x
In 3 van 4 ADHD-gevallen: verkeerde diagnose!!
2012 WantToKnow.nl/.be (bron: o.a. HIER)
x
Als ook uw kind is gediagnotiseerd met ADHD (het zogenaamde attention deficit, hyperactive dissorder), dan is er een grote kans dat uw kind helemaal geen ADHD, laat staan dat het zware psychische medicijnen zou toegediend moeten krijgen. Want rond 75% van alle ADHD-diagnoses zijn zeer waarschijnlijk fout, en die kans is nog groter als uw kind een jongen is, waarop deze diagnose van toepassing is verklaard..!
Niet alleen autisme-gevallen stijgen explosief, maar ook ADHD-gevallen zijn de afgelopen 10 jaar met 400% gestegen..! En natuurlijk zijn de voorgeschreven farmaceutische middelen tegen deze ‘ADHD-ziektegevallen’ met eenzelfde marge gegroeid. Maar wat blijkt: de diagnose is alarmerend ON-wetenschappelijk, willekeurig en zelfs vooringenomen! Het blijkt namelijk dat psycho-therapeuten met een bijna routinematige werkwijze ADHD verkeerd diagnosticeren..! En dat kan dus weleens op een schaal van 3 in de 4 gevallen gebeuren, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Duitse onderzoekers verrichtten een studie onder 473 therapeuten. Daarbij werd geconstateerd dat vooral ook jongens een verkeerde ADHD-diagnose opgespeld kregen, waardoor het percentage van 75% verkeerde diagnoses, bij jongens waarschijnlijk nog hoger ligt! Het blijkt namelijk dat therapeuten geneigd zijn jongens eerder een ADHD-diagnose toe te bedelen dan meisjes, met dezelfde symptomen!
Onnodig te zeggen dat ná het opspelden van de ADHD-diagnose deze kinderen zware farmaceutische middelen voorgeschreven kregen..! Het is dan ook duidelijk dat deze Duitse onderzoekers alle therapeuten oproepen om UITERST terughoudend te zijn met het vertrouwen op hun ‘intuïtie’ en aannames rondom ADHD-gevallen. En om in de gevallen waar zijn ADHD vermoeden, gedegen wetenschappelijke tests te doen, vóórdat ze de ADHD-diagnose stellen.
* * *
We raden je aan, mocht je met kinderen in aanraking komen die ADHD-verschijnselen hebben, zoals dat tegenwoordig zo schijnt te moeten heten, om DIT artikel aanvullend te lezen. Over de simpele gedragsverandering die je teweeg kunt brengen door het voedselpatroon van een kind aan te passen..!!
Dit geloof ik meteen.
Ik heb aan kinderen les gegeven (leerwegondersteunend vo). In een groep van 15 leerlingen kan je heel goed zien hoe ze zich gedragen.
Vaak had ik de indruk dat de kinderen erger gedrag vertoonden als ze op medicatie waren. D.w.z. in het traject van medicatie. Want als ze het dan een dag niet innamen, vertoonden ze gedrag dat nog erger was dan alleen maar druk (soort psychotisch).
Er zijn ook ouders, die juist ervoor kiezen om een diagnose adhd (erbij) te verkrijgen, omdat ze dan ook van de overheid een ‘rugzakje’ krijgen. Ik heb ook meegemaakt dat formulieren ‘erger’ waren ingevuld om de extra kosten terug te krijgen, of nog erger een recept voor ritalin b.v. als kinderen niet zo goed presteerden, zich niet goed konden concentreren enz.
Niet alleen voor adhd maar ook binnen het autistische spectrum.
Tijdens een leerlingbespreking met o.a. orthopedagogen, psychologen en ambulante begeleiders, heb ik dus een keer gevraagd, wat eigenlijk de bij(uit)werkingen van de medicatie op de leerlingen zijn….kreeg ik alleen rare blikken, zo quasi, nou daar willen we niet eens over nadenken.
Goed ik kan dus wel bevestigen uit eigen ervaring dat het voornamelijk idd jongens zijn.
Een een ding is zeker dat o.a. de voeding echt een rol speelt. Fosfaten in vlees/worstwaren, snoep en e-stoffen hebben invloed. Ik persoonlijk denk ook dat sommige kinderen drukker worden door wifi verbindingen binnen schoolgebouwen.
Er kwam op gegeven moment een verbod op ‘energiedrank’ omdat het in combinatie met ritalin desastreuze gevolgen heeft.
Nu werk ik op een ‘gewone’ school maar ook hier zitten, omdat de overheid dat zo wil, een handvol leerlingen die ook een indicatie hebben voor adhd, pdd nos en asperger. Dit is funest voor de rest van de groep….zo veel ‘aandachttrekkers’ die steeds ‘correctie’ nodig hebben.
Soms zou je kunnen denken dat ze niet echt ‘opgevoed’ zijn, of houden we het beter bij het te weinig goede aandacht gekregen te hebben van hun ouders vooral tijdens hun eerste 3 jaar in hun leven.
Monika
Vergeet ook niet dat ouders de verantwoordelijkheid voor het gedrag van hun kinderen vaak maar al te graag afschuiven. Was het vroeger alleen maar door het zinnetje”dat doen mijn kinderen nooit”, nu wordt in een aantal gevallen ook geschermd met een “diagnose”. En ook ik ken dit vanuit de praktijk, ben beroepsmatig jongeren werker en de laatste 6 jaar heb ik als pgb-er 3 kinderen begeleid in de thuissituatie , met diagnosen binnen het autistisch spectrum( zo’n heerlijk kapstok begrip,je kunt er bijna alles onder scharen)
Er is namelijk imo niets mis met kinderen die afwijken van de ( eenheidsworst) norm en die zich wat expressiever uiten, of juist wat ingetogener zijn.
Vaak wordt namelijk het gedrag tegenwoordig vergoeilijkt met die “diagnose”. “Mijn kind kan er niets aan doen want hij/zij is autistisch….”.( dit is zeker niet generaliserend bedoeld, er zijn ook zat uitzonderingen) Maar ik ben van mening dat welke “diagnose”ook nooit een excuus mag vormen voor gedrag, hooguit is het als bijkomende achtergrond info aan te merken .
Marcel, daar heb je helemaal gelijk in. Ik vind ook, ook heb je een ‘diagnose’ dan nog moet je je t.o.v. anderen kunnen gedragen.
En ik heb trouwens een groot hart voor de ‘anders zijnden’. Je wilt niet weten hoeveel leuke gesprekken ik heb/had met gelabelde leerlingen….over cavia’s, treinen, bussen, computerspellen, strips enz. 🙂
Vaak zijn het heel begrip hebbende kinderen, die veel hebben meegemaakt omdat ouders niet wisten wat ze moesten met hen en daarom om ‘hulp’ vroegen.
En ook als de rest van de klas roept…Juffrouw, Pietje heeft vandaag zijn pilletje niet op, en dan het gezicht van Pietje, tussen…ik hoefde het niet en het is toch niet heel erg…
Je moet je natuurlijk inhouden, maar vaak was ik geraakt door het feit, dat ze niet meer zich zelf mogen zijn…heel erg, Marcel.
Een meisje met een diagnose in het autistisch spectrum zei laatst iets moois tegen mij: “ik weet niet of ik autistisch ben, ik ben wel erg gevoelig en daarom bescherm ik mezelf wat meer dan dat anderen doen”……..
arme ouders van kinderen die bij jou in de klas zitten!!
Wat ik bemerk in mijn consulten via radiësthesie is, dat de diagnose ADHD lang niet altijd van toepassing is. Door het ontsluiten van het onderbewuste van een kind, geeft het kind zelf aan wat de oorzaken zijn van een mogelijk afwijkend gedrag. Veelal kan ik door het uitfilteren van het voedselpatroon en door te kijken naar mogelijke storende invloeden in de omgeving van het kind,adviezen geven waaraan anderen voorbij gaan. Ook de eventueel allergische verstoringen komen hierbij naar voren. Het onderbewuste bevat altijd de juiste kennis van een persoon en is gericht op heelheid van lichaam en geest. Kijk maar op mijn site http://www.djr-advies.nl waarvan op deze website van wanttoknow een banner is geplaatst.Ik heb daardoor de mogelijkheid veel kinderen maar ook volwassen te helpen in hun problemen.
Dineke Jongepier-Rijskamp
Mooi Dineke, ik zal een keer kijken en je eventueel aanbevelen 🙂
Voor mij bestaat ADHD in 99% van de gevallen niet…. Zelf hoor ik ook vaak dat ik ADHD heb, omdat ik in mijn passie ergens over te spreken erg vol kan zijn. En als ik enthousiast ben ergens over, dan lijkt het druk gedrag. Dit is mijn karaktereigenschap en geen hersenziekte, it’s me en dat geldt ook voor al die kinderen die de hele dag stil moeten zitten in de schoolbankjes. Ouders moeten balans hierin vinden door het kind een uitlaatklep te verschaffen in de vorm van niet-competatieve sport, waarbij discipline en wederzijds respect voorop staan. Harddrugs al Ritalin zou een allerlaatste redmiddel moeten zijn….. daarvoor moeten menselijke wegen worden bewandeld. Ouders moeten zich schamen om hun kind vol te stoppen met verwoestende drugs ipv de tijd en inzet te nemen om er ECHT voor hun kind te zijn.
Ja Mascotte, vaak wordt de karakter van een mens buiten beschouwing gelaten….want ze willen juist alles gelijk hebben….geen diversiteit maar een controleerbare massa…helaas…en een levendig iemand lijkt voor de meesten tegenwoordig iets raars…
Juist buiten de massa zijn de coole gasten 😉
Heel goed dat dit artikel hier verschijnt. Ja, te triest voor woorden niet?
Het geeft die kinderen dan ook nog eens het idee dat ze anders zijn dan anderen. Ze zullen hun gedrag dus ook sneller aan deze aandoening toeschrijven i.p.v. in te zien dat ze gewoon hun zin doordrammen, lopen te zieken, etc. wat elk kind niet vreemd is natuurlijk. Alleen voor hun is zo’n ADHD merkje ook een soort vrijbrief om van alles te mogen doen. Ik ben toch gek, zoiets. Anderen laten dit gedrag ook makkelijker toe (ach, die heeft ADHD, wat wil je).
Precies Martijn… en zo heeft zo’n momentopname en het toepassen van een etiketje, met als drogreden dat er een stofje in de hersenen mist, een levenslange impact op zo’n kind.
Om me heen zie ik ook mensen die met zichzelf overhoop liggen (met de oorzaak binnen handbereik), zichzelf een etiketje aanmeten om hun verdriet, woede en onmacht een plaats te geven. Ze gaan de mallemolen die psychiatrie heet, binnen…. Volkomen negerend dat ze de oorzaak onder ogen moeten zien.
Zelfde als met ADHD…. symptoom druk gedrag (erg normaal voor een kind dat de wereld ontdekt) maar er een balans inzoeken (wat tijd en moeite kost)… ho maar.
@ Mascotte
Het is ‘niet’ het negeren, maar het is het ‘ontwetende’ van hoe je het wel kan oplossen. Vergeet dan ook niet dat veel mensen daar erg singulariteit in zijn, omdat ze volgens het maatschappelijk systeem voor worden gehouden als ‘enigste’ in hun soort en een ziekelijke afwijking kunnen hebben. Ben je dan in dat geval te klein in je bevatten, dan zul je heel gauw aan gaan nemen dat je maar al te graag een sticker op wilt hebben. In tussen zit je helemaal vol met twijfels waar niemand een goed antwoord op kan geven en dan loop je op zelf geheel vast. Maar als echter zulke mensen dan ook ontdekken of er achter komen dat er genoeg rond lopen die dat ook hebben of dat ze daarmee niet de enigste zijn en zelfs dat het nog veel ‘gekker’ kan. Dan is de turn-over veel sneller voor een gezonde invalshoek van welzijn. Het niet weten is pure ‘mindcontrol’, hou de mensen maar zo veel mogelijk maar dom, dan kunnen we er zoveel mogelijk geld aan verdienen en opbergen.
En wie is nooit prooi gevallen ooit aan deze vorm van Fraude?!
Voeding en vaccinaties maken iemand, zowel jong als oud, hyper.
Het wordt je daardoor onmogelijk gemaakt bij je echte ik te komen, waardoor je bepaalde en vooral teveel prikkels niet goed kan verwerken.
En zodra iemand niet meer in een hokje te plaatsen is, zich niet als mak lammetje gedraagt, onhandelbaar is voor onderwijskrachten die niet capabel genoeg zijn om ze op te vangen, dan is het oh zo makkelijk om zo miemand een etiket te geven van ADHD, waarmee de deur open gaat voor medicatie (Ritalin, Concerta ed.)
Een en ander maakt het de leerkrachten en psychologen/psychiaters makkelijk om dit voor te schrijven, want veel literatuur geeft daarvoor een vrijbrief.
Van wie gaat die literatuur uit?……………Sjewel……de Pharmaboys. Voorschrijvers worden trouwens ook terdege voorgelicht door zogenoemde artsen- bezoekers en die schijnen het allemaal te weten.
De Pharmaboys zijn juist tegen Ritalin, verdienen ze heel weinig aan want het patent is eraf, concurrentie uit Pakistan enzo. Vandaar dat ze Concerta zo pluggen. Voor mij (52 jaar, ik slik sinds een jaar) werkt Ritalin juist heel goed. Ik kan nu eindelijk gewoon een boek lezen als ik dat wil. Of me handhaven in de saaiere taken van een baan, zonder steeds conflicten te zoeken. Of mijn deel van het huishouden doen zonder dat mijn partner het een vuilnisbelt vindt. Schadelijk? Mijn dagelijkse dosis is 30 keer lager dan die van Herman Brood, die blijkbaar geen schade had van de amfetamine. (Wel van de alcohol en de pijn aan zijn ziel.)
Als ik vanaf mijn pubertijd aan de ritalin geweest was, had ik, denk ik, heel veel minder problemen en meer plezier in mijn leven gehad.
Ik halveer trouwens mijn dosis vanaf 16 uur, dan slaap ik heel goed.
Dus ja, als het enige motief rust voor ouders of docent is, en het kind heeft er niets aan, heel fout, maar als kinderen of mensen met een zeer lage dosis (1 mg/kg lichaamsgewicht per dag) plotseling hun school, baan en relatie op de rails krijgen, dan vind ik het erg dubieus om hen met zware morele verhalen daarvanaf te houden.
En ja, zeer streng dieeten en slaaponthouding werken ook omdat dat extra adrenaline creeert, maar dat is veel ingrijpender en moeilijker vol te houden dan ritalin. En hebben vaak ook weer depressie en soms doorschieten tot gevolg, hebben dus mogelijk veel ernstiger bijwerkingen als ritalin.
@ Pieter….Bedankt voor je eerlijke reactie. Als het voor jou werkt, prima.
Je bent al 52 jaar oud. Ik denk bij een kind van 5 is het een heel ander verhaal.
Als relaties, werkomstandigheden, huishouding enz. niet goed aanvoelen, dan slikt degene die er tegen ‘aanschopt’ gewoon een pilletje en dan kan die er wel weer tegen aan. We leven in een snelle tijd en daar is soms geen ruimte voor om een andere ‘uitlaatklep’ te creëren.
Er zijn zat ouders en mensen die Ritalin gebruiken om (hun kinderen) beter te laten presteren in onze op prestaties gerichte maatschappij.
Wat gebeurt als u de medicatie opeens weglaat, wordt de hyperactiviteit dan juist niet erger?
Ik denk ook verder dat ons leven niet gemaakt is om sterke ‘onderdrukkende’ middelen te gebruiken maar als het niet anders kan…..dat is ook waar deze artikel over gaat nl dat er te snel en te veel voorgeschreven wordt….en daar hebben volgens mij de pharmaboys wel iets aan.
Ook ik heb een diagnose adhd gekregen waar ik niet mee eens ben
Ik heb autisme en adhd wordt er gezegd maar die twee blijken niet samen te gaan en omdat ik met adhd meer punten scoor krijg je meteen het etiket adhd opgeplakt.
In mijn dagelijkse leven heb ik hier helmaal geen last van ik funtioneer goed.
Ik kreeg jaren geleden ook ritalin voorgeschreven daar werk ik heel onrustig van
leek wel xtc zo hyper wordt ik daarvan
Loop alleen maar te ijsberen en mijn spieren voel ik in heel mijn lichaam trillen krijg net als een junk hele grote ogen loop hele dag te klappertanden
Lijkt wel speed als ik dit inneem
Ik heb dit ook doorgegeven omdat zover ik weet als je zo op ritalin reageert je geen adhd hebt
IK ben er zelf van overtuigd dat ik een licht vorm van autisme heb maar bij het ggz blijven ze zeggen bij 30% werkt ritalin niet (concerta werkt trouwens ook niet bij mij) dus hun blijven bij de diagnose adhd
IK ben hier niet mee eens maar ja je staat al burger gewoon tegen de muur dan
Ik vind dat ze niet alleen van de testen uit moeten gaan maar ook moeten kijken waar de mensen dagelijks tegen aan lopen
Van mijn autisme heb ik last van in het dagelijkse leven maar ja heb de diagnose adhd dus aan autisme wordt verder niks mee gedaan
We moeten het zoals gewoonlijke alles weer zelf doen en daar betalen we dan zoveel zorgkosten voor
gr een boze wolvin
Beste Wolvin,
Ik kan mij voorstellen dat je boos bent, omdat er mogelijk steeds een verkeerd etiketje op je geplakt wordt. Als je openstaat voor radiësthesie kan ik jou advies geven. Via mijn gave mag en kan ik toegang krijgen tot jouw onderbewuste waar de juiste informatie over het wezen van jouzelf ligt opgeslagen. Met mijn meer dan 25 jarige ervaring en mijn toegang tot het hele spectrum van radiësthesie zijn de antwoorden op de vragen over gezondheid en oplossingen daarvoor aanwezig in het diepste van de mens zelf. Helaas kunnen we er meestal niet bijkomen door de belemmeringen en overheersing van ons dagbewustzijn. Ik treed daarom nu meer naar buiten juist omdat er zoveel misverstand is over diagnose en therapieën wat betreft de gezondheid. Kijk daarom eens naar mijn mogelijkheden want ik vind het erg dat jij op deze wijze verder moet gaan.
Dineke http://www.djr-advies.nl
Hoezo in 3 van de 4 gevallen een verkeerde ADHD diagnose? Dan hebben jullie het onderzoeksartikel niet goed gelezen. Er is maar in 16,7% van de gevallen een onterechte diagnose ADHD gesteld en in 11,1% is de diagnose ten onrecht niet gesteld! Het is bijzonder schadelijk als een site als Want to Know, volstrekt onjuiste informatie geeft. Ik ga er van uit dat dit niet met verkeerde intentie gedaan is en hoop dat deze onjuiste berichtgeving snel van de site gehaald wordt.
@ Monica @ Pieter: Hoi Monica, Bij mij werkt Ritalin juist mild stimulerend, helemaal niet onderdrukkend. Wat ik er van begrijp: ADHD-hersenen hebben, zichtbaar op de scans, structureel bloedtekort in de delen die het filteren doen van nuttige informatie (en negeren van de rest) uit ogen, oren, gevoel, herinneringen en fantasie. Met dat bloedtekort heb je dus veel minder focus, concentratie, en fijne motoriek. Met ritalin erin, verbetert mijn vermogen om te te zoeken, te focussen, en effectief te denken en bewegen, spectaculair. Voorbeeld: een bladzijde text uit een boek, of een minuutje gedachten, is opeens niet meer een brei van van alle kanten schreeuwende en rondspringende letters en woordjes, maar een snoer van woorden en zinnen, met een doel. Voor mijzelf voelt dat niet als gedempt, maar als gestimuleerd. (Is ook zo, de rest van mijn brein wordt niet meer gedomineerd door 90 % ruis en onzin) Daardoor komt er ook minder herrie uit me, wat mijn omgeving als dempen ervaart. Iedereen blij!
Over plotselinge onthouding: Ritalin werkt bij mij heel kort, 4 uur. Soms vergeet ik de pilletjes mee te nemen, heb ik na die vier uur plotseling dat ik niets meer kan vinden, geen idee meer heb waar ik mee bezig was, ingebed in twee uurtjes van extreme dufheid, die daarna weer wegzakt, tot het niveau zoals het bijna altijd bij mij was. Elke avond kik je in feite af, deels voor, deels in je slaap. En omdat de dosis heel laag is in vergelijking met gebruik in het feest- en junkie-circuit, en omdat Ritalin een slome variant van amfetamine is, zijn bij mij die afkick-verschijnselen ook heel mild. En s’ nachts: Je slaapt (als de pillen zijn uitgewerkt en het afkicken voorbij is) iets beter dan normaal.
Bij mij was er weinig prestatiedruk. Ik was ooit heel blij met een lerares (mevrouw Veltkamp) die heel veel extra waardering en aandacht in mij stopte. Heel veel lof voor haar en iedereen die dat doet! De overige 10 schooljaren waren voor mij een ramp. (Ik ben meer het ADD-type, dus ik was minder een ramp voor mijn omgeving.)
ADD (de meer introverte variant) wordt trouwens vooral bij meisjes uit armere gezinnen structureel ondergediagnosticeerd. En die hebben (naast vaak een moeder met ook ADD, dus ook geen aandacht) vaak niemand om hen heen die er extra aandacht in kan stoppen.
Daar maak ik me meer zorgen over als de overdiagnose in Het Gooi.
Pieter.
Dat de diagnoses met 400 % zijn gestegen, is ook afhankelijk van het feit dat ADhd en Add nog relatief nieuw onderzochte concentratiestoornissen zijn. Omdat we steeds meer kunnen en weten..Net zoals we nu weten wat voor gevolgen roken kan hebben..
Hoi.. lees ook eens het artikel over autisme.
Zoals ik zie vanaf 1993 tot 2006 is de diagnose met 1600% gestegen.
bekijk http://sociale-psychologie.plazilla.com/de-verkeerde-diagnose
Is echt heftig hoe dat met autisme zit en hoe vaak die diagnose fout zit.
Gr Luc
het is geen cocaïne wat denk jij