De teloorgang van de essentiële universitaire aanpak..!

De teloorgang van

de essentiële universitaire aanpak..!

2023 © Coen Vermeeren | WantToKnow.nl/be

x

Naarmate politieke motieven en bedrijfsbelangen steeds nadrukkelijker de agenda’s op onze universiteiten bepalen, wordt het tegengeluid van de eigen experts steeds voortvarender gecensureerd. Dat de samenleving hier uiteindelijk de nadelige gevolgen van zal ondervinden hoeft geen betoog. Aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen neemt dr. ir. Coen Vermeeren ons mee in de wereld van de onder- en achterliggende belangen binnen de huidige wetenschappelijke wereld. Vermeeren is auteur, wetenschapper, musicus en filosoof. Als hoofd SG van de TU Delft nam hij geen blad voor de mond, wat uiteindelijk leidde tot zijn ontslag.

Dat ontslag aan de TU Delft in 2017, na jarenlang door de universiteit te zijn genegeerd, gemarginaliseerd en geridiculiseerd, vanwege zijn onderzoek naar en programmering van in de ogen van de universiteit ‘controversiële’ lezingen, had, zo concludeert Vermeeren, met name te maken met de onderzoeksprioriteiten van de TU Delft. Deze liggen voornamelijk op het gebied van robotisering, nanotechnologie en artificial intelligence.

Dit zijn disciplines waarvan de ontwikkelingen, volgens intussen talloze wetenschappers, een serieuze bedreiging voor de mensheid vormen Het organiseren van debat en discussie daarover was de uiteindelijke aanleiding voor Vermeerens ontslag. In dit document rekent Vermeeren, die jarenlang zweeg over de werkelijke redenen van zijn gedwongen afscheid in Delft, na ruim 35 jaar aan Delft verbonden te zijn geweest, af met wat hij noemt de onethische, immorele en corrupte agenda van de universiteit.

Middels nauwgezette, authentieke mailwisselingen en gespreksverslagen, schetst Coen Vermeeren een beklemmend beeld van een krampachtig bekrompen academische cultuur. Hij waarschuwt ons dat er in de wetenschap, niet alleen in Delft, maar ook op andere universiteiten, belangen gediend worden die lijnrecht ingaan tegen de menselijke natuur en de menselijke ziel.

De universiteit is daarmee in zijn ogen een groot gevaar voor de samenleving geworden. En dat is nog eens een fundamenteler verhaal, dan het oppervlakkige oordeel, dat Vermeeren bijvoorbeeld in ‘Ufo’s gelooft’ en de officiële versie van de ‘911-aanslagen ter discussie stelt’.. (Voor eerdere interviews met Coen Vermeeren, inzake (zijn boek over) UFO’s en (zijn boek over) de aanslagen van 11 september 2001, klik je HIER.)

Wij stellen Coen Vermeeren

– 10 vragen over dit nieuwe boek –

1. Hallo Coen, je hebt dit nieuwe boek geschreven, ‘Tegengeluid’, waar gaat het in essentie over?

‘Tegengeluid’ gaat over mijn jaren als hoofd Studium Generale van de Technische Universiteit Delft. Zoals je weet ben ik daar in 2017 ontslagen. Ik heb nooit de ware toedracht verteld van mijn ontslag. Op dit moment vind ik echter dat ik daarover móet spreken omdat er overal op universiteiten – niet alleen in Nederland maar overal in de wereld – mensen ontslagen worden omdat ze debat en dialoog willen over zaken die men op de universiteit ‘ongewenst’ vindt. Dat is niet in het belang van de samenleving. Ik gebruik in mijn boek mijn persoonlijke ervaringen als voorbeeld om een mondiale crisis, ook in de wetenschap, te bespreken.

2. Kun je uitleggen waarom je boek ‘Tegengeluid’ heet?

Jazeker. Het belangrijkste verwijt aan mij was dat ik bij ‘controversiële’ lezingen nooit een ‘tegengeluid’ organiseerde. Tegengeluid was en is het toverwoord: men wilde dus bij iedere discussie over wat men daar een controversieel onderwerp vond, een ‘tegengeluid’. Wat dat in de praktijk betekent is eenvoudigweg dat ze geen ander geluid willen horen dan hun eigen geluid, oftewel geen kritiek, geen alternatieve visie, geen debat, geen dialoog.
Ze zijn dus tegen het tegengeluid. Het komt erop neer dat zij hun eigen mening boven die van de rest stellen. Dat zie je nu overal om je heen, maar dat is al jaren gaande, ook in de wetenschap. Het gaat hierbij echter over het uitrollen van een Agenda en dat heeft helemaal niets met wetenschap te maken.

3. Wat is ‘controversieel’ precies en wat zijn dan die ‘controversiële onderwerpen’ geweest?

Dat is een hele goede vraag, maar wat ‘controversieel’ precies is daar zijn we in al die jaren dat ik hoofd Studium Generale was nooit uitgekomen. Met alle toezichthouders en het College van Bestuur heb ik daar 15 jaar lang over gesproken. De meningen daarover waren sowieso verdeeld. Wat de een vindt kunnen dat vindt de ander niet. Het ging om onderwerpen zoals de gevaren van mobiele straling; over homeopathie; de aanslagen van 9/11; UFO’s uiteraard, het onderwerp waar ik me als luchtvaart- en ruimtevaart ingenieur sterk in heb verdiept. Het zou dan altijd gaan over ‘complottheorieën’. 

Ook over het klimaat organiseerde ik een serie van 10 lezingen. Twee ervan werden gegeven door mensen die niet het preferente narratief aanhingen – lees: ze zeiden iets wat de TU Delft niet wil horen. Een ervan was nota bene van Salomon Kroonenberg, een tophoogleraar van de TU Delft zelf. In 2021 cancelde de universiteit zelfs zijn online lezing en liet de andere lezingen uit de serie staan. Zover gaat men dus, dat inhoudelijke kritiek van eigen hoogleraren al gecanceld moet worden. 

Een van de succesvolste controversiële lezingen was overigens die van Richard Gage in 2015 over de problematiek van de aanslagen van 9/11. Maar liefst 1000 man in de zaal en de online lezing die een half miljoen keer werd bekeken en jarenlang op de eerste plaats stond. Ik organiseerde het tegengeluid door 20 hoogleraren uit te nodigen voor een debat. Niemand wou terwijl ze allemaal riepen dat wat Gage zei onzin was. Ik zei: als dat dan zo duidelijk is moet je dat toch in 5 minuten aan een zaal met studenten uit kunnen leggen?!

Maar ze kwamen niet maar riepen er naderhand wel schande van. Dat hoort niet te gebeuren op een universiteit. Je dient je vak te verstaan en daar in de publieke arena met iedereen over in debat te gaan. Uiteraard werd ook deze lezing in 2021 door de TU Delft offline gehaald. Uiteindelijk was het echter de lezing over Transhumanisme die de vinger op de meest zere plek bleek te leggen.

4. Wat gebeurde er rondom deze ‘Transhumanisme’-lezing?

Marcel Messing gaf in mei 2016 een lezing over de Cyborgtoekomst van de Mens. (HIER) Die lezing werd de directe aanleiding voor mijn ontslag. Hij benoemde de gevaren van artificial intelligence, robotsering en nanotechnologie voor het voortbestaan van de mensheid. Overigens gaf hij die lezing op mijn verzoek. In de maanden daarvoor waren het namelijk mensen als Bill Gates, Elon Musk en Steven Hawking, allemaal grote beroemdheden en invloedrijke mensen, die openlijk waarschuwden voor artificial intelligence.

Ik vond het als iemand die debat moest organiseren een fantastisch topic voor Delftenaren. Daar dacht men anders over. Ik had een ‘tegengeluid’ moeten organiseren. Want wat bleek, al deze onderwerpen waren op dat moment – en zíjn op dit moment – dé onderzoekstopics van de Technische Universiteit Delft. Onze rector stond in 2016 nog op het dak van het hoogste gebouw op de Delfts campus te praten over ‘Waartoe zijn wij op Aarde?’…. met een robot!!

In het Delftse RoboValley, in de nanotech- en AI-labs worden honderden miljoenen geïnvesteerd. Duizenden jongeren worden hierin opgeleid, mondiaal trouwens want het is een Globale Agenda, en dat terwijl we niet weten wat de gevolgen zijn van deze technologieën voor onze menselijke soort. Ik wilde dus in Delft een debat op gang brengen waarbij er tenminste een publieke discussie over deze dingen zou worden gehouden, maar dat was absoluut niet de bedoeling. 

5. Maar ja Coen, als ‘de universiteit’ dat niet wil, moet je daar dan niet gewoon gevolg aan geven..?

Daar sla je de spijker op zijn kop: luisteren naar het baasje. Een universiteit is een publieke instelling Guido, betaald met belastinggeld. De samenleving heeft er recht op om te weten wat daar gebeurt. Wat voor onderzoek er gedaan wordt en waar dat toe leidt. De universiteit is razend enthousiast over AI, robots en nanotech, maar daar zit een keerzijde aan. Het lijkt me van groot belang dat we de voors en tegens naast elkaar zetten.

Het lijkt me gezond dat de samenleving inzage en liefst ook invloed heeft op de onderzoeksagenda’s, zeker als die enorme consequenties hebben voor de samenleving, voor de mensheid en zelfs voor de menselijke ziel. Daarbij was het mijn taak om het debat, dus ook dit debat, aan te zwengelen. Mijn idee is steeds meer dat we minder moeten luisteren naar baasjes, naar ‘autoriteit’. We zijn zelfstandig denkende soevereine mensen!

6. Je vraagt op de titelpagina van het boek of universiteiten een gevaar zijn geworden voor de samenleving. Op de achterkant geef je het antwoord: ja! Is dat niet een beetje overdreven?

Ha ha, ja, de vraag stellen en het antwoord meteen geven. Had jij vroeger op school ook niet een wiskundeboek waarin opdrachten stonden en waarin achterin de uitkomst werd gegeven? Ik vond dat aan de ene kant vreemd, want waarom zou je dan nog die som moeten maken. Het punt is echter dat je uiteindelijk zelf moet leren hoe je de methode om tot dat antwoord te komen onder te knie kunt krijgen. Bij zelfstudie is het dan dus handig dat je jezelf kunt controleren.

In het geval van mijn boek stel ik de vraag en geef ik zelf – na 520 pagina’s – het antwoord. Uiteindelijk is het natuurlijk aan de lezer om te constateren of ik gelijk heb. Ik neem hem mee aan de hand van mijn uitgebreide ervaringen – en ik neem geen blad voor de mond – maar hij moet zelf de  methode ontdekken. Als hij of zij dan aan de hand van mijn boek concludeert dat het anders is dan is dat prima. Als ik echter om mij heen kijk en ik vergelijk dat met mijn 35 jaar ervaring aan de TU Delft dan kan ik geen andere conclusie trekken.

Ik moet van mezelf die conclusie trekken én delen. Helaas overigens, het is niet zo, dat ik toen ik als 19-jarige in Delft begon, de ambitie had, op mijn 54-ste ontslagen te worden omdat ik de waarheid – mijn waarheid – sprak. En om er daarna een boek over te schrijven. Ik schreef dit boek uit een diep gevoel van zorg over de weg die onze systemen in willen slaan. 

7. Heb je steun gekregen van collega’s, zoals hoogleraren en/of andere mensen in de organisatie?

Het was een eenzame weg, Guido. De meeste van mijn collega’s zitten op de eerste plaats tot over hun oren in het werk. Zij hebben de tijd niet om zich in de talloze onderwerpen die mondiaal spelen te verdiepen en daarbij de verbanden te ontdekken. Misschien dat ze wel dingen zien, maar dat ze dan besluiten dat ze niet ‘willen eindigen als Vermeeren’… Ik had als studium generalist een onvoorstelbare en unieke positie. Waarbij ik én de tijd had om alles wat ik wou te bestuderen, én alle experts uit te nodigen en te spreken die op die dossiers leading zijn.

Ik ben ook een academische veelvraat, altijd geweest, naar alles nieuwsgierig. Ik probeer mijn hele leven al alles te begrijpen. Daarbij heb ik contact gehad op alle niveaus van de universiteit: allerlei disciplines, hoogleraren/experts, alle decanen en directeuren van diensten, tot aan het College van Bestuur waar ik continu mee in discussie was. En ook met mensen van andere universiteiten.
Er zijn dus maar weinig mensen op een universiteit die, met mijn wetenschappelijke achtergrond als gepromoveerd ingenieur, een dergelijk inkijkje heb kunnen krijgen in de universitaire wereld.

Maar om je vraag te beantwoorden: nee ik ben heel veel mensen kwijtgeraakt. Dat gezegd hebbende beginnen nu de reacties binnen te komen. Reacties van oud-collega’s van mijn faculteit vliegtuigbouwkunde, maar ook van mensen op allerlei plaatsen op de universiteit(en), van hoog tot laag, mensen die het met me eens zijn en heel erg blij zijn dat ik mij uitspreek. Ik hoop dat velen zullen volgen maar vooral dat anderen zich ook zullen gaan uitspreken. Het lijkt erop dat daar heel veel behoefte aan is. Er heerst op universiteiten een ware angstcultuur: mensen durven zich niet of nauwelijks uit te spreken. 

8. Coen, jij hebt je al jaren in het publiek uitgesproken op de universiteit en in Nederland. Dat ging dan over ufo’s en 9/11 met name. Is dat iets dat ín je zit?

Nee, totaal niet. Iedereen die mij kent vindt mij – ik moet zeggen ‘vond mij’ – een intelligente maar verlegen jongen. Ik zat in 2017 nog in het programma De Reünie waarin je dat uit de mond van mijn oud-klasgenoten van het VWO in Breda kunt horen. En ze hadden gelijk; ik heb heel erg lang vooral geobserveerd, rondgekeken.

Ik heb altijd gedacht: wat doe ik hier eigenlijk? Ik had altijd het idee dat anderen veel beter wisten hoe de dingen in elkaar zaten en ik vond het interessant om daarvan te leren. Tot ik er achter kwam dat de meesten geen idee hebben waar het over gaat. Ik overdrijf natuurlijk, maar wat ik wil zeggen is dat zij heel vaak vooruit vluchten. Dat werd me pas goed duidelijk op de universiteit, waar mensen een positie krijgen als hoogleraar en dan denken dat ze ook op elk ander terrein net zoveel weten als over hun eigen vakgebied, waardoor ze daar ook maar van alles over beginnen te zeggen.

Ik kan je één ding zeggen: dat is in de meeste gevallen absoluut onterecht. Sterker nog, de meesten wauwelen alles aan elkaar. Het probleem is daarbij dat de samenleving vol bewondering naar ze zit te kijken alsof ze de goddelijke wijsheid in pacht hebben. Ik kwam erachter op talloze dossiers dat dat niet zo is. Bovendien wordt er – en dat zagen we met Corona met name – veel te veel gewicht gegeven aan allerlei experts waarvan je kunt constateren, als je even beter kijkt, dat ze gewoon betaald worden om dat te zeggen.

Er zijn altijd belanghebbenden, zo simpel is het. Ook, en misschien zelfs vooral op universiteiten. Van wie moet je dit verhaal zeggen? Wie betaalt jou? Wat verdien je er zelf aan? Is het in mijn belang om te doen wat jij zegt? De waarheid en de feiten zijn al een tijdje niet meer leidend in de wetenschap.

9. Is dat de reden dat je dit boek hebt geschreven?

Absoluut. Ik kan totaal niet tegen onrecht en als ingenieur heb ik geleerd om naar feiten te kijken. Iedereen stapt met vertrouwen een vliegtuig in omdat je weet dat dat veilig is. Ingenieurs kunnen geen gebakken lucht verkopen. Een brug moet blijven staan, een dijk moet niet doorbreken en een vliegtuig niet neerstorten en de samenleving weet intussen dat, op een ongeluk na, er verdomd goede ingenieurs rondlopen in de wereld. Maar geldt dat ook voor andere disciplines?

Wat weet jij van wat er in dat spuitje zit dat ze in je arm leegspuiten en waarvan een ‘schoolmeester’ zegt dat je dat maar gewoon moet doen, want dat je ook niet weet wat er in een frikadel zit? Of waarvan de viroloog (dierenarts) zegt dat dit veilig is, terwijl je weet dat hij aandelen in de spuitjes heeft. Ik vind daar wat van en dat zou jij ook moeten.

Natuurlijk, je zou kunnen zeggen dat mijn boek ook een persoonlijke afronding is van een belangrijke periode in mijn leven. Een periode die eindigde met een onaangenaam en naar mijn idee onverdiend vertrek door de achterdeur, uitgejouwd en te kakken gezet door de leiding van de universitaire gemeenschap waar ik 35 jaar lid van was. Maar dat is maar één aspect.

Ik maak mij werkelijk zorgen over de weg die de wetenschap – mijn universiteit Delft – is ingeslagen en waarbij men de Mens – de Mens met een hoofdletter – ziet als een onvolkomen onbeduidend schepsel dat ‘verbetering’ behoeft en waar je maar alles mee kunt doen. Kijk ‘de universiteit’ bestaat niet, het is niets.

Het zijn uiteindelijk de mensen die iets doen/organiseren; de mensen die hoogleraar zijn of die de baas zijn, die dingen besluiten. Die besluiten kunnen onheilzaam zijn en op dit moment zijn ze dat ook. Maar dermate onheilzaam dat er ingegrepen moet worden. Men doet daar maar wat, zonder enig besef van de spirituele waarheden die de mensheid ten diepste dragen. Dat waren de zaken waar Marcel Messing ze op wees, vanuit oude geschriften en diepe spirituele bronnen.

Waarheden. Daar wil men echter niet naar luisteren. Misschien mogen ze dat ook niet van de Mondiale Agenda. Wat de gevolgen daarvan zijn hebben we allemaal kunnen zien tijdens de ‘covidplandemie’. Overheden en ‘wetenschappers’ – ofwel het autoritaire gezag – die totaal van god los de hele samenleving vernietigen op basis van leugens.

Foute wetenschap ten dienste van de Transhumane Agenda die moet leiden tot een Great Reset waarbij de mensheid wordt gedecimeerd, en wat overblijft tot een slavenras wordt gereduceerd. Dat is waar ik de ontwikkelingen in onder andere Delft aan heb gekoppeld in mijn boek. Daarom haal ik ook het World Economic Forum aan met zijn Yuval Harari, die de mens een ‘hackable animal’ noemt.

Harari wordt in Delft aanbeden. Dat is het diepere doel van al die ontwikkelingen in de nanotechnologie en Artificial Intelligence. Natuurlijk zijn er ook positieve kanten aan de nieuwe technologieën, maar wie gaan er straks mee aan de haal? Wie betaalt het dure onderzoek (o.a. DARPA-Pentagon) en wat willen ze daar straks voor terug? Ik beschrijf dat uitgebreid en met talloze voorbeelden in mijn boek.

10. Coen, concluderend: JIJ bent dus het Tegengeluid?

Ik ben erachter gekomen dat ik inderdaad een van de vele tegengeluiden ben. Terwijl ik als musicus uiteraard niet tégen geluid ben… Mensen moeten echter wakker worden; tegengeluid wordt gecanceld in onze samenleving. Dingen worden nepnieuws genoemd; zogenaamde ‘fact checkers’ blijken betaald te worden door de overheid om kritiek de mond te snoeren; neem de Stichting Skepsis bijvoorbeeld: betaalde trollen die iedere vorm van kritiek de kop in moeten drukken, die belangrijke aanhangers hebben in Delft. Zij worden in mijn boek genadeloos gedemaskeerd.

In een gezonde samenleving moet kritiek een plaats hebben om samen te kunnen evolueren naar een positievere toekomst. Ik nodig iedereen uit om zich uit te spreken. Universiteiten die iedere vorm van inhoudelijke kritiek de kop in drukken, zijn een gevaar geworden voor de samenleving. Een groot gevaar.

* * *