De dans van Shiva en Shakti

Ik moest er meteen aan denken dat we volgens de aartsengel Michaël op weg zijn naar het tijdperk van de werelddanseres. Zo merkte hij in juli 2020 in een boodschap via Celia Fenn op:

De relatie met de wereldpolitiek ligt bij de huidige tendens om via machtspolitiek en militaire dreiging de werkelijkheid naar de eigen hand te zetten. Dan ziet Shakti geen kans meer om de werkelijkheid langs de weg van het vrouwelijke principe gestalte te geven en met Shiva als het principe van schepping en vernietiging in een dans te treden. De mens is zelf een vernietiger van werelden geworden..!

Het lukte mij om weer in slaap te vallen, ook nog na half zeven toen ik mij nog één keer omdraaide. Vervolgens droomde ik:

Die drie perioden doen mij nu denken aan mijn eigen leven. Vanaf maart 1985 kan ik drie perioden van dertien jaar onderscheiden. In de eerste periode was ik bezig natuurkunde en dieptepsychologie met elkaar te verenigen. Daarbij werd ik gesteund door Von Franz die mij in 1988 toestemming had gegeven om de brieven in te zien die Pauli haar had gestuurd. Zo kwam ik erachter dat het visioen van de square dance dat zij in ‘Zahl und Zeit’ had gepubliceerd van Pauli afkomstig was.

Na het sterven van Von Franz in februari 1998 had ik geen leermeesteres meer en liet ik mij leiden door de verdrongen kant van het archetype van Isis. Die was aan de kunstschilder Peter Birkhäuser verschenen als de Koningin van de Nacht, een mysterieuze gestalte met het gezicht van een kat. In maart 2011 kwam Maria Magdalena mijn leven binnen nadat ik haar had uitgenodigd de getuige van mijn heelheid te zijn. x

Ik was in die tijd op zoek naar de Heilige Graal, maar wel op een manier die door Von Franz niet was voorzien. Ik droeg een verdriet in mezelf, dat ik had leren kennen via de figuur van Morgaine uit ‘Nevelen van Avalon’ van Marion Bradley. Morgaine was in dat boek de halfzuster van koning Arthur. Zij moest toezien hoe haar wereld, de wereld van de Godin, moest wijken voor het christendom.

X
In mijn droom gaat het om een ver gevorderde dieptepsychologie. Pauli had het als zijn missie gezien, tovenaar Merlijn uit zijn isolement te bevrijden. Merlijn stond bij hem voor het principe van synchroniciteit, dat zich uitte in ‘zinvol toeval’… De kwantumfysica erkende wel toeval, maar niet in combinatie met de ervaring van zin(geving). Dat plaagde Pauli en daarom ging hij in oktober 1953 een dialoog aan met een Chinese dame die in zijn dromen was verschenen.

Deze personificatie van Sophia ging hem daarbij pianoles geven waarbij hij stapsgewijs begon te beseffen dat de wereld muziek is die met abstracte wiskunde niet kan worden begrepen. Kort daarop kreeg hij het visioen van de square dance, waarbij een vrouwelijke stem hem uitlegde dat het van plaats wisselen bij de dans coniunctio, éénwording wordt genoemd.

Dit was voor Pauli zelf een stap te ver, maar nu vraagt de tijd erom dat wij collectief die stap gaan zetten, omdat de vrouwelijke energie van Shakti daarom vraagt. Het gaat hierbij om de energie van het leven die onder druk staat van alle conflicten in de wereld die leven juist onmogelijk maken. Nooit waren er zoveel conflicten als nu en nooit werden zoveel kinderen in oorlogssituaties geboren. Om die reden gaat het er nu om de dans van Shiva en Shakti naar voren te schuiven. Leven betekent dansen en zonder die kunst komen we niet aan in het tijdperk van de werelddanseres.