WantToKnow probeert voor jou regelmatig bijzondere aanbiedingen te organiseren, met producten die je niet zo snel in de winkel zult tegenkomen. Een service met producten die veelal uit het buitenland komen, van kleine, vaak ambachtelijke leveranciers. Vanzelfsprekend kiezen we producten die passen in de sfeer van de website en dus zullen aansluiten op jouw smaak. En we kijken zeker ook naar het duurzame karakter van de producten (en diensten).

Het essentie van deze aanbiedingen is zódanig, dat wij de aanbieding een beperkte geldigheidsduur moeten geven. Wij werken namelijk niet met voorraden en bestellen daarmee de producten aan de hand van de bestellingen die wij van de lezers van WantToKnow krijgen. Daarom duurt het leveren van de producten vaak iets langer dan een ‘paar dagen’. Maar de vraag is, ook volgens Loesje hiernaast, of het allemaal wel zo snel moet allemaal..

Meestal zijn wij in staat de levering binnen 2 weken te verzorgen. WantToKnow heeft niet zo heel veel mogelijkheden tot inkomsten, vandaar dat we deze postorderservice ook hebben ontwikkeld. Zo snijdt het mes dus aan twéé kanten. Wij hopen je met deze service van dienst te zijn!

* * *

x
In de ban van de ring?, of:

x

De wonderlijke
Atlantis-Ring…

x
2019 © WantToKnow.nl/.be

Er is in algemene zin weinig bekend over de Atlantis Ring en dátgene wat we weten, is dat deze ring met afbeelding, zéker gevonden is in de Koningsvallei in Egypte; alle bronnen lijken dit te bevestigen. De onzekerheid begint bij het tijdstip waarop de ring gevonden zou zijn.. Volgens sommigen lag de ring in de sarcofaag van de hogepriester Jus. Volgens anderen zou de ring gevonden zijn in de restanten van een mummificatie, die begraven was in de buurt van de tombe van de beroemde Tuth Ank Amon. En deze overblijfselen zouden in dat geval inderdaad wel van deze priester Jus kunnen zijn.

Deze beroemde zwart/wit-foto van de originele Atlantis-ring lijkt te afkomstig te zijn uit een boek, getiteld: ‘Cet Maisons Qui Tuent’, geschreven door Roger de Lafforest en gepubliceerd in 1972 door Robert Lafont Uitgeverij in Parijs. In dit boek vertelt auteur De Lafforest veel gedetailleerde zaken over deze Atlantis-ring. Zo meld hij, dat hij de ontdekker van het graf van Tuth Ank Amon, de Britse Howard Carter ontmoet zou hebben, in 1939, vlak voor diens dood. Daar kreeg hij de ring ook werkelijk te zien, toen hij Andre de Belizal bezocht.

Desalniettemin vertoont de ring op de foto de eigenschappen en textuur van een reproductie uit de jaren 1910/1920. Rond 1860, vond markies d’Agrain, een Franse Egyptoloog, een ring in de Koningsvallei in Egypte. De ring was gemaakt van een soort aardewerk (foto) met klei uit Assuan, het gebied rondom de vallei. Naar het idee van deze markies zou de ring -doordat deze totaal anders was dan de ‘reguliere’ Egyptische spullen die werden gevonden- afkomstig kunnen zijn van de voorgangers van de Egyptenaren, de Atlantiërs.

De opvallende, geometrische figuur, lijkt, volgens een bepaalde ordening, gemaakt en uitgebalanceerd. Men kwam achter de bijzondere krachten van de ring en natuurlijk het symbool, toen per ongeluk diverse opvallende gebeurtenissen plaatsvonden in de buurt van de dragers van de originele ring, of de replica’s. Onderzoek met radiësthesie leverde de informatie op, dat vooral het symbool de mysterieuze kracht zou bezitten.

De bijzondere vorm van het symbool straalde een soort beschermende straling uit, waardoor de drager van de ring, als het ware immuun zou worden voor (stralings)invloeden van buitenaf. De Atlantisring is daarmee dus géén amulet, talisman, fetisj of een gewijde medaille uit het volksgeloof, noch een esoterisch voorwerp. Hij haalt zijn kracht niet uit de materie (zandsteen, goud of zilver) maar uit de vormen, die dragers zijn van zeer sterke energieën. Zo sterk dat ze zelfs negatieve aardstralen ombuigen. De drager is immuun tegen allerlei boze invloeden want de aura bewaart haar beschermende harmonie.

Nadat men deze krachten van de ring in de gaten kreeg, werd het geheim in de geometrie van de symbolen gezocht. En dat kwam heel goed uit, want de originele ring kwam uiteindelijk in handen van André de Belizal, (getrouwd met een kleindochter van markies d’Agrain!). Deze was ook een pionier in de radiësthesie..! Hij onderzocht de energetische golven die door (symbolen van) de ring worden uitgezonden en hij kwam erachter, dat het dus om de symbolen/geometrie gaat bij deze ring en niet om de ring zelf..!

Deze symbolen/tekens stralen een krachtig veld uit dat de drager van de ring beschermt, evenals de omgeving waar deze drager verblijft. (in huis, op het werk etc.) De symbolen van de ring beschermen dus, de drager tegen negatieve energiën/krachten. Hij ontdekte ook, dat wanneer het symbool wordt overgetekend op een vel papier, en vervolgens bijvoorbeeld aan de muur wordt gehangen, de elektro-magnetische en geopathische, gevaarlijke straling, in hoge mate wordt gereduceerd..!

Aan deze bevindingen werd vooral door de Britse archeoloog Howard Carter (1874-1939) veel aandacht besteed. Hij hoorde rond 1900 van het bestaan van deze ring en wat in ieder geval bekend is, dat hij een kopie liet maken en deze ring heeft hij de rest van zijn leven gedragen. Hij krijgt vervolgens een visioen dat hij iets zal ontdekken dat de wereld nog nooit heeft mogen aanschouwen.

Ná de ontdekking van deze vondst, het graf van Tut-Ankh-Amon, blijkt na een paar jaar, dat Carter als enige van deze expeditie van 18 mensen, als overlevende over te blijven.. Veronderstelt wordt dat deze Atlantisring Carter beschermt zou hebben tegen de ‘vloek van de tombe’, waarbij er tegenwoordig vanuit wordt gegaan dat er een micro-klimaat van virussen/bacteriën in de grafkelder heeft geheerst, die de expeditieleden ziek maakte. Behalve Carter.. Hij stierf vele jaren later (1939) een natuurlijke dood.

De conclusie van professor Arysio Nunes dos Santos is dat deze ring weleens tot de alleroudste kunstvoorwerpen ter wereld zou kunnen behoren. De symboliek ervan is zeer diep en heeft wortels in allerlei Westerse en Oosterse mythen en godsdiensten. Het motief kan onmogelijk zijn verzonnen omdat het te rijk is aan symbolen, die allemaal op een of andere manier verwijzen naar het (legendarische of echte?) Atlantis.

Het drie-rijenmotief op de ring doet meteen denken aan Atlantis, zoals beschreven door Plato. De drie rijen stemmen namelijk overeen met de drie wallen, die het centrum van de stad omringen. De overeenkomst wordt nog versterkt door kanalen, die de drie wallen doorkruisen. Op de ring zijn de drie staven ook doorgesneden. Overigens vinden we dat symbool van de drie wallen terug bij de Zuid-Franse Katharen en bij onze eigen voorouders, de Kelten, en… alweer bij de Hindoes, die het hebben over de Thribuvana (“Drie Werelden”).

Professor Nunes dos Santos wil de Atlantisring voorleggen aan de wereldbekende Britse Egyptoloog Graham Hancock, om de echtheid en het ontstaan ervan aan een nauwkeuriger onderzoek te onderwerpen. Wil je meer weten over de geschiedenis van dit wonderlijke symbool en het Atlantis van de oudheid? HIER vindt je een artikel dat wij al in 2009 plaatsten. Ook de persoonlijke beschouwing van Margreet Stoffers (HIER) is een waardevol verhaal in dit kader.