Als jij financiele problemen hebt
Of mensen kent die daarmee worstelen..
Wiens schuld is dat dan?
Individuen en het systeem
Als je ratten in een veel te klein hok zet en ze gaan elkaar bijten, wijs je dan de individuele rat aan als verantwoordelijke voor zijn eigen leven of kom je tot de conclusie dat degene die ze in een veel te krappe ruimte heeft gezet, de veroorzaker van de chaos is? En afhankelijk van dat antwoord ga je dan handelen.
In het geval je denkt dat de individuele rat de verantwoordelijke is voor het bijtgedrag zul je hem in therapie doen, zijn tanden afzagen, hem drogeren, zijn bek dicht tapen etc.
In het geval je ziet dat de omstandigheden verantwoordelijk zijn voor het geweldadige gedrag zul je degene die d ratten in hun situatie heeft gebracht ontkrachten dan wel uitschakelen en de ratten vrij laten.
Wij zijn als mensheid tijden bezig geweest met de eerste ‘oplossing’ die ons alleen maar in gevangenschap heeft gehouden en ons nog meer van onszelf heeft weg doen drijven.
Als jij in financiële problemen zit, dan ligt dat NIET aan jou.
Zo, die is even slikken zeker? Nog maar een keer..
Als jij in financiële problemen zit, dan ligt dat NIET aan jou.
Geen vrije keuze
Het is het systeem dat bepaalt dat degenen met geld rijker worden en degenen die minder hebben, armer worden. Zolang iedereen maar met zijn hoofd naar beneden zijn eigen persoonlijke leventje op orde probeert te krijgen, en het hoofd niet opheft om zich heen gaat kijken, verandert er nooit wat.
Dit is de grond waarop ons leven is gebaseerd. Je bent OF een uitbuiter OF je wordt uitgebuit. Hier is GEEN persoonlijke keuze in mogelijk, net zo min als de rat de keuze kan maken een ommetje te gaan maken buiten zijn kooi, TENZIJ degene die hem er in heeft gezet, hem er met zijn toestemming uit laat.
Ik heb dit onderstaande verhaal, waarin exact wordt beschreven hoe ons financiële en monetaire systeem in elkaar zit, voorgelezen aan mijn kinderen en gevraagd wat volgens hen de oplossing was. Als een kind het kan bedenken, dan kunnen wij samen de wereld veranderen. Als je het verhaal van het elfde schijfje goed leest en laat doordringen snap je, waarschijnlijk voor het eerst, ons monetaire en financiele systeem. Het is niet ingewikkeld, het is verbazingwekkend eenvoudig en je krijgt het op school en in de krant niet zo uitgelegd. Daar houdt men ons een ander verhaal voor. Een ingewikkeld verhaal waar de samenhang tussen de verschillende componenten ontbreekt. De werkelijkheid is gelukkig simpel. En als we allemaal bewust worden van die werkelijkheid kunnen we adequaat gaan handelen. Zodat we werkelijk vrij kunnen worden.
http://aardbron.nl/het-elfde-schijfje/
Er was eens, langgeleden, een dorpje ver hiervandaan, waar de mensen voor al hun handelingen goederen tegen elkaar ruilden. Op elke marktdag liepen de mensen rond met kippen, eieren, hammen en broden, en gingen langdurige onderhandelingen met elkaar aan om te ruilen wat zij nodig hadden.
Op belangrijke momenten in het jaar, bijvoorbeeld in de oogsttijd of als aan iemands schuur na een storm grote reparaties gepleegd moesten worden, herinnerden de mens en zich de traditie om elkaar te helpen, zoals ze dat zelf ooit geleerd hadden. Zij wisten dat anderen hen, als ze eens een probleem zouden hebben, op hun beurt zouden helpen.
Op een zekere marktdag kwam er een vreemdeling met glimmende zwarte schoenen aan en een elegante witte hoed op voorbij en hij bekeek het hele gedoe met een sardonische glimlach. Toen hij een boer zag rondrennen om de zes kippen te vangen die hij wilde ruilen tegen een grote ham, kon hij niet nalaten te lachen, “Arme mensen,” zei hij, “wat doen jullie primitief.”
De vrouw van de boer hoorde dat en daagde de vreemdeling uit. “Denk jij dat iij die kippen op een betere manier kunt vangen?” “De kippen niet,”, antwoordde de vreemdeling, “maar er is een betere manier om al die moeite te voorkomen.” “Oh ja, hoe dan?” vroeg de vrouw.
“Zie je die boom daar?” zei de vreemdeling, “Welnu, daar zal ik wachten tot een van jullie mij een grote koeienhuid brengt. Laat dan alle gezinnen bij mij komen, Ik zal de betere manier uitleggen.”
En zo gebeurde. Hij nam de koeienhuid, sneed daar perfecte cirkels uit en drukte een fijn uitgewerkt en gracieus stempeltje op elk schijfje. Toen gaf hij elk gezin tien schijfjes en legde uit dat elk schijfje de waarde van een kip voorstelde.
“Nu kunnen jullie met de schijfjes gaan handelen in plaats van met die onhandelbare kippen,” legde hij uit. Dat klonk verstandig. ledereen was onder de indruk van de man met de glimmende schoenen en de ontzag inboezemende hoed.
“O, tussen haakjes,” voegde hij daaraan toe toen elk gezin zijn tien schijfjes had gekregen, “over een jaar kom ik terug en zit ik weer hier onder deze boom. Ik wil dat ieder van jullie mij dan elf schijfjes geven.” Dat elfde schijfje is een bewijs van waarderlng voor de technologische verbetering die ik zojuist in jullie leven heb mogelijk gemaakt.”
“Maar waar moet dat elfde schijfje vandaan komen?” vroeg de boer met de zes kippen. “Dat zul je wel merken,” zei de man met een geruststellend lachje.
Ais we aannemen dat de bevolking en de jaarlijkse productie in dat jaar precies gelijk blijven, wat denkt u dan dat er moest gebeuren? Denk erom, het elfde schijfje was nooit gemaakt.
Uiteindelijk moest dus één op elke elf gezinnen al zijn schijfjes verliezen, zelfs als iedereen zijn zaken goed voor elkaar had, opdat tien andere gezinnen over een elfde schijfje konden beschikken.
Toen nu een storm het gewas van een van de gezinnen bedreigde, werden de mensen minder scheutig met hun tijd om de oogst binnen te halen vóór de rampspoed zou toeslaan.
Weliswaar was het veel handiger om op de marktdag de schijfjes te ruilen in plaats van de kippen, maar het nieuwe spel had ook als onbedoeld neveneffect dat de spontane samenwerking die in dat dorp traditioneel was, actief ontmoedigd werd. In plaats daarvan leidde het nieuwe geldspel tot een systematische concurrentie tussen alle deelnemers.
Ik denk dus niet dat het een onbedoeld neveneffect is. Ik weet zeker dat dit zo is opgezet omdat op deze manier al het geld dat in omloop is, schuld is. En schuld is afhankelijkheid en opzettelijke in het leven geroepen afhankelijkheid is hetzelfde als slavernij.
Wij denken wel dat we geld bezitten maar in feite zijn we slaven van hen, die dit systeem hebben ingevoerd, heel lang geleden. Dit systeem heeft enorme gevolgen voor de organisatie van onze maatschappijen en dus voor onze persoonlijke levens. Een van de automatische gevolgen, die ik persoonlijk weerzinwekkend en stuitend vind, is dat hoe meer geld ik verdien en oppot, des te meer gezinnen/mensen ik de armoede indrijf. Dat wil ik helemaal niet! Maar toch gebeurt dat. Ook al zie ik dat niet meteen rechtstreeks in mijn eigen omgeving terug. Dat is een werkelijkheid die afschuwelijk is en die anders moet.
Wat een heerlijke opluchting zou het zijn als de massa dit verhaal leest en diep door laat dringen.. Wat zou er dan gebeuren? Want de oplossing is zo simpel omdat het probleem in de basis zo simpel is..
Eugenie
Moeder van vier
