Een Leerhuis voor een nieuw paradigma.

Het is het gemak waarmee Herbert van Erkelens zaken benoemd, die voor menigeen niet alledaags zijn, dat ik zo in hem bewonder. Terwijl dit voor anderen wellicht weer alledaagse onderwerpen zijn, maar die door hen minder makkelijk onder woorden gebracht kunnen worden.. De verbinding tussen die werelden, is waar ik Herbert in herken.

In zijn nieuwsbrief van eind December blikt Herbert terug op het afgelopen jaar 2009.  In niet-alledaagse verwondering beschouwt hij het leven, dat eigenlijk ‘Het Leven’ blijkt te zijn. Dát is althans de conclusie die ik aan zijn beschouwingen overhoudt. Ze resoneren ook bij mij op een diep niveau, bijna onaantastbaar, respectvol in hun waarde Zijnde.

Herbert gaat in het nieuwe jaar een Leerhuis starten; het is de moeite waard zijn visie hieromtrent te volgen. Wellicht heb je interesse zijn bespiegelingen te volgen en jezelf te herkennen?

Deze teksten laat zich niet zo snel vatten in de cognitieve kant van je hersenen; dat klopt, want Herbert is een wetenschapper die zich vooral druk maakt om de brug over te steken..
We hebben het over de brug die tussen onze hersenhelften ligt en ons denken verbindt met ons gevoel. Links en rechts. En hoe symbolisch gaat deze brug zich de komende jaren manifesteren in heel Aardse zin. Kijken we om ons heen, dan zien we het failliet van de linkerhersenhelft. Is dat de thuisbasis van ons Ego? Wat zich keer op keer met een hoofdletter wil manifesteren..

De regelmatige opduikende cynische toon in Herbert’s geschriften, doet mij altijd glimlachen; zo’n vorm van relativering zie ik niet vaak; het doet me goed. Het getuigt m.i. van zijn prachtige wereldbeeld.

Hoeveel wetenschappers ken jij, die én de brug durven slaan, daarbij spreken over hun visioenen en readings, én die zich daarbij ook nog eens durven uitten met een bewonderenswaardige kwetsbaarheid..?

Hoe het ook zij, de beschouwingen van Herbert zijn waardevol genoeg om ze je te presenteren. Oordeel niet, maar maak ruimte, zou ik je willen adviseren.. Misschien heb je wel zoveel ruimte dat er plaats komt voor een Leerhuis voor een nieuw paradigma. Veel plezier ermee!

xx

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een Leerhuis voor een nieuw paradigma

XX

Nu het jaar 2009 bijna voorbij is, kan ik mij verwonderen over de nieuwe inzichten die het jaar mij geschonken heeft. Aan het begin van het jaar was ik nog druk bezig te onderzoeken wat het geheim van autisme was en kwam ik enigszins laat tot de ontdekking dat de oorsprong van de tijd niet in een of andere kosmische Big Bang is gelegen, maar in ons hoofd, in de linkerhersenhelft.

Daar ligt ook de oorsprong van tellen en vertellen en de vraagt rijst daarmee wat die rechterhersenhelft doet. Het blijkt dat die hersenhelft ons kan afstemmen op de Bron van de schepping. Het is ook onze creatieve hersenhelft.

Eind januari ga ik daarover les geven aan het Jungiaans Instituut in Nijmegen. Mijn opdracht is om de briefwisseling tussen dieptepsycholoog Carl Gustav Jung en theoretisch fysicus Wolfgang Pauli te verhelderen. Ik mocht deze briefwisseling al inzien nog voordat hij was gepubliceerd en de relatie tussen links en rechts speelt er een belangrijke rol in. Inmiddels is de oorspronkelijke Duitse versie van de briefwisseling alweer uitverkocht. Nog voordat de universitaire wereld begrepen heeft waar het bij deze briefwisseling om draait, is die al weer van de agenda afgevoerd…

Dat de wereld bezield is, dat wil de wetenschap nog niet weten, maar het onbewuste laat zich niet om de tuin leiden. Vroeg of laat zal de erfenis van Pauli en Jung weer naar voren komen, binnenkort al aan de TU Delft waar ik op 15 februari aan Het Prinsenhof een Studium Generale lezing ga geven over synchroniciteit. Synchroniciteit is het principe van zinvol toeval.

Dat de wereld bezield is, dat wil de wetenschap nog niet weten, maar het onbewuste laat zich niet om de tuin leiden.

Ik ga uitleggen dat de wijze waarop we met dat principe omgaan van ons gods- en mensbeeld afhangt. Veel natuurkundigen geloven niet in synchroniciteit omdat ze naar een abstracte kosmische ordening op zoek zijn en weinig van de menselijke psyche willen weten.

Zelf heb ik lange tijd het godsbeeld van Jung gevolgd. Deze is in Antwoord op Job van mening dat God minder zelfbewustzijn heeft dan de mens. Jung baseerde dat op het gedrag dat God in bepaalde oudtestamentische boeken zoals het boek Job tentoonspreidde. Omdat de dieptepsycholoog tevens aannam dat Jezus deze wispelturige en onbetrouwbare godheid als zijn hemelse Vader beschouwde, kwam hij tot de conclusie dat Jezus zelf ook niet goed wist wat hij deed. Pas hangend van het kruis zou hij hebben beseft met wat voor een Vader hij te maken had.

Aan deze visie van Jung ben ik gaan twijfelen, omdat ik mij niet kon voorstellen dat Jezus werkelijk zo’n enorme blinde vlek had. Dankzij het werk van de theologe Joanne Klink kwam ik erachter dat Jezus niet alleen in de joodse traditie wortelde. Hij was opgegroeid bij de Essenen.
Door mij in de wereld van de Essenen te verdiepen kreeg ik weer een religieuze bedding in mijn leven. Ik ontdekte dat er aanvankelijk geen tegenstelling tussen heidendom en christendom bestond en dat de weg van Christus universeel was en niet aan een of ander geloof gebonden. Bij de Essenen leefde ook de visie dat de God waarnaar het Oude Testament verwijst niet de allerhoogste godheid is en dat bepaalde duistere buitenaardse energieën een ontwrichtende werking op aarde uitoefenen.

Wij geloven graag in mythen, omdat die ons een gevoel van veiligheid geven. Jung is na de breuk met Freud op zoek gegaan naar zijn eigen mythe en die heeft hij gevonden ook.

In die mythe was geen plaats voor buitenaardse interventie en daarom was Jung op hoge leeftijd van mening dat UFO’s een projectie van het Zelf, het godsbeeld in ons, vormen.

Pas nadat hij dat gepubliceerd had, droomde hij dat hij zelf een projectie van een UFO was. Blijkbaar zijn we intiemer met de sterren om ons heen verbonden dan onze religieuze en wetenschappelijk inzichten willen toestaan.

Er zijn niet alleen duistere buitenaardse krachten, maar ook lichtende sterrenvolken die ons bijstaan op onze weg van een wereld van angst naar een wereld van liefde.
Zelf heb ik een verbinding met die sterrengroep de Pleiaden, omdat ik ooit vanuit die sterrengroep naar de aarde ben gekomen om hier de sprong van de derde naar de vijfde dimensie mee te maken. Dat voornemen liep aanvankelijk vanwege de ondergang van Atlantis op een teleurstelling uit, maar nu we bijna december 2012 hebben gehaald gaat het dit keer, denk ik, wel lukken.

Via de Pleiadenziel Leviahnarah ben ik te weten gekomen dat de mens ooit een hoger bewustzijn had en over twaalf actieve strengen DNA beschikte. Mede door toedoen van de duistere buitenaardse energieën zijn na de val van Atlantis maar twee strengen of lagen DNA actief gebleven. Tijdens verschillende levens in het oude Egypte heb ik tevergeefs geprobeerd het Licht dat de mensen ontnomen was aan hen terug te geven. In dit leven heeft de engel Kryon mij via Lee Carroll geleerd dat de tijd eindelijk rijp is voor activering van de sluimerende lagen DNA.

Een Leerhuis waarin de weg van dualiteit naar eenheid centraal staat.

Onlangs heb ik besloten een Leerhuis te starten waarin de weg van dualiteit naar eenheid centraal staat. Deze weg wordt in de Torah door de exodus uit Egypte en de aankomst in het beloofde land verbeeld. Het beloofde land kun je ook het Nieuwe Jeruzalem noemen of het Nieuwe Eden.
In het werk van Judith Moore over graancirkels wordt over de Hemel op Aarde en het verschijnen van Eden op Moeder Aarde gesproken. Recent ontving Judith een boodschap van de Alfa en Omega waarin wordt gezegd:

‘Zaden van creatie zijn door mijn liefhebbende handen verspreid over de Aarde. Deze zaden liggen diep in de vruchtbare grond van jullie ziel. Deze zaden liggen in de wateren van jullie blauw-groene planeet, en zij zijn de zaden waarvan mijn zoon tot jullie sprak en zij zullen openbarsten en de Aarde zal opnieuw als een tuin bekend zijn. (…) Dat wat in voorbije eeuwen als onzuiver en hopeloos bekend stond IS gezuiverd.
Door de macht van liefde – is genade gegeven en ontvangen; manifest als de vruchtbare grond van de tuin van vrede die jullie komen verzorgen. En jullie zijn waardige tuiniers van dit Nieuwe Eden.’

In de ogen van de Allerhoogste zijn we al waardige tuiniers. Maar om het Licht van Creatie te verankeren op aarde ben ik in dit Leerhuis de voorbereidingen aan het treffen, die de mogelijkheid bieden om ons volop in nieuwe spiritualiteit en nieuwe wetenschap te oefenen. Het gaat om tien thema’s die met elkaar een brug vormen naar de vijfde dimensie:

1. De mythe van de alchemie (Jung, Von Franz)

2. Kwantumfysica, dieptepsychologie en synchroniciteit

3. Facetten van een nieuw godsbeeld (Birkhäuser)

4. Onze herkomst van de kosmos

5. De twaalf godsnamen van ons DNA (Kryon)

6. De wederopstanding van de Maya’s

7. Graancirkels en het Eden Project

8. Lineaire tijd en kwantumbewustzijn

9. De negende Schepping

10. De Regenboogbrug naar de 5e dimensie

Nadere informatie is te vinden op mijn website: Leerhuis ‘Het Licht van Creatie’.

Afhankelijk van de belangstelling wil ik starten met een maandagavond en/of een zaterdagmiddaggroep in of nabij Haarlem. Bij de data wil ik rekening houden met schoolvakanties, maar ik wil het programma wel voor de zomer afgerond hebben.
Ik dacht aan een prijs van € 10,- per bijeenkomst met een kleine bijdrage voor consumpties. Zelf ben ik geen kei in organiseren, dus als een van jullie ergens een groep van minimaal tien mensen bij elkaar weet te trommelen is dat ook een goede mogelijkheid om met mij te bespreken. Vanzelfsprekend is er dan een extra bijdrage nodig in de reiskosten. WantToKnow zal in ieder geval dit Leerhuis met woord en daad ondersteunen.

De klimaatcrisis die geen crisis is.

Op mijn website kunnen jullie ook lezen dat het niet zo’n ramp is dat de klimaattop in Kopenhagen is mislukt: Klimaatcrisis als gezelschapsspel. De gemiddelde temperatuur op aarde is al vanaf het topjaar 1998 constant ondanks de toename van CO-2 in de atmosfeer. We zullen wel naar wegen moeten zoeken om de vervuiling van de atmosfeer terug te dringen, maar we kunnen dat hopelijk doen bij aangenamere temperaturen dan door het IPPC, het klimaatpanel van de VN, is voorzien.

Rest mij jullie een gelukkig en inspirerend 2010 toe te wensen.

Herbert van Erkelens

28 december 2009 Hier de site Herbert van Erkelens.nl