Ken je de uitdrukking dat je zaken eens ‘in een bepaald licht’ zou moeten bekijken. Alsof je een fotograaf bent, die het onderwerp waar hij zijn focus op richt, op verschillende manieren kan ‘belichten’. Het bijzondere van deze mind-oefening voor een fotograaf is, dat hij figuurlijk gesproken, afstand moet gaan nemen van zijn huidige positie en zich neutraler moet opstellen, om een goede, eerlijke afweging te maken van de ‘foto’ die hij gaat nemen. Wat ga je vastleggen als je ergens naar kijkt?! Wat zie je überhaupt.
Hoe vreemd het wellicht ook mag klinken, deze zelfde vraag komt aan de orde bij de bewegingen die nu plaatsvinden rondom het rapport van de Commissie Davids, die de Nederlandse deelname aan de oorlog in Irak onderzoekt. Hoe kijk je naar het onderwerp, in welk licht zet jij de gebeurtenissen. En waar sta je zelf..? Deze mooie observatie is van Hannah van Buuren, die al eerder een gastcolumn schreef op WantToKnow.nl Het woord is aan Hannah.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Waarom de bewegingen rond de conclusies van het rapport-Davids,
ook spiritueeltjes aangaan!
Hannah van Buuren, Stichting Poort © 2010
Wij -‘spiritueeltjes’- hebben de neiging ons te verheffen boven de politiek. Daar zijn wíj immers niet mee bezig? Gaan wij niet over tot licht en liefde?
Uit licht en liefde zijn wij geboren. Vanwege licht en liefde hebben wij in deze tijd geboren willen worden. Vanuit diepe liefde en vanuit lichtende wijsheid hebben wij ons neergelaten in een web, een weefsel. Daar staan wij niet los van, integendeel, dit weefsel voedt ons, draagt ons, en beïnvloedt ons, of we het willen of niet. Zonder dat weefsel zijn wij niet. Dit weefsel is jouw netwerk. Jij hebt daar een eigen looproute in, dat is waar, maar jouw looproute ontwikkelt zich dank zij de weg in het landschap, en niet zonder de weg in dit landschap.
De commissie Davids heeft het over een oorlog die bijna 500.000 doden heeft geëist, miljoenen vluchtelingen, en de kiem legde voor een nog steeds wanordelijk en onmenselijk bestuur. De redenen voor die oorlog, eventuele massavernietigingswapens, bleken al snel achterhaald; het ging om het hoofd van Saddam Hussein. Desalniettemin werd de oorlog, met alle schade aan dat land en aan dat volk en aan de zelfbeschikkingsrecht van Irakezen voortgezet.
Niet alleen bloed aan de handen van de oorlogvoerende naties van toen, van hen die dat ondersteunden, maar -slechte beeldspraak- ook bloed aan de handen van het hele weefsel, van de hele wereld. Hoe krijgen wij, die geboren wilden worden om een bijdrage te leveren aan de 20e en 21e eeuw, het voor elkaar om dáár de ogen voor te sluiten?
Als wij hier de ogen voor sluiten, als mens, dan sluiten wij ook de ogen voor Darfur, voor Angola, voor Zuid-Amerika, voor de behoeftigen, verminkten, vluchtelingen in onze eigen achtertuin.
Zelfs het Internationaal Volkerenrecht heeft geen mandaat gevonden voor het begaan van deze honderdduizenden moorden, voor deze miljoenen vluchtelingen, en voor al die mensen die één voor één psychisch leed ondervonden en ondervinden. Hier past geen spirituele onverschilligheid. Hier past spiritueel mededogen, en de vraag: “hoe heeft dit in deze wereld, waaraan ik deelneem, zo kunnen gebeuren?”
Let wel: ik pleit niet vóór of tegen Balkenende of vóór of tegen Tony Blair, of George W. Bush. Ik pleit voor iets diepers: voor rekenschap aan de vraag: ‘wat is het weefsel waarin ik mij dag na dag neerlaat door nu als mens te bestaan?’ En daaruit voortvloeiend: ‘wat draag ik daaraan bij, in gedachte, woord en daad, of door onverschilligheid?’
Ik pleit voor iets diepers: voor rekenschap aan de vraag: ‘Wat is het weefsel waarin ik mij dag na dag neerlaat door nu als mens te bestaan?’
En daaruit voortvloeiend: ‘Wat draag ik daaraan bij, in gedachte, woord en daad, of door onverschilligheid?’
Vorig jaar is ons door diverse gezaghebbende spirituele instanties voorspeld dat de onderste stenen van massa-misleiding en massa-manipulatie met informatie boven zouden komen. Dat boven zou komen hoe democratie en openheid nog steeds woorden zijn, en geen leidraad voor handelen. Menselijk is dan te denken: ‘lekker, dan moeten ‘ze’ dus met de billen bloot.’ Maar dat is ego, dat komt voort uit een te vaak gefrustreerd rechtvaardigheidsgevoel. Je verlekkeren aan andermans/andervrouws blootgekomen billen mag er best even wezen, maar als spiritueel kun je dieper gaan.
En dan bedoel ik niet: ‘o, ik ben ergens ook medeplichtig’, of ‘dus ik heb daar onbewust ook aan meegedaan….’Nee. Dat is even tunnelachtig als het verlekkeren.
Het licht en de liefde waar wij uit voortkomen, het licht en de liefde omwille waarvan wij een leven hebben aangenomen juist in dit weefsel, het licht en de liefde waar wij zelf door gevoed worden en waar wij zelf voeding aan willen geven, zouden ons tot andere bewegingen kunnen leiden.
Droefheid bij voorbeeld. Tranen om wat gebeurd is. Tranen om wat elke dag nog steeds gebeurt.
Er wordt gezegd dat Jezus, toen hij een voor-zicht kreeg over wat Jerusalem rond het jaar 70 door eigen schuld te wachten stond, weende. Weende. Weende uit betrokkenheid. Weende vanuit het tegendeel van onverschilligheid. Weende vanuit zijn spirituele Wezen.
De tunnel waarin wij allemaal, als collectief, nu doorheen gaan, is de uiterste consequentie van een collectief karma, van wat nu naar boven spoelt om gezien te worden. Het is, weet ik uit eigen recente ervaring, ‘niet leuk’ om te moeten zien waar we als beschaving(en) aan hebben gebouwd. Het is verschrikkelijk om te zien aan wat voor leed de beschaving die wij de onze noemen heeft bijgedragen. Het doet pijn.
Wat eruit voort kan komen is: ‘dit nooit weer!’ Karma is geen straf voor wie het als les ziet, en aanpakt. Tranen, ja. Straf, nee. Licht! Licht is inherent aan je openheid, aan je willen zien. Liefde volgt licht op de voet. Waar je droef kunt zijn om wat zich nu in openheid aan je ogen openbaart, daar kun je ook meetrillen, daar kun je ook mededogen opbrengen, daar kun je bewogen betrokkenheid leveren aan het geschonden weefsel van deze planeet anno nu.
Het weefsel waar je uit licht en liefde in geboren hebt willen worden, vraagt nu je bewogenheid. Om en met wat er nu IS.
Ween maar, kind van deze tijd, en huil maar om wat het weefsel, jouw voedingsbodem, nu aantrilt.
Tranen maken de ogen helder, zegt men.
Hannah van Buuren,
Stichting Poort © januari 2010
@Paul
Die cijfers zijn niet misselijk te noemen.
Geld zat zou je zeggen?
@ aram
Als je goed leest dan heb ik het over “wij”
Ik houd dat in stand waar ik nog steeds mee worstel, ik kan niet anders omdat ik mens ben. Maar ik kan je verzekeren dat
mijn werk niet anders is dan dat wat uit het onderbewuste als patronen bij mij naar boven komt, te accepteren en te
leren kennen en te transformeren en los te laten, zodat ik telkens weer in het nu ben met een schone lei voor dat moment. Totdat de volgende golf weer komt.
Daar tussenin ben ik mens en probeer zoveel mogelijk te handelen vanuit dit nul-punt in mij.
Jij mag mij beoordelen aan de hand van die paar zinnen die ik neer heb gezet wat mij betreft, maar het is maar een beeld die jij schept in jouzelf van mij. Laat dat beeld dan los in jou of zie mij als een liefdevol wezen en ziedaar,
in liefde opnieuw geboren.
@Paul
Of eigenlijk wel misselijk te noemen, ze liegen er niet om…
Als ik dit soort feiten lees en zie, wat een rete goede artikel zou kunnen wezen hierop WTK wat er nou daadwerkelijk gebeurd wanneer je geld stort op zo’n rekening in de hoop dat men daar dan ook mensen mee gaat helpen.
Als dit niet gebeurd en het is zowel in de krant als op TV te zien dat er iets stinkt aan het geven van geld, dan mag ik toch wel een eigen mening geven dat we gezien de werpwerp mentaliteit van deze maatschappij maar niet beter kunnen doneren dan iets te gaan doen met goederen en of wat voor zaken ook.
Dat het niet aankomt vanwege olie prijzen en andere zaken zullen we vanuit een spirituele gedachte moeten gaan functioneren, daar zijn immers geen foto’s van te schieten.
Als we zo ver zijn als we beamen dat we zijn en wij willen er iets tegen gaan doen, wat is de utopie dan om te gaan doen om dus danig tegen gas te geven dat die mensen die daar nu in de problemen zitten, hulp gaan krijgen zoals ze nooit eerder hulp hebben gekregen, levend, gewond als zelfs overleden, want een dode heeft niks aan geld, goderen en andere materielle zaken, liefde/licht/kracht zullen ze dan eerder nodig hebben.
Hoe kan je dan uit spiritueel licht anders functioneren ?
@ Martijn
Jij begrijpt het, als je cijfertjes ziet, schrik je vaak en dan heb je een poleshift in jezelf…
@Paul
Geld geven ziet er inderdaad naar uit alsof je geld in een gokkast stopt en hoopt er meer uit te halen.
Ik denk dat het toch zo is dat we wat kunnen doen door de regering duidelijk te maken dat we liever ons leger inzetten om daadwerkelijk mensen te helpen i.p.v. in een land te investeren waar we meer dan 20 jaar in moeten investeren om verandering te brengen.
Eerst was bijna iedereen voor om naar Irak en Afghanistan toe te gaan. Ik was altijd al tegen. Zonde van de moeite.
Bij het jeugddebat laatst op tv gaf iemand een goed voorbeeld. Zonder middenstand en middenklasse, zal er nooit democratie kúnnen ontstaan in Afghanistan.
We kunnen dus beter van de hasjies en heroïne afblijven, die alleen de Taliban rijker maken en Afghaanse vloerkleden gaan kopen.
Kunnen onze soldaten weer écht werk gaan doen, zonder doodgeschoten te worden.
@ Martijn
Ja de meeste zijn allemaal algeruimd daar, wat er over is in zo’n land heeft haat en verraad in de ogen, want het is verscheurd door trauma en verdriet, materiele zaken, geld of wapens brengen daar geen verandering in, ook niet de Heren Politici die flink bezig zijn hun hachje te redden om zolang mogelijk in hun regeer stoeltje te kunnen blijven zitten.
Het kunnen verstrekken van liefde en licht, kan in een gebaar verpakt zitten, een knipoog een handeling en wat je er verder ook aankleurt, niet in het afgeven van een bankbiljet.
@Paul
Micro-crediet, zodat de mensen kunnen gaan ondernemen.
Dat vind ik dan wel weer een goed idee.
@Paul
Vandaag nog een alcoholist gesteund in de strijd.
Deze man zit echt in de problemen. Ik wist dat hij veel te veel dronk, heeft ook nog kinderen hè!
Hij was nu zó mager. Ik zij tegen hem dat hij behoorlijk was afgevallen. Hij zij dat hij behoorlijk ziek was geweest.
Mijn gevoel zij dat ik door moest vragen. Hij was op het randje geweest, bijna dood. Zijn zoon had hem nog net op tijd naar het ziekenhuis gebracht.
Ik zei tegen hem dat hij wel goed moest eten om weer aan te sterken. ‘Ja ik eet dan een aardappel en nog wat op een dag’.
Ik heb hem drinkvoeding gegeven wat ik nog had staan. Zijn keel was zo opgezwollen dat hij niets meer wegkrijgt.
Dan krijgt hij in iedergeval vitamines e.d. binnen, zodat ook die ontsteking misschien weer weggaat.
Ik hem veel sterkte gewenst in de strijd. Het zijn die kleine dingen die het doen.
De mensen waardering en steun geven. Alleen daarvan knappen ze al op.
Had overigens een lever die niet meer goed kon scheiden, niet zo raar natuurlijk.
Een alcoholist helpen die in de problemen zit is zeker een strijd, heb het meegemaakt van zeer dichtbij en dat is nou eigenlijk iets wat ik inprincipe heb losgelaten, niet om dat ik er tegen ben, maar het kost je heel veel inleverings vermogen, zover dat je er mee breken moet om er zelf niet aan onderdoor te gaan.
Ik bedoel me niet zelf ermee, maar het waren mensen die zo ver in de problemen kwamen dat er geen weg meer terug was en dan moet je keuzes gaan maken dat ze je niet mee gaan trekken naar hun afgrond, anders ben je totaal verloren hoeveel je ook van hun houdt en hun wil helpen naar een beter leven toe.
Ben blij voor jou dat je een goed mens bent die graag een ander een hand toe steekt, dat zit in je en dat straal je dus ook uit.
Mensen helpen is altijd een goed perspectief, maar je mag er zelf niet aan onder door gaan en in sommige gevallen hoe sterk je ook bent op een dag zul je knakken en breken en er zal niemand zijn die jou ook een hand toe steekt.
De kracht om het zelf wel te doen is een geheel goed gebaar, iets waar ik zeer zeker achter sta, niet iedereen is te helpen, want sommigen willen ook niet geholpen worden, hoe goed je het ook kan toelichten.
@Paul
Ik begrijp je standpunt. Het ging hier echter om een klant, die staan zowiezo wat meer van je af dan mensen in je naaste omgeving.
Ook klanten zal ik er op aanspreken wanneer ik denk dat het niet goed met ze gaat.
Ze moeten het echter zelf doen. Ik kan alleen maar medeleven tonen. Dit is ook waar het om gaat in dit artikel.
Medeleven. Het is echt belangerijk. Hoe slecht iemand ook is. Ik probeer een lichtpuntje voor ze te zijn. Je weet nooit of het helpt.
Niet geschoten is altijd mis.
Inderdaad het zelfde ook als met werk, laat je bepaalde zaken los omdat je een verzadiging hebt ervaren er mee, dan wordt je altijd een klein stukje later geconfronteerd met precies hetzelfde maar dan via een andere invalshoek.
Het lijkt dan of het lot je achtervolgd, al wil je wel al wil je niet, de hamvraag blijft dan wel wanneer mag je en kan je bepaalde dingen loslaten zonder dat je er weer mee geconfronteerd wordt?!
@Paul
We worden niet voor niets geconfronteerd met dingen. Dit is het lot. We moeten er gewoon doorheen. Dan is het schijnbaar nog niet doorleeft of zo… Ik weet het niet.
@ Martijn
Soms ik ook genoeg is genoeg, anders kom je nooit tot anderen dingen en wordt je 100% geleeft door een ander.
Dan wil ik ook wel eens een beetje egoistisch zijn voor mezelf, want heb de laatste jaren te weinig naar mezelf geluisterd en te veel naar die ander.
En dat is kwa gezondheid me wel in de koude kleren gaan zitten.
@riet
natuurlijk kan ik alleen maar reageren op wat ik waarneem in jou schrijven.
ik heb zeker niet de bedoeling om jou de les te lezen.
het viel mij op dat je schreef over allerlei dingen die je je erg aantrekt, kort gezegd hoe slecht de wereld toch in elkaar steekt. terwijl hannah ons duidelijk probeert te maken dat dat een reflectie van onszelf is.
daar ging het artikel over en vandaaruit heb ik op jou schrijven gereageerd.
@Paul
Ik begrijp het. Ik trek me ook altijd van alles aan.
Wanneer je echter niets meer kan doen, dan houdt het verhaal op.
Het is ook de vraag: Help je de ander omdat je hem wilt helpen, of help je de ander om te laten zien dat je zo goed bent.
Dat zie je nogal vaak. Moeder Theresea hielp iedereen. Misschien was zij wel de grootste egoïst.
Het zit raar in elkaar maar zo kan het zijn.
@ aram
http://www.youtube.com/watch?v=2WarMJntvVQ
@martijn
echte dienaren schijnen anoniem te zijn. hallo
@Paul
Prachtig filmpje.
Je moet eerst van jezelf leren houden om een ander lief te hebben.
@aram
Zo is het.
@paul
mooi, dank je
ik heb nog zoveel te leren het houdt nooit op.
@ Martijn
Iemand willen helpen is het als je zelf het middel tot het doel bent, in alle eenvoud en kracht, in alle liefde en in voor en tegenspoed.
Helpen is op elk terrein en op elk niveau wat je zelf heersbaar in bent, het blij kunnen maken van die ander terwijl jij de aangevende hand of het verlengstuk bent is een waar feest voor die ander.
Van vroeg tot ’s avonds laat bereikbaar zijn en nooit te druk hebben, altijd tijd maken en klaar staan is de grootste opgave die je maar kan bedenken, elke lach van de ander is de lach weer op mijn gezicht als ik iets gegeven heb van mezelf waar die ander heel dankbaar voor is.
Doe dat al jaren gratis en helemaal voor niks, wil er helemaal niks voor hebben, het zit em gewoon in mijn aard.
@martijn
ik zit tegen de elzas aan.
de hugenoten zaten in het katharen gebied, uitlopers van de pyreneen.
@ aram & Martijn @ anderen
Geniet van deze ook maar eens…
http://www.youtube.com/watch?v=zUn7wN2zy24&feature=related
@aram
Laat de aandacht die je in je hoofd richt langzaam zakken.
Richt de aandacht op je keel. Dan langzaam naar je hart.
Blijf met je aandacht bij je hart. Ogen dicht.
Voel dan langzaam de aandacht naar voren gaan in de ruimte.
Naar achteren. Naar links, naar rechts.
Voel dat je aandacht langzaam aan overal is. Laat dan de aandacht los.
Een manier om tot jezelf te komen.
Komt uit het boekje ‘Openheid’ van Douwe Tiemersma.
@aram
Leuk dat je terug bent naar je roots. Geniet je ervan?
Ik hoop het.
Ik ben nog nooit in Frankrijk geweest maar heb hopelijk nog veel tijd in mijn leven om eens een bezoekje te doen 😉
schitterend paul, dank je.
geeft rust in de tent.
@martijn
ik geniet er heel veel van en ben erg dankbaar.
je bent welkom.
@ aram
De laatste voor vanavond:
http://www.youtube.com/watch?v=a4-G7kKAx0I&feature=player_embedded
Vind em wel heel erg leuk, die vrolijk doet me denken aan jou vrolijkheid hier op WTK.
@ tweede ronde… het gaat er niet om om elkaar mening te geven en gaat er meer om dat we samen één zijn zoals Martijn dat aangeeft en dat we ook repect tonen voor elkaars mening.
Nogmaals wat ik elders plaatse op wtk…:
Mits men een ander niet respecteert, respecteert hij of zij niet zichzelf.
Mits men een ander niet lief heeft, heeft hij of zij zichzelf niet lief.
Mits men een ander niet accepteert zoals hij of zij is, accepteert hij of zij zichzelf niet.
Mits men oordeelt over een ander, oordeelt hij of zij over zichzelf.
@moos
dat is weer een wijze les.
@Paul
Toch zou er ook een filmpje moeten komen waar je een kat een muis ziet slopen. Of een vogel een vis vangt.
Het zijn dingen die gewoon gebeuren in de natuur.
Daar hoeven we niet van te zeggen: het is slecht.
Het is natuur. Ook geweld hoort hierbij.
Eten of gegeten worden, is niets mis mee.
Draagt bij aan de evolutie.
Er is geen goed of fout.
Sorry, de teksten zijn mooi, de beelden ook.
Het is alleen vaak moeilijker om ook dat spirituele te voelen wanneer de natuur geweld is.
Niet voor mij, ik kan het aan.
Alleen de mensen doen elkaar dingen aan die niet natuurlijk zijn. Ze zijn dan ook van God los.
@Moos
Zo is dat. Wanneer ik mezelf haat en mijn vrouw en kind liefheb, dan klopt er iets niet.
Vanuit haat liefhebben kán helemaal niet.
Toch zijn er veel die uit zo’n soort standpunt leven.
@paul
wat leuk!!
zo wordt ik hier genoemd door mijn beste vriend.
lache!! dank je nogmaals
aram zam zam
@martijnniet helemaal waar hoor heb een docu gezien waarin de ene groep chimps een dwaler van de andere groep gewoon lynchte.Zonder territoriumgedrag zonder etens ding ,Gewoon voor de …..lol? dus zelfs dieren gedragen zich wel eens als beesten helaas.
@ paul ja,dat zijn hele mooie filmpjes die je hierboven plaatst, over De mooiste reis van het leven en de song die mij ook zeer aanspreekt en me een aantal jaren ook echt heeft doen veranderen toen ik die voor de eerste keer hoorde van Shaina Noll How Could Anyone, zou er uren naar kunnen luisteren en raakt nog steeds diep van binnen, door deze song ben ik me van heel veel meer om me heen bewust geworden en sta nu dan ook veel sterker in m’n schoenen en bewuster in het leven van alles watr er om ons heen gebeurd en heeft me ook zeker meer zelfvertrouwen gegeven!!!
@ Martijn
Zie liever een filmpje waar jij, ik, aram, marcel w, guido en de rest gezamelijk over heerlijk op een wtk bankje buiten in de natuur zitten en te genieten van al het moois wat er op aarde te zien valt als broeders, dikke vrienden arm in arm luid zingend over liefde en andere vrolijke zaken.
met een wijntje paul, veel wijn en loooool
@marcel w
Ja, oké, dan heb je daar gelijk in.
Het heeft ook met de wet van de sterkste te maken.
De zwakkeren worden afgemaakt omdat ze de evolutie niet dienen.
Dat is dan toch weer de natuur.
jullie zijn welkom hier hoor kijk uit over ruim 1000m weiland 80 mtr tuin en daarachter bos. En alleen de haan roept je snachts wakker haha
kom je der hier dan eens van genieten .Voorjaar lammetjes in mijn tuin haha
@ Martijn
Nou vooruit dan maar ik voel je hier al helemaal smeken!
http://www.youtube.com/watch?v=dOYM6BIfyDU
@Paul
Dat is juist zo mooi. Wij mensen behoren boven het dierlijke uit te stijgen.
Wij kunnen de wereld veranderen. De dieren zijn allang blij met overleven…
@ Martijn, ja helemaal waar.
Mits men jezelf haat, haat je ook een ander.
En mits je een ander haat, haat jezelf, anders klopt er zeker iets niet in het standpunt des levens.Dit noemt men nu spiegelen, en wat men over een ander zegt is men dat zelf.
Lach eens aram ! (grote grijns op je toet)
ja ik zie je nu met Google Earth 😎 😎 😎
@ Moos
Dank je wel lieverd, graag gedaan 😉
@ paul ;)graag gedaan, lieverd
@paul
dat wordt een nachtvullend programma met al flimpies
van jou.
@ marcel w
Leuk die haan ’s morgens, de laaste keer dat ik wakker werd was van een moskee om 05:00 uur in de ochtend in Egypte.
We komen wel een eitje rapen met Pasen!