Advertentie

De macht van woorden..

by GuidoJ. Posted on

x

Hoe woorden de wereld vormen.

2012 © Sarah Morton

x

Healing words.. Zoals woorden ook in staat zijn te   kunnen schaden, kunnen zij ook voeden..!

Woorden kunnen zowel een wapen zijn als een medicijn. Ze kunnen je vrijheid geven of gevangen houden. We leven in een wereld waar geweld of dwang ‘zorg’ heet, waar karaktermoord op een kind ‘opvoeding heet’, waar seksueel misbruik ‘liefde’ heet. ‘Gedwongen hulp’ is een contradictio in terminis (Latijn voor “tegenspraak in termen”). Altijd gaat het over grenzen heen, zodat iemand geen autonomie meer kan beleven. Het is vooral traumatiserend en verwarrend. Wanneer je tegen iemand zegt: “Je hebt geen keus”, beroof je hem van zijn vrijheid. Maar niemand heeft recht om over een ander mens te beschikken.

Deskundigen kunnen hun mening of zelfs regelrechte leugens als een feit vermelden in rapporten, om een indicatie erdoor te krijgen. Het beschadigt de reputatie van de cliënt en kan hem of haar jarenlang gevangen houden in het zorgcircuit. ‘Hulpverleners’ kunnen met dreigen en intimidatie je leven binnendringen en in veel gevallen jou of je kinderen uit huis trekken. Hun beweringen hoeven ze lang niet altijd te onderbouwen.

Men kan je bewustzijn vernauwen. Deze reikt niet verder meer dan de ziekteleer en de beperkingen van degenen die het voor het zeggen hadden. In het boek 1984 van George Orwell is er zelfs Nieuwspraak uitgevonden, waarbij er steeds meer (ongewenste) woorden verdwijnen. Mensen hun woordenschat wordt ook steeds kleiner. Alle nuances en dubbele betekenissen worden ‘weggezuiverd’ Het doel is om de bewustzijnsruimte van mensen in te perken en ‘anders denken’ onmogelijk te maken.

Laatst kwam ik weer een verhaal tegen over een jongetje dat gedwongen in een instelling woont. Hij is wanhopig en doet alles om bij zijn moeder te zijn. Waarom mishandelt ‘jeugdzorg’ hem? Wat heeft hij misdaan, dat hij opgesloten zit? Voor zichzelf opkomen misschien? Aangeven waar hij zich veilig voelt? Zijn gevoelens laten zien? De reden van de uithuisplaatsing is verzuim op school. Het kind vertoonde geen signalen van mishandeld, verwaarloosd of misbruikt zijn. Het is een gezonde, vrolijke jongen, tenminste.. totdat hij bij zijn moeder is weggetrokken.

Sarah Morton

Omdat er geen duidelijkheid is over zijn welzijn, vindt er een observatie/verhoor plaats van 6 weken. Welke conclusies zullen hier uit voortkomen en welke maatregelen zal dit rechtvaardigen? Is het de bedoeling om hem te hersenspoelen; dat het aan zijn moeder of aan hemzelf te wijten is dat hij daar zit en er behandeling nodig is? Wat zal er na deze traumatische ervaring te vinden zijn aan gedragsproblemen en hechtingsstoornissen? De signalen van dit kind zijn niet mis te verstaan! Hij begrijpt niet waarin hij daar moet blijven. Wie wel..?

Een stukje overgenomen uit een afscheid van zijn moeder
“Al acht jaar zijn we onafscheidelijk, je moet hem bijna wegtrekken. Hij neemt niet vrijwillig afscheid”, legt de moeder uit. “Ik wil bij mama”, huilt de jongen. Dit blijft hij roepen. “Geef mama maar een dikke knuffel”, spoort de begeleidster aan. “Eén nachtje”, smeekt de jongen. Zelfs dat mag niet. Hij vraagt zo weinig en staat meer dan in zijn recht. “Je ziet mama zondag meer”, zegt de begeleidster ‘redelijk’, alsof het om een ijsje gaat.

“Ik wil met jou mee!” roept hij tegen zijn moeder, nu helemaal overstuur. Hij probeert te onderhandelen. “Ik ga gewoon met mama mee!” eist hij. De begeleidster maant hem om mee naar binnen te komen. “Er is geen keus”, zegt zij. Voor een ongeoefende luisteraar probeert zij de situatie misschien redelijk op te lossen. Waarom verwachten ‘hulpverleners’ van een kind dat het rustig meewerkt aan het onthechten van de ouders? “Ik wil gewoon met mama mee, dat is het enige wat me gelukkig maakt! En jij weet niet eens wat het is!” schreeuwt het kind. Rake woorden.

Misschien is zij ook maar een marionet van de instantie, dacht ik nog, totdat ze gaat dreigen: “Ik kan je zo mee naar binnen nemen, maar je kunt ook je mama nog een dikke knuffel geven.” Ze voegt nog toe dat hij het alleen maar moeilijker maakt voor zichzelf. “Jij bent gewoon gemeen!” gilt de jongen. Zijn moeder weet zich er ook geen raad mee en probeert hem te troosten, hem voor te bereiden op het afscheid en over te halen om rustig mee te gaan met ‘die mevrouw’. “Dat kan ik niet!” huilt de jongen met gierende uithalen.

Zijn moeder praat tegen hem, waardoor hij even lijkt te kalmeren. “Kom eens hier”, zegt ze teder. Totdat de begeleidster hem letterlijk naar binnen trekt, terwijl hij wild om zijn moeder gilt. Het deed met denken aan de film De tweeling, waarbij de zusjes Lotte en Anna abrupt uit elkaar gehaald zijn, omwille van de belangen van de toekomstige verzorgers. Zij schreeuwden, huilden en deden alles om bij elkaar te blijven. Is het soms de taak van de ‘kinderbescherming’ en ‘jeugdzorg’ om ouder-kindrelaties kapot te maken?

Net als deze jongen hebben veel kinderen geen thuis, geen basis. Hun leventje wordt verwoest. Ze zijn overgeleverd aan steeds wisselende gezichten die naar believen over hen kunnen beslissen. Want als instantie staat de ‘waarheid’ bijna altijd aan jouw kant. Een uithuisplaatsing moet je wel aanvragen bij de rechter, maar deze kan zelf geen onderzoek doen, daar zijn deskundigen voor…

Werkelijke zorg en liefde is niet gedwongen. Het voelt vrij of ontfermend.
Er zijn nog hulpverleners die zelf ook erkennen wat er in instellingen met kinderen gebeurt. Die hen een stem geven en hen als persoon erkennen in plaats van een project. Er zijn ouders die alles doen om hun kinderen te geven wat ze nodig hebben en voor hen opkomen. Het is een natuurlijk instinct om voor je kinderen te vechten wanneer zij bedreigd worden. Zij horen in veiligheid en liefde op te groeien, een band met hun ouders op te bouwen, of beter gezegd: intact te houden. Zij willen gehoord en gezien worden. Ze willen hun eigen ervaringen opdoen, maar ook hulp kunnen krijgen als iets hen nog te machtig is. Kinderen hebben natuur om zich heen nodig om in harmonie te kunnen leven.

In de huidige samenleving lijkt het de norm om kinderen zo jong mogelijk van hun ouders te scheiden. Soms voor uren, soms voor weken en soms voor jaren. Mensen volgen een opleiding om kinderen te programmeren. Er zijn zelfs klinieken voor huilbaby’s, een liefdeloze omgeving waar de patiëntjes moeten wennen aan een door volwassenen gewenst dag – en nachtschema en waar de moeder zo veel mogelijk uit beeld blijft. Maar hoe kan zo’n kindje dat zich al onveilig voelde, de band met de moeder herstellen en vertrouwen krijgen in het leven? In plaats van de signalen te begrijpen, legt men het probleem bij het kind neer.

We leven al steeds meer in het 1984 van George Orwell, waar de meest basale vrijheid in denken, voelen en doen ons ontnomen wordt. ‘Verdeel en heers’ is ook een bekende tactiek. Het denken in categorieën en bepaalde eigenschappen als ‘reden’ zien om iemand buiten te sluiten, zoals leeftijd, achtergrond, psychische problemen, ras, religie of status. Instanties kunnen geen kinderen beschermen, omdat zij niet werkelijk betrokken zijn (op een paar mensen na). Veelal spelen er andere belangen. Ouders die slecht met hun kinderen kunnen omgaan, zouden begeleiding in de thuissituatie moeten krijgen.

Ik denk aan Eigen Kracht Netwerken, waarbij we weer naar ons medemens om gaan kijken. Vrienden, familie en buren staan dichterbij het gezin en hebben daardoor ook meer inzicht in de situatie. Proberen zoveel mogelijk zelfvoorzienend te worden en elkaar helpen. Zonder tussenkomst van geld. Wanneer er toch een ‘onderzoek’ van buitenaf nodig is omdat mensen er onderling niet uitkomen, hoort dit door een onafhankelijk persoon te gebeuren, die concrete feiten vermeldt in plaats van ‘vermoedens’. Iemand die duidelijke taal en voorbeelden gebruikt, in plaats van insinuaties en retorische uitspraken zoals ‘De ontwikkeling wordt bedreigd’. Iemand die naar de hele situatie kijkt en de ouders op weg helpt om op eigen kracht verder te gaan.

Taal is een manier van communiceren en hoort toch niet te misleiden of te verwarren?
Woorden kunnen ook helen. Zoals laten merken hoezeer je om iemand geeft en erkenning voor iemands ervaringen. Door zo dicht mogelijk bij je kern te blijven en te leven vanuit liefde en inzicht. Met een open en heldere blik de wereld in te kijken. Wat niet gemakkelijk is. Pesten, vernederingen, agressie, conditionering en opvoeding hebben invloed op mijn werkelijkheid. Toch zijn er momenten dat ik helder waarneem. Dat ik even bevrijd ben van alle innerlijke programmering. Dat ik vrij en onbelemmerd kan leven, volgens mijn intuïtie.

Zelf ga ik voor volledige openheid en eerlijkheid. Onbevreesd door het leven gaan en openstaan voor nieuwe informatie. Vaak bak ik er nog niets van, ook daar wil ik eerlijk in zijn. 😉 Vaak zijn het ook overtuigingen. Iemand die met heel zijn wezen gelooft: “Ik kan eten wat ik wil en ik kom geen gram aan”, is vaak ook dun. Iemand die ‘weet’ dat hij van rauwkost al aankomt, ziet zichzelf alleen maar groeien, hoe hij ook afziet. Je kunt jezelf de mislukking in denken of het succes. Je kunt jezelf liefhebben, maar ook afbreken.

Een leraar van het speciaal onderwijs noemde mij eens ‘het zwaarst autistisch van de klas’. Op dat moment kreeg hij daar gelijk in. Toen ik jaren later met heel mijn wezen eraan toe was om zelfstandig te gaan wonen, zonder ‘deskundige’ begeleiding, kreeg ik daar ook gelijk in. Er vielen alleen maar problemen weg. Ik ontving steun van vrienden en familie en meestal was dat genoeg. Dit was een belangrijke les voor mij. Open staan voor goede raad, maar mijn eigen inzichten vergaren en niet meer klakkeloos de ‘autoriteiten’ geloven. Durven dromen, een mooiere, gezondere en eerlijkere wereld durven voor te stellen en hier naar leven. De natuur respecteren.

Voor een medemens of dier op durven komen en je niet laten intimideren door de bestuurders. In je eentje voel je je vaak machteloos en nietig, maar stel dat een steeds grotere groep mensen opstaat en zij doorzien wat er aan de hand is? Leven in verbondenheid in plaats van afgescheiden zijn. De weg kunnen bewandelen die past bij jou en je natuur.

* * *

Eerder artikel van Sarah over de macht van woorden: HIER

Bronnen:

Jezelf dik denken: HIER

Onder dwang in een instelling. HIER 

Over de machten en opkomen voor vrijheid.

Website: www.ziek-van-angst.nl

Het boek Ken

16 gedachten over “De macht van woorden..”

  1. Haaah gelukkig, Sarah schrijft en ik zie en lees haar maar wat graag; het stimulus response trainen van pavlov pootjes gevende hond mensen aan een digitaal kardinaal gewijd heilig touwtje, vanaf zo jong mogelijke leeftijd om vooral maar meer en meer in boekhoudkundige categorieën te gaan denken, dat is wat ik op grote schaal om mij heen zie gebeuren, het 24/7 ophakken en (onder)scheiden van mensen in specifieke deel verzamelingen van gewenste en ongewenste specificaties kenmerken, ondersteund en continu opgejuind opgejaagd door F middelvinger Boek en I touch matrixter leesplankje voor het hoofd gestoten afgesloten met tetterende mp3 koptelefoon, alsof de nieuwe mens 2.0 een brullend kermis gadget apparaat is dat verkocht moeten worden op de hoogst biedende van de media mini beurs markt, prijs prestatie uiterlijk, te oud te jong te rijk te arm te mooi te lelijk te ver af te buitenlands te boers te hetero te serieus te emotioneel te zelfstandig te gevoelig te langzaam te snel te beschouwend te indirect te levenslustig te sloom te graag te afhoudend te eigenwijs te meegaand te gek te saai te normaal te trendy te excentrieke te goedkoop te slordig te 90s te argwanend te goedgelovig te afstandelijk te brutaal te netjes te voorkomend te temperamentvol te lui te laks te graag te neerbuigend te arrogant te dom te slim te stads te verwijfd te krengerig te mannelijk te cliché te origineel te alternatief te grijs te mainstream te normaal te raar te lomp te beleefd te netjes te slordig te afhoudend te afwachtend te gretig te enthousiast te luidruchtig te stil te gewelddadig te zacht te zakelijk te nurks te humeurig te blij te positief te negatief te humeurig te wisselvallig te uitsloverig te stoer te duf te nerdy te volks te bekakt te gemanierd te onbehouwen te mieterig te achteloos te assertief te uitgesproken te verwend te plat te rond te uitdagend te vergeefs…. Wat of wie blijft er na strenge aangeleerde selectie driften over, juistum, je raadt het al, gegarandeerd Niemand, leuk als je er op je 35ste plots in paniek achterkomt dat je geen vriendje hebt maar wel kinderen wilt, op naar de medisch specialist en de diepvries zaad bank?! Laat dit nou net een verborgen maatschappelijke doelstelling zijn, met het oog op de ideale werknemert van het derde geslacht, geen man geen vrouw niet jong niet oud niet wit niet zwart niet rijk niet arm niet snel niet sloom niet dom niet intelligent niet gevoelig niet bot niet beleefd niet accuraat niet slordig niet herkenbaar niet opzienbarend, wel gemakkelijk op 24/7 basis op afroep inzetbaar voor de MC Corporatie om de hoek voor een luttel bedrag zonder rechten niet fiscaal aftrekbaar zonder vaste woonplaats EN ZONDER STORENDE SPECIFIEKE KENMERKEN DIE AFLEIDEN VAN DE DOELMATIGE inzetbaarbaarheid zonder noemenswaardige zwangerschapsperiodes zonder liefdesverdriet zonder veel ambities zonder veel bekommernis om soortgenoten zonder veel emoties naar huwelijkse aanhang en nageslacht die maar afleiden van de gevraagde automatische handelingen aan de doorlopende dienst service verlenings baal balie bureau lopende leiband met ingebouwde motivationele elektrostimulatie van de achterwaartse trap en opwaartse lik reflex spieren… inclusief vierkante bunkerbril met zwaar retardus gladiolus jaren 60 van de vorige eeuw matglas debielen montuur met lege pupillen projectie prisma filter inbouw glazen en drie dubbel gelaagde oogkleppen van hans anders om de hoek met ruime ddr keus uit 1 model fits all.. flitsend, je kent ze wel die types, het is een plaag.

    1. oh jah ik wou je eigenlijk zoenen Sarah maar ik dacht zonder (schrijf) prestaties geen privileges dusz euhm bij deze de voorgenomen liefdevolle onbezonnen daad na mijn stoere bovenstaande woordenbrij van de bovenste en soms onderste staccato stotter plank in de eerste persoon tweevoud zonder vloeiende vakkundige Sofia dialogen, moet kunnen dat ik het mijzelf mag vergunnen ongeacht de mogelijke onvoorspelbare gevolgen.. Jah Monika ik vind liefde best ingewikkeld en leer mij onbevangenheid als je kan, ze is Juf, wauw, Sarah zou jij Juf willen worden ooit? Of ben je dat al, in a way? Schrijven publiceren en voordrachten houden is welzeker doceren. Ik wil ook Juf worden, alleen ik ben een vent, wat is de mannelijke versie van De Juf, precies die bestaat niet, en meesters kunnen dat nooit zijn en die vertrouw ik meestal toch nooit.. mees, meeeheeees, MEES, jaaaaah schat, hij plaagt mij.. dat effect, substantieel onvergelijkbaar met een juf situatie. Zonder Monika durf ik niet veel maar ssst niet verder vertellen.

  3. Sarah , ik noem het Slangentaal , die kleine vernietigende opmerkingen die er gemaakt kunnen worden op een moment dat je even niet oplet . Vaak worden deze negatieve affirmaties gewoon even tussen een verhaaltje ingeplakt , als een onbetekenende losse opmerking . Ze nestelen zich echter in je onderbewustzijn als een Trojan horse . Vooral mensen die veel praten en graag overal een mening over denken te moeten hebben laten zulke bespelingen nogaleens vallen , voor volwassenen is het vervelend en onaangenaam , voor kinderen is het desastreus . Een kind kan zich nog niet verweren en zuigt deze ‘wordspell’ volledig naar binnen .
    Wie een beetje bekend is met NLP of toegepaste kinesiologie , weet ook de impact van een opmerking gecombineerd met een aanraking , de informatie wordt direct gekoppeld aan het fysieke , wat lijkt op een amicaal gesprek is in werkelijkheid een onbewuste programmering op slangennivo .
    Extreem voorbeeld zou zijn ; kind krijgt een knuffel en tegelijkertijd te horen : niemand houdt van je , maar mammie is er altijd voor je .
    Woorden kunnen beschadigen tot in het bot , waarschijnlijk wel tot in het DNA , ze kunnen ook helen en zelfvertrouwen terugbrengen . Leer de technieken om jezelf te helen , af te schermen , slangentaal te herkennen , KNOW THYSELF .

    1. klopt Cozz, en ik kan het weten want ik spreek verschillende slangetalen door elkaar heen, het gif is gemengd verborgen onder de derde tree van onderen via een onschuldig op het oog vriendelijk ogend stukje bijvoegelijk triviaal maya de bij naam poessie albumus tekst, daarom is de paapse chinese draken macht door de eeuwen heen tuk op slangen assistenten die het manipulerende woord helpen te verbreiden in verbasterde schuilnaam vorm en bijbehorende stage toneel prop attributen.. Kandidaat voor het dichtst bij zijnde mergel grotten jezuïeten college. Verklaart misschien dat snakies chronisch op zoek zijn naar warmte met hun geknepen half blinde infrarood oogjes. I luv Snakies is mijn bumper sticker, totdat ze mij persoonlijk te pakken nemen, dan istniezo leuk meer.. Wie wil de meesterlijke draak zijn dan ben ik de adorerende knuffel slang. Kom op Sarah je kunt het, kwestie van leren schakelen toch? Of zou dat meer iets voor super Lisz zijn? Ik heb een plekje op mijn linker arm, wrijven helpt niet smeren wel? Maar wat werkt het beste tegen zo’n uitslag plekje? Verliefdheid is liefde Marcel, geloof me nou maar, argument? dat weet iedereen toch.. verliefdheid is niet te managen of te controleren vandaar dat het een geliefde frustie onderwerp is, je zou er uitslag van krijgen. Je grootmoeder in een urn is chemisch, ik niet. Oh jah door de tip van Lisz ben ik onlangs serieus begonnen met citroenen, elke dag 1 citroen uitpersen in een glas gieten aanlengen met water en opdrinken, ik heb er geloof in.

    2. Ja woorden kunnen je beschadigen tot op het bot… Ik wil via deze link van Geert Kimpen, troost geven aan alle beschadigde mensen die nooit troost krijgen. Dank Geert voor je warme hart, ik zal het doorgeven aan ieder die troost nodig heeft. Van mij voor ieder die het nodig heeft, een WARME KNUFFEL!
      http://www.geertkimpen.com/nieuws.html

  5. buro jeugdzorg wordt weer negatief afgeschilderd. Ja, er zullen vast van dit soort situaties voorkomen en dat is om te huilen.
    Ze doen niet alleen maar slecht werk.
    Hoe vaak kinderen wel niet uit huis worden gehaald waar ze zwaar misbruikt worden en/of ouders aan de drank/drugs noem maar op.
    Dat lees ik dan weer niet in dit stuk. Hoe kinderen soms gered worden uit de meest vreselijke situaties.

    Los daarvan is het natuurlijk vreselijk wat zo’n kind moet meemaken.
    Weet in iedere geval dat buro jeugdzorg echt niet “zomaar” kinderen uit huis haalt. dan is er echt wel iets aan de hand. En ja, er zullen wel eens fouten gemaakt worden en dat moet ten alle tijden vermeden worden omdat het hier over kinderen gaat…

    1. beholt@,

      ja, ik weet best wel dat er kinderen zijn die opgroeien met misbruik of ouders met lossen handjes. In extreme omstandigheden zijn kinderen misschien beter af ergens anders. Maar dat rechtvaardig niet hoeveel kinderen er tegen hun wil worden weggehaald.
      Niemand heeft recht op een ander mens.
      Bureau jeugdzorg neemt kinderen mee op basis van vermoedens of zelfs regelrechte leugens. Niet als laatste redmiddel, maar het is hun gebruikelijk werkwijze. Kinderen die gillend worden weggerukt uit het gezin. Zij vinden het kennelijk helemaal niet zo terecht en komen voor hun BELANGEN op.
      Gemiddeld eindigt 50%(!) van de ondertoezichtstellingen in een uithuisplaatsing. Vaak gaat het om iets triviaals als een paar keer te laat op school komen.

      Waar baseer je het op dat er echt wel ‘reden’ is, dat die kinderen worden weggehaald? Nogal een stuitende bewering, niet? Is dit niet indirect ouders die te maken krijgen met deze instanties, van mishandeling beschuldigen?

      Werk je zelf voor jeugdzorg?

      Verdiep je eens in de materie, alvorens de kant van de machthebbers te kiezen.
      http://peterprinsen.nl/WAARHEIDSVINDING.htm
      http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/
      http://www.stichtingkog.info/pages/nuttig-om-te-weten.php

      Veel liefde en wijsheid toegewenst.

    4. PS: mijn grootste bezwaar tegen jeugdzorg is niet DAT er fouten worden gemaakt. Fouten zijn er om van te leren, toch?
      Deed men dat maar! Fouten zijn menselijk, maar fouten ontkennen of zelfs gebruiken voor nog meer maatregelen, is ONmenselijk.
      Het wordt ouders bijna onmogelijk gemaakt om de onwaarheden en beslissingen van ‘hulp’verleners recht te zetten. Kinderen kunnen voor hun leven ontworteld zijn.
      Weliswaar zijn er kinderen die in vreselijke omstandigheden ‘leven’. De meeste gezinnen kunnen echter opknappen door hulp en inzicht in de thuissituatie. Wat zijn de problemen en vooral, hoe kan het liefdevoller, harmonieuzer en gezonder.
      Laat men eens echt naar de situatie gaan kijken.

  7. Ik dacht dat we vandaag leefden, of gaan we terug in de tijd, dit is no place pour old men, but this is also no place for doetjes/watjes
    het eerste wat je je kinderen leerd het gesproken woord van wie komt dat, want het belang ligt in de bron, wie zegt het, en in wat voor situatie.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.