De ruwe wetenschap steunt eigenlijk Antivaxxers: de vaccins steunen volledig de cellulaire immuniteit van de BESTRIJDING van de vaccins
De mythe dat vaccins werken wordt toegeschreven aan waarnemingen van zoogdieren die hersteld zijn van infecties met micro-organismen die een natuurlijke immuniteit tegen toekomstige virussen verkregen. Hoewel deze waarnemingen de vaccinaties lijken te ondersteunen, blijkt uit de ruwe wetenschap dat vaccins de cellulaire immuniteit daadwerkelijk vernietigen.
T-cellen zijn verantwoordelijk voor de celimmuniteit, terwijl B-cellen verantwoordelijk zijn voor de humorale immuniteit (antilichamen). Telkens wanneer T- en B-cellen geactiveerd worden door een molecule die in staat is om een immuunrespons te induceren die bekend staat als een antigeen, worden sommige van deze cellen geheugencellen. Als gevolg daarvan kan het immuunsysteem bij een volgende blootstelling aan hetzelfde antigeen het de volgende keer snel vernietigen.
Dit staat bekend als immuniteit, wat aanleiding gaf tot de overtuiging dat als een vreemd antigeen in iemand wordt geïnjecteerd, die persoon immuun is voor toekomstige infecties van dezelfde soort. Wat vaccinverdedigers niet herkennen is dat de luchtwegen van een zoogdier Immunoglobuline A (IgA) bevat, dat een essentiële rol speelt in het slijmvlies of de slijmvliezen.
Inzicht in het wederkerige karakter van B-cellen en T-cellen
Circumnavigeren rond het slijmvlies van het immuunsysteem met vaccins veroorzaakt schade aan het immuunsysteem zelf. Bijgevolg slaagt het immuunsysteem er niet in om bacteriën en virussen uit het lichaam te verwijderen. Het virus of de bacteriën blijft evolueren naarmate het lichaam gebombardeerd wordt door milieuverontreinigende stoffen die het immuunsysteem aanvallen. Met andere woorden, vaccins vernietigen de cellulaire immuniteit volledig.
De manier waarop het immuunsysteem corrupt is, kan worden begrepen wanneer men de wederzijdse relatie tussen B- en T-cellen herkent. Wanneer B-cellen worden gestimuleerd, worden T-cellen gehinderd en vice versa. Vaccins activeren de B-cel om antilichamen af te scheiden, waardoor T-cellen worden onderdrukt.
De onderdrukking van T-cellen maakt het mogelijk om kanker en andere gevaarlijke infecties te ontwikkelen. In feite voorkomen vaccins geen ziekten. Ze pakken de symptomen van een ziekte aan, maar komen niet tot de wortel van het probleem. Het organisme blijft opgesloten in het lichaam, waar het zich aanpast en verandert in zijn omgeving.
Veranderingen in vaccins veroorzaken verdere schade aan het immuunsysteem.
Om brandstof aan het vuur toe te voegen, worden adjuvantia, een immunologisch middel dat de antigene reactie verhoogt, toegevoegd aan vaccins en hebben hun eigen gevaarlijke bijwerkingen. Adjuvants zoals olie-emulsies, minerale verbindingen, liposomen en squaleen kunnen allergische reacties veroorzaken.
Door de productie van antilichamen te verhogen, zorgen adjuvantia er bovendien voor dat antilichamen andere antigenen vergeten die het immuunsysteem moet aanpakken om een goede gezondheid te behouden. De overmatige productie van antilichamen kan verantwoordelijk zijn voor een groot aantal auto-immuunziekten.
Een auto-antilichaam is een antilichaam dat een of meer van iemands eigen eiwitten aanvalt. Veel auto-immuunziekten, zoals de ziekte van Crohn, worden veroorzaakt door auto-antilichamen, die op hun beurt worden veroorzaakt door adjuvantia in vaccins.
Auto-antilichamen kunnen ook de hersenen en het ruggenmerg aanvallen, waardoor een groot aantal neurologische problemen ontstaan, waaronder het sudden infant death syndrome (SIDS). Als auto-antilichamen de myelineschede aanvallen, een isolerend omhulsel dat de axon van sommige neuronen omgeeft, dan zullen ze neurologische problemen veroorzaken, afhankelijk van het getroffen gebied. Neurologische aandoeningen veroorzaakt door auto-antilichamen zijn onder andere mentale retardatie, Parkinson en de ziekte van Lou Gehrig, om er maar een paar te noemen.
Tot slot, de waarheid van de immuniteit gaf aanleiding tot de valse overtuiging dat een individu immuun kan worden voor toekomstige infecties als ze worden geïnjecteerd met een vreemd antigeen. Zodra het oppervlak is bekrast en de lagen zijn geschild, kunnen vaccins echter worden afgeroepen voor bluf op basis van een intense, diepgaande blik. Kortom: vaccins zijn het enige schot dat zichzelf in de voet schiet.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator
