Advertentie

Wat ‘Wonderland’ was, is en kan worden..!


x

x

Wat ‘Wonderland’ was, is en kan worden..!

2019 © Luca vdf Van Dinther | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Luca vdf Van Dinther

Dit wás Wonderland: In de 18de eeuw werd de grens tussen Coevorden (Drenthe) en de Duitse gemeente Emmlicheim gevormd door een sloot. Noch de graaf van Coevorden, noch de hertog van Bentheim wilde het onderhoud en de onderhoudskosten van die sloot voor zijn rekening nemen. Beiden waren van mening dat hun land eindigde bij de oever van die sloot. Dat kan verklaren waarom deze sloot bij het  Traktaat van 1824 tussen graafschap Coevorden en het Rijksdom Hannover uit de kadasters van beide landen is ‘gevallen’.

Het dook pas weer op bij de herverkaveling door de gemeente Coevorden in 2005, toen men samen met de gemeente Emmlicheim een gezamenlijk grensoverschrijdend bedrijvenpark wilde realiseren. Daarvoor moest grond van een aantal boeren onteigent worden, waaronder van de familie Beukeveld. Hun grond werd door de gemeente Coevorden ver beneden de marktwaarde onteigend en nog diezelfde dag voor de dubbele prijs doorverkocht aan de projectontwikkelaar van het bedrijvenpark.

Afbeelding van de grens/sloot/landscheiding ‘Wonderland’ uit 1824

Bij het herverkavelen tot èèn groot aaneengesloten industrieterrein tussen de bebouwde kom van beide gemeenten in, werd ontdekt dat er ineens meer grond lag dan dat door de gemeente onteigend en dus aangekocht was. In het eigendom van de familie bleef zodoende een hoefijzervormige strook grond van 6 meter breed en 485 meter lang. Twee broers van de oude boer lieten het er niet bij zitten en claimden dat dit niet onteigende, want niet betaalde stuk grond, hun eigendom was. Besloten werd er een vrijstaat van te maken, genaamd Eurostate. De gemeente Coevorden én Emmlicheim hadden nu een probleem, want het strookje grond lag midden in hun geplande industrieterrein..!

De geprojecteerde grenslijn uit het traktaat is hier te zien als lichtgroene lijn, Door aanleg van de Europark Allee kwam het stukje niemandsland vrij te liggen aan de openbare weg.

Deze foto uit 2009 geeft het stukje land weer, nadat de gemeenten in 2008 besloten hadden zich blind en doof te houden voor de eigendomsclaim van de broers Beukeveld. Er werd een weg van rechts naar links door het grondstuk aangelegd en alle gerechtelijke procedures ten spijt, wilden Coevorden en Emmlicheim niet wijken en werd in 2010 op het rechterdeel van het weiland een fabriek voor de productie van CV ketels gebouwd.  De oprit en het voorste gedeelte van dit pand overlapten de bovenzijde van het hoefijzer en stonden dus over de strook van Eurostate heen.

Voorjaar 2016, toen de broers het te vergeefse gevecht met de gemeenten, de kadasters, de Raad van State en rechtbank Assen moe waren, kwam de Reünie van de Vrije Mens op de proppen met een nieuwe poging het  grondstuk veilig te stellen. Geheel volgens de regels van het internationaal staatsrecht werd een soevereine staat opgericht. Het land werd Wonderland genoemd en in no-time waren we meer dan 300 mensen, die aangaven burger van Wonderland te willen worden. Vanaf juni 2016 werd het terrein gebruikt voor feestelijke bijeenkomsten met caravans, campers en tentjes. En na het uitroepen van de onafhankelijkheid werd het permanent bemenst door twee bewoners in twee caravans.

De behuizing van de semi-permanente bewoner(s) van Wonderland

Aan die permanente bewoning kwam, na diverse schermutselingen, een definitief einde op 11 december 2016, toen een gezamenlijke politiemacht van Nederland en Duitsland het terrein met grote overmacht omsingelde en vervolgens ontruimde. Gerechtelijke procedures mochten niet baten. Geen der politieke partijen, noch de betreffende ambtelijke instituten wilden zich diepgaand met de diefstal en grenspaalfraude van de gemeente Coevorden bezig houden.

Dus dat is Wonderland:
Het gedachtegoed dat voortleeft in een fictief verhaal. Het begint vlak voor de gewelddadige ontruiming van 11 december 2016 onder het centrale vraagstuk “Wat als….?” Wat als Wonderland toen niet ontruimd was? Wat als een van de andere landen op de wereld Wonderland erkend had? Wat als er daadwerkelijk mensen wilden gaan wonen? En hoe dan op een strook grond van 6 meter breed en 485 meter lang, waarover een weg, een fietspad en een sloot lopen en waar op de rechter bovenhoek van het hoefijzer de fabriek van Intergas BV staat met haar kantine?

Wij waren in voor staatsrechtelijke experimenten als directe democratie, een volksregering, een bindend referendum, “belastingen” op vrijwillige basis en vrije gezondheidszorg en onderwijs. Op 485 meter? Ja! Het boek bewijst alvast voor een deel dat het kan. Ook op zulke kleine afmetingen. Het bewijst ook dat er helemaal, maar dan ook helemaal niemand in de Europese Unie zat en zit te wachten op een vrijstaatje midden in het hart van die Unie.

Met op de achtergrond schemerige organisaties als de Bilderbergers, de Trilaterale Commissie en de geheime diensten MOET Wonderland tot iedere prijs van de kaart geveegd worden. Zelfs de nucleaire optie is open in, wat zich het beste laat omschrijven als een politieke thriller.

En wat kan Wonderland dan gaan worden?
Dat weet ik nog niet. Dat bepalen de lezers van het boek. Ik heb met deel 1.1 een voorschot gegeven hoe dat Wonderland eruit zou kunnen gaan zien. Op de laatste pagina van het boek staat een oproep aan een ieder om via een mailadres suggesties en toekomstvisies in te dienen, hoe in boek 2.1 het verhaal  verder zou kunnen gaan. Met de ingediende visies en suggesties mag boek 2.1 zichzelf schrijven.

Of, als de visies zover uiteen lopen, dat het niet in een enkele verhaallijn past, komt er ook een boek 2.2. Net zoals je software voortdurend update. Wat wèl vast staat, is dat de geest van Wonderland door zal leven en dat we al schrijvend de experimenten zullen uitproberen, die de ‘volksvertegenwoordigers’ in Coevorden en de Nederlandse ‘rechtspraak’ ons in de praktijk onmogelijk hebben gemaakt.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.