James Lyons-Weiler leeft in Pittsburghs en is wetenschapper/docent en o.a. auteur van het boek ‘Ebola, An Evolving Story’ (vert. Ebola, een evoluerend verhaal). Hij heeft de laatste 20 twintig jaar aan meer dan honderd verschillende wetenschappelijke onderzoeken meegewerkt. Dankzij een beurs van de Sloan Foundation heeft hij zich kunnen richten op de biomedische aspecten van kanker, diabetes, hart- en vaatziekten en infectieziekten. Meer informatie over zijn werk vind je vanzelfsprekend op zijn website (HIER). Hieronder o.a. een interview met de hoofdonderzoeker van de studie naar ‘besmette vaccins’. Een ontwikkeling die zeer, zeer ernstige zorgen baart..
Vaccins vervuild met nano-deeltjes die niet alleen de eigenschappen hebben van de stof/metaal waar ze uit bestaan, maar door hun nano-afmeting, VOLLEDIG andere eigenschappen hebben, dan de oorspronkelijke grotere uitvoering van deze materialen.. En dan nog vaak veel heftiger-agressieve eigenschappen.. Vervuilde laboratoria en productiefaciliteiten bij farmaceuten? En waarom hebben deze ‘cowboys’ zelf dit verhaal niet ontdekt..?? Hoe lang is het al aan de gang en welke schade is er al aangericht? Vinden we het gek dat ouders steeds terughoudender worden ten aanzien van vaccinaties van hun baby’s, peuters en kleuters..? Lees het verhaal en trek je eigen conclusies, want het RIVM geeft niet thuis, op basis van de WETENSCHAPPELIJKE ONDERZOEK.
* * *
x
x
Vaccins vervuild met nanodeeltjes..!!
2017 © WantToKnow.nl/be – James Lyons-Weiler (origineel)
Vertaling: LSmit
x
Onderzoekers van de Nationale Raad voor Onderzoek in Italië en het Internationale Instituut voor Schoon Water in Amerika hebben in een opmerkelijke nieuwe studie bekend gemaakt dat er wijdverbreid stoffen in vaccins zijn gevonden, die niet aanwezig zouden mogen zijn. Deze ontdekking zal directe en wereldschokkende effecten kunnen hebben op de vaccinatie industrie en de regelgevende agentschappen die het toezicht zouden moeten houden.
In deze studie worden 30 vaccins (in 44 verschillende monsters) onderzocht. De vervuilende deeltjes werden in samengevoegde vorm en clusters gevonden. De samenstelling van deze clusters lijken ruwweg op die van ‘verbrand afval’. Ook zijn er rode bloedcellen van onbekende oorsprong ontdekt en een besmettingen van metalen,zoals lood, chroom en wolfraam. De studie werd gepubliceerd in het International Journal of Vaccines and Vaccination (HIER). Dit rapport komt met bevindingen op het moment dat vaccinaties toch al zwaar onder vuur liggen..!
Vaccinaties kunnen een rol spelen in het ontstaan van plotselinge en langdurige aandoeningen, zoals autisme en ADHD. HPV-vaccinaties worden in verband gebracht met het Guillan-Barre syndroom en prematuur ovarium falen (steriliteit..!) ( HIER). Vaccins blijken consistent te bevatten:
- ongewenste virussen en retrovirussen..
- resten van menselijke weefsels,
- weefsels van varkens en bacteriën (HIER en HIER).
Welke rol spelen de farmaceuten in deze zaak..?
Terwijl deze controverse de wetenschap omringt, herziet de US District Court in Oost-Pennsylvania op dit moment de rechtszaak tegen Merck, de farmaceut waarvan wordt beweerd dat zij menselijke serummonsters met antilichamen van konijnen hebben besmet om de effectiviteit van hun BMR-vaccin te verhogen en te voorkomen dat concurrerende vaccins op de markt kwamen (MMR vaccine).
De schrijvers van de studie vinden dat in vaccins helemaal geen verontreinigingen van dit type aanwezig zouden mogen zijn. Ze hebben één veterinair vaccin getest en daar kwam uit dat er geen deeltjes, aggregaten, clusters, metalen of rode bloedcellen waren te vinden.
Hoofdauteur Dr. Antonietta Gatti was zo vriendelijk zich door Dr. James Lyons-Weiler te laten interviewen. Dr. James Lyons-Weiler is CEO van het ‘Institute for Pure and Applied Knowledge’ (Instituut voor Pure en Toegepaste Kennis) en auteur van ‘De genetische en milieu oorzaken van autisme’ (Skyhorse, 2016 The Environmental and Genetic Causes of Autism (Skyhorse, 2016). Hier is dit interview:
JLW: Uw studie kan een onmiddellijke impact hebben op de volksgezondheidsbeleid over de hele wereld. Wat was uw motivatie voor deze studie?
AG: We hadden geen speciale motivatie, tenminste, in het begin. Het analyseren van vaccins begon ongeveer vijftien jaar geleden toen het ziekenhuis van de universiteit van Mainz in Duitsland ons benaderde om bepaalde monsters van anti-allergie-vaccins te bekijken, die zij eerder aan personen hadden toegediend. Rond de inspuit plek traden pijnlijke zwellingen op en deze zwellingen verdwenen niet.
JLW: Wat hebben jullie toen gevonden?
AG: Met onze elektronenmicroscoop analyseerden wij monsters van zowel de vaccins als de zwellingen op de huid. Bij beiden werden bepaalde deeltjes gevonden. Deeltjes die er niet hoorden te zijn.
JLW: Wat verraste jullie eigenlijk het meest?
AG: We hadden eigenlijk nooit eerder aan de zuiverheid van vaccins getwijfeld. In feite bestond dat probleem zelfs niet voor ons. Alle injecteerbare oplossingen horen puur en schoon te zijn en wij geloofden daar altijd heilig in. We twijfelden niet. Daarom hebben wij onze analyses ook meerdere keren herhaald om er zeker van te zijn. Uiteindelijk moesten we zelf de uitkomst en de bewijzen wel geloven.
JLW: Wat is de medische betekenis van de samengevoegde deeltjes en clusters in de vaccins die je hebt bestudeerd?
AG: De deeltjes, of ze nu geïsoleerd, samengevoegd of geclusterd worden gevonden, horen daar pertinent niet te zijn. Het zijn vreemde lichamen die niet herkend worden door de weefsels van het lichaam en dus worden beschouwd als potentiële vijanden. De biologische reacties zullen tamelijk ingewikkeld zijn. De macrofagen proberen de deeltjes te verzwelgen zoals ze dat normaal ook doen met bacteriën en parasieten. Helaas zijn de deeltjes niet biologisch afbreekbaar. Alle inspanningen van de macrofagen zijn dus voor niets. Afhankelijk van de chemische elementen die erbij betrokken raken kunnen de deeltjes ook giftig zijn.
Er worden cytokines en pro-inflammatoire stoffen vrijgegeven en granulatieweefsel wordt om de deeltjes heen gevormd. Dit betekent een ontsteking en op de lange termijn kan chronische ontsteking tot kanker leiden. In het geval van vaccins zijn er drie mogelijkheden: de meest waarschijnlijke is dat de deeltjes worden verspreid over het hele lichaam. Vanwege hun geringe hoeveelheid in het relatief grote volume van het lichaam zullen ze niet onmiddellijk leiden tot een klinisch zichtbare reactie, maar op den duur wel.
Een andere mogelijkheid is dat zij door het bloed naar het centrale zenuwstelsel worden gevoerd; meer in het bijzonder, naar verschillende compartimenten van de hersenen. Afhankelijk van het punt dat ze bereiken, is de reactie natuurlijk weer anders. We mogen autisme dus niet a priori uitsluiten.
De laatste mogelijkheid is dat deeltjes of andere verontreinigende stoffen de microbiota bereiken. Dan zal er weken of maandenlang helemaal niets te zien zijn. De bacteriën die de microbiota vormen zijn essentieel voor het synthetiseren van enzymen, waarvan vele onmisbaar zijn voor de goede werking van de activiteiten van de hersenen. Het duurt even voordat enzymen met bijvoorbeeld kwik of andere verontreinigende stoffen worden afgeleverd en dat is waarom de reactie niet onmiddellijk aantoonbaar is.”
JLW: Wie heeft jullie studie gefinancierd?
AG: We hebben vooral ons eigen geld hierin gestoken, op een paar gevallen na, toen een paar bezorgde burgers ons benaderden en eens een aanklager.
JLW: Hoe denk je dat die stoffen in de vaccins terecht zijn gekomen?
AG: Dat is een vraag die wij niet kunnen beantwoorden. De enige manier om daar achter te komen is door de laboratoria waar de vaccins worden geproduceerd te inspecteren. Maar geen farmaceutisch bedrijf zal zich laten inspecteren. In het algemeen zullen laboratoria goede fabricagepraktijken procedures volgen. Maar die zijn gericht op de organische en biologische materie, niet op anorganische deeltjes.
JLW: Kunt u ons vertellen waarom u denkt dat het ziet eruit als een mengsel van residuen van ‘verbrand afval’?
AG: Wanneer je afval verbrandt, ontstaan er nieuwe deeltjes van verschillende stoffen die normaliter zelden in die combinatie gezien worden.
JLW: Is er een reden waarom overheidsinstellingen niet routinematig vaccins screenen?
AG: Een pijnlijke vraag. Vind je het erg als ik geen antwoord geef?
JLW: Je hebt gezien dat het enige onderzochte dierlijke vaccin niet vervuild was, maar de menselijke vaccins wel. Waarom denk je dat dit zo is?
AG: Alleen ‘Feligen’, het enige vaccin voor diergeneeskundig gebruik dat we hebben geanalyseerd, bleek vrij van deeltjes. Ik heb hier geen verklaring voor. Het enige dat ik kan zeggen is dat het dus wel mogelijk is om een schoon vaccin te produceren.
JLW: Wat zeg je tegen mensen die zich zorgen maken dat jullie geen ‘controle monsters’ hebben onderzocht?
AG: Natuurlijk wel. Dat hebben we zeer zeker wel gedaan.
JLW: Denken jullie dat aluminium niveau in de baby- en/of peutervaccins veilig zijn?
AG: Nee. Aluminium is een notoir gif. Baby’s maken waarschijnlijk nog meer kans om te worden beïnvloed door het aluminium uit de vaccins. Aluminium is altijd onveilig.
JLW: Wat moet hier tegen worden gedaan?
AG: Vanuit mijn louter technische oogpunt is het heel gemakkelijk: je moet leren hoe je vaccins kunt controleren. Je moet leren om te begrijpen wat je hebt gevonden in de vaccins. En je verbiedt uiteraard voortaan de verspreiding van vervuilde vaccins. De producenten zullen onmiddellijk passende maatregelen nemen, bijvoorbeeld door in een echt schoon milieu te werken en tussendoor analyses te doen.
JLW: Is er iets anders dat eigenlijk iedereen zou moeten weten?
AG: Het enige dat ik kan zeggen is, dat het enorm belangrijk is goed geïnformeerd te zijn en altijd te vragen naar bewijzen. Lees de folders die verplicht bij het vaccin zitten. De arts is verplicht om u dit te laten lezen. Stel alle vragen die je voelt opkomen. Ben niet tevreden als ze niet reageren of zich er met een jantje-van-leiden vanaf maken. Geloof niet dat het wel goed zal zitten. En vertrouw mensen die dat wel doen nooit. Leg jouw eigen gezondheid en de gezondheid van je kinderen niet in de handen van wie dan ook.
x
Nanodeeltjes metaal in besmette vaccins: waarom de grootte belangrijk is
x
De controversiële nieuwe studie naar met zware metalen verontreinigde vaccins ligt onder vuur, maar mensen begrijpen vaak niet, dat in de nano-toxicologie, het formaat vaak veel belangrijker is meer dan in het algemeen wordt aangenomen. In dit geval is het: hoe kleiner het formaat, hoe groter de toxiciteit!
Na de publicatie van de nieuwe studie naar 43 monsters van vaccins door Italiaanse onderzoekers spuit de pro-vaccin-lobby hun verwachte kritiek (HIER). Dr. David Gorski, die onder het pseudoniem ORAC schrijft, spreekt interessant genoeg de onderzoeksresultaten helemaal niet tegen, maar hij probeert de toxicologische relevantie te minimaliseren. In een typische en sarcastische post, verwijst hij naar het beginsel van Paracelsus dat ‘de dosis het vergif maakt’, om daarna te vermelden dat het niveau aan verontreinigingen in de vaccins zo laag is, dat het niet tot een bedreiging van de gezondheid zal leiden (HIER).
Maar zoals al eerder gezegd, nanodeeltjes passen niet binnen het verouderde toxicologische risico-model, dat veronderstelt dat in toxiciteit moleculair gewicht de belangrijkste bepalende factor is (HIER):
“Nanotechnologie keert de logica van conventionele toxicologische risico-evaluaties (hoe kleiner de concentratie of grootte, hoe minder schadelijk) om. We hebben al gezien hoe dit niet klopt bij de van de petrochemie afkomstige chemische stoffen zoals benzeen, Bisfenol A en parabenen, die krachtige hormonen-nabootsende eigenschappen hebben en naarmate de concentratie daalt neemt hun effect toe.
Niet lang geleden is duidelijk geworden dat ook hele kleine beetjes van Monsanto’s Roundup herbicide Glyfosaat, zelfs minieme hoeveelheden glyfosaat, en dan moet je denken aan enkele deeltjes glyfosaat per biljoen andere deeltjes, al bleken te fungeren als oestrogeen. Glyfosaat is instrumentaal in het sneller doen groeien van kankercellen in de borst..
Ook zijn de effecten bekend van de zogenaamde radioactieve isotopen met een ‘lage dosis’ zoals verarmd uranium, waarvan het relatief lage radiolytische verval ten opzichte van de gamma uitstralende plutonium de illusie geeft dat het dus veiliger is. Onderzoek door de het Research Institute van het Amerikaanse leger heeft aangetoond dat deze stralingsbronnen juist een miljoen keer meer schade berokkenen. Met andere woorden, minder kan niet alleen maar meer betekenen. Als het gaat om de deeltjesgrootte genereren de kleinere vaak exponentieel hogere toxiciteit dan de grotere.” [BRON]
De studie van Antonietta Gatti en Stefano Montanari is gepubliceerd in het ‘International Journal of Vaccines and Vaccination’ (onder de titel New Quality-Control Investigations on Vaccines: Micro- and Nanocontamination /nieuwe kwaliteitscontrole van vaccins: micro- en nanovervuiling). Aanwezigheid van micro-, submicro- en nanodeeltjes, met anorganische en vreemde lichamen, variërend van 100nm tot ongeveer tien micron. Deze werden gevonden in alle geteste menselijke vaccins, de aanwezigheid kan niet worden verklaard door de vaccinfabrikanten.
Verdere bevindingen:
“Er zijn ook metalen deeltjes van wolfraam en roestvrij staal geïdentificeerd. En zirkonium, hafnium, strontium en aluminium (Vivotif, Meningetec); wolfraam, nikkel, ijzer (Priorix, Meningetec); antimoon (Menjugate kit); chroom (Meningetec); Goud, zink (Infarix Hexa, Repevax); platina, zilver, bismut, ijzer, chroom (MMRvaxPro); lood, bismut (Gardasil); cerium (Agrippal S1) werden gevonden. Wolfraam verschijnt in 8 van de 44 vaccins, terwijl chroom (alleen of in een legering met ijzer en nikkel) in 25 van de 44 monsters is gevonden.
Sommige deeltjes zijn ingebed in een biologisch substraat van eiwitten, endotoxines en residuen van bacteriën. Zodra een deeltje in contact komt met de proteïne vloeistoffen treedt nano-bio-interactie [6] op en wordt een ‘eiwit corona’ gevormd [7-10]. De nano-bio-interactie genereert een groter formaat stof, niet biologisch afbreekbaar. Dit kan leiden tot nadelige gevolgen, aangezien de stof niet als lichaamseigen wordt herkend. Soortgelijke samengestelde stofjes zijn (hoewel in verschillende situaties, bij patiënten die lijden aan leukemie of cryoglobulinemie) al beschreven. Eiwitten kunnen een auto-immuun effect veroorzaken.
Hieronder de tabel van de metalen die zijn geïdentificeerd in elk vaccin:
Nog meer tabellen uit de volledige studie in PDF (HIER).
Het aantal aanwezige deeltjes in de geteste vaccins varieerde van 2 tot 1821. Volgens ORAC en zijn collega’s zijn dit biologisch te verwaarlozen hoeveelheden. Ik citeer, Wat ze gevonden hebben is zo’n lage hoeveelheid anorganische vervuiling, dat het biologisch irrelevant is. Wat ze in werkelijkheid hebben ontdekt is dat vaccins ongelooflijk pure producten zijn. Ik geloof dat ze hiermee negeren wat we nu weten over de gevaren van nanodeeltjes. Het is juist vanwege de uiterst kleine afmeting van deze deeltjes dat zij beschikken over bijzonder krachtige en complexe toxiciteit, alsook een verhoogde bio persistentie.
Het moleculair gewicht, dat wil zeggen de ‘dosis’, maakt iets niet wel of niet giftig. Met andere woorden, als de grootte van een deeltje metaal of toxische stof kleiner wordt (de massa) kan de geproduceerde schade juist groter worden. Bovendien, in dit tijdperk van gepersonaliseerde geneeskunde en steeds complexer wordende syndromen, is het onmogelijk om te generaliseren over de ‘irrelevantie’ van blootstelling aan bepaalde stoffen.
De ernstige gevaren van nanodeeltjes
Nanodeeltjes worden in een steeds breder assortiment van commerciële producten aangetroffen. De echte risico’s worden zelden besproken. De hoofdauteur van de nieuwe studie, Gatti, wordt toevallig ook beschouwd als vooraanstaand onderzoeker op het gebied van nanotechnologie. Zij werd onlangs als expert over het onderwerp geïnterviewd op News-Medical.Net (Bron). In dit interview onthult ze dat de echte gevaren van nanotechnologie grotendeels nog onbekend zijn.
“Vanwege van hun slechte bio compatibiliteit of geen bio compatibiliteit transformeren de anorganische nanodeeltjes fibrinogeen in fibrine, dat wil zeggen: van een oplosbaar eiwit naar een onoplosbaar eiwit. Bij sommige mensen wordt in de bloedvaten een bouwwerk aan stolsels geproduceerd waardoor trombose of longembolie ontstaat, indien het fenomeen heeft plaatsgevonden in de aderen en een beroerte of hartinfarct als het arteriële bloed is aangedaan.”
Bij de meeste mensen gaan de in het bloed aanwezige nanodeeltjes naar een orgaan waar ze voor altijd zullen blijven zitten. De biologische reactie is de typische lichaamseigen verdediging tegen alle vreemde lichamen: inflammatoir weefsel eromheen kweken dat in kanker kan eindigen 1-8. Als de blootstelling aan deeltjes bijzonder hoog is kan het proces enkele maanden duren, zoals bij soldaten die zijn blootgesteld aan explosiestof. Maar ook decennia in andere gevallen, dan kan het dus ook onopgemerkt blijven als de persoon eerder sterft.
Maar nanodeeltjes kunnen vrijelijk de hersenen bereiken 9-14 waar ze ontstekingen veroorzaken en neurologische ziekten. Men heeft directe waarnemingen van hersenenweefsel dat is beïnvloed, met aandoeningen zoals Parkinson, Alzheimer, autisme of andere ziekten. Interactie tussen de nanodeeltjes en de alvleesklier kan resulteren in te weinig of geen insuline productie. Nanodeeltjes kunnen van de moeder naar de foetus gaan en de oorzaak zijn van miskramen, misvormingen of kanker in de foetus. 15,16
Met name interessant is de interactie tussen nanodeeltjes en het DNA. Nanodeeltjes kunnen de cel binnengaan; het DNA kan beschadigd raken, vooral tijdens de reproductie van de cel. Het is onmogelijk te weten wat dit allemaal teweeg zal brengen. Cellen kunnen zich verdedigen tegen externe aanvallen en in sommige gevallen zelfs beschadigd DNA herstellen. Voor zover ik nu weet, gebeurt dat helaas niet als de aanvallers nanodeeltjes zijn en cellen zelfs niet in staat zijn tot zelfmoord door apoptose (celdood, natuurlijk proces dat leidt tot het afsterven van cellen die een afwijking vertonen en daardoor niet goed meer kunnen functioneren).
Besmette vaccins onaanvaardbaar..!
Ongeacht de omstreden kwestie of nanodeeltjes toxicologisch relevant zijn of niet, het probleem blijft dat alle geteste menselijke vaccins besmet waren (de onderzoekers verklaarden dat deze verontreinigende nanodeeltjes leken op ‘verbrand afval’). Vanuit veiligheidsoogpunt is dit onverklaarbaar en niet te rechtvaardigen. Eén getest veterinair vaccin bleek duidelijk vrij van besmetting, het is dus inderdaad mogelijk om niet-verontreinigde vaccins te maken. Er moet duidelijk onmiddellijk onderzoek worden gedaan bij de fabrikanten en de toezichthouders die dit hebben toegestaan.
De auteurs van de studie concludeerden:
“Uit de analyses blijkt, dat in alle gecontroleerde vaccinmonsters niet-biocompatibele en bio-persistente vreemde lichamen aanwezig waren, waartegen het lichaam altijd zal strijden. Dit nieuwe onderzoek is een voorbeeld van nieuwe kwaliteit waarmee de veiligheid van een vaccin kan worden vastgesteld. Onze hypothese is dat deze besmetting onbedoeld is, waarschijnlijk te wijten aan vervuilde onderdelen of procedures van industriële processen (b.v. filteringen).
De producenten hebben dit niet onderzocht of eerder zelf gemerkt. Als onze hypothese juist is, zal de nauwe inspectie van de werkplaatsen en hele procedure van vaccinbereiding, het probleem waarschijnlijk kunnen verhelpen.”
Lees ook het exclusieve interview van de hoofdonderzoeker Gatti: Lead Author of ‘Dirty Vaccines’ Study Speaks Out
