x
Palestijnen kunnen niet bij hun gas
2014 WantToKnow.nl/.be
x
Het is een in brede kring aanvaarde stelling dat de VS de oorlog tegen Irak voerden, vooral de strategische positie in de regio, EN om de olie. De massavernietigingswapens waren, ondanks ArendJan Boekensteins pleidooi op de Nederlandse Tv, gewoon een stok tussen de deur… Evenzo zou Israël de Gazastrook niet hebben aangevallen in 2008/2009 om een einde te maken aan Hamas-beschietingen, maar vanwege de enorme gasvoorraden van de Palestijnen die 32 kilometer voor de kust van de Gazastrook liggen.
Hoe dat zo? Volgens de Israëlische krant Haaretz gaf minister Barak (Defensie) het leger in juni 2008 al opdracht de actie tegen de Gazastrook voor te bereiden. Laat diezelfde maand de ministeries van Financiën en Infrastructuur contact hebben gezocht met British Gas, de concessiehouder van het Palestijnse gas, om onderhandelingen te beginnen over verkoop aan Israël. Voor de Canadese econoom, vredesactivist en publicist Michel Chossudovsky was het zonneklaar. “De invasie van de Gazastrook in 2009 hield direct verband met de controle over strategische offshore gasreserves.”.
Hoe je er verder over wilt denken, de kwestie van de Palestijnse gasvelden – de grootste in het Midden-Oosten die niet worden geëxploiteerd – is wonderlijk onderbelicht.
Het is ook te simpel om uit te gaan van een samenloop van omstandigheden; met andere woorden: het is geen toeval. De opdracht van Barak en de toenadering tot British Gas waren beide initiatieven van de Israëlische regering. Premier Olmert was destijds dus op de hoogte. Hoe je er verder over wilt denken, de kwestie van de Palestijnse gasvelden – de grootste in het Midden-Oosten die niet worden geëxploiteerd – is wonderlijk onderbelicht. Ligt hier voor de internationale gemeenschap dan geen gouden kans de Palestijnse economie uit het slop te halen? Is dit geen uitgelezen gelegenheid om de enorme subsidies aan de corrupte Palestijnse Autoriteit te beëindigen? Kennelijk niet.
In 1999 verleende de Palestijnse Autoriteit aan British Gas de rechten om naar gas te boren voor de kust van Gaza. Dat er iets te vinden zou zijn, lag voor de hand. Voor de iets noordelijker gelegen Israëlische kust waren al gasvelden ontdekt. En inderdaad, in 2001 stuitte British Gas op goed te ontginnen gasreserves. Waarde: ten minste US$4 miljard..!
Sharon had het al eens geprobeerd..!
De regering van Ariël Sharon vocht in 2001 de Palestijnse eigendomsrechten aan bij het Israëlisch Hooggerechtshof. Tevergeefs, waarop Sharon in 2003 een al bijna beklonken overeenkomst over de verkoop van Palestijns gas aan Israël verbood, omdat de Palestijnen met de opbrengst terreur zouden kunnen financieren. British Gas en de Palestijnse Autoriteit vonden vervolgens in Egypte een koper, maar daar stak Tony Blair, in zijn laatste dagen als Brits premier, een stokje voor. Aangespoord door zijn collega Olmert vroeg hij British Gas ‘Israël nog één kans’ te geven.
De snel groeiende Israëlische economie had dringend brandstof nodig, maar Blair had naar verluidt edeler motieven: wederzijdse economische afhankelijkheid zou het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen eindelijk een stevig fundament bezorgen. In feite benadeelde Blair de Palestijnen. Israël wilde slechts in goederen en diensten betalen. Bovendien zouden de Palestijnen de distributie niet in eigen hand hebben: krachtens de al bijna vergeten, maar nog altijd rechtsgeldige Oslo-akkoorden uit 1993 heeft Israël ‘volledige veiligheidscontrole’ over de Palestijnse kustwateren.
Ook dit overleg strandde, volgens British Gas omdat Israël ‘geen realistische prijs wilde betalen’. Het lijkt er nu echter op dat Israël helemaal geen prijs wil betalen, om zijn eigendomsaanspraken op het gas niet voorgoed te verspelen. Om dezelfde reden zou Israël willen voorkomen dat de Palestijnen andere afnemers vinden – en werpt het zich steeds als eventuele koper op.
Tot nadenken stemt ook wat Moshe Yaalon, ex-stafchef van het leger, eind 2007 schreef voor een politiek instituut: “Bij afwezigheid van een grote militaire operatie om de greep van Hamas op de Gazastrook te vernietigen, kunnen geen boringen plaatsvinden zonder goedkeuring van deze beweging.” De vondst van een enorm gasveld – geschatte waarde US$ 26 miljard – voor de Israëlische kust, begin 2009, had voor de Palestijnen kan dit een opsteker zijn: maar alleen als Israël dat wil..!
