Het glyfosaat-sprookje van ‘onafhankelijk’ onderzoek…

x

x

‘Onafhankelijk’-wetenschappelijke advies uit Duitsland, Frankrijk en Groot Brittannië

Het glyfosaat-sprookje van ‘onafhankelijk’ onderzoek…

2015 © WantToKnow.nl/.be

x

Een recent rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft glyfosaat, het actieve bestanddeel van Monsanto’s Roundup herbicide, kankerverwekkend genoemd. Duitsland is door de EU belast met het onderzoek naar de veiligheid en risico’s van glyfosaat, maar drie wetenschappers in het panel zijn ook werknemer van BASF en Bayer, twee van de grote producenten van pesticides.

Ondertussen is in Groot Brittannië het ‘Food and Environment Research Agency’ (FERA) gewoonweg geprivatiseerd en hebben experts in Frankrijk voor geld advies aan farmaceutische bedrijven gegeven, hoe de farmaceuten het beste hun aanvragen voor de markt kunnen indienen.

Zoals je weet is glyfosaat het actieve bestanddeel van onkruidverdelger ‘Roundup’. Monsanto kwam weer in het nieuws toen het Internationaal Agentschap van de Wereldgezondheidsorganisatie glyfosaat classificeerde als kankerverwekkend. Het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek is een inter-gouvernementeel agentschap, dat onderdeel uitmaakt van de Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties. Het doet onderzoek naar de oorsprong van kanker, naar de mechanismen van de carcinogenese en voert epidemiologische en toxicologische onderzoeken uit. Zij publiceerden hun onderzoek over de gevaren van glyfosaat in ‘The Lancet Oncology’ op 20 maart 2015.

Maar Monsanto gaat fanatiek het gevecht aan en heeft om herroeping van deze studie gevraagd, omdat deze ‘nep-wetenschap’ zou zijn en glyfosaat heel veilig… De strijd is hevig want glyfosaat is een van de succesvolste pijlers van het hele bedrijf. Monsanto heeft in 2014 voor maar liefst US$ 5 miljard aan ‘Roundup’ omgezet. Monsanto beweert bij hoog en laag, dat Roundup minder giftig zou zijn dan andere onkruidverdelgers. Maar het gaat niet alleen om Monsanto, want sinds 2000 is hun patent op glyfosaat verlopen en bijna alle bedrijven gebruiken het nu in hun herbiciden.

Roundup wordt wijdverbreid in Noord en Zuid Amerika aangewend. Miljoenen hectares aan genetisch gemodificeerde granen en andere voedingsmiddelen worden daar geteeld. Monsanto is wereldwijd marktleider van genetisch gemanipuleerde zaden (90%), onder andere van de pinda, soja, maïs en suikerbiet. Deze zaden zijn immuun gemaakt tegen de giftige werking van glyfosaat, waardoor glyfosaat d.m.v. sproeivliegtuigen ‘ongestraft’ alles doodmaakt wat er op akkers groeit, bloeit of leeft. En daarbij zijn alleen de ‘Roundup Ready’-gemaakte, genetisch gemanipuleerde planten resistent.

Ook in Europa wordt glyfosaat door veel boeren, hoveniers en de overheid gebruikt om in publieke ruimtes of tussen de treinrails onkruid te verdelgen. Het is, samen met het glyfosaat afbraakproduct AMPA, de meest gevonden pesticide in de Franse rivieren..! Het onderzoek van ‘Friends of the Earth Europa’ maakte in 2013 al duidelijk, dat bij mensen uit 18 verschillende Europese landen glyfosaat in de urine is gevonden..

In Nederland wordt vanaf november 2015 het gebruik van ‘RoundUp’ en andere op glyfosaat gebaseerde onkruidverdelgers in publieke ruimten, parken en stoepen verboden. Gedetailleerde beschrijvingen van het gepatenteerde ‘RoundUp’ zijn geheim. Maar in Europa gaat het sprookje rondom Monsanto en glyfosaat alsmaar door; het middel bestaat al sinds de jaren a970 van de vorige eeuw. En in 2002 werd het in Europa goedgekeurd voor gebruik en in 2012 zou opnieuw toestemming moeten worden gevraagd.

Duitsland heeft de glyfosaat-sleutels in handen..!!
Duitsland is het lid van de EU dat over glyfosaat moet rapporteren – is dus namens de hele EU verantwoordelijk voor de verklaring van de veiligheid ervan. Er ontstaat ophef door de Europese Commissie wanneer de nieuwe toestemming voor glyfosaat wordt uitgesteld van 2012 naar 2015. En het ‘Federal Office for Consumer Protection and Food Safety’ verklaart dat de mensen die het onderzoek moeten klaren uit de Europese Commissie en de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid zich overwerkt hebben. Ook onderzoek naar 39 andere pesticiden wordt uitgesteld..! Dat betekent dat de huidige goedkeuring voor het gebruik van glyfosaat dus nog steeds is gebaseerd op verouderde testen en protocollen en bijna uitsluitend op studies die door de industrieën zelf zijn uitgevoerd..!!

Volgens een rapport uit 2011 van de organisatie ‘Earth Open Source’, wisten regelgevers uit de EU tientallen jaren geleden al, dat glyfosaat misvormingen bij mensen veroorzaakt (rapport). Dit kan zelfs uit de rapporten van de glyfosaat industrie zelf worden geconcludeerd, maar dit is voor het publiek zorgvuldig weggehouden.

2014: het Duitse rapport
Duitsland heeft in januari 2014 haar grote glyfosaat-vernieuwings-evaluatierapport (renewal assessment report of RAR) ingediend, dat werd geschreven door het Federale Instituut voor risicobeoordeling (BFR). Er is daarnaast een apart schrijven voor critici; een aantal studies, die op de schadelijkheid van glyfosaat wijzen zijn niet in aanmerking genomen, omdat deze niet aan dure internationale normen zouden voldoen, zoals GLP (Good Laboratory Practice).

Duitsland concludeert dat: “De beschikbare gegevens over glyfosaat niet wijzen op kankerverwekkende of mutagene eigenschappen, noch dat glyfosaat toxisch is voor de vruchtbaarheid, reproductie of foetale ontwikkeling bij proefdieren.” Duitsland beveelt goedkeuring van glyfosaat aan en zelfs ook in een grotere aanvaardbare dagelijkse inname van 0,3 naar 0,5 mg per kg lichaamsgewicht per persoon per dag. Maarrrr, zowel de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid als de Duitse regelgevende instanties, weigeren echter om de twee belangrijkste studies waarop dit besluit is gebaseerd te openbaren, omdat ze commercieel vertrouwelijke informatie zouden bevatten..

En zo worden we Europees een glyfosaat-oor aangenaaid..!
De Duitse stichting Testbiotech bekritiseert het rapport. Een aantal collegiaal getoetste wetenschappelijke publicaties zijn namelijk om onbekende redenen niet gebruikt. En om iedereen gerust te stellen, zitten in de pesticide-commissie ook deelnemers die werken voor de pesticide-reuzen die profiteren van glyfosaat, twee leden van het BASF-concern en één van chemiereus Bayer: in de huidige commissie zitten Monika Bross en Ivana Fegert van BASF en Frank Pierre Laport van ‘Bayer CropScience’. In de vorige commissie (2011-2013) zaten twee werknemers van BASF en twee van Bayer CropScience. In de commissie daarvoor (2008-2010) twee krachten van BASF en een van Bayer CropScience.

De baas van de commissie, Andreas Hensel vertelt in de krant TAZ (told ):

“We hebben bewust professionals uit de farmaceutische industrie in onze commissies gekozen. Feiten rondom bijvoorbeeld cosmetica of kunststoffen kunnen alleen door diegenen die ermee werken worden beoordeeld.”

Ook voor de commissie die genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen moet wegen, geldt dezelfde situatie, zoals blijkt uit dit rapport 2012 door Testbiotech (2012 HIER). Hierbij moet nog opgemerkt worden, dat zelfs bij de EFSA, de European Food Safety Authority, het agentschap van de Europese Unie dat onafhankelijke wetenschappelijke adviezen over voedselveiligheid geeft, 59% van de wetenschappelijke panelleden directe of indirecte banden hebben met de agro-food industrie..!

De vraag is dus hoe je kunt werken voor een bedrijf én voor de overheidsinstelling die belast is met het reguleren van datzelfde bedrijf..?! Het Federale Instituut voor risicobeoordeling (Bundesinstitut für Risikobewertung, BFR) beweert dat de commissie voor de bestrijdingsmiddelen geen formele rol speelt in het schrijven van het vernieuwde Assessment Rapport (RAR). Dus wie dan wel? Het is volstrekt onduidelijk; het rapport is klaar en de auteurs worden nergens genoemd..!

Uit de RAR blijkt dat de BFR haar verslag niet vanaf nul opstelt, maar het werk van de Glyfosaat Task Force (GTF) als basis neemt, een ‘consortium van bedrijven die samen middelen inzetten en inspanningen doen om de Europese glyfosaat inschrijving te verlengen met een gezamenlijke inschrijving’. Dit is hoe BFR haar werk omschrijft:

“Door het grote aantal ingediende toxicologische studies was de RMS niet in staat om alle details van de oorspronkelijke onderzoeken te noemen. Er is gekozen voor een alternatieve benadering. Overbodige delen in de beschrijvingen en beoordelingen zijn weggelaten en kennelijke fouten zijn gecorrigeerd. Elke nieuwe studie is door de RMS becommentarieerd. Deze opmerkingen zijn duidelijk te onderscheiden, als bijschrift in het cursief, van de oorspronkelijke tekst.”

Met andere woorden, de BFR werd door de hoeveelheid tekst overvallen en commentarieerde alleen op de samenvattingen die door de Glyfosaat Task Force werden aangeleverd. Alsof de hiaten in onze kennis rondom de veiligheid van glyfosaat niet groot genoeg zijn, er is nog een dimensie. We hebben het tot nu toe alleen gehad over glyfosaat, het actieve ingrediënt van Roundup, want het is het enige element dat door publieke autoriteiten is bekeken.

Maar, tegen de tijd dat het over het land wordt gesproeid, is het vermengd met andere chemicaliën. De op glyfosaat gebaseerde herbiciden zijn niet openbaar. Het is vertrouwelijk handelsgeheim. Maar we weten wel dat er stoffen worden gebruikt die de inname van glyfosaat in de planten moeten vergemakkelijken. Deze stoffen zijn zeer giftig, soms nog giftiger dan glyfosaat zelf..!

Waar blijft de journalistiek..???!
Journalisten Pete Farrer en Marianne Falck hebben in het tijdschrift ‘The Ecologist’ gepubliceerd, dat Duitsland in het geheim het gebruik van het zeer giftige POEA of polyethoxylated tallowamine heeft verboden, een oppervlakte-actieve chemische stof, die de oppervlaktespanning kan verlagen. Maar Duitsland heeft dit gedaan, zonder de rest van Europa te waarschuwen. Het blijkt namelijk ook, dat in samenhang met glyfosaat, deze stof cellen in navelstreng en placenta aantast.

Politicus Martin Haüsling commentarieert: “Al jaren heb ik kritiek op de Europese Voedsel en Veiligheid Autoriteiten vanwege de belangenconflicten met de agriculturele industrie, maar ik mag hen niet alleen verantwoordelijk stellen. De nationale autoriteiten spelen ook een grote rol.”

Groot Brittannië heeft een nog drastischer stap genomen, dan werknemers van de industrie in de panels voor veiligheid assessment te zetten. De overheid heeft het hele publieke wetenschapsbureau gewoon geprivatiseerd.

De ‘Food and Environment Research Agency’ (FERA), is met inbegrip van de 400 researchers aan de groep ‘Capita’ verkocht, een gezichtloze gigant die per jaar maar liefst £ 3 miljard aan onderzoeken spendeert voor diverse departementen, aldus ‘The Guardian’. Capita wordt door de vele blunders die ze hebben gemaakt vaak ‘Crapita’ genoemd, o.a. door het satirische magazine ‘Private Eye’.

Het Department for Environment, Food and Rural Affairs (DEFRA) wordt geleid door Agribusiness kampioen Owen Paterson. Hij zegt dat men op zoek was naar partners in de private sector, maar privatisering was blijkbaar een simpelere oplossing. Men noemt deze privatisering ironisch onderdeel van het ‘Civil Service Reform Plan’.

Weg onafhankelijkheid..!
Er is geen onafhankelijkheid meer, want het bureau zal dezelfde cliënten hebben die om een veiligheids assessment van hun producten vragen. Voor DEFRA is dit geen probleem, in de media spreken ze over een groei in de agri-industrie van £ 100 miljard. Professor Tim Lang laat in de krant The Independent weten dat “Zodra het bureau is geprivatiseerd zal het minder betalende onderzoeken op het tweede plan zetten. Niemand wil het geld betalen dat nodig is voor onderzoek naar voedselveiligheid, pesticide residuen en biodiversiteit.”

En dan, last but not least: in Frankrijk werd een schandaal bekend, rondom commissieleden op sleutelposities die medicijnen moesten testen, om goedkeuring te verkrijgen, vóór deze op de markt mochten verschijnen. Meer dan 10 jaar lang fluisterden commissieleden advies in aan de farmaceutische industrie. Betaling volgde vervolgens in cash..! Een van hen, J.P. Reynier, zat tussen 1996 en 2003 ook in de European Medicines Agency. Men vertrouwt de onafhankelijkheid van de wetenschappers niet meer. Politici zijn de vriendjes van de corporaties geworden. Zijn zij er nog steeds om ons, het volk, te dienen en te beschermen..?

Werknemer Monsanto:
X

Een hele afdeling is bezig om
x

kritische wetenschappers in diskrediet te brengen

 2015 © Christina Sarich / WantToKnow.nl/.be

x

Wie een wetenschappelijke studie over Big Biotech durft te publiceren en het daarbij aandurft Monsanto te belasteren, zal Monsanto over zich heen krijgen. Je naam zal professioneel in diskrediet worden gebracht. Een Monsanto werknemer heeft nu voor het eerst toegegeven, dat er een hele afdeling binnen het bedrijf bestaat, die zich bezig houdt met de relatief eenvoudige taak, wetenschappers ‘in diskrediet te brengen’ en ’te ontmaskeren’. Wetenschappers die dus kritiek (‘durven’) hebben op genetisch gemanipuleerde producten.

Het pas gepubliceerde rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie heeft het middel glyfosaat, zoals je weet het actieve bestanddeel van Monsanto’s ‘Roundup’-onkruidbestrijder, omschreven als ‘kankerverwekkend voor de mens’. Dat is nieuws dat de gemoederen in de Biotech-industrie doet oplaaien. Maar werk aan de winkel voor deze special afdeling bij Monsanto: Monsanto eist dat de WHO/Wereldgezondheidsorganisatie en het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) hun uitspraken over de toxiciteit voor de menselijke gezondheid zo snel mogelijk weer intrekken.

Het bedrijf eist dit, ook al is deze studie in maart 2015 in het gerenommeerde tijdschrift ‘The Lancet Oncology’ gepubliceerd. The Lancet heeft uit een analyse geconcludeerd dat glyfosaat ‘hoogstwaarschijnlijk kankerverwekkend’ is. Maar Monsanto’s vice-president Philip Miller vertelt persbureau Reuters: “We vragen ons af of de kwaliteit van de beoordeling wel goed is. De WHO heeft ons iets uit te leggen.”

Maar het is al uitgelegd meneer Philip Miller, want in de studie valt het allemaal duidelijk te lezen:

‘Glyfosaat is een breedspectrum herbicide, momenteel de meest gebruikte van alle herbiciden. Het wordt toegepast in meer dan 750 verschillende producten voor de landbouw, bosbouw, toepassingen in steden en in huis. Het gebruik ervan is sterk toegenomen door de ontwikkeling van genetisch gemodificeerde glyfosaat-resistente variëteiten in de landbouw. Glyfosaatresten worden aangetroffen in de lucht, in water en in de voeding. Er is bewijs gevonden voor de kankerverwekkende eigenschappen bij de mens.

In het bloed en urine van landbouwarbeiders is glyfosaat aangetroffen, dat wijst op absorptie in het lichaam. Microben in de bodem zorgen dat glyfosaat omvormt tot AMPA (amino methyl phosphoric acid) en de detectie van AMPA in het bloed suggereert een intestinaal metabolisme bij de mens.

Glyfosaat heeft bewezen chromosomale beschadiging van het DNA veroorzaakt bij zoogdieren en in humane en dierlijke cellen in vitro. Een studie meldt stijgingen in de bloedmarkers van chromosomale schade (micronuclei) bij bewoners van verschillende gemeenschappen na het spuiten van glyfosaat.’

Niet lang geleden werd een lezing gehouden bij Monsanto, die werd bijgewoond door een aantal studenten die hoopten een fatsoenlijk betaalde stage in hun vakgebied te krijgen. Een van de studenten vraagt na de lezing, wat het bedrijf doet met de ‘kritische wetenschappelijk onderzoek en -resultaten’ over de producten van Monsanto. En dan gebeurt het: Monsanto-medewerker Dr. William Moar vergeet eventjes waar hij is en zegt zonder schroom dat Monsanto:

“Een hele afdeling heeft (houdt zijn armen heel wijd) die wetenschappers moeten ontkrachten die het niet eens zijn met Monsanto.”

Dit is waarschijnlijk de eerste keer dat een werknemer van Monsanto in het openbaar toegeeft dat Monsanto een enorm politiek en financieel overwicht uitoefent op wetenschappers die negatief durven te publiceren over Monsanto en de producten van dit bedrijf. En natuurlijk is op hun website niets te vinden over deze ‘diskrediet afdeling’. Het is duidelijk: het bedrijf zal nooit stoppen, wanneer het in diskrediet is/wordt gebracht. Zelfs niet door het gerespecteerde tijdschrift ‘The Lancet’ of wetenschappelijke instanties van de WHO en IARC.

Want de inzet is zeer hoog – immers, de hele genetisch gemanipuleerde zaadindustrie (waarvoor zij op dit moment meer dan een drie/vierde aan monopolieaandeel hebben) is gebaseerd op dit giftige proces van zaden en gewassendie ‘Roundup Ready’ zijn. Glyfosaat is het tovermiddel in hun RoundUp en dit brengt miljarden op als je rekening houdt met het zaad dat ze erbij verkopen. Alleen vorig jaar is al voor zo’n US$ 5 miljard (!!!) aan RoundUp verkocht.. En ja, deze William Moar geeft in die ene zin toe, dat de door Monsanto gefinancierde wetenschap pure propaganda is, waarbij tientallen, of honderden medewerkers ervoor zorgen, dat geen enkele wetenschapper, die de waarheid over hun kankerverwekkende producten openbaart, geloofwaardigheid zal oogsten in dit informatietijdperk.

Monsanto bleek ook in staat de bevindingen van regelgevende instanties tegen te houden, vooral in de VS, waar er een huiveringwekkende draaideur tussen de agrochemische bedrijven en de overheid is ontstaan. Hoge ambtenaren worden plotseling werknemers bij Monsanto en omgekeerd zijn oud-werknemers ineens te vinden op essentiële overheids-sleutelposities.. Wat te denken ook van de krankzinnige steun die alleen al van president Barack Obama af komt, richting deze GMO-industrie in het algemeen en Monsanto in bijzonder.