Advertentie

Seks, leugens en medicijnen..


Ray Moynihan

Over auteur Ray Moynihan
Moynihan, geboren en getogen in Australie, werd gezondheids- journalist, die de nodige prijzen zou gaan winnen. Hij werd schrijver, documentaire-filmmaker en academisch onderzoeker met een wereldwijde reputatie. Daarnaast is hij tevens docent aan de universiteit van Newcastle. Zijn in 2005 verschenen boek ‘Selling Sickness’ is inmiddels vertaald in 12 talen..!

Samen met co-auteur Barbara Mintzes, assistent-hoogleraar aan de Universiteit van British Columbia in Canada, werkte Ray Monihan aan zijn nieuwst boek, over de creatie van een nieuwe ‘angst’-ziekte, waarbij het seksueel disfunctioneren van vrouwen de boventoon voert. En natuurlijk heeft de farmaceutisch industrie bij dit pilletje weer een kwaal gevonden…

* * *
x

Over het boek ‘Seks, leugens en medicijnen’
x

Prof. dr. Trudy Dehue – auteur van ‘De depressie-epidemie’

x

Dat te weinig zin in seks een stoornis is, kan een opluchtende gedachte zijn − zeker in tijden van hoge eisen aan goed functioneren. Verkopers van lustverhogende medicijnen spelen graag op die opluchting in. Moynihan en Mintzes betogen echter dat werkelijk of vermeend tekort aan seksuele belangstelling ook anders valt te bezien. Zou de dagelijkse prestatiedruk velen niet naar slaap doen verlangen in plaats van in bed te moeten voort presteren, zodat er van een stoornis geen sprake is?

Leggen we de lat voor voldoende seks misschien ook te hoog? Dergelijke kwesties van definitie maken dat dit boek niet alléén over seks gaat en ook niet alleen over farmaceutische bedrijven. Het boek verheldert tegelijk dat wetenschappelijke feiten onvermijdelijk op definities zijn gebaseerd.

  • Want wie bepaalt wanneer een (biologisch) kenmerk een stoornis moet heten?
  • En welke verdere definitie daarvan zit vervolgens verwerkt in diagnostische tests?
  • Als een bevolkingsonderzoek met opmerkelijke cijfers komt, volgens welke maatstaven telden de personen in de getrokken steekproef dan als gestoord?

Ray Moynihan en Barbara Mintzes zijn wereldwijd gerespecteerde specialisten in het uitpluizen van dit soort kwesties. Vrouwelijke seksuele disfunctie is in dit boek hun centrale voorbeeld. Maar dezelfde kwesties zijn aan de orde bij bijvoorbeeld depressie, autisme of ADHD. Menselijke besluitvorming moet ook daarbij aan de feiten vooraf gaan. Dat vraagt om waakzaamheid, zeker bij onderzoekers met financiële belangen bij bepaalde resultaten. Op even toegankelijke als indringende wijze laat dit boek daar het belang van zien.

De cover van het boek. (klik voor link naar uitgever Succesboeken)

De hoofdpersonen in deze bedrijfsthriller zijn de gigantische wereldwijde farmaceutische bedrijven, artsen en psychologen die met hen samenwerken en de critici die hun best doen om de kluwen van medische wetenschap en marketing te ontwarren en die van mening zijn dat de nieuwe seksuele ziekten een misleidende en gevaarlijke afleiding zijn van de werkelijke problemen in seksuele relaties.

Met de bewering dat bijna een op de twee vrouwen zou lijden aan ‘vrouwelijk seksueel disfunctioneren’ staan enkele van de meest winstgevende bedrijven op deze planeet in de startblokken om de diepste angsten van vrouwen te misbruiken in de hoop nieuwe afzetmarkten van miljarden dollars aan te boren.

Afgezet tegen de grote culturele tegenstellingen van onze tijd – toenemende seksuele vrijheid tegenover schijnbaar toenemende seksuele angst – onderzoekt Seks, leugens en medicijnen op overtuigende wijze wat er werkelijk gebeurt als de wereld op het punt staat kennis te maken met de ‘roze’ Viagra.

Ray Moynihan laat zien hoe de medicijnindustrie niet alleen het wetenschappelijk onderzoek sponsort, maar in sommige gevallen zelfs helpt met het creëren van nieuwe medische aandoeningen. Zijn onthullingen zijn zowel fascinerend als beangstigend.

x

x

* * *

Deel van de inleiding van het boek

door Ray Moynihan
X

Het resultaat van de huidige samenwerkingsverbanden tussen universiteiten, artsen, overheden en farmaceutische industrie, kortom van mensen met verschillende opinies, levert de personen met bijzondere meningen invloedrijke platforms op. Bepaalde stemmen worden versterkt door persberichten van bedrijven en artikelen in medische tijdschriften, via belangrijke presentaties op wetenschappelijke conferenties en voorlichtingsseminars en door de honderden miljoenen, die spoedig uitgegeven zullen worden door de farmaceutische bedrijven aan reclame voor de nieuwe medicijnen.

Het cumulatieve effect zou volgens de mensen, die deze relaties bestuderen, heel goed een systematisch vooroordeel ten gunste van deze medicijnen kunnen opleveren in de hedendaagse medische wetenschap en een overduidelijke verdraaiing in het bredere publieke debat, in dit geval over seks, kunnen veroorzaken.

Het andere duidelijke probleem is het feit, dat de patiënt zelf te vaak buiten beeld blijft. Maar al te vaak wordt de wereld van onze toonaangevende medische experts vergemakkelijkt door de vrijgevigheid van de farmaceutische industrie, waarbij het vriendelijke marketingpersoneel constant de rekening voor de uitgaven voor eten, drinken en reizen verblijfskosten van de dokter betaalt.

Te vaak vinden de wetenschappelijke debatten over hoe men de seksuele problemen moet begrijpen en behandelen plaats in restaurants of collegezalen, die betaald worden door diegenen, die een financieel belang hebben in het verbreden van de reikwijdte van een ziekte of het beperken van het aantal oplossingen om hem te behandelen. Naast het financieren van veel van de onderzoeken, vragenlijsten, seminars en conferenties, hebben de farmaceutische bedrijven ook veel aan ouderwets medicijnonderzoek gedaan.
Ze hebben veel verschillende soorten medicijnen onderzocht om te proberen de seksuele problemen van vrouwen op te lossen; ze hebben geprobeerd om meer bloed naar de genitaliën te laten stromen, het testosteronniveau te verhogen of om de zogenaamde chemische onbalans in de hersenen te corrigeren.

Een gedegen zoektocht door de medische literatuur laat zien, dat de  industrie veel medische studies heeft gefinancierd, inclusief uitgebreid placebo-gecontroleerd onderzoek, waar duizenden vrouwen over de hele wereld aan mee hebben gedaan. Maar uiteindelijk lijkt het langverwachte afrodisiacum voor vrouwen toch een ongrijpbare fantasie te blijven.

De industrie is gestuit op een onverwachte vijand, verrassend genoeg in de vorm van een van zijn eigen pillen. De nederige placebo, of neppil, blijkt overeind te blijven in de door de bedrijven gefinancierde onderzoeken van medicijnen en veroorzaakt grote consternatie in de contreien van de medische macht. Het blijkt dat voor veel vrouwen, die lijden aan seksueel disfunctioneren, een neppil net zo goed werkt om hun seksleven iets te verbeteren als het officiële medicijn.

De plannen die vervolgens uitgebroed werden om die neppil eens en voor altijd te verslaan, vormen nog weer een andere fascinerende draad in het verhaal van het creëren van deze nieuwe ziekte. Maar de neppil is niet het enige probleem voor hen, die gewone seksuele problemen willen afschilderen als seksuele ziekten. De campagne die in het leven is geroepen door Leonore Tiefer en haar feministische collega’s, heeft snel aandacht getrokken over de hele wereld, met veel publiciteit en media-aandacht, met een eigen voorlichtingsprogramma voor gezondheidsdeskundigen en heeft invloedrijke vrienden gewonnen binnen de belangrijkste stroming binnen de gemeenschap van het seksonderzoek.

Wat is begonnen als een guerrillaoorlog is een complete veldslag geworden over de manier waarop we omgaan met wat er zich afspeelt in onze slaapkamers. Maar sceptisch zijn over marketingboodschappen wil niet zeggen, dat we seksuele problemen moeten negeren, die opgelost kunnen worden door er aandacht aan te schenken. Pijn die verband houdt met seks, komt bijvoorbeeld veel voor en kan veel problemen veroorzaken.

Zoals veel vrouwen maar al te goed weten, kan hulp zoeken voor zulke problemen − ook bekend als dyspareunie of vaginisme − een enorme uitdaging zijn, want op sommige plaatsen weet men maar heel weinig over de oorzaak en de mogelijke oplossingen.
Jammer genoeg richt het huidige, met veel publiciteit omgeven onderzoek, van de farmaceutische industrie zich voornamelijk op de problemen van lust en opwinding, omdat men verwacht dat deze klachten beter te behandelen zijn met medicijnen. Op een bepaalde manier gaat ‘Seks, leugens en medicijnen’ minder over seks en meer over leugens en de medicijnen en over verzonnen verhalen die voortvloeien uit marketing in al zijn zichtbare en onzichtbare vormen.

Het zal vooral laten zien, hoe de industrie helpt om nieuwe normen vast te stellen en seksuele ziekten te verkopen, om zo een klimaat te creëren waarin vaak met medicijnen naar oplossingen voor seksuele problemen wordt gezocht. Het zal bewijs leveren om aan te tonen wat ook anderen al zo scherp hebben gezien: dat het doel van veel moderne marketing is ‘om mensen niet alleen ontevreden te maken met wat ze hebben, maar ook met wie ze zijn’

En het zal laten zien hoe een kleine democratische campagne dat proces aan de kaak stelt en uitdaagt. Het is een film, die geprojecteerd wordt op een enorm wereldwijd scherm, maar het zal ook de intiemste gebieden van ons leven belichten, zowel van vrouwen als van mannen.
Als we de details van dit boeiende conflict blootleggen, ontkomen we er niet aan om ook te kijken naar onze eigen seksuele situaties, de verrukking en de onzekerheid, het plezier en de pijn. Zoals Simone de Beauvoir een halve eeuw geleden al schreef in haar feministische klassieker The Second Sex, ‘in seksualiteit zullen altijd de spanning, de angst, de vreugde, de frustratie en de triomf van ons bestaan te voorschijn komen’.

‘Seks, leugens en medicijnen’ maakt zich geen voorstelling van de seksualiteit van zijn lezers. Het stelt zich in plaats daarvan de oneindige variëteit voor van de realiteit en de schoonheid van de menselijke seksualiteit. Terwijl de meesten van ons met een partner samenleven, leven velen van ons ook alleen en een belangrijke minderheid van ons is nu alleenstaand. De meesten van ons worden aangetrokken door de andere sekse, maar velen van ons worden dat niet en voor anderen staat seks gewoon niet op de agenda.

Sommigen van ons bedrijven regelmatig de liefde met een nieuwe partner, terwijl anderen het fijn vinden om soms seks te hebben in een langdurende, liefdevolle relatie. Als resultaat van onderzoeksjournalistiek biedt dit boek fascinerende inzichten in het creëren van deze bepaalde ziekte. Maar zodra je de gebruikelijke patronen van het promoten van een ziekte in de gaten hebt, zul je zien dat deze strategieën steeds vaker ook op andere plaatsen en met andere ziekten opduiken, omdat de grenzen van behandelbare ziekten onverbiddelijk opgerekt worden.

Het is belangrijk om op te merken, dat dit boek er niet van uitgaat, dat wij passieve slachtoffers zijn van deze reclamecampagne of van de vele andere machtige krachten binnen onze cultuur. In tegendeel, de uitvoerige uitleg op de volgende bladzijden is met opzet gemaakt om de lezer te informeren en sterker te maken met het oog op een aanstaande gezamenlijke aanval. Een van de voordelen van het aanboren van al deze bijzonderheden over seksuele problemen is, dat je van dichtbij ziet dat de fundering van deze ziekte niet zo betrouwbaar is. Ook merk je door het zorgvuldig lezen van de huidige medische literatuur, dat het tolereren van de connectie tussen artsen en farmaceutische bedrijven afneemt binnen de gevestigde wetenschappelijke orde zelf.

Men voelt zich in toenemende mate ongemakkelijk bij het vervagen van de grenzen tussen medicijnen en marketing. Uit invloedrijke rapporten blijkt, dat het web van financiële banden met de industrie het risico met zich mee kan brengen van ‘ongewenste invloed’ op de beslissingen van artsen en de zorg voor hun patiënten en de integriteit van wetenschappelijke studies en de objectiviteit van medische opleidingen in gevaar kan brengen.

In de tijd dat de originele Engelse versie van ‘Seks, leugens en medicijnen’ naar de drukker ging, werd er door gezaghebbende personen in de wereld van politiek en medicijnen al geroepen om een grote schoonmaakactie. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen. Laten we het verhaal beginnen op het punt, waarop de opwinding over de volgende miljarden-dollar-ziekte begon toe te nemen.

* * *

 

8 gedachten over “Seks, leugens en medicijnen..

  1. De mens bestaat uit ziel en lichaam.
    Wanneer het lichamelijke overheerst gaat dit ten koste van het spirituele deel in de mens. Er moet tussen beiden een balans zijn.
    Ieder mens heeft de taak zich spiritueel te ontwikkelen.
    Veel mensen zijn tot hun 40ste bezig met relatie, gezin, maatschappelijke ontwikkeling etc. Als men boven de 50 wat meer gesetteld raakt krijgt men vaak meer tijd en groeit vaak de behoefte naar meer spirituele/ religieuze verdieping.

    Door seksualiteit als ‘noodzakelijk moeten’ te presenteren blijft de mens extra gericht op het fysieke deel en wordt de toegang tot het zuiver spirituele leven moeilijker

    In het Boeddhisme is een stroming die leert om na je 50ste levensjaar bewust te streven naar onthechting op seksueel gebied.
    Ook het door velen niet begrepen celibaat heeft hier direct mee te maken.Ik ken mensen die celibatair leven en zeer gelukkig zijn.

    Ik ken ook mediums die zich om wille van hun contacten met ‘gene zijde; bewust van seksualiteit onthouden.( in occulte kringen komt juist het omgekeerde ook voor)

    Wie zijn seksualiteit op een natuurlijke wijze weet te reguleren leeft veel meer in harmonie met zich zelf en zijn omgeving.

    Spirituele verdieping bij de massa is natuurlijk het laatste waar politici op zitten te wachten. Mensen zijn veel makkelijker te controleren en in toom te houden als je voorkomt dat ze gaan nadenken. Het volk krijgt dan ook van haar leiders ‘brood en spelen’ , dat is al eeuwen zo.

    1. Ik ben het helemaal eens met Uw bericht. Ikzelf ben ook bezig te onthechten op sexueel gebied , om mijzelf te ontplooien op geestelijk gebied . Ik wil niet afgeleid worden door wat dan ook….

    2. Volgens alle Oosterse leren behoort seksualiteit tot één van de meest krachtige energieën die een mens kan genereren, volgens de Pleïadische leer, die bijv. Barbara Marciniak door heeft gegeven, is seksualiteit zelfs een sterrenpoort..!
      Waarvan wordt een mens dan afgeleid, is dan mijn reactie..! Het is juist de RK-kerk en andere geloofssystemen die de mens zijn seksualiteit hebben afgenomen..! Daarmee zijn Aarde-wortel-energie ontnomen of er een ‘onreine’ zaak van gemaakt. Lekkere benaming nietwaar? ‘Onrein’..

  2. als je er goed en diep over nadenkt is het toch wel godsgeklaagd! het indringen in iets zo prive als sexualiteitsbeleving , het opdringen van gestelde maatstaven en de vrouwen het gevoel geven dat er iets mis met hun is als ze niet voldoen aan een orealistisch verwachtingspatroon is een schandalige manier van manipulatie, sex is iets primitiefs de sexualiteit huist in een deel van de hersenen dat het reptieldeel wordt genoemd,verder huist daar agressie,voeding en overlevingsdrang, je kan je voorstellen dat dit deel van de hersenen de minste ontwikkeling behoeft, de basis is al gelegd dus zal zijn/ haar bezitter heel sterk gericht zijn op deze primitive behoeft als dit deel van de hersenen sterk de boventoon voert.Nu eist de buitenwereld ons zo enorm op, dat andere delen van de hersenen als een bezetene draaien,veel mannen en vrouwen zijn fysiek en mentaal zo moe tegenwoordig, zoveel zorgen en geregel en gedoe, 24 uur lijkt 16 uur geworden,slapen is steeds belangrijker geworden om bij te tanken, is niet raar dat de seks erbij inschiet,maar dan zou je dus niet gezond zijn en ontregeld, het is eerder deze huidige samenleving die het volk ontregelen met hun bangmakerij, de constante druk en stress is voor veel mensen funest, veel mensen lijden in stilte en gaan maar door , ik durf te wedden dat zeker in het westen er heel veel mensen tegen een burnout aan zitten en stiekum of openlijk aan de kalmerende middelen zitten.

    Een ander ding, dat vrouwen zich laten gek maken door wat ze via de bladen, reclame,films te horen en te zien krijgen, recht op seks lijkt samen te hangen hoe je je kleedt, opmaak, je haarkleur en lengte,of je slank bent, zeker geen sinaasappelhuid hebt of andere huidstriemen( vaak gevolg zwangerschap)of je geen rimpels hebt of te veel haargroei, zo kan ik tal van (bij)zaken noemen die vrouwen onzeker maakt,want zie maar eens tussen al de drukte (zoals boven beschreven )aan het perfecte plaatje te voldoen, het is gewoon een godsonmogenlijke opdracht.

    En inderdaad, de maatschappij is versekst, men wil vooral de reptielenhersenen stimuleren,het `domste`deel van de hersenen denk ik,zolang mensen daar mee bezig zijn denken ze niet na en dat is precies wat nodig is een domme, bezorgde overspannen massa,die te moe zijn en te weinig tijd hebben om zich verdiepen in de werkelijke samenleving.trieste ontwikkeling!

  3. Het onderstaande komt uit een boek van Joost Drenthe:”Innerlijke glimlach”

    Het nee en het ja

    Bij de ochtendbijeenkomst sprak de meester tot het
    mooiste meisje van de ashram: Parvati, kom naar
    voren.”
    Hij schoof een krukje in het midden van de cirkel
    met leerlingen om hem heen en liet haar daar plaats
    nemen.
    “En nu, Parvati, wil ik graag, als materiaal voor onze lessen
    vandaag, je seksuele fantasieën horen.
    Begin maar.”
    Consternatie bij het meisje en stiekem gegrijns bij de
    leerlingen!
    “Eh…, nou ja…, mmmm…, kijk,…eh,..ik…, als ik
    s’avonds in bed lig…” zweette het arme meisje
    midden in de groep, die in ademloze stilte wachtte
    op wat er komen ging.
    Toen greep de meester in.
    “Wil je dit wel, Parvati?”, vroeg hij op zachte toon.
    “Nee, meester”, was het gefluisterde antwoord.
    ‘WAAROM ZEG JE DAN GEEN ‘NEE!” bulderde de
    meester met een stem als van een storm die losbarst
    op een zomeravond.
    “Volg jezelf en degradeer mij niet tot leraar!”

    En hier bedoel ik mee, “volg jezelf” en laat een ander niet uitmaken wat de standaardnorm en dus “normaal” is. Dat zo’n farmaceutische industrie hier nu weer op in speelt op de onzekerheid van mensen. Te erg voor woorden. Natuurlijk psychisch kan er iets aan de hand zijn, maar door de farma wordt er weer een ziekte gemaakt, maar als het psychisch opgelost kan worden hoeft er geen pil aan te pas te komen, want dan komen de lust en opwinding ook wel terug. Zelf zou ik niet gauw zo’n pil gaan slikken want wie weet wat het verder aanricht in je lichaam. De bijwerkingen worden vaak afgedaan als zijnde niet belangrijk.
    Volgens mij is sex iets om van te genieten, voor mij is ze ook aan liefde gebonden, maar dit is voor een ieder persoonlijk, van mij mag een ieder baas zijn over hoe hij of zij z’n sexleven invulling wil geven . Mits hij hierbij de ander niet schaadt maar dat geldt voor alles.
    Wij zijn tegenover onze kinderen heel open geweest wat sexuele voorlichting aangaat. Maar open of zo’n overvoering zoals tegenwoordig daarin zit verschil. Sex wordt nu te pas en te onpas overal bijgesleept: Mode, platen-industrie, films en noem maar op. Er is zo’n overvoering dat je als jongere en misschien ook wel als oudere onzeker van zou worden. En vaak worden de zaken zo gebracht als dat jij niet normaal zou zijn. Altijd moet je ergens aan voldoen. Jij bent niet normaal als je dit niet voelt, als jij er niet zo uit ziet, dat soort kleding, te dun of te dik. Of als het bij jou zo niet werkt.

    Mag ik a.u.b. zelf uitmaken wat voor mij “normaal” is? Dus: “Volg jezelf”

    Hartegroet Alice

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.