Advertentie

Intimidatie op het consultatiebureau..!!


Vaccinaties in één plaatje: 'Of de dokter PRECIES weet wat ie nou aan het inspuiten is..!!' Het antwoord is NEE!

x

Niet goedschiks? Dan maar kwaadschiks!
x

– Intimidatie op het consultatiebureau –

Door Frankema (vertaling en intro) – Seija Beth (origineel)

x

Beeld van de site van 'Vaccin Vrij!' (klik voor lead)

‘Vaccin Vrij!’ is enerzijds het ervaringsverhaal van moeder Door Frankema en haar twee ongevaccineerde kinderen, en anderzijds een gestructureerd overzicht van haar zoektocht naar de wetenschappelijke onderbouwing van vaccinveiligheid. Door Frankema woonachtig in Amsterdam, is getrouwd en werkte eerst als fysiotherapeute in de reguliere gezondheidszorg en combineerde later natuurgeneeskunde en de verschillende vormen van alternatieve psychotherapie in haar privé-praktijk in Amsterdam.

Toen ze kinderen kreeg en voor de beslissing kwam te staan om wel of niet te vaccineren, ontdekte ze dat er enorm veel verwarring en tegenstrijdige opvattingen bestaan met betrekking tot de effectiviteit en veiligheid van vaccins. Haar verlangen om ‘de feiten’ boven water te krijgen, leidde tot meer dan tien jaar lang spitten in medisch-wetenschappelijke rapporten, artikelen, boeken en het internet.
Op dit moment combineert zij het moederschap met home-schooling, schrijven, lezingen en ontmoetingsavonden – en het verzamelen van (nog meer) informatie met betrekking tot gezondheid, infectieziekten en vaccins. Haar missie is het voor ouders makkelijker te maken om in de jungle van informatie op o.a. het internet hun weg te vinden. Haar motto: “Moge de keuzes die we maken rondom de gezondheid van onze kinderen bewuste keuzes zijn”.

Door Frankema, initiatiefneemster van 'Vaccin Vrij!'

DF: “In de periode dat ik begon met het geven van lezingen over vaccin-vrij opgroeien probeerde ik wel eens folders op consultatiebureaus neer te leggen. Ik ben daar snel mee gestopt. Mijn folders verdwenen in de prullenbak en het krijsen van de baby’s ging me door merg en been.  In de woorden van een ouder herkende ik de ervaring die ik bedoel: ’Het weten van mijn lichaam gaat zo ver, dat alleen al het beeld van een vaccinatienaald een zeer benauwend gevoel veroorzaakt, dat ik niet kan onderdrukken.’

Hoe zit het met het ‘weten’ van een babylichaampje? Hoe komt het toch dat we vergeten zijn dat een baby een uiterst sensitief en instinctief bewustzijn heeft? En dat het,  zoals een dier, misbruik of gif herkent en daarop reageert. Ik denk dat de tranen van baby’s niet alleen veroorzaakt worden door het ‘prikje’. Ik beluister in hun gekrijs op het consultatiebureau de verontwaardiging over het verstoren van de integriteit van hun systeem en het verraad van de volwassenen mensheid aan de jongen van hun soort. 

Het onderstaande verhaal gaat over een gezonde moeder die haar baby helemaal kon horen, en over de climax die nodig was het juk van onze culturele conditionering over vaccins af te werpen toen haar dochtertje vier jaar oud was. Dappere vrouwen sta op! Een verhaal over genezing en groei.
x

* * *
x

Onwaarheden, geweld en intimidatie – nodig om te vaccineren..?!

November 2011 © Seija Beth
x

Mijn dochtertje is gevaccineerd totdat ze de herhalingsprik zou moeten krijgen toen ze vier jaar was. Iedereen om me heen had zijn kinderen gevaccineerd en mijn man geloofde dat dit de juiste stap was; dat we het advies van deskundigen moesten volgen.

Diep van binnen heb ik altijd geweten dat inenten niet O.K. is, maar ik had destijds niet de benodigde kennis om mijn intuïtie te onderbouwen. Ik had geen ervaring met het vinden van informatie op het internet; toen ik een google search deed op ‘gevaren van vaccinaties’ kwamen alle gevaren van ziekten op het scherm! Alles wat ik las deed me verstijven van angst dus, zelfs al wilde ik eigenlijk niet, ik ben er toch in mee gegaan en mijn dochter kreeg de injecties volgens schema.

Elke keer weer een nachtmerrie! De eerste keer heeft ze meteen nadat ze het vaccin toegediend had gekregen drie uur gekrijst. Ze was naakt toen de spuit erin ging en trok direct haar benen op in een fetus-achtige positie, zo verkrampt dat ik haar niet eens kon aankleden! Ik heb daar letterlijk drie uur met haar gezeten totdat ze rustig genoeg was geworden om haar kleren weer aan te trekken. De dokter reageerde amper, ze zei alleen maar: ‘Ja, soms reageren ze zo, vaccins doen een beetje pijn, maar over een paar uur is ze weer helemaal O.K.’ Toen we eindelijk thuis kwamen sliep ze dagen achterheen en was verre van haar gebruikelijke zelf.

Elke keer als we weer naar het consultatiebureau gingen herhaalde dit scenario zich min of meer op dezelfde manier. Soms was ze na haar prik wekenlang nukkig en geïrriteerd – helemaal niet zoals ze normaal was – en meteen na de eerste BMR injectie ontwikkelde ze eczeem; een rode, schrale, droge plek in de binnenkant van haar elleboog in de arm waarin ze geënt was. En haar hele eerste levensjaar had ze vrijwel constant koorts. En als ik tegen de arts mijn bezorgdheid over al deze reacties uitte was het allemaal ‘normaal’. “Soms gebeurt dit, maar kinderen hebben echt vaccinaties nodig anders kunnen ze doodgaan. De nadelen van vaccineren wegen niet op tegen de voordelen”, vertelde ze me keer op keer.

In de tussentijd kregen we ons tweede kind – een zoontje. Het eerste jaar van zijn leven was zwaar voor hem; hij had een zware koliek voor de eerste 9 weken van zijn leven en huilde 5 tot 6 uur per nacht vanwege de krampen. Hij kon ook niet goed zijn melk binnenhouden, wat zich uitte in projectiel overgeven, meerdere keren per dag. Ik dacht: ‘Ik denk er niet aan om hem met al die ziekten in te spuiten als hij het al zo moeilijk heeft’, en besloot zijn vaccinaties twee jaar uit te stellen om zijn immuunsysteem de kans te geven zich op een natuurlijke manier te ontwikkelen. De consultatiebureau-arts was het hier natuurlijk niet mee eens. Ze zei me dat ik zijn leven op het spel zette door de prikken uit te stellen. Ik kwam er niet uit en vroeg me af of ik het vaccinatieschema toch moest volgen of ervoor moest kiezen om alleen een paar prikken te geven.

Met dit boek willen de auteurs afrekenen met het idee dat een kind alleen maar veilig kan opgroeien als het voor 100% meedoet aan de vaccinaties, zoals die worden aangeboden in het Rijksvaccinatieprogramma (RVP). Vanuit de overheid wordt de illusie in stand gehouden dat het hier om een verplichting gaat. (klik voor lead naar Bol.com)

Er was nog meer wat me zorgen baarde. Ik sprak uit dat ik de BMR injectie niet vertrouwde vanwege het verband met autisme en ook dat ik een onveilig gevoel had over vaccins in het algemeen. Er werd mij verteld dat het verband met autisme ‘niet aangetoond’ was en dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken. Wetend wat ik nu weet over de Engelse arts Andrew Wakefield en zijn onderzoek met betrekking tot vaccins en autisme ben ik veel meer geneigd de bevindingen van Andrew Wakefield te geloven dan het huidige medische standpunt. Alles pleitte in zijn voordeel en hij had geen enkel financieel belang of zelfs maar carrièrewinst te behalen met het publiceren van zijn bevindingen.

Ik vroeg of ik alleen de vaccinatie tegen meningitis zou kunnen krijgen omdat ik het zelf een keer gehad heb en bezorgd was hierover omdat het meer en meer in kleinere kinderen voor lijkt te komen. Er werd me verteld dat de prikken niet werken tenzij ik ze allemaal zou geven volgens het schema en dat aparte vaccinaties niet mogelijk zijn. Wat een onzin! Weer, wetende wat ik nu weet over vaccinaties kan ik niet geloven dat me dit verteld werd door iemand die vaccins toedient. Ze was duidelijk meer gefocust op het toedienen van de prikken dan op het vertellen van de waarheid!

In die tijd had ik niet de kennis om in discussie te gaan maar ik heb haar niet toegestaan me uit mijn wens om de vaccins uit te stellen te manipuleren. Maar ik stond onder grote druk. Terwijl de meeste mensen een verpleegkundige te zien kregen tijdens de routine bezoeken, moest ik elke keer naar de arts die trachtte me een rot gevoel te geven over het uitstellen van de vaccins waardoor ik mijn baby ‘onnodig risico liet lopen’.

Toen werd mijn dochter 4 jaar en moest haar herhalingsprikken krijgen. Ik had nog steeds geen beslissing kunnen maken en voerde een innerlijke strijd met mijzelf. Weer oefende iedereen om mij heen een hoop emotionele druk op mij uit om haar te laten vaccineren, met name mijn man en mijn familie.

Ik probeerde mijn dochter zachtjes voor te bereiden op wat haar te wachten stond maar ze trapte en schreeuwde zo hard als ze kon en was niet bereid mee te werken. Ik kon zien dat de arts geïrriteerd raakte en ze zei me dat ik mijn dochter onder controle moest houden zodat ze de injectie kon toedienen. Alles in me zei: ‘Dit is zo verkeerd’. Ik voelde me vreselijk; ik moest mijn kind fysiek overmeesteren en haar vastklemmen terwijl ze tegen me gilde: ‘Mama, hou haar tegen, mama nee, nee, niet doen!’ De naald stak al in haar arm, maar viel op de grond nog voordat het vaccin ingespoten was. Mijn dochter was hysterisch en ik voelde me afschuwelijk dat ik haar dit aandeed.

Wake-up call
Dit incident was mijn wake-up call. Mijn moeder instinct werd eindelijk wakker en ik pakte mijn kind op en zei:  ‘Ze krijgt geen vaccin. Hier houdt ze voor haar leven nachtmerries aan over en dat ga ik haar niet aandoen.’ De dokter was woedend – ze zei dat ze de prik moest hebben, en dat ze niet de deur uit zou gaan zonder. De naald had al in haar arm gezeten dus kon niet meer gebruikt worden voor een ander kind en vaccins kosten veel geld dat ze niet van plan was te verspillen. Het kon me geen bal schelen – genoeg is genoeg – mijn kind kreeg géén vaccin.

Een tijdje later kwam ik Door tegen; ik moest wat kopieën ophalen die haar man voor me gemaakt had en we raakten aan de praat over vaccins. Voor de eerste keer hoorde ik dat iemand haar kinderen niet gevaccineerd had! Ik herinner me dat we aan haar keukentafel een uur gepraat hebben en ik enorm veel te weten kwam over vaccins. Daarna heb ik mijn man meegenomen naar een van haar lezingen en zijn we beiden het onderwerp grondig gaan bestuderen.
Hoewel ik erin toegestemd heb dat mijn dochter ingeënt werd, had ik meteen vanaf het begin het gevoel dat vaccineren niet O.K. is, maar ik had niet de kennis om dat te staven, noch steun om me heen. Nu vonden mijn man en ik informatie die klopte als een bus met onze ervaring. We besloten dat we het beste ‘worst case scenario’ moesten kiezen, waar we mee zouden kunnen leven. Nu ik weet wat voor vreselijke bijwerkingen vaccins kunnen veroorzaken, zou ik geen verantwoordelijke moeder meer zijn als ik nog langer door zou gaan met tegen mijn diepere gevoel in te gaan.

Ik voel wel dat het een enorme verantwoordelijkheid is om niet te vaccineren. Als je wel ent ga je met het systeem mee dus als er iets fout gaat wordt dit geaccepteerd. ‘Oh, het vaccin werkte niet goed, een ander type virus, slechte partij etc., maar als je kind niet gevaccineerd is en er zou iets gebeuren zouden wij er de schuld van krijgen. Dit kan een behoorlijk overstelpend gevoel zijn, dus ik heb niet alleen zeer uitgebreid onderzoek gedaan naar vaccins maar ook naar de ziekten waartegen we vaccineren. Niet alle ziekten zijn zo erg als men ons wil doen geloven en de realiteit dat onze kinderen serieus door een ziekte beschadigd zouden worden of het zelfs maar zouden oplopen is zeer klein.

De trieste realiteit is dat het hele vaccinatieverhaal een hypocriete farce is die vooral veel geld oplevert! Ik kan nog steeds amper geloven dat er geen onafhankelijke onderzoeken gedaan worden of dat er geen officiële vergelijking bestaat tussen gevaccineerde en ongevaccineerde kinderen. Deze miljarden verdienende farmaceutische bedrijven hebben veel te veel te verliezen bij het open en eerlijk zijn over de ware aantallen van vaccinfalen en onherstelbare schade die erdoor veroorzaakt wordt. Talloze keren hebben we gezien dat er financiële banden bestaan tussen farmaceutische bedrijven en de hooggeplaatste heren die ons bijvoorbeeld waarschuwen voor de komende pandemie.

Ik heb alleen de gezondheid, het welzijn en leven van mijn kinderen op het oog. Ik heb een zeer holistische kijk op de gezondheid van mijn familie en geloof dat de beste manier om mijn gezin te beschermen tegen ziekte is; goed te eten, actief te blijven, frisse lucht, een gezonde geest met min mogelijk stress en trachten toxische stoffen uit onze voeding te houden (ik ben daar nog steeds niet helemaal over uit maar leer elke dag bij).

Voor mij was het een gigantische les als moeder. Ik ben tegen mijn intuïtie ingegaan en heb mijn vertrouwen gegeven aan de zogenaamde ‘deskundigen’. Als mijn dochter op een dag één van de vele gezondheidsproblemen ontwikkeld die met de giftige stoffen die in vaccins zitten geassocieerd worden, zal ik me daarvoor verantwoordelijk voelen – zonder twijfel. Dat is gewoon iets waar ik mee te leven heb. Het enige dat ik nu kan doen is over mijn ervaring praten, want als ik iemand gehad had die me in mijn intuïtie had kunnen ondersteunen toen ik net moeder werd, had het allemaal een totaal ander verhaal geweest, dat is zeker.

 

Seija Beth,

Amsterdam

* * *

Door Frankema schreef een boek dat je gratis kunt downloaden via haar site. (Kiik op de illustratie en scroll naar beneden voor een uiterst leerzame ervaring over vaccins!)

20 gedachten over “Intimidatie op het consultatiebureau..!!

    1. Ellen, wouw, wat een informatieve site, deze kende ik nog niet! Vooral de uitleg over de inhoud van het RVP (en de e-nummers). Nog meer rotzooi om te bannen uit het dagelijks menu, al blijkt dat keer op keer enorm lastig te zijn. Ik mis bij de smaakversterkers alleen nog dat het obesitas veroorzaakt… voor de rest.. ik ga nog even verder lezen!! Dank je!

  1. Zo herkenbaar, je gevoel die je hier omschrijft!!! Gelukkig heeft onze dochter alleen de eerste 3 vaccinaties gehad (alleen maar omdat mijn man dat graag wilde, met veel geruzie heb ik toen toegegeven, dus 1 week van te voren extra vitamine C gegeven en Thuja) met steeds weer een maand of 2 uitstel en vanaf de BMR heb ik STOP geroepen!!!!

    Onze dochter is kerngezond en is nooit ziek geweest!!! Een kleine verkoudheid, de aller eerste keer toen ze 10 maanden oud was en deze duurde 1 week en daarna nog 3 verkoudheidjes van 2 dagen!!!

    Het CB kijkt elke keer weer raar op als ik zeg dat ze niet ziek is geweest…
    Als ik zeg dat ze extra Vitamine C krijgt dan zeggen ze dat ik daarmee moet stoppen, nergens voor nodig! Nu praat ik alleen nog maar met ze mee, geen discussie, ik doe toch wat mijn gevoel me zegt 😛

    Onze dochter is vaccin-vrij!

  2. Langzaam maar zeker gaan steeds meer mensen luisteren naar hun innerlijke stem de stem die zuiver en onbaatzuchtig is en die het beste met iedereen voor heeft.
    Maar er blijft altijd een dualiteit op de loer liggen om te kijken of je wel zeker bent van die innerlijke stem , vaak weet je al het klopt niet , maar dan komt er een arts of persoon die jou probeert te overtuigen van zijn waarheid , maar deze waarheid is zijn of haar waarheid en als die niet klopt dan leef je dus naar de waarheid van een ander, die totaal niet strookt met je eigen waarheid.

    Nee we mogen met z`n allen gewoon weer ons gevoel gaan volgen want dat is het enige juiste wat er is er bestaat geen goed of fout, het is de ervaring die je maakt tot wie je nu bent.

  3. http://www.ygevisser.nl/als-een-mening-dominant-is-dan-is-extrinsiek-inject-eren-normaal

    ‘De kogel’ is symbolisch bedoeld zoals u – hopelijk – begrepen heeft ?

    Mag ik u er op wijzen dat de mening van een ander een gedrocht is in een gedeelde ruimte ?

    Als u dat in essentie heeft begrepen en bereid bent u hierin mee te bewegen dan nodig ik u van harte uit om zaterdag as aanwezig te zijn in Soest.

    Als dit kwartje nog te vroeg valt dan stel ik voor om rekening te houden met de doorbraak van dit ‘gedachte-goed’ & het op afstand te gaan volgen 🙂

  4. De meningitisprik is de eerste prik die mijn kinderen niet hebben gekregen.
    Dat is alweer wat jaartjes geleden.
    En eigenlijke geheel bij toeval ontstaan.
    Ik had een oproep ontvangen in de tijd dat nekkramp opeens veel aandacht kreeg in de media.
    En ik weet niet meer om welke reden ik de oproep gewoon gemist heb.
    Vervolgens probeerde ik op een later tijdstip de prik alsnog voor mijn kinderen te verkrijgen, wat simpelweg gewoon niet lukte.
    Op een later tijdstip vaccineren buiten het vaccinatieprogramma om bleek heel omslachtig.

    Het toeval was dat mijn neefje in dezelfde periode is opgenomen vanwege meningitis op de intensive care.
    Zelf ben ik niet ingeënt voor meningitis.
    Mijn boeren verstand zei me dat ik genoeg weerstand had om bij hem te zijn.
    En ik wilde simpelweg gewoon bij hem zijn.
    Als ik het zelf onder de lede had dan was dat al met symptomen naar boven gekomen, omdat ik hem wekelijks zag.
    Bovendien bleek de vaccinatie ook alleen maar voor een bepaald type te zijn.
    Er bleken vele varianten te zijn, maaaar waar voor ingeënt werd was de belangrijkste variant volgens de experts!
    Nou, toen dacht ik :
    Mijn hemel, stel dat ik voor elke variant een prik zou krijgen, dan word ik helemaal lek geprikt.
    En alleen dat beeld deed het vaccinatieprogramma bij mij wankelen.

    De ziekte van mijn neefje was een wake-up call voor de hele familie.
    Innerlijk ervaarde ik dat hij zou vertrekken als met name zijn vader niet het ijzeren juk van hem af zou nemen.
    Dat juk heeft de vader laten varen en wonder boven wonder is hij volledig hersteld.
    De hele familie was in rep in roer en de liefde overstelpend.
    En gelukkig, hij is er. Een echte puber met alle fratsen.

    1. Hallo Sandra,

      wat bedoel je met ijzeren juk?? wat is er gebeurd dan? toch of niet geent?

  5. Het wordt misschien tijd dat al deze ouders zich verenigen.
    Zo staan ze samen sterk àls er daadwerkelijk eens iemand in de problemen raakt door deze gezondverstand beslissingen.
    De wereld is slechter dan slecht voor goede mensen en ik zou graag zien dat de ouders die echt het beste voor hun kind doen dat ook zonder angst kunnen blijven doen.
    Als je ziet en hoort hoeveel tegenwerking er nog is hou ik mijn hart vast.

  6. Blij geen kinderen te hebben dus dit vaccinazigeneuzel gaat mijn deurtje voorbij.
    Op deze site zijn er wel wakkere mensen die hun kinderen niet met die vaccinazitroep laten inspuiten. Er lopen echter nogal wat slapende mensen rond die alles napapagaaien wat de deskundigen zeggen. Dat is hun eigen vrije keuze !! Alleen erg jammer dat hun eigen kinderen dan niks in te brengen hebben. Maar ik heb er nog geen euro voor over om deze mensen beter bewust te maken over de gevaren van vaccinazis’. Het kan me eigenlijk geen ene reet schelen. Vij mijnzus thuis laten ze de kinderen ook met van alles inspuiten en ik heb dat los gelaten en praat er niet meer over. Mijn zus wil niet weten en ik heb geen zin om er energie in te steken want dat wordt geoogst door een tegenpositie in te nemen. (als ik voor vaccinazi’s zou zijn zou zij tegen zijn). Een roepende in de woestijn zijn is ook zo vermoeiend en wereldverbeteraar zijn ook. Gij zult genieten !!!!!!!!!!!!!!111

    1. Jah niet alleen de Saus is genoeg, ik weet het wel, al is het een specialiteit van mijn huiske, de worstjes de worstjes, hoe doe je dat ook al weer, naar de Hema Fema of zelf maken, net als het advies langs de lijn, is ook niet genoeg, weet ik wel, goeie Saus maken is al een heel gedoe, maar zonder de worstjes is het niet genoeg, weet ik wel…

      Eerst maar eens een warme hap in elkaar sleutelen, anders heb ik dat pak runder gehakt weer laten bederven in de koelkast, zo zonde, Opperdoezer aardappeltjes er bij, niet met tegenzin gekookt.

      Maar als je worstjes zelf maakt dat ben je maar zo ‘aansprakelijk’ in dit RIVM Ram die naald er In Vort Makschaapland, niet dat dat de reden is dat ik het weinig doe, worstjes maken, niet l*llen maar poetsen zou Imke zeggen, de perfect match, ik l*l en zei hakt het gehakt en dan vallen er spaanders.. zei ik als adviseur van God, ik lijk wel een Torah beoefenaar, soms heb ik bijna ook nog de pijpenkrullen en verd*md als het niet waar is, m’n overall haar dekking mag ik bepaald nog niet over klagen maar heb al heel lang een opmerkelijk kruintje waar dat halve voetballetje zo op zou passen, oh jah m’n email, er komt weer eens een dag binnenkort dat ik m’n email open maak, en m’n papier post niet te vergeten, ligt ook al veel te lang, geeft mij zo’n achterstallig opgeblazen gevoel. Is ook een vorm van m’n kop in de grond duwen Imke.

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Thora

    2. Ooh errug, lachu, zie het plaatje voor mij, fluitje van lijnrechter Hyper zit vol met zand..
      Tijd om naar de klaagmuur te gaan.
      Met zo’n kubusje op mijn kop..

    3. Beste beschouwer, misschien wordt het eens tijd voor kinderen? Weet je wat het is als je voor dit soort keuzes komt te staan. Ik heb ze zelf, en weet u ik heb de waarheid niet op dit onderwerp in pacht, toch dien ik voor ze te beslissen. Wat nu als ik stoer nee zeg en ze worden toch ziek, met juist dat gene waar het vaccin voor zou staan?

      Leuk hoor die stoere taal, maar ik schiet er niks mee op dus steek maar mooi in je ****

      Oh ja voor je denkt daar heb je weer zo’n slapende sukkel, mijn kinderen hebben geen vaccinatie gehad voor mexicaanse griep…

      Sukkel.

  7. Dat vaccineren schadelijk was wisten we al langer, maar kijk eens naar deze filmpjes:

    Kinderen overleden na vaccinatie
    Deel 1: http://www.youtube.com/watch?v=1d3ynHFv5_Q
    Deel 2: http://www.youtube.com/watch?v=wv_lKaCifXk

    Ernstige bijwerkingen door vaccin
    Deel 1: http://www.youtube.com/watch?v=_7Uog2RBwGw
    Deel 2: http://www.youtube.com/watch?v=PaX7-lyHV0M&feature=related

    Kwikvergiftiging: http://www.youtube.com/watch?v=CVmXPR6Lakk&feature=related

  8. Al die verplichtingen door de overheid en de bisnis in de medische wereld in hun ivoren toren maakt dat het hoog tijd is om zelf na te denken en die chemische troep die niet werkt of zelfs schadelijk is te weigeren.
    In ons land ben je zogenaamd geborgen van de wieg tot het graf.
    Maar we betalen ook van de wieg tot (na) het graf.
    Dus als we er niets tegen inbrengen, bemoeien zij zich ook van de wieg tot (na) het
    graf met ons!

  9. Heel herkenbaar dit verhaal, al heb ik zelf geen kinderen. Ook ik hoorde vanuit de wachtruimte eens een kind minutenlang gillen en huilen. Pure paniek.
    Het toedienen lukte niet (ja, uiteindelijk wel).
    Inderdaad, hier houdt een kind nog lang nachtmerries aan over. Dat is al schadelijk.
    Goed dat deze moeder uiteindelijk haar intuïtie volgde en die van haar kind.

    http://www.argusoog.org/het-patientje-wilde-niet-maar-had-niets-te-vertellen/

Laat een antwoord achter aan Sarah Morton Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.