x
x
7 Jaar geleden verscheen dit boek (boven) van de hand Annet Mooij; het boek is zoals je ziet, getiteld ‘Geen paniek! Aids in Nederland 1982 – 2004’. De auteur is een Nederlandse onderzoeker en schrijver, die vooral over historisch-sociologische onderwerpen publiceert. Annet Mooij promoveerde in 1993 in de sociale wetenschappen op het onderwerp: ‘Geslachtsziekten en besmettingsangst in de periode 1850-1990’. Het genoemde boek kun je dus als een logisch vervolg op haar doctoraatstudie zien.
Wim Köhler is medisch redacteur bij de wetenschapsredactie van het NRC Handelsblad en hij publiceert veel over voeding en een gezonde leefwijze. In 2009 verscheen van zijn hand ‘Het prostaatkankerlogboek‘. Köhler kreeg een paar jaar geleden de ‘Van Walree’-prijs van de Koninklijke Nederlandse Academie voor Wetenschappen (KNAW) voor zijn journalistieke werk en samen met echtgenote Cinta de Bats is hij auteur van het succesvolle kinderboek ‘De medicijnman’.
Wim Köhler is ook de man die het genoemde boek van auteur Annet Mooij recenseerde in het boekenkatern van kwaliteitskrant NRC, vlak na de verschijning ervan, in 2004. In deze recensie (en dus ook in het boek) komen we de naam van ene Roel Coutinho tegen, die als lid van het Landelijke Aids-coördinatieteam in 1985 een paar stevige illegale daden verrichtte, door uiterst persoonlijke gegevens van onderzochte bloedmonsters in een AIDS-onderzoek, niet weg te halen, of zoals dat heet te ‘anonimiseren’.. Integendeel, hij gebruikte deze gegevens om op eigen houtje onderzoek mee te gaan doen…
Is dat de wetenschapper Dr. Coutinho die nu directeur is van het ‘Centrum Infectieziektebestrijding’ van het RIJKSinstituut voor Volksgezonheid en Milieu.. Kennelijk dezelfde. Jawel.
Kennelijk nam hij het destijds niet zo nauw met zijn ethische verantwoordelijkheid, niet zo nauw met de uiterst persoonlijke gegevens van de 800 mensen die aan een onderzoek meededen! Alles in naam van de wetenschap, kennelijk..? Wij geloven dat deze informatie bekend hoort te zijn, nu Coutinho een collega wetenschapper en huisarts beticht van een onheuse bejegening, van ‘onethische uitspraken’. Huisarts Hans van der Linde wordt door Coutinho beticht van het publieke uitspreken van ’twijfel aan de integriteit van Coutinho in het bijzonder en van het RIVM in het algemeen’. Het lijkt ons goed daarom in dat verband deze recentie van Wim Köhler hier ook op te plaatsen. In het kader van een evenwichtige meningsvorming, zullen we maar zeggen.
(met dank aan Drs. John Consemulder! De rood-markering in de tekst hieronder, is van onze hand!)
* * *
Noem het geen geslachtsziekte
Vrijdag 26 november 2004 door Wim Köhler
(origineel hier © NRC)
De homobeweging heeft altijd een dikke vinger in de pap gehad bij de Nederlandse aids-bestrijding. Het aids-veroorzakend virus moest worden bestreden, maar dat mocht niet leiden tot stigmatisering van homoseksuelen, Annet Mooij laat in haar boek over de geschiedenis van aids in Nederland prachtig zien dat een ouderwetse infectieziektekundige aanpak van de infectieziekte aids in Nederland nooit heeft bestaan. Aids mocht geen geslachtsziekte heten. En bovenal: er mochten geen risicogroepen worden aangewezen, want dat zou toch weer de aandacht op de homo’s vestigen. Mooij deed archiefonderzoek en interviewde de meeste mensen die vanaf 1982 – toen de eerste Nederlandse aids-patiënt in het AMC in Amsterdam werd opgenomen en stierf – betrokken waren.
* * *
– Boekbespreking –
Annet Mooij: ‘Geen paniek! Aids in Nederland 1982-2004’.
(Bert Bakker, 225 blz. €18,95)
Zien ze een infectieziekte die bij seksueel contact is overgedragen, dan willen echte infectieziektekundigen de partner van de patiënt informeren en contactonderzoek doen naar andere sekspartners. Dat gebeurde rond hiv allemaal niet. De dreigende epidemie werd bestreden vanuit de gedachte dat de doelgroep zelf zijn gedrag wel zou veranderen. Heb geen anale seks, en als je het toch doet, dan met condoom. Dat was halverwege de jaren tachtig de voorlichtingsboodschap aan de bedreigde homoseksuelen. Of die boodschap zin had bij het deel van de doelgroep dat in enquêtes aangaf in de voorgaande maand soms wel tot twintig verschillende, vaak anonieme sekspartners te hebben gehad, valt te betwijfelen.
Roel Coutinho, hoofd volksgezondheid van de Amsterdamse GG&GD, heeft tegen die tijdgeest in de infectieziektekundige aanpak bepleit. Geen gezeur, we moeten een ernstige epidemie afwenden, was zijn idee. Dat leidde tot hevige conflicten, beschrijft Mooij. Bloed van 800 homoseksuelen, begin jaren tachtig (voordat aids bekend was als homoziekte) verzameld voor een onderzoek naar hepatitis B-besmetting, testte hij op hiv toen er in 1985 een test op het aids-virus beschikbaar kwam. Zonder de bloedmonsters te anonimiseren, zonder toestemming te vragen aan de proefpersonen, terwijl beloofd was dat het bloed na de hepatitistest vernietigd zou worden.
Dat was begin 1985. Coutinho was lid van het Landelijke Aids-coördinatieteam dat in die beginjaren van de epidemie eigenlijk het beleid uitstippelde. Een paar mensen van de 800 waren met hiv besmet. Coutinho kwam er zo op illegale manier achter dat het aids-veroorzakende virus eind jaren zeventig in Nederland moest zijn geïntroduceerd. Toen het testwerk bekend werd, ontstond een rel die Coutinho bijna de kop kostte als lid van het coödinatieteam.
Later, in 1989, toen de institutionele Nationale Commissie Aidsbestrijding (NCAB, dat bestond van 1987 tot 1995) het werk van het coördinatieteam had overgenomen, werd Coutinho alsnog aan de dijk gezet. Hij gruwde van Vrij-veiligcampagnes die de NCAB goedkeurde en die zowel homo’s als hetero’s ertoe moesten bewegen voortaan met condoom te vrijen. De officiële boodschap was dat het besmettingsrisico was gekoppeld aan seksuele handelingen, niet aan risicogroepen, zoals naaldendelende drugsspuiters en homo’s die van onbeschermde anale seks houden. In zijn inaugurele rede als hoogleraar infectieziekten presenteerde Coutinho zijn gehoor de besmettingskans van een heteroseksuele man of vrouw die het met een willekeurige ander doet: ongeveer 1 op de miljoen.
`Deze kans is vergelijkbaar met de kans om tijdens een vakantiereis naar Mallorca met het vliegtuig naar beneden te storten.’ Dat mocht hij niet zeggen, want dat was tegen het officiële beleid. Tot op de dag van vandaag, schrijft Mooij in haar slotbeschouwing, houdt het ministerie van VWS vast aan het principe van It takes two to tango. In een gelijkwaardig seksueel contact heeft ieder de mogelijkheid om zichzelf te beschermen en is daar zelf verantwoordelijk voor. Een seropositieve vrijer heeft in die visie geen extra verantwoordelijkheid. De collega’s van het ministerie van Justitie laten tegenwoordig zien het daar niet mee eens te zijn, merkt Mooij op. Het openbaar ministerie klaagt onbeschermd vrijende seropositieven aan en de rechter legt forse straffen op.
De aidsvoorlichting was een vroeg voorbeeld van poldermodelconsensus die, beschrijft Mooij, ontaardde in anderhalf jaar durende vergaderingen over een foldertekst. `Sponzig’, is de met instemming geciteerde kwalificatie voor het aids-bestrijdingsbeleid halverwege jaren negentig. Tot grote openlijke ruzies heeft het niet geleid. De mot bleef intern. En aids-activisme kwam in Nederland nauwelijks van de grond. Wie begon, kreeg onmiddellijk spreektijd, werd doodgeknuffeld en mufvergaderd.
`Je kunt achteraf moeilijk anders dan bewondering hebben voor de succesvolle manier waarop homoseksuele voormannen het aids-debat naar hun hand hebben gezet’, schrijft Mooij. Maar wie waren die mannen? Mooij noemt veel namen, maar zegt niet of ze tot die homoseksuele voormannen behoorden. Ja, Moerkerk en Van Wijngaarden (de voorlichters en coördinatoren van het eerste uur), volksgezondheidambtenaar Smid en wat mannen van het COC en de Schorerstichting, die duidt Mooij aan als lid van de homogemeenschap. Maar van staatssecretaris Dees, onderzoekers en artsen Lange en Danner, onderzoekers Schnabel, Goudsmit, Miedema is onduidelijk of de roem waarmee Mooij de `homoseksuele voormannen’ overlaadt ook voor hen bedoeld is.
Ondanks het compliment dat Mooij uitdeelt, is ze er niet van overtuigd dat de in het buitenland veelgeprezen polderaanpak medisch gezien wel een succes was. Te midden van de westerse landen scoort Nederland gemiddeld in het aantal patiënten dat er in het decennium tussen 1985 en 1996, toen de aids-bestrijders hun belangrijkste werk deden, bij kwam. Door werkzame medicijnencombinaties werd aids na 1996 een chronische ziekte. Veel homoseksuelen gingen zorgelozer vrijen. De syfilis- en gonorroebesmettingen vlogen omhoog.
* * *
Ah, het nieuwe artikel stond er al, excuses Guido, mijn reakties stan bij het RIVm Coutinho artikel hier op jouw site (relevant voor dit stuk ook). Om niet geheel in herhaling te vallen, dit schreef ik in 2009, nadat ik erachter was gekomen dat Coutinho zelf als ‘infectieonderzoeker’ en directeur bij GGD Amsterdam te diep met zijn neus in infecties (en bloed van homosexuele mannen die niet op de hoogte werden gebracht, maar wel met naam en toenaam werden ‘gebruikt’!)was gedoken waar hij niet eens toestemming voor had gekregen:
Gelukkig is Roel Coutinho (directeur Infectieziekten van het Rijksinstituut voor
Volksgezondheid en Milieu en spreekbuis van het RIVM) wel ‘betrouwbaar’, zou kunnen
denken. Echter wil het geval dat toen hij nog bij de GGD Amsterdam werkte hij uiteindelijk de laan uit mocht, omdat was gebleken dat hij ongevraagd het bloed van homoseksuelen had gebruikt voor ander onderzoek (een crimineel feit dus, waarvoor hij uiteindelijk werd ‘beloond’ als toekomstig directeur van het huidige RIVM?) Coutinho had ongevraagd en ongeoorloofd het bloed van de homoseksuelen met naam en toenaam gebruikt voor AIDS onderzoek (een andere onderzoek waar het bloed niet voor was afgestaan en al zeker niet met toestemming dus). (Zie: http://www.nrcboeken.nl/recensie/noem-het-geen-geslachtsziekte)
Lekker ‘nuchter en neutraal’, zoals het RIVM zou zeggen.
‘Baat het niet, dan schaadt het niet, volgens weer een andere RIVM ‘autoriteit’, mevrouw Conyn (zou zij die paar dozijn studies over de verlammende effecten van squaleen en de vele andere studies over de schadelijke effecten van thimerosal (een ernstige schadelijk vorm van organisch kwik!) in vaccinaties alleen al, dan echt niet kennen? Spuit mij maar lek!”
Uit mijn artikel ‘De Leugen Regeert'(drieluik hier op WantToKnow site te vinden, deel 1 hier: http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/de-leugen-regeert-de-grote-griep-propaganda/
@ Guido en andere lezers:
Ik wil nog even toevoegen dat na het (sinds 2008) schrijven van vele hier op WTK gepubliceerde artikelen over de onwetenschappelijkheid, ineffectiviteit en potentiële gevaren van vaccinaties…en na al die jaren ongeloof, propaganda, censuur, belangenverstrengeling en karaktermoord..ik toch ergens blijdschap kan voelen dat zelfs de reguliere media en artsen die een paar jaar geleden nog maar de omgekeerde wereld (die vaccinatiebeleid heet) verkondigden, nu toch beginnen in te zien dat vaccinaties niet deugen.
Maar ook stemt het mij droevig dat dit nog maar het begin is van een ware (r)evolutie en er ondertussen nog steeds vele ouders en kinderen ingespoten worden met eerder ziekte opwekkende en immuunsysteem onderdrukkende (en vaak neurotoxische en op lange termijn kankerverwekknde) substanties, dan dat juist ware gezondheid en ware immuniteit en ons zelfhelend vermogen wordt geactiveerd!
Maar het allerbelangrijkste wil ik nog benadrukken: ik hoop al jaren duidelijk te maken dat het om ons ZELFBESCHIKKINGSRECHT gaat, de ware vrije keuze om zelf te bepalen wat goed en gezond voor ons is! Maar dan dienen we dus wel te kunnen beschikken over objectieve informatie (en geen propaganda en leugens en belangenverstrengelingen). Dat recht is wat mij betreft helig en gaat om individuele keuzes.
Als het deze keuze en dit recht helpt om de onbetrouwbaarheid en onafhankelijkheid van het RIVM en Coutinho en cornuiten aan te tonen, dan bij deze…Maar he tgaat mij niet om persoonlijke vetes. Het gaat om het recht van een ieder om met deze informatie te doen wat men wil. Aan de andere kant kan het niet zo zijn, dat artsen die onder het jul van de controle willen schuiven, op deze schadalige manier worden aangepakt.
Maar vergeet niet dat zelfs Newton al wist dat elke aktie kan rekenen op een tegen-reaktie. Het RIVM doet hier denk ik niet verstandig aan. Als het nodig is om hier een complete TV-uitzending aan te wijden zal ik dat doen (Guido, doen we het samen?). Het echte nieuws mag nu echt naar buiten…
En als laatste: ware immuniteit is gezondheid! Een goede levensopvatting, levensstijl, humor, liefde, geluk, echt biologisch eten, rust maar ook genoeg beweging doen meer dan discussies over mannen als Coutinho en Osterhaus (psycho-neuroimmunologisch gezien maar beter om je niet zo te identificeren met hun beweegredenen denk ik zo…). Maar het is duidelijk: er begint een omslag in bewustzijn te komen, die altijd voorafgaat aan maatschappelijk en culturele en wetenschappelijke opvattingen en veranderingen. Wat ee prachtige tijden leven we toch in, nietwaar!?
Nou mooi gesproken John. Ik geloof dat een dergelijke internet-Tv-uitzending gesteund zou moeten worden door de hele groep van alternatieve media in Nederland. Om er maar een paar te noemen: Argusoog, Niburu, Grenswetenschappen, WijWillenWeten, EarthMatters, Xandernieuws, Starpeople etc.
Het is dan alleen nog even de vorm waarin.
Hi Guido, ja daar heb ik eerder een oproep toe gedaan, bijvoorbeeld ook in de vorm van ‘ronde tafel gesprekken’ (de tafel mag ook rechthoekig of zelfs gen tafel zijn overigens) die gefilmd worden en worden uitgezonden, die mogelijkheid is er nu dus vanaf 1 december! Niet alleen internet meer, maar ook groeiend aantal mensne via kabel en glasvezelnetwerk dus.
Koppen bij elkaar, ego’s en verschillen opzij en peilen wat er echt leeft mbt dit thema! En vooral elkaars mening respecteren en het echte nieuws naar buiten. En Coutinho en Ostehaus zijn wat mij betreft ook welkom (ik hou dan wel de knop bij de mixer als iemand onterecht door de microfoon getrokken wordt, haha).
Maar vorm maakt inderdaad niet zoveel uit, als het nu maar eens gebeurt…Ik doe bij deze de oproep, nodig jou en genoemde partijen uit, ga ik de opnames en uitzedning regelen (kunnen we dus ook samen doen)! Idee?
Jaaaaaaaaa daar is die weer; Het RIVM vandaag in Trouw.
‘Ook ouders inenten tegen kinkhoest’
http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondheid/article/detail/3048361/2011/11/24/Ook-ouders-inenten-tegen-kinkhoest.dhtml
Mijn hemel wat willen ze die troep allemaal graag slijten.
Wat zal de volgende zijn, misschien deze!
‘Ook ouders inenten tegen mazzelen’
Goed initiatief en een mooie ontwikkeling om de handen ineen te slaan. Het zou mooi zijn als er eens echt een goed gesprek komt, waarbij het jullie wel lukt om door de kapotte grammofoonplaat techniek van deze “betrouwbare wetenschappers” komt. Deze mensen vallen steeds terug op dezelfde ingestudeerde termen en reacties. Verdere verspreiding op het internet zal mij een genoegen zijn!