een 19e-eeuwse legende…
De Waarheid en de Leugen ontmoetten elkaar op een dag en de Leugen zei tegen de Waarheid: “Het is een prachtige dag vandaag!”
De Waarheid kijkt naar de hemel en zucht, want het was niet gelogen; ’t was écht een prachtige dag. Ze brengen samen geruime tijd door en komen uiteindelijk aan bij een waterput. Dan zegt de Leugen tegen de Waarheid:
“Het water is erg lekker, laten we samen een bad nemen!”
De Waarheid, opnieuw achterdochtig, test het water en ontdekt dat het inderdaad erg lekker is. Ze kleden zich uit en beginnen te baden. Plotseling springt de Leugen uit het water, trekt de kleren van de Waarheid aan en rent weg. De Waarheid is woedend, komt uit de put en rent overal rond om de Leugen te vinden, om haar kleren terug te krijgen. De Wereld, die de Waarheid naakt ziet, wendt haar blik af, met minachting en woede om zoveel naaktheid. Dan keert de arme Waarheid keert terug naar de put en verdwijnt voor altijd, zich verstoppend in haar schaamte.
Sindsdien reist de Leugen rond in de wereld, verkleed als de Waarheid, om de maatschappij te bevredigen, in haar wens de Illusie te leven. Want de Wereld heeft hoe dan ook geen enkele wens om de naakte Waarheid te ontmoeten…
* * *
