneerden zijn ook in incarnatie geweest tijdens de eindtijd van Atlantis. Talloze wereldwijde thema’s van toen zijn identiek aan die van nu. Ze hopen dat het dit keer anders gaat lopen, willen dat feitelijk ervaren, maar tegelijk vervallen velen (wederom) in de verleiding van macht en manipulatiespelletjes enerzijds en naïviteit en passiviteit anderzijds. Dit is het grote plaatje voor zover ik dat kan zien dankzij de verhalen van zo’n 10000 sessies. Die komt systematisch geheel overeen met de plaatjes van mensen op persoonlijk vlak, vanuit reïncarnatietherapeutisch oogpunt bezien: steeds in herhaling vallen van oude patronen totdat we andere keuzes maken en we in ander vaarwater komen.

      In het nu zijn is een levenskunst, dat weet ik vanzelfsprekend ook uit eigen ervaring!, en dat lukt het beste als we oude zaken hebben leren loslaten. Maar als er unfinished business is dan gaat dat aan je huidige deurtje kloppen waardoor je niet goed ‘in het nu kan zijn’.
      We kunnen het theoretisch allemaal wel snappen en er tegelijk in gevangen zitten. Indien je leven voorspoedig verloopt in acceptatie en met innerlijke rust en tevredenheid zou je kunnen zeggen dat geen noemenswaardige oude pijnen aan je deurtje kloppen. Ongelooflijk veel zaken lossen zich ‘vanzelf’ oftewel in onderbewuste oorden op, zoals je zelf ook aangeeft. Maar vaak gebeurt dat niet omdat we gemiddeld gesproken geneigd zijn veel te symptomatisch te kijken waardoor de werkelijke verhalen die ten grondslag liggen aan onze problemen genoodzaakt zijn andere manifestatievormen te kiezen om opgemerkt te worden.

      Vriendelijke groet, Maarten

    11. @ Maarten
      Bedankt voor jouw uitgebreide antwoord. Ik heb het idee dat ik een nogal afwijkend beeld heb over wat reïncarnatie inhoud en de werkingswijze van het achterliggende systeem. Verder denk ik dat de algemeen aanvaarde kijk op reïncarnatie voornamelijk ‘gekleurd ‘word door de manier waarop we in dit leven staan. We gaan uit van een lineair systeem je bent eerst holemens dan cleopatra en dan een soldaat in wwII, ik vind dat een heel beperkte denkwijze. Ik heb herinneringen aan de toekomst en het verleden , vanuit hier bezien, dat sterkt mij in de overtuiging dat tijd niet bestaat en dus ook geen opvolgende incarnaties kan bewerkstelligen.
      Blijf je spreken over vorige levens sta je werkelijke inzichten in de weg imo vandaar dat ik de term ‘andere incarnaties’ bezig. Overigens deel ik het inzicht van de Maori’s dat wij schijnbare afgescheiden delen van de grote dromer ( bron) zijn en dat onze taak niet meer is dan ons zelf ervaren door onze schijnbare afgescheidenheid. In die zin zijn we dan zowel onze kinderen als onze ouders .

    1. Wat het gelukkig wat afzwakt is : De meeste pppfff Cozmic, waarom zo vel van leer trekken, Jenne

    2. Midas Dekker zei nog iets leuks. Kans dat je terug komt als vliegje is 10x groter dan als spin. Wat is nou de kans dat je terug komt als mens?

  12. Een interessant onderwerp met de meest uiteenlopende reacties. Jaren geleden verklaarde een prof. criminologie tijdens een voordracht, dat het leven van een mens niet begint bij de geboorte, maar reeds eeuwen daarvoor begonnen is bij de voorouders. Het erfelijk materiaal wordt van generatie op generatie doorgegeven, en ondergaat onderweg tal van inwerkingen, positieve en negatieve, lichamelijke en geestelijke. Het is deze voorgeschiedenis, de stamboom of de wortels… die bepalend zijn waar de mens bij de geboorte zal terechtkomen, en met welke capaciteiten en/of dysfuncties. Het is dan ook van belang voor een mens wortels te hebben en zijn afstamming te kennen.. die men nodig voor zijn identiteit en om zich te identificieren ten op zichte van anderen. Dit is niet alleen om louter medische redenen van belang maar evenzeer omwille van “psychologische motieven….”. Iedereen stelt ooit wel eens de vraag :”Wie ben ik en van waar kom ik…”. Een identiteit verleent ook een menselijke waardigheid…!! (om zich zelf en anderen te respecteren). Vandaar ook de term :” ontwortelden…” wanneer men het heeft over “normvervagend” gedrag. Ik ben dan ook zeer sceptisch t.o.v. al de kunstmatige toestanden bij de voortplanting. Er is niet alleen kans op genetische beschadiging en gevolgd door verdere degeneratie.. maar men kweekt een groep van mensen zonder wortels… die vroeg of laat liggen te worstelen met de vraag :
    “Wie ben ik en van waar kom ik….” Men kan dit wel pogen te verdringen, maar zoals in de psychologie gesteld wordt : “Wat verdrongen is, is niet verdwenen….”. Door deze genetische degeneratie , worden we ook dommer, ongezonder en agressiever.(cfr Marcel Roele in zijn boek De Mietjesmaatschappij). Ik ga dan ook van het principe uit dat niemand het recht heeft de wortels van een mens af te snijden.. ook al is dit met goede bedoelingen gebeurd. Iedereen heeft het recht zijn afstamming te kennen, als was het maar om er kwaad op te kunnen zijn.

  13. Persoonlijk heb ik totaal andere gevoelens van/over mijn verleden en daar door andere denkbeelden, van dat ik ooit in ander lichaamen heb geleeft gewoond geloof ik niet, dat ik en na mij mijn zoon, het alfa en omega ben/zijn van mijn/onze lange evolutionaire DNA créatie is zeker, dat al mijn voorouders in me zitten, en mee kijken door mijn oogen, en soms mijn hand leiden, en zeker mijn intuïtie hebben verrijkt, nou heb ik een rijk leven gehad, met ontzettend veel avontuur en gebeurtenissen, en dat ik en later wij hier goed en zonder te grote kleerscheuren en niet alteveel gehavent door zijn gekomen, dank ik zeker aan de voorzienigheid de Créateur van dit alles en de door mijn voorzaten gestuurde voorzienigheid, dat dit is mijn waarheid, maar mijn enorme fantasie laat mij, soms mij zelf in bepaalde situaties zien, ingegeven door mijn brein die vol zit met weten, en ervaringen, bij bepaalde Schrijvers is de suggestieve kracht zo groot, dat ik de beelden zie en mij zonder veel moeite in die beelden kan ophouden, en mijzelf in mijn warme bed liggend, me aan de andere kant van de wereld op een zeilschip kan bevinden, maar goed, dit wilde ik even zeggen, vriendelijke groet Jenne

    1. PS waar ik van daan kom, in mijn gevoel is dat de ster Sirius, en waar ik heen ga : last thing on my mind, where am I bound for, lost Paradis, via the stairway of haven, met mijn Carla, groet Jenne

    2. Als je werkelijk denkt bij Sirius te horen dan zullen onderstaande boodschappen op je afgestemd zijn en is misschien ook een reden van je voorliefde voor Frankrijk.
      http://www.galacticchannelings.com/francais/docusirius.html
      Naar mijn gevoel ben “ik zelf” een blauwe Waterman van Uranus met een voorliefde voor werkelijke telepathie. Sirius lijkt nog te veel uit te gaan van tegenstellingen en gericht op het Ego en oorlogstaal met te weinig inlevingsvermogen in andere vormen van leven.

    3. Goh Jenne, dan zijn we min of meer buren geweest in de hemelse gewelven. Ik kom volgens mij van Orion.

    4. Arend, dit is natuurlijk volkomen gevoelsmatig, maar toch, voor mij is het zo als alles in ons denken, mogelijk, maar wel heel heel lang geleden, en in welke vorm, thats the question, groet Jenne

    5. Tja Jenne, zo was ook mijn persoonlijke verbinding met Duitsland in WOII puur gevoelsmatig. Maar ook voel ik die verbinding met Orion. Tijdens mijn vroegere nachtdiensten stond ik ’s winters vaak buiten te kijken naar dat imposante sterrenbeeld Orion, dat op een enorme vlinder lijkt. Het was de schoonheid van dat beeld dat mij raakte. Of dit nu wil zeggen dat ik daar vandaan komt weet ik niet. Is eigenlijk ook helemaal niet belangrijk.

      Maar ik keek ook altijd met verwondering naar de knipperende kleurrijkheid van Sirius. Voor mij horen die bij elkaar. De oude Egyptenaren hadden daar ook zo hun eigen visie op.

    6. Mooi om dat te lezen heren 😉 Als ik mijn bijdrage hierin ook mag leveren, van Arcturus in samenwerkings (matrix) verband met Sirius, aangenaam… We zijn allen reizigers
      https://2.bp.blogspot.com/-6f2NLjny5CA/WOFL25DGbkI/AAAAAAAAMIw/I7nA7LJKCpojMRMT8vOUAQYTT5_u833yACEw/s1600/EmilysQuotes.Com-brain-receiver-universe-core-knowledge-strength-inspiration-secrets-know-exist-understanding-amazing-great-wisdom-inspirational-intelligent-Nikola-Tesla.jpg
      Hartegroet Odette

    7. Arend, ja Sirius de dubbel ster, vroeg bekent bij de Malien, bewoners van Mali, ver voor de sterrenkundigen hem konden waarnemen door middel van sterkere telescopen, zij hadden maskers op bij hun dansen met antennes, en spraken dan in een sissende taal, en vertelden ooit bezocht te zijn door bewoners van Sirius, ook zijn er rots tekeningen gevonden met Sirius en zijn tweeling ster, ja en toen ben ik dus gearriveerd op Aarde, met mijn broeders en zusters, waar van dus iets in me zit, en die schat van een Lucy, schrok zich een hoedje toen ze ons langs zag komen Vliegen met onze prachtige glinserende vleugels,
      ja Arend zo zit dat dus, groeten en welterusten, en droom maar fijn van je sterrenbeelden, want echt zijn ze wel !

    8. O ja Odette heel passent, mensen als Tesla met hun grote wijsheid wijzen ons de weg, om vooral een mens met meer weten te zijn, ik heb ook dat gevoel, dat ik mijn hand maar hoef uit testrekken en dan een Wonder zich zal zien ontplooien, ik voel het vaak het omringt ons,
      maar het gaat ons denken nog te boven, jammer hoop het nog eens mee te mogen maken, sta er spiritueel echt volkomen open voor, groet welterusten, Jenne

    9. Aquarius,

      bedankt voor je persoonlijke inbreng, om de één of andere rede kan in niets op de door jouw gegeven site bekijken, maar wat mij vaak opvalt,
      teveel gegevens verward het één en ander soms?!, maar goed we gaan verder op onze reis door de tijd, vriendelijke groet, over telephatie kan ik ook mee praten, heb nog steeds dagelijkse contacten, die ik wel zelf oproep, Jenne

    10. Guido.J.
      Ja de Dogon, mooi oud volk, met prachtige wetenswaardigheden, maar ja die wetenschappelijke archeologen zijn vaak heel erg racistisch, van daar, ja de naam was me even ontgaan, this happens, groet Jenne

    11. dat sissen met die antennes zal wel weer toeval zijn volgens het zwetenschaptisme

    12. Nou nee beste Hyper Alert, je kunt hun prachtige dans maskers van hout gesneden nog bekijken, en dat sissende spreken is vast gelegt, en dacht dat zich bevond op het Max Planck instituut in Duitsland, trouwens heel bijzonder ook is de spreektaal van de Bosjes mannen, die met opzet bijna uitgestorven zijn, vanwege hun interessante jachtgebied.
      Jenne

  14. Beste Maarten,
    Ik heb jouw artikel met belangstelling en herkenning gelezen. Mijn ervaring is dat er geen ik in een lichaam is. Maar dat ik mijn Zelf tot uitdrukking breng in een menselijke vorm. En dat zolang de oorzaak {ik} en het gevolg {vorm} vanuit een vergissing in het verleden van plaats gewisseld zijn, het verleden in het heden geheeld kan worden. Waardoor de toekomst een breder perspectief krijgt. Of het om mijn vergissing, de vergissing van mijn voorouders, of een vergissing in ons collectief geheugen gaat, dat maakt in wezen niet uit. Wij, de mensheid zijn een geheel en wat genezen is komt ten bate van het geheel.
    Maarten ik zie jouw werk dan ook als een dienst aan het geheel, waardoor de Goddelijke orde hersteld kan worden. En Ik Ben weer de schepper van het beeld wordt ipv dat het beeld de schepper maakt.

    1. dan ken je deze uitdrukking vanzelfsprekend ook, die bij iedereen aan de muur zou mogen hangen imo.

    2. Collectief geheugen is een aanname maar in wezen bestaat dit niet, net als wij de mensheid zijn één geheel, niet juist is, we zijn conglomeraat van individuen, ieder op zich unique, ook zijn sommige groepen mensen langer op aarde, en andere later aangekomen, ook zijn er groepen, volkeren weer vertrokken, met het nalaten van hun voetafdruk, hun nalatenschap, waar men dan een kulverhaal om heen bouwd, zo als waarom bevonden er zich in sommige pyramides in trapvorm, in zuid America, issolatie lagen van +/- 35 cm Micca, om dat men de vrije energie kende, maar het grote Smidtsonian instituut in de VS, is één groot black hole waar veel waarheids bevindingen in zijn verdwenen, zij spelen voor God, deze slechte mensen, groet Jenne

    3. Guido.J.

      de vraag rijst wat is een spiritual being, en wat is een human expierience ?!

      Jenne

    4. Jenne, 16.3 terechte vraag, lijkt mij.
      Een spiritual being hoeft niet per se ‘goed’ te zijn…dus sommige mensen zijn in de vorm van een ‘human being’ op aarde maar als ‘spiritual being’ kunnen ze net zo goed een archont zijn…denk ik dan maar. Wellicht heeft Guido een andere gedachte erover…
      Anders zou ik zeggen, hoe je het went of keert, we zijn hier allemaal om iets te ervaren, wat we anders in een andere vorm, niet op zo een manier zouden kunnen ervaren…

    5. Zeker mc, gister avond laat iets gelezen, wat ik graag wil delen, waar is een groot stuk van het mens zijn en zijn gedragingen op gebaseerd ; beter benijd om Uw geluk, dan beklaagd om Uw tegenspoed. hier gaat het om, de consumptie de glamour de reclame, het is er op gericht om benijd te worden, benijdingswaardig te zijn jong en mooi, rijk en verwend, gewoon benijdbaar daar draaid het om, niet echt diepzinnig intellectueel dus, daar zijn we aan voorbij gegaan, groet Jenne

  15. @ Maarten Oversier,

    Bij het lezen van een verhaal van Jorge Luis Borges, moet ik dadelijk aan U denken en Uw werk, het staat in één van zijn laatste boekjes ; the book of sand and Shakespeare’s memory.
    Het verhaal gaat hij zit op een bank aan de Rhone rivier, stil en alleen wat hij wilde, plots zit er op het andere end van de bank een jongere man, ze raken in gesprek, deze jonge man blijkt Jorges te zijn maar 30 ig jaren jonger, er ontplooid zich een mooi geprek met hele vreemde gewaarwordingen, aan gaande de tijd, misschien kent U de werken van Borges anders echt een must, met een vriendelijke groet uit Frankrijk Jenne

  16. Trouwens, WIE zijn onze voorouders?
    Ik lees net een artikel dat stelt dat als een vrouw al een eerdere man heeft gehad (mee gevreeën dus), dat er dan de kans bestaat dat het DNA (of een deel daarvan) van die partner(s) in het DNA van de vrouw terechtkomt zodat het kind dat ze met een nieuwe man krijgt de eigenschappen kan dragen van de eerdere ontmoeting (en). http://www.returnofkings.com/70425/research-suggests-that-a-womans-body-incorporates-dna-from-the-semen-of-her-casual-sex-partners
    Dat houdt dus in dat mensen eigenschappen kunnen bezitten die nogal ‘apart’ zijn binnen die familie, er klopt iets niet. ‘Hoe komt Grietje toch aan dat rare haar of hoe komt Piet toch aan dat rare gedrag?’.

    Is dit waarom men het in sommige kringen nogal belangrijk vind dat de vrouw bij het huwelijk maagd is?
    Legt daarom de bijbel nogal veel nadruk op het fenomeen voortplanting en de aspecten daarvan? (Denk ook aan Engelen die bij sommige vrouwen die kinderen gaan zijn, en andere fenomenen op dat gebied in dat boek.)

    Ik ga er vooralsnog uit vanuit dat ‘de geest voortkomt uit het lichaam’.
    Dit is al moeilijk genoeg om te begrijpen en als het alsnog anders blijkt te zijn, dan stellen ik dit inzicht bij.
    Wanneer onze geest voortkomt uit het lichaam (en dus ook uit het DNA voortkomt) dan is het niet vreemd te noemen dat onze geest veel weet (onderbewust), en dat onze geest ook vreemde afdelingen herbergt.

    Zo gezien bestaat incarnatie naar mijn idee wel. En het idee is denk ik Wetenschappelijk te testen. Misschien komt hier ook we intuïtie uit voort. Zoals vogels al voor de geboorte het beeld van roofvogels ingeprent hebben, zo kunnen wij immers ook beelden en geluiden en gedachtes ingeprent hebben gekregen.

    Onze geest leeft zo dus voort in ons nageslacht en zijn wij onze voorouders, allemaal! Tot in de eeuwigheid? Zou ook veel verklaren op spiritueel gebied.

    Maar goed. Het zijn bedenksels hierboven, geen harde feiten misschien.

    Wat ik bedoel: Áls ons lichaam niet alleen aspecten van de voorouders bevat, maar óók die van eerder vrijpartijen van de moeder met eerdere partners, dan is de kans aanwezig dat onze geest die aspecten óók heeft.

    1. Beste Antisoof,

      Ons lichaam is de fysieke vertaling van ons DNA met mede daarin opgeslagen de essenties van onze voorouders, variërend van kenmerkende fysieke uitingsvormen (kromme neus, lang of kort, blauwe/bruine/groene ogen, lichaamsbouw etc.) tot aan aanleg voor de ontwikkeling van bepaalde patronen of ziekten (van psychische aandoeningen, verslavingsgevoeligheid, suïcidaal, tot chronische ziekten of ongeneeslijk geachte ziekten), karaktertrekken (scherpzinnigheid, doorzettingsvermogen, analytisch-zijn, avontuurlijkheid, muzikale aanleg, aanleg voor organisatie etc.). Dat hoeft vanzelfsprekend niet bij iedere nakomer hetzelfde te zijn. Bovendien kopieert de een meer van moeders kant en de ander van vaders kant afhankelijk van de karmische focus en behoefte aan ontwikkeling van het huidige leven. Multi-mogelijkheden dus, maar uiteindelijk wel kenmerkend vanuit de voorouderlijke databank. Doorheen al deze kenmerken neemt iemand ook specifieke zaken mee uit eerdere levens, laten we zeggen ‘ziels-eigen zaken’, en dan dié levens die voor het huidig leven het meest actueel zijn, en vanwaar het huidig leven het meest op natrilt. In die zin komt mi de geest niet voort uit het lichaam maar juist andersom. Iemand kan bijvoorbeeld een uitgesproken Joods, Indiaans of Germaans uiterlijk hebben terwijl dat moeilijk of niet te traceren is in de uiterlijke kenmerken van de huidige (voor)ouders.

      En inderdaad, op energetische niveaus zijn we voortdurend verbonden met- en onthouden we alle zaken die we ooit hebben beleefd. We herinneren ons dat niet voortdurend bewust omdat onze zintuiglijke beperkingen en beperkt mentaal en emotioneel bevattingsvermogen dat niet kan handelen. In fases herinneren we die dingen wel. Zo kun je een uitgesproken aantrekkingskracht of juist weerzin ervaren ten opzichte van iemand, een situatie, of zelfs een land, omdat dat overeenkomt met wat je ooit meemaakte. Op die wijze herinneren we ons. De mate waarin ons mentale stuk behoefte voelt om zich ermee te bemoeien terwijl het dat meestal niet kan kaderen, bepaalt wat we er mee doen. In regressietherapie ben je juist bewust bezig verbinding te maken met oude gebeurtenissen om therapeutische redenen. Het verstand ‘denkt’ vaak achteraf dat het dan verzonnen is, omdat hij het volgens zijn gemindcontroleerde percepties niet kan plaatsten in de zijn huidig leven. Dat geeft niet, de werking van zo’n sessie vindt ‘daaronder’ gewoon plaats!

      Vriendelijke groet, Maarten

  17. Excuses voor de taalfouten. Verbeteringen:
    (Denk ook aan de Engelen die bij sommige vrouwen die kinderen gaan KRIJGEN, en andere fenomenen op dat gebied in dat boek.)

    Dit is al moeilijk genoeg om te begrijpen en als het alsnog anders blijkt te zijn, dan STEL ik dit inzicht bij.

    Onze geest leeft zo dus voort in ons nageslacht en zijn wij onze voorouders, allemaal! Tot in de eeuwigheid? Zou ook veel verklaren op spiritueel gebied.
    Tot in de eeuwigheid terug, bedoel ik (ook). Dat kan betekenen dat ons bewustzijn/verstand/onderbewustzijn, onze ‘geest’ dus eeuwen ‘oud’ kan zijn. En: zo bezien is niemand nieuwer dan een ander. Alle levens van de mensen zijn genetisch met elkaar verbonden. We zijn in feite een grote familie. Geestelijk gezien allemaal even oud. Alleen, tja, zo gaat dat. Als geslachten eeuwenlang verarmd moeten leven dan kan dat ten koste gaan van verstand en lichamelijke schoonheid. Denk aan het fokken van honden. Ze komen allemaal voort uit de wolf, en kijk eens hoeveel ‘soorten’ er nu zijn?

  18. Maarten Oversier,

    Je stelt: ‘Ons lichaam is de fysieke vertaling van ons DNA met mede daarin opgeslagen de essenties van onze voorouders…’

    Ik stel met de kennis die ik nu heb: ‘Ons lichaam hebben we van onze moeder gekregen in de vorm van de eicel: het vlees. In de eicel zit het DNA van de moeder en in de zaadcel is het DNA van de vader. Het DNA smelt samen en dit DNA wordt het DNA van het kind. In dit DNA zitten de bouwstenen van de eiwitten. Dit zijn er duizenden. Het DNA is dus niet het lichaam, dat is de eicel en het (nieuwe) DNA vormen de bouwstenen die de eicel nodig heeft om het lichaam verder op te bouwen om een mens te worden. Zo bezien bepaalt het DNA wel de eigenschappen van de cellen (blauwe of groene ogen, blnd of rood haar), maar de cellen zélf zijn allen (dus) van de moeder en zo bezien is de nieuwe mens een kopie van de (het vlees van de) moeder.
    Is het daarom zo dat in bepaalde geloven de vrouw de geslachtslijn bepaalt? Zo bezien is de eerste mens dus óf vrouw óf tweeslachtig.

    Ik denk dus dat het DNA soms nogal verkeerd begrepen wordt. Het DNA bezit de bouwstenen. Dat zijn uiterst complexe eiwitten vaak. Het is belangrijk om nieuw DNA (de mix dus na samensmelting) te verkrijgen wegens een beter lichaam dat aldus gemaakt wordt.

    De Eicel is belangrijk, vind ik, omdat deze (volgens mij) het lichaam in het begin is. Het is de eerste cel waarin alles aanwezig is voor het nieuwe lichaam. De bouwblokken echter, komen van man en vrouw. De eicel gaat zich vermenigvuldigen en zo ontstaat het nieuwe leven.
    —————
    Je stelt:
    ‘Iemand kan bijvoorbeeld een uitgesproken Joods, Indiaans of Germaans uiterlijk hebben terwijl dat moeilijk of niet te traceren is in de uiterlijke kenmerken van de huidige (voor)ouders.’
    Dát vind ik interessant.
    Het kán zo zijn dat er tóch voorouders zijn geweest met dat uiterlijk en nu, met dat specifieke nieuwe DNA-mengsel, deze dit uiterlijk naar boven komt. Dus iemand kán vroeger een specifiek ‘ras’ als voorouder gehad hebben. Ikzelf heb daar (geloof ik) nog geen voorbeeld van gezien. Tenminste zó sterk dat er opeens een -zeg- indiaan in een Noorse familie geboren wordt.
    —————

    Het lijkt er op dat de mens misschien een beetje onsterfelijk is in zijn kinderen, immers is de Eicel vanaf het begin van de mensheid niet steeds dezelfde?

  19. Maarten Oversier, na lang denken, gevoels-matig vind ik de stelling : erfelijk belasten niet toegangkelijk cq niet van toepassing, althans te negatief, in wat wij hier bespreken.
    Als het zo is, wat wij hier aannemen dat onze intuïtie al weten met zich meedraagt, bij de geboorte, zonder hier oorzaken voor te hebben onder gaan, is dat dan niet juist een prachtige voorziening van uit de evolutie gegeven, een gewaarschuwd mens geld voor twee, meer overlevings kant, maar ik denk dat het wel juist is dat trauma’s een grote invloed kunnen hebben op de nieuwe mens, daarom is het zo goed en mooi om op te groeien en te leven in harmony, maar dit wordt steeds moeilijker gemaakt, de mensen moeten leven met hele en halve waarheden, evenwicht in hun denken is ver te zoeken, mijn buurman van 58 jaar een wijnbouwer etc. is opgenomen draaid volkomen door, triest om mee te maken, en dan die zich het leven benemen, hoe kunnen wij als mensen dit veranderen, het heeft ook economische en sociale beleving als oorzaak, een mooie strakke blauwe hemel op deze zondag morgen, ga naar de markt, prettige zondag, Jenne

    1. Een -in mijn ogen- nogal makkelijke, vooral theoretische beschouwing van onze correspondent uit La Douce.. Croisantje erbij, beetje over de velden staren en dan deze beschouwing plaatsen. Jenne, de essentie verlies je VOLLEDIG uit het oog imo. Het gaat om de mega-krachtige, voor velen ONDUIDBARE angst en nauwelijks bewust gewaar worden van TRAUMA.
      En ja, een gewaarschuwd mens telt voor 2, maar dan moet ie niet in de trauma terecht komen, die zijn gedrag VOLLEDIG stuurt, zonder dat ie dit weet. Toch? Het gaat JUIST OM HET BEWUST MAKEN VAN DEZE TRAUMA’s

      En ja, dan nemen we deze quote van Carl Jung er maar weer bij:

    2. Guido.J.

      Of ik geen mens ben, die veel heeft gezien en meegemaakt, over voldoende Trauma’s beschik, maar verdomd om daar door er onder door te gaan, het is vechten je leven lang, and keep un the sunny side of the street, heb je er wat aan om in een stil hoekje te gaan zitten grienen, en natuurlijk blijft het theoretisch, ik staar niet over de velden, ben omgeven door bos, en de essentie het wezenlijke draag ik met mij mee, ik denk hier over, weeg het af, en dan nog wat is de essentie van cq ieder individu, kun je je afvragen, en die uitspraken van Jung, word je je hele leven mee om de oren geslagen, er iets mee doen mijn beste Guido thats the question, het vlees vergaat maar de geest blijft, dat is het laatste stadium van de mens, en is dat niet traumatisch genoeg, groet Jenne, mijn diepgang is universeel, maar het is van mij, en niemand anders !!!

  20. Guido.J.

    geen Wonder dat je Tsjechov zo ambïeerd, de ambivalentie, die jij ten toon spreid, is bewonderings waardig, als het wisselen der seizoenen, zijn jouw wisselingen van stemmingen a la Tsjechov, de vraag speelt altijd weer, wat staat mij nu weer te wachten, boeiend dat wel, Groet Jenne

  21. Ik heb een spirituele crisis meegemaakt en gezien wie ik in mijn vorige leven was. Een Joods meisje van 8 jaar dat is vermoord tijdens WO2 hoop dat iemand mij hierbij kan helpen. Met het verwerken wat ik heb gezien

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.