Advertentie

Leve(n)de organen…


Waarom is er bij mensen dan zoveel verborgen of onbewust verzet tegen orgaandonatie?  Gezien het relatief lage percentage Nederlanders, dat zich opgeeft voor orgaandonatie-na-de-dood..? Zou het écht zo zijn dat wij met z’n allen, zoals de overheid ons probeert te doen geloven, bij wijze van spreken te lui zijn om een orgaandonatie-kaartje in te vullen?

Of dat we misschien bang zijn. Bang dat we na de dood tóch nog de pijn zullen voelen van het verwijderen van onze organen? Of is het misschien allemáál gewoon een éng idee…? Dat iemand anders straks met jouw orgaan rondloopt, dat nu nog vrolijk zijn best  voor jou doet, in jouw lijf..?

Dat kan natuurlijk allemaal, maar de uiterst legitieme vraag is ook of er niet nog een ANDER gevoel aan ten grondslag kan liggen…! Waarom is er eigenlijk nooit onderzoek gedaan naar de oorzaken en de achtergronden van het stille ’verzet’ of protest tegen orgaandonatie..?
En waarom lijkt dit fenomeen alleen maar luide, overigens zeer goed bedoelende, voorstanders te hebben..?! Het is niet onze taak om hier een oordeel uit te gaan spreken over welles/nietes van orgaandonatie. De enige vraag blijft gewoon keihard overend staan: ‘Waarom is er zoveel ‘stil’ verzet?’

Wij vragen ons hier alleen af, of het wellicht zo kan zijn dat stilte in dit opzicht een grotere zeggingskracht heeft, dan de ‘logische’ voordelen van orgaantransplantatie en -donatie. Kan het zijn dat er onderbelichte achtergronden achter dit fenomeen schuil gaan bij IEDER mens..?!  Achtergronden die mogelijk te duiden zijn als ‘onbewuste gevoelens van afkeur’? Gevoelens die wellicht ieder mens met zich meedraagt die geen klakkeloze voorstander is van orgaandonatie?

We raden je in dat opzicht ook aan, het artikel hier op de site te lezen, van huisarts Ellorene Westerhout over orgaandonatie en transplantatie. (HIER) Hoe is het mogelijk dat mensen, vooral gestudeerde vakmensen, in staat zijn, zo onverbiddelijk om te springen met lichamen, die hun patiënten een leven lang van dienst zijn geweest? Is het voor deze professionals dan zó simpel, dat de dood betekent dat een lichaam als het ware ‘geplunderd’ mag worden..?

Dat het fenomeen ‘hersendood’ niks anders is, dan een juridische vrijbrief om een lichaam te ‘oogsten’..? Binnenkort is de ‘Week van het Donorregister’ (21 -28 oktober 2019). Volle aandacht om jezelf goed te informeren, voordat je je ‘al-nietsdoende’ in het register belandt met een ‘JA’ voor donorschap. (Omdat je dus geen ‘NEE’ hebt aangegeven!) (HIER)

* * *

X
‘Leve de organen’..

2019 © deze versie WantToKnow.nl/be

In Nederland is op dit moment niemand na overlijden orgaandonor, tenzij je hiervoor uitdrukkelijk toestemming hebt gegeven. Met de komst van de nieuwe Wet op de Orgaandonatie in 2020 wordt dit principe omgedraaid. Straks zal iedereen na overlijden potentieel orgaandonor zijn tenzij je expliciet aangeeft dat je dit niet wil. Dat lijkt mooi maar er zitten haken en ogen aan het nieuwe systeem.Allereerst is het uitermate bizar, dat een dergelijk systeem in de commerciële wereld verboden is, zoals bij een abonnement op krant of tijdschrift bijvoorbeeld. Sinds een aantal jaren mág een uitgever (of ander bedrijf) niets meer zelfs automatisch verlengen, zonder instemming van de abonnee..

Cameraman/Film&Documentairemaker Frans Bromet

De vraag is of we als samenleving op de hoogte zijn, van de vergaande gevolgen die de nieuwe wet heeft op orgaandonoren en hun nabestaanden? In het Tv-programma ‘Leve de organen’ verdiept Frans Bromet zich, vanaf maandag 28 oktober, in de nieuwe orgaanwet en de keuze waarvoor wij als Nederlanders staan wanneer deze straks in werking treedt. 2Doc Leve de organen is geproduceerd door &Bromet, in opdracht van KRO-NCRV en is tot stand gekomen met steun van CoBo. De documentaire gaat in première tijdens het Nederlands Filmfestival 2019 en wordt uitgezonden in de Week van het Donorregister van 21 tot 28 oktober 2019.

Een nog niet zo veel gehoorde angst bij critici van deze wet, is dat artsen eerder zullen overgaan tot orgaandonatie wanneer een patiënt orgaandonor is. Tot hoever gaan ze door met het reanimeren/redden van een leven, als er een achterdeur is, bij de operatie..? Esmee Feenstra kwam na een zwaar ongeval – en in het bezit van een donorcodicil – in coma in het ziekenhuis terecht waar de artsen constateerden dat er sprake was van onomkeerbare hersenschade. Maar op het moment dat de artsen wilden overgaan tot het hersendoodprotocol, merkte haar zus tijdens het afscheid nemen dat Esmee reageerde op prikkels.

Er rolde een traan over haar wang..
Wat een verschrikkelijke en letterlijk morbide situatie moet het voor Esmee zijn geweest.. Waarschijnlijk heeft ze dus alles gehoord.. Maar het betekent gewoon KEIHARD, dat al die diagnoses rondom orgaandonatie en -transplantatie volledig ONJUIST zijn..! De artsen missen nu al iets, laat staan, straks bij de massale invoer van de nieuwe orgaandonatiewet..!

dr. Pim van Lommel. Uit zijn gedegen wetenschappelijk onderzoek naar de BijnaDoodEravringen blijkt, dat mensen die een BDE hebben gehad, een volledig andere kijk op het leven kregen. En veelal waren deze mensen dus ook ‘hersendood’ en kwamen daarna gewoon weer bij bewustzijn..!!

Er is een officieel ‘hersendood’-protocol dat artsen moeten volgen en dat moet waarborgen dat een patiënt pas na objectief onderzoek hersendood mag worden verklaard. Alleen dan mag worden overgegaan tot orgaanuitneming. Maar is dit protocol waterdicht? En veel belangijker natuurlijk: wat houdt dat begrip ‘hersendood’ eigenlijk in? Betekent het dat je bewustzijn weg is?

Pim van Lommel, een man die het weten kan!
Oud-cardioloog en schrijver Pim van Lommel verdiepte zich in patiënten die klinisch dood waren. Meer dan een kwart van hen had bewuste herinneringen aan die periode zoals het ervaren van een tunnel, licht of het buiten het lichaam treden. Pim van Lommel meent op basis van zijn onderzoek dat we niet kunnen uitsluiten dat mensen die hersendood zijn verklaard ook bewuste ervaringen hebben. Dat is netjes uitgedrukt, want feitelijk betekent het dat mensen worden gedood op de operatietafel..! Zie het verhaal van Esmee Feenstra..

Van Lommel meent op basis van zijn onderzoek dat we niet kunnen uitsluiten dat mensen die hersendood zijn verklaard dezelfde ervaringen hebben. Eén van de bezwaren die tegenstanders hebben tegen de nieuwe orgaanwet is dat er campagne wordt gevoerd ‘vanuit de wachtlijst’, d.w.z. vanuit het perspectief van patiënten die op orgaandonatie wachten… Maar volgens Pim van Lommel hebben mensen door de beperkte informatie die de overheid verstrekt geen idee wat het inhoudt wanneer je je aanmeldt als donor. Oud-cardioloog

De man van verpleegkundige Anjo van de Morte ging dood in de klinische setting van een operatiekamer. Van de Morte die zelf als verpleegkundige betrokken was bij orgaandonaties zag hoe 15 mannen in witte doktersjassen overgingen tot uitname van de organen van haar man, tot hij tenslotte bij het wegnemen van zijn hart stierf. ‘Dat is zo anders dan wanneer je als familie aanwezig bent bij een dierbare die zijn laatste adem uitblaast’, zegt van de Morte.

Actueel
  • Iedereen wordt orgaandonor, tenzij je zelf nee in het donorregister (NL) zet.  
  • Een groot bezwaar is dat de nieuwe wet diep in de persoonlijke levenssfeer ingrijpt.
  • Is het wel zeker dat je bewustzijn volledig weg is als je hersen- of hartdood bent?
  • Is het hersendood-protocol überhaupt wel waterdicht?
  • Ben je echt overleden als je niet meer op prikkels reageert maar nog wel warm bent en een kloppend hart hebt. Wat weten medici nu eigenlijk van sterven?
  • Pim van Lommel waarschuwt voor de beperkte informatie die de overheid verstrekt! Mensen hebben geen idee wat donor-zijn betekent.
Het beklemmende verhaal van de Zweedse Jim Frizle is een huiveringwekkend voorbeeld van niet-dood-zijn en toch ‘leeggehaald’ worden..!! (klik voor artikel hier op de site)

Filmmaker Frans Bromet spreekt in deze onderzoekende documentaire met artsen, nabestaanden en ervaringsdeskundigen, over hoe zij de nieuwe orgaanwet ADR in de praktijk ervaren. Hij sprak onder andere met de genoemde Esmee Feenstra, die ná een zwaar ongeval – en in het bezit van een donorcodicil – in coma kwam, met een onomkeerbare hersenschade.x

Op het moment dat de artsen in het ziekenhuis tot het hersendood-protocol wilden overgaan, merkte haar zus tijdens het afscheid nemen dat Esmee een emotie toonde en er rolde een traan over haar wang. Esmee bleef in leven. En kan het.. na-vertellen..! Maar hoevelen sterven op de operatietafel DOOR INGRIJPEN VAN ARTSEN o.b.v. het hersendood-construct..??

Deze vraag blijft eigenlijk heel simpel als een groot vraagteken continue boven deze hele kwestie van orgaandonatie en -transplantatie hangen. En dat is deze hartverscheurende vraag:

“Hoe kun je een levend orgaan,
uit een dood lichaam halen?”

KRO-NCRV 2Doc: ‘Leve de organen’, maandag 21 oktober, 21.00 uur op NPO 2
“Bewustwording orgaandonatie” is een initiatief van zorgzame burgers die kennis vergaren, ervaringen evalueren en materie-deskundigen (veelal artsen) consulteren. De bevindingen worden zo veel als mogelijk openbaar gemaakt om de bestaande voorlichting te completeren. Dat is hard, heel hard nodig..!

* * *

 

3 gedachten over “Leve(n)de organen…

  1. Voor de NL lezers een blik op de situatie in België .
    Ik voeg een link toe naar de Humanistische website “demaakbaremens” :
    https://www.demaakbaremens.org/themas/orgaandonatie/wat-zegt-de-wet/
    met citaten :
    “Volgens de Belgische wet betreffende orgaandonatie en transplantatie van 1986 is elke overleden Belg een kandidaat orgaandonor………………….
    Wie geen organen wenst te doneren, moet dit registreren bij de dienst burgerzaken van zijn woonplaats. Je vult daarvoor eenvoudig dit formulier in. En hoewel het strikt genomen niet nodig is, laat het formulier ook toe om je expliciet als donor te registreren………….
    België doet het in vergelijking met ons omringende landen goed wat betreft het aantal donoren per miljoen inwoners. Dat is deels te danken aan dit wettelijk systeem………….
    De wet stelt dat orgaandonatie moet gebeuren met respect voor het lichaam van de overledene en voor de nabestaanden. Na het wegnemen van de organen wordt het lichaam terug dichtgemaakt…………………
    De wet stelt dat orgaandonatie anoniem moet zijn………………(=einde citaten).
    Over de missie van demaakbaremens :
    https://www.demaakbaremens.org/over-ons/over-de-maakbare-mens/
    Ik verwijs naar de inhoud van de link…maar toch één citaat over de visie :
    “Visie : Er komen meer en betere mogelijkheden om in te grijpen op lichaam en geest. Er is niet alleen de medische vooruitgang waarmee we sneller diagnoses stellen en ziektes en verwondingen effectiever behandelen en genezen. We slagen er ook in de natuurlijke grenzen van de mens te verleggen en onze mogelijkheden te verbeteren of uit te breiden.” (=einde citaat).
    De benaming van de organisatie : “demaakbaremens” is m.i. al veelzeggend…en vooral de zin in het vet in het voormelde citaat : “mogelijkheden om in te grijpen op lichaam en geest..” is imo ook al weinig geruststellend, intussen wetende met wat voor soort experimenten de medische wetenschap doende is. Helemaal hilarisch is dan de zin : “…..orgaandonatie moet gebeuren met respect voor het lichaam…..”. Als ik het voormelde bekijk dan gaat achter een zo gezegde humanistische visie een verborgen agenda schuil.. onder dekmantel van de medische vooruitgang. Of het menselijk lichaam als een wagen, waarvan de onderdelen ook naar goeddunken kunnen vervangen worden. Ik denk hier o.a. aan de “orgaandiefstallen” in landen zoals China. Ik zie dan ook deze ganse orgaanproblematiek dan ook als een tussenstap naar een “transhumanisme…”.
    .

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.