Advertentie

Interview met donatie-expert Ger Lodewick..


x

Inleiding: ‘een beademd stoffelijk overschot’…!!

x

Het was een bijzondere week: dinsdag de 13e februari stemden 38 senatoren van de Eerste Kamer vóór de nieuwe or­gaan­do­na­tie­wet, terwijl er 36 tégen stemden  Er was 1 se­na­tor afwezig en die had -indien aanwezig geweest- tegen gestemd. Je vraagt je af of zo’n onderwerp dat werkelijk over leven of dood gaat, zowel in de Tweede Kamer als in de Eerste Kamer met slechts 1 stem vóór mag worden aan­ge­no­men…? Nietwaar?

Het waardevolle, zéér uitgebreide boek dat Ger Lodewick schreef over orgaandonatie en -transplantatie. (klik voor shop van de uitgever)

Om die reden willen we nog 1 keer aandacht vragen voor het boek van auteur Ger Lodewick over orgaandonatie. De cover zie je hiernaast. Ger is in staat, door zijn menselijk-toegankelijke wijze van spreken enniet in de laatste plaats, zijn belezenheid over dit onderwerp, op zo’n duidelijke wijze het fenomeen or­gaan­do­na­tie te beschrijven en van alle kanten te belicht.

En helaas moeten we constateren, dat de overheidsvoorlichting slechts op één kant toe­ge­spitst, de kant van de ontvanger. Waarom gaat het in 99% van de gevallen, over die mensen die al jaren wachten op een orgaan, en zelden over het ‘waarom’ van zwijgen, van de grote meerderheid. Waarom die stilte wellicht zo veelzeggend kan zijn..!

We willen iedereen aanmoedigen om met zijn of haar omgeving hierover te praten; het is in onze ogen, geen kwestie van ‘vóór’ of ’tégen’ orgaandonatie te zijn. Want het is natuurlijk een prachtig idee, als iemand bij volle verstand, (een stuk van) zijn lever of een nier afstaat om iemand anders te redden. Waar het hier in onze ogen werkelijk om gaat is de oneerlijke en on­juis­te voorlichting die de overheid geeft. 

Dat geldt vooral ook voor de tekst in de nieuwe aanstaande wetgeving, waarbij expliciet wordt gesteld dat iemand zijn organen kan doneren NA zijn dood (art. 9, lid 1). In art. 14 wordt zelfs van een beademd stoffelijk overschot gesproken! Je zou voor de ‘aardigheid’ eens aan een be­gra­fe­nis­on­der­ne­mer moeten vragen of je een stoffelijk overschot überhaupt kan beademen…!

Maar afgezien van dit soort enorme missers in de huidige wetgeving, komt er in de aangepaste donorwet nog een mega-misser bij..! Er wordt gesteld als iemand geen keuze heeft gemaakt of hij of zij wel of niet orgaandonor wil zijn, er automatisch door de overheid ‘geen bezwaar’ wordt vermeld bij deze persoon, om orgaandonor te zijn.

Er wordt hier dus een toestemming gegeven die nooit is gegeven door de persoon die machteloos op de operatietafel ligt. Had ie niets geregeld van te voren, dan is het automatisch.. Zou je dit als ‘valsheid in geschrifte’ kunnen betitelen? Want of iemand geen bezwaar had tegen het geven van zijn organen is in zo’n geval slechts gissen..! En zeker door een overheid die ‘automatisch eigenaar’ is geworden, van jouw (nog niet dode) lichaam.

Het is ook niet voor niets dat de afgelopen week al meer dan 30.000 mensen (deels uit protest) een ‘nee’ hebben laten re­gis­tre­ren. Het is te gek voor woorden dat door een hand­je­vol politici – niet gehinderd door enige kennis – de overheid in staat wordt gesteld, te beslissen wat ze met een lichaam, terwijl iemand nog leeft, kunnen gaan doen. Kijk eens naar de afbeelding van een donorposter hiernaast.. Hoe suggestief moet je je schuldig gaan voelen..? Er staat feitelijk: als je géén donor wordt, laat je mensen sterven..!

Terwijl ze niet weten of die persoon daadwerkelijk ‘geen be­zwaar’ had. Kijk hieronder naar het interview met Ger Lodewick, de auteur van dit krachtige boek. (Het goedverzorgde boek kost € 20,- en dat is een schijntje voor zoveel essentiële achtergrondinformatie.)

Ger Lodewick over dit fundamentele boek: Dit boek heb ik geschreven voor alle mensen die zich bezighouden met de vraag of orgaandonatie voor hen de juiste keuze is. Hierbij hoort zeker een bezinning op het natuurlijke stervensproces en het loslaten van de angst voor de dood. Ik draag het op aan iedereen die de moed heeft zich te verdiepen in wat daadwerkelijk met een orgaandonor gebeurt en dit publiekelijk wil doorgeven, ook al stuit dit aanvankelijk op heftige weerstand. De feiten over wat er werkelijk met een orgaandonor gebeurt, worden verzwegen. Het is te gek voor woorden hoe wij om de tuin worden geleid. Een ernstig ziek mens wordt dood verklaard om daarvan de organen te kunnen gebruiken. Hoe lang pikken we deze misleiding nog?”

x

* * *

x

x

Interview met donatie-expert Ger Lodewick..

2018 © Healingsoundmovement | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Een interview van John Consemulder van HealingSoundMovement TV met Ger Lodewick. Hij is spreker, auteur van het bovengenoemde boek, maar vooral ambassadeur van de beweging in Nederland, die zich tégen orgaandonatie keert. O.a. via de actiegroep ‘Neen Tegen Orgaandonatie’. Een verhelderend en zeer actueel en relevant interview over zijn boek ‘Wat je over Orgaandonatie Zou Moeten Weten’ en over de zin en onzin van (en waanzin van verplichte?) orgaandonaties (en transplantaties), maar uiteindelijk ook een prachtig gesprek over de essentie van het leven, ons zelfbeschikkingsrecht, zelfliefde en echte naastenliefde!

In het interview wordt door Ger heel duidelijk gemaakt, dat wij zijn en worden misleid over orgaandonatie. Vooral het onderwerp ‘hersendood’, rondom de schokkende stand van zaken over ‘hersendode’ lichamen, die dus feitelijk nog als levend gezien moeten worden, is werkelijk verbijsterend..! Er zijn hier niet veel méér woorden nodig het interview aan te kondigen. Laten we alleen nog cardioloog David W. Evans aan het woord.

“Voor wie zich wil registreren, zich al heeft geregistreerd, twijfelt of zijn registratie wil veranderen. Niemand kan tegen het helpen van een ernstig ziek medemens zijn. Dat is de reden waarom in Nederland zo’n 3,5 miljoen mensen een ‘ja’ hebben laten registreren op de vraag:

“Ben je bereid om na je dood je organen af te staan voor een ziek iemand
die hiermee dan kan verder leven?”

Alleen.. deze vraag is niet volledig correct. Hij zou moeten luiden:

“Ben je bereid je organen af te staan, ook als je zeker weet dat je nog leeft,
maar wel hersendood bent verklaard,
omdat je lichaam (lees hersenen) niet meer reageert op bepaalde prikkels?
Ben je bereid om je dan zonder narcose open te laten snijden,
terwijl de kans groot is dat je alles voelt en
je vóór de operatie wellicht nog bij had kunnen komen?”

Als de laatste vraag op deze manier, de volledig juiste manier!) zou worden gesteld, dan zouden weinig mensen zich meer laten registreren en zouden er in het medische circuit bijzonder weinig organen terechtkomen…”

Er staan op deze site veel artikelen over orgaandonatie; kijk eens via onze zoekmachine. Met het boek van Ger Lodewick, zijn ook deze artikelen stuk voor stuk zéér waardevolle informatiebronnen, die je zullen helpen, je horizon op dit terrein meer dan voldoende te verbreden. Om straks en wellicht nu meteen al, een weloverwogen keuze te maken of je JA/NEE orgaandonor wilt worden.

En feitelijk heeft dat -hoe hard het wellicht ook klinkt- niets te maken met mensen die een donororgaan zouden gaan ontvangen. Het heeft te maken met JOUW lichamelijke integriteit EN de wijze waarop we ONVOLLEDIG en ONJUIST worden voorgelicht over het uiterst omstreden proces van het verwijderen van menselijke organen bij orgaandonatie..
x

 

21 gedachten over “Interview met donatie-expert Ger Lodewick..

  1. Hoewel ik voor deze uitzending zelf al geen orgaan donor was .
    Roep deze uitzending ook de vragen op :
    1. in principe kunnen (volgens deze uitzending) organen niet worden uitgenomen uit een dood lichaam.
    2. dus zijn er feitelijk nooit organen beschikbaar

    1. Wanneer er geen methode wordt gevonden om organen uit te nemen van een daadwerkelijk dood lichaam, dan zou het zomaar kunnen dat er geen organen dus te ‘oogsten’ zijn.
      Daarnaast is de doodse stilte inzake discussie over ‘hersendood’, vooral van journalistieke kant, imo veelzeggend..!
      Zoals de zwijgende menigte, die VOLLEDIG HET RECHT HEEFT NIET TE KIEZEN, wellicht een niet te verwoorden bezwaar heeft tegen orgaanuitname..! Onbewust en intuïtief..

  2. Afgezien van de discussie over de “hersendood” en het “oogsten” van organen, is er een ander aspect waarvoor met de “orgaandonatiewet” ,de deur wordt opengezet. Ik verwijs naar een tekst over de toestand in China :
    https://www.naturalnews.com/055845_China_organ_harvesting_political_prisoners.html
    met citaat :
    “….But in China, being a political dissident and opposing the ruling Communist government could earn you a trip to a hospital operating room.Where you’ll have your organs removed for waiting “transplant tourists……………
    A new form of evil’
    Hence, the creation of a cottage industry of sorts – Transplant Tourism. As the Epoch Times noted, this is essentially “murder on demand” for an organ that is purchased ahead of time by someone who then travels to China for a transplant operation. It is a huge source of revenue both for the Chinese military and for private hospitals around the country, according to Nobel Prize nominees and investigators David Matas, an international human rights attorney, and David Kilgour, a former Canadian foreign secretary for Asia-Pacific…….”. Ik verwijs ook naar de volledige tekst. Zoals bij van tal van andere, op het eerste zicht, positieve elementen, ingevoerd door de occulte machten achter NWO, gaat er steeds een verborgen agenda achter schuil. Deze occulte machten doen nooit zomaar iets!!! Ik zie hier dan ook een zeer gevaarlijke evolutie, afgezien dan nog van de zuiver medische implicaties, waar Frankenstein achter de hoek loert. De doos van Pandora wordt hier letterlijk geopend.

  3. Ik miste een belangrijke punt in het interview. Misschien kan Ger Lodewick aangeven, middels een reactie, welke oplossing hij ziet voor mensen die, om welke reden ook, minder bedeeld zijn met goed werkende organen.

  4. Interessante vraag Roef. Daar heb ik echter geen antwoord op in fysiek-materiële zin. Ik ben niet in staat om oplossingen aan te dragen voor dit probleem, net zomin als ik oplossingen heb voor heel veel andere problemen. Daar gaat het mij ook niet om.
    Ik ben van mening dat mensen eerlijk en volledig voorgelicht moeten worden en dat houdt o.a. in dat zij dienen te weten wat er net je gebeurt als je ervoor kiest orgaandonor te zijn. De informatievoorziening van overheidswege en alle alle orgaanstichtingen is louter en alleen gericht op de mensen die ‘minder bedeeld zijn met goed werkende organen’ zoals jij schrijft. Dat is begrijpelijk.
    Wat onbegrijpelijk is, is dat de donor en datgene wat met hem/haar gebeurt systematisch buiten beeld blijft en dat hierover zelfs wordt gelogen. Geen enkele orgaandonor is dood, maar leeft ten volle. Als ik dit signaleer, betekent dat niet dat ik een oplossing moet aandragen voor een probleem dat anderen veroorzaken.
    Ik signaleer dus iets en heb het als mijn plicht gezien ook aandacht voor de donor te vragen.
    Wat ik wel voorstel, is dat wij ons wat meer gaan bezighouden met dit soort vragen:
    * wie ben ik in wezen?
    * wat kom ik hier doen?
    * wat betekent leven, i.c. gezondheid en ziekte voor mij?
    * hoe wens ik om te gaan met lichamelijke manifestaties die wij ‘ziekte’ noemen?
    * hoe kijk ik tegen ‘dood’ aan en hoe bang ben ik daar innerlijk voor?
    * vind ik het geoorloofd dat het stervensproces van iemand anders ernstig wordt ‘beschadigd’ ten gunste van mijn wens om nog niet te sterven?
    Ik sluit niet uit dat het bezig zijn met deze vragen andere wegen opent om met orgaanfalen om te gaan, maar dat is heel persoonlijk. Zo zal iedereen ook heel persoonlijk zijn/haar positie moeten bepalen in dit vraagstuk.

    1. Dank voor je reactie, Ger.
      Je meer spirituele benadering middels je vragenlijst is sowieso een aanrader voor een ieder, los van het donorvraagstuk. De interessante vervolgvraag is wat effectiever is voor de patiënt: een fysiek-materiële oplossing (orgaandonatie) of een meer spirituele benadering?
      Ik ben het roerend met je eens dat “dat mensen eerlijk en volledig voorgelicht moeten worden”. Wat betreft de donor en de lijdensweg die hij/zij moet doormaken, daarover zijn de meningen verdeeld. Een discussie daarover op deze plek is weinig zinvol in mijn ogen. Het internet is groot met voor iedere mening een berg aan linkjes om die mening te ‘onderbouwen’. Het elkaar daarmee bestoken leidt zelden tot iets vruchtbaars.
      Persoonlijk vind ik de vertrouwensvraag daarom veel interessanter. Hebben we vertrouwen in de deskundigheid van artsen, dat zij handelen vanuit hun eigen liefdevolle kracht, waarin de zorg voor en het welbevinden van de patiënt centraal staat? En waarbij we accepteren dat een arts, als mens, fouten kan maken? Of zien we artsen als meedogenloze en gewetenloze slagers die willen en wetens de patiënt helse pijnen toebrengt bij het uitsnijden van organen, omdat zij een ander belang dienen dan die van zorg en welbevinden van de patiënt?
      Ik heb vertrouwen in artsen, dat ze het beste voorhebben met iedere patiënt.

    2. Beste Roef, jij gaat er vooralsnog steeds van uit dat de donor dood is . Dat opzich is al heel byzonder daar je wettelijk gezien als leek pas de dood mag vaststellen als het hoofd 30cm van het lichaam is verwijdert. Jij stelt dat het voor 99,99999% zeker is dat de donor zou overlijden als de stekker eruit word gehaald. Ik weet zeker dat de donor zal overlijden, maar de vraag is wanneer !
      In een nog niet heel ver verleden werden mensen in Engeland begraven met een touw aan de pols verbonden met een bel, men kon toen nog niet zo goed de dood vaststellen en het gebeurde soms dat mensen levend begraven werden. Nu hebben wij een protocol bedacht voor het vaststellen van hersendood, maar hoe verfijnt is onze meet methodiek ,en zou het heel vreemd zijn als ik stel dat in de toekomst deze methodiek steeds verfijnder wordt . Dat zou kunnen resulteren in een heel andere definitie van doodzijn, waardoor duidelijk wordt dat wat wij nu hersendood noemen slechts een “diepe slaap “toestand van het lichaam is .
      Waar ik heen wil met dit betoog is dat ik het vreemd vind dat je de medische wetenschap van nu als onfeilbaar ziet voor wat betreft het vaststellen van de dood. Dit terwijl er door de geschiedenis heen telkens blijkt dat de aannames van toen verdrongen worden door het voortschrijdend inzicht van later.
      Tevens lijk je blind voor onderzoeken die vaststellen dat bewustzijn niet per definitie is gekoppeld aan een werkend brein(waarvan wij maar in een beperkte mate werking kunnen meten)en waaruit blijkt dat tot 70% van de hersendood verklaarde “donoren”een menswaardig leven zouden kunnen leven na de juiste behandeling!

    3. marcel w,
      Ik zie artsen niet als leken dus die 30 cm regel lijkt me voor hen niet van toepassing?
      Volgens mij is niemand onfeilbaar. Dus ook de medische wereld niet.
      Voortschrijdend inzicht kan dan twee kanten op werken. Of we blijken in retroperspectief nu te progressief te zijn in het vaststellen van de dood, of we blijken daarin nu te conservatief te zijn. De tijd zal het leren.

  5. Een recent voorbeeld, dat m.i. illustreert waar het werkelijk omgaat.
    https://www.hln.be/nieuws/buitenland/vlaming-stierf-zogezegd-natuurlijke-dood-in-india-maar-autopsie-in-ons-land-wijst-uit-hart-en-nieren-verdwenen~ada04810/
    met citaten :
    “Vlaming stierf zogezegd natuurlijke dood in India, maar autopsie in ons land wijst uit: hart en nieren verdwenen….Orgaanhandelaars? De schok was enorm, toen na dat nieuwe onderzoek bleek dat Danny een schedelfractuur, een leverscheur had en dat zijn nieren en hart ontbraken. “Ik kon het niet geloven. De piste van een ongeluk of een natuurlijk overlijden is wel heel ver weg. Wat is er in hemelsnaam gebeurd? Je moet al meteen denken dat hij slachtoffers is van orgaanhandelaars? Ik heb geen idee.” Na twee jaar is er nog steeds geen duidelijkheid over de dood van Danny. “We staan met onze rug tegen de muur. Vanuit India komt er totaal geen medewerking”,
    Veel vertrouwen in artsen lijkt mij dan ook lichtzinnig. Dit geldt ten andere nog meer voor de bevoegde instanties. Waar er geld mee gemoeid is, loert de corruptie achter de hoek. Het voormelde geval bevestigt dan ook mijn vaststelling (=Sub Rosa 2)dat de doos van Pandora werd geopend.

    1. Ter illustratie een bron over de orgaanhandel :
      https://www.erasmusmc.nl/patientenzorg_algemeen/nl/nieuws-zorg/orgaanhandel.meest.lucratief/
      met citaten :
      “llegale orgaanhandel behoort tot de meest winstgevende vormen van criminaliteit. Wereldwijd wordt de omzet geschat op € 1,2 miljard.
      Proefschrift AmbagtsheerGepromoveerd
      Dr. Frederike Ambagtsheer promoveerde 6 juni op dit onderwerp aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Zie haar proefschrift Organ Trade of luister naar de uitzending van Argos hierover…..
      Spoorloos…..
      Er zijn amper veroordelingen, zegt ze, onderzoekers konden er maar elf vinden. Voor politie en justitie is het moeilijk een rechtszaak rond te krijgen. Soms zijn bijvoorbeeld de donoren spoorloos. De criminele netwerken die dit organiseren, zijn bovendien goed georganiseerd en gaan geraffineerd te werk….”
      Ik verwijs naar de volledige tekst voor een goed begrip. De in de laatste paragrafen voorgestelde oplossingen zijn m.i. nep- oplossingen. Gezien de enorme bedragen die er mee gemoeid zijn, zal het geld steeds primeren.

    2. de vraag is dan of men de aanwezigheid van illegale handel moet gebruiken als argument tegen orgaandonatie? In mijn ogen is dat een schijnargument. Zich laten terroriseren door illegaliteit en corruptie is een zwaktebod imo. Veel krachtiger is daartegen te strijden dan het lijdzaam als leidend te accepteren.

    3. Roef 2 :
      Het is gewoon de wet van oorzaak en gevolg. Als men het probleem wil aanpakken, dan pakt men eerst de oorzaak aan. De orgaandonatie is de oorzaak van het probleem. De illegale handel is er het gevolg van. De illegale handel krachtig aanpakken!!! Als ik zie hoe andere misdaadvormen worden aangepakt en, vooral “niet” aangepakt worden, dan maak ik mij weinig illusies. Ik blijf er dan ook bij dat met deze orgaandonaties, de doos van Pandora werd geopend, die het pad effent naar Frankensteinse toestanden… waarvan de gevolgen momenteel niet te overzien zijn.

    4. Sub Rosa, jouw uitvoering van de wet van oorzaak en gevolg is de dood in de pot imo. Dus omdat er wordt gesjoemeld met auto emissies (gevolg) moeten auto’s (oorzaak) weg? Omdat er wordt gesjoemeld met geld moet geld weg? Omdat de mens sjoemelt moet de mens weg? Ik zou zeggen: de sjoemelende mens moet weg. Oftewel, een systeem kan prima functioneren zolang de uitwassen daarbinnen worden aangepakt. Het alternatief, namelijk het kind met het badwater weggooien lijkt me minder efficiënt.

    5. Roef 5 :
      Wagens en geld zijn geen abnormale elementen. Orgaandonaties zijn dit m.i.. wel. Ik zie dan ook 2 probleemgebieden :
      1. Een medisch : Een orgaan met een bepaalde DNA structuur wordt ingebouwd in een lichaam met een ander DNA. Wat zijn hiervan de gevolgen, afgezien dan nog van de genetische manipulaties, het klonen … die uiteindelijk leiden naar het Transhumanisme & Frankenstein.
      2. Een ethisch : Om het leven van persoon X kunstmatig te verlengen wordt een orgaan van persoon Z gebruikt, die dan mag en / of moet sterven. Het illegale is hier dan ook van bij de start ingebouwd, want als het over leven en dood gaat, gaat men over lijken!!
      Ik ben dan ook voorstander om niet tegen de natuur in te gaan. Een natuur die al eeuwen lag functioneert met ingewikkelde, maar ook auto-regulerende processen, en met delicate evenwichten. Hier prutst men dan ook niet ongestraft aan.
      Waar het hier werkelijk om gaat, zijn niet de “orgaandonaties”, maar wel het feit dat in onze hedonistische en materialistische maatschappij de “dood” verbannen is. Men wil immers eeuwig jong blijven. Bijgevolg wordt de “dood” die het eindpunt is van ieder menselijk leven, verdrongen, maar zoals men in de psychologie stelt ; wat verdrongen is, is niet verdwenen, en zal op het meest onverwachte ogenblik de kop op steken

    6. Sub Rosa 6,
      “Om het leven van persoon X kunstmatig te verlengen wordt een orgaan van persoon Z gebruikt, die dan mag en / of moet sterven”, zou ik formuleren als: “Om het leven van persoon X kunstmatig te verlengen wordt een orgaan van persoon Z gebruikt, die zonder machinale ondersteuning met 99,9999…% zekerheid zal sterven”
      Machinale ondersteuning is onnatuurlijk. Dus als “voorstander die niet tegen de natuur ingaat”, betekent dat feitelijk dat je de persoon in kwestie al dood hebt verklaard.
      Ik denk overigens niet dat men de dood wil bannen of verdringen, wel dat het leven van een levenslustig persoon een extra kans krijgt. Wie kan daar op tegen zijn?

    7. heel simpel; recht op zelf beschikking, grondrecht hoort dat te zijn.
      je gaat iemand niet demon-teren zolang er nog sporen van leven zijn.
      bovenstaande vorm van slinks redeneren is kunstmatige intelligentie met opzettelijke zwarte vlekken voor Het Leven van een uniek Individu, kan je niet afzetten / patstellen tegen het leven van een ander Levend uniek individu, het zijn geen dode schaakpionnen namelijk, tenzij corporatief dood verklaarde juridische entiteiten waar je mee kan doen en laten wat je wilt, alsof het scheepsgoederen zijn, dat beyond uitgenaste v.o.c. systeem dat vrijwel ieder normaal denkend levend mens de pet ver te boven gaat, kunstmatige intelligentie die eng is. I Am Kloot – These Days Are Mine https://www.youtube.com/watch?v=LNPX6pvaNTQ

    8. Sporen van leven? machine uit = leven uit, in 99,9999….% van de gevallen. Ik noem dat geen leven.

  6. Een publicatie van een ervaringsdeskundige (weliswaar in het Duits, maar ik vond het toch de moeite waard om er melding van te maken :
    http://derhonigmannsagt.org/2018/03/17/organspende-nie-wieder-organtransplantation-aus-der-sicht-einer-betroffenen/
    met enkele citaten :
    “Die Transplantationsmedizin vollzieht einen Eingriff in die Natur, der beim heutigen Wissensstand um deren Fragilität fragwürdig scheint…………..
    Die einzige Alternative zur Transplantationsmedizin für Spender und Empfänger von Organen, für jeden von uns, ist die Akzeptanz des Sterbens. Ich habe gelernt, dass die Lebensqualität eines Menschen, der auf ein Organ verzichtet und sich auf das Sterben einstellt, die Lebensqualität eines Gesunden übertreffen kann. Das Ziel meiner Bemühungen, das Sterben meines Sohnes zu begreifen, habe ich erreicht. Es ist ein Alptraum, mit dem ich leben lernen musste. Ich habe das Vertrauen verloren, das ich der Transplantationsmedizin gegenüber empfand, aber ich habe Vorstellungen zu meinem eigenen Sterben gewonnen. Dafür bin ich dankbar.
    Autor: Renate Greinert
    Quelle: https://gesundheitsberater.de/organspende-nie-wieder-organtransplantation-aus-der-sicht-einer-betroffenen/
    Ik heb daar niets meer aan toe te voegen.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.