Advertentie

Wie ben ik?


Wie ben ik? Als je denkt dat het leven berust op een soort toeval zonder enige betekenis, is je perceptie van de complexe wereld om je heen slechts gericht op betekenisloosheid en zinloosheid. Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden bij het vinden van verlossing, zullen je waarnemingen waarschijnlijk volledig gericht zijn op het zien van je eigen fouten en die van anderen.

Ons geloofssysteem over wie we zijn en hoe onze wereld in elkaar steekt, berust niet alleen op wat wij geloven, het overheerst onze waarnemingen zelfs in hoge mate. We kunnen daarover meer controle verkrijgen door te onderzoeken wat we geloven en op welke wijze die geloofsovertuigingen van invloed op ons zijn.

Prof. Charles Tart in zijn uitdagende essay ‘Wie ben ik?’

Het onderstaande artikel bieden we je graag aan als eerste hoofdartikel in het jaar 2010. Het artikel onderstreept naar onze mening opnieuw, hoe essentieel het is dat JIJ ZELF het roer in handen neemt, je niets laat aanleunen wat anderen ervan vinden. Jouw uniciteit zorgt ervoor dat deze zich alleen zal herkennen in jouw eigen spiegel. Hoe die spiegel eruit ziet, bepaal jij elke dag door dátgene te kiezen waar jij jezelf het meest in herkent. Wat je ook meemaakt, gebruik jezelf als baken, als enige referentiepunt of iets bij je resoneert of dat niet doet!
Fred Burks, van de Amerikaanse website WantToKnow.inf0, schrijft het volgende intro bij het artikel van Charles Tart. Daar sluiten wij ons graag bij aan.

Lieve vrienden,

Charles Tart, professor in de psychologie aan de Universiteit van Californië heeft een indrukwekkend essay geschreven waarin hij ons uitnodigt onze overtuigingen over en onze kijk op de werkelijkheid niet voor zoete koek aan te nemen. Het uitdagende karakter van onderstaand artikel gaat over de diepzinnige vraag ‘Wie ben ik?’

Het onderzoeken van onze geloofsovertuigingen schept ruimte voor persoonlijke groei en dieper begrip. Weet je echt wie je bent? Weet ik werkelijk wie ik ben? In welke mate zijn ons denken hierover en andere dieperliggende vragen gevormd door onze geloofsovertuigingen en onze opvoeding. Lees verder en ontdek de diepte van dit mysterie en stel je open voor een breder bewustzijn over wie we zijn.

Met de beste wensen,
Fred Burks (PEERS en WantToKnow.info)

~~~~~~~~~~~~~~~~

XXXXXXX

WIE BEN IK?

Door Charles Tart

2010 – © Nederlandse vertaling Jan Smith / WantToKnow.nl/.be

Dat is een eeuwige vraag. Als je het antwoord niet weet, zul je waarschijnlijk het onderscheid niet weten te maken tussen datgene wat je hoger zelf wil en wat andere mensen proberen je wijs te maken wat jij wilt. Ieder van ons doet er goed aan dit voor zichzelf te beantwoorden. Toch zijn de antwoorden die door anderen worden gegeven van invloed op de manier waarop we deze vraag tegemoet treden (of juist ontwijken). Verschillende soorten antwoorden van meer algemene aard werden reeds gegeven.

Het meest traditionele antwoord in het Westen is dat je een wezen bent, een schepping van God, een wezen dat op belangrijke punten gevormd werd. Verwekt en geboren met de idee van de oorspronkelijke zondeval, ben je iemand die voortdurend strijd moet leveren te gehoorzamen aan de regels die door God werden opgelegd teneinde niet te worden verdoemd.

Dit antwoord is in zekere mate nogal deprimerend. Aan de ene kant kan dat leiden tot een laag zelfbeeld en een verwachtingspatroon dat gericht is op mislukking. Aan de andere kant echter kan het arrogantie in de hand werken door de gedachte dat iemand is ‘uitverkoren’. Verder kan deze kijk op de dingen ervoor zorgen dat je niet echt wordt aangemoedigd om na te denken over wie je werkelijk bent, omdat het antwoord reeds werd ingegeven  door een ‘hogere’ bron.

Het antwoord op de vraag ‘wie ben ik’, dat meer van deze tijd is, luidt dat je een toevalligheid bent zonder enige betekenis. De beschouwende wetenschap is doordrenkt met deze visie, die erop neerkomt dat het hele universum puur materialistisch is en slechts wordt beheerst door natuurkundige wetmatigheden en blind toeval.

Toevallig kwamen in dat uitgestrekte universum, onder de juiste omstandigheden, de juiste chemische stoffen bij elkaar, waardoor de chemische reactie, die wij aanduiden met ‘het Leven’ zich kon voordoen en die uiteindelijk heeft geleid tot wat jij nu bent.

Maar hierin ontbreekt een samenhangende betekenis en is er geen sprake van een spirituele kant van het bestaan.

Ik geloof dat deze kijk op de dingen niet echt berust op juiste wetenschap, maar eerder te maken heeft met wat we geloven over wetenschap en allerlei feitelijkheden. Nog belangrijker is het gegeven dat het een visie is met behoorlijk stevige psychologische consequenties. Als je alleen maar een mengeling bent van chemische stoffen, staat je uiteindelijke lot al bij voorbaat vast – dood en non-existentie. ‘Maak je niet teveel zorgen om anderen, want zij zijn ook alleen maar chemische mengelmoesjes’. Bij deze visie maakt het helemaal niet uit dat je nadenkt over wie je bent – wat de uitkomst daarvan ook is, berust louter op subjectieve fantasieën die geen enkele betekenis hebben in de fysieke wereld.

Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren.

Psychologisch gezien laat deze kijk op onze uiteindelijke aard ons net zoveel te wensen over als de visie die gebaseerd is op de zondeval. Als psycholoog besteed ik veel aandacht aan deze twee visies op onze uiteindelijke identiteit, omdat je geloofsovertuigingen een heel belangrijke rol spelen in het scheppen van je eigen werkelijkheid. Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren. Sommige van die geloofsovertuigingen zijn heel bewust. Je weet dat je ze erop nahoudt. Toch zijn er ook veel die stilzwijgend zijn – je handelt er wel naar, maar je bent je er niet echt bewust van dat je die overtuigingen huldigt.

Mocht je misschien denken dat het leven over het algemeen een op toeval berust en zonder enige betekenis is, dan zal jouw perceptie van de gecompliceerde wereld om je heen waarschijnlijk toegespitst zijn op het zien van die betekenisloosheid van alle dingen. Als dat je visie is, werkt dat achtereenvolgens weer versterkend op je geloof dat alles inderdaad behoorlijk betekenisloos is.

Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden die het vinden van verlossing met zich brengt, zal de focus van je waarnemingen uitsluitend gericht zijn op het zien van de fouten van anderen en die van jezelf. Ook dat werkt versterkend in op je eigen geloof in een zelfvervullende profetie. Ons geloof over wie we zijn en hoe de wereld in elkaar steekt zijn niet alleen maar geloofovertuigingen  –  ze beheersen in grote mate onze waarnemingen. En dus kunnen we meer controle verkrijgen door uit te vinden wat we geloven en hoe die geloofsovertuigingen ons beïnvloeden.

Tussen de traditionele religieuze en materialistische visies op wie we zijn bestaat een grote verscheidenheid aan ideeën die allerlei elementen behelzen die stuk voor stuk een grote rijkdom aan mogelijkheden voor persoonlijke en sociale groei in zich hebben. Het gemeenschappelijke element van die twee visies heeft te maken met het feit dat het leven en het universum in ieder geval iets te betekenen hebben en dat ieder van ons dat op een of andere manier in spirituele zin ook ervaart.

We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt.

Toch is het ook zo, dat die visies erkennen dat er ergens iets fout is gegaan. We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt. We zijn het essentiële goddelijke element in ons innerlijk vergeten en psychologisch opgesloten geraakt in een nauwe, traditionele, religieuze of materialistische kijk op de dingen.

In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken

Er is een eeuwenoud Oosters verhaal dat dit mooi illustreert – het verhaal over de Dwaze Koning. Ofschoon hij regeert over uitgestrekte bezittingen, is de Dwaze Koning dat vergeten. Jaren geleden daalde hij af naar de donkerste kelder van zijn grote paleis, waar hij, levend tussen allerlei ongedierte, voortdurend zit te piekeren over alle tegenspoed die hem treft. Al zijn ministers trachten hem op dappere wijze te overtuigen dat hij weer naar boven moet komen, waar het licht is en waar het leven zo mooi is. Maar de Dwaze Koning is ervan overtuigd dat ze allemaal gek zijn en luistert niet. Hij laat zich niet in de luren leggen door sprookjes over nobele koningen en prachtige paleizen!

the road to myself

In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken. Maar als de ministers naar beneden komen in de kelder, hebben ze een lamp bij zich en brengen ze de koning eten en drinken om hem in leven te houden. Zelfs in zijn dwaasheid, moet hem dat toch opvallen. In de echte wereld gebeuren allerlei dingen die niet passen in onze vernauwde kijk, hoe sterk we ons er ook aan vastklampen, maar soms trekken die gebeurtenissen toch onze aandacht.

Dat gebeurt bijvoorbeeld bij zogenaamde psychische verschijnselen. Ze passen zeker niet in een materialistische visie, net zo goed als dat ze traditionele kijk van velen uitdagen dat dit soort verschijnselen slechts eens in de duizend jaar optreedt en dus geloofwaardig moet zijn en niet iets is waarover nog moet worden nagedacht.

Psychische verschijnselen verstoren zowel de traditionele als de materialistische kijk op wie we zijn. We kunnen best wel eens een beetje nadenken over het feit dat onze ware identiteit meer is dan we onder woorden kunnen brengen, of dat ons universum misschien bevolkt wordt door niet-materialistische intelligenties, maar het wordt wel even iets anders wanneer bijvoorbeeld bij een channeling de gewoon uitziende persoon tegenover je in slaapt lijkt te sukkelen en plotseling met een heel andere stem begint te spreken en verkondigt dat hij een andere entiteit is die het spreekkanaal van die persoon tijdelijk heeft overgenomen om jou iets te leren!

Dan moet je echt goed kijken wat er aan de hand is. Wie is die zogenaamde ‘andere entiteit’? Wie is die persoon die iets doorgeeft? Als iemand in staat is zijn of haar schijnbare identiteit zo drastisch te wijzigen, weten we dan eigenlijk wel wie hij of zij is? Kan ik er dan wel zeker van zijn wie ik zelf ben? Als je bent geconditioneerd te geloven dat wie je bent geen betekenis heeft, of dat je in en in slecht bent, zou je weleens helemaal niet zo open kunnen staan voor de aanmoediging die het verschijnsel van de channeling geeft aan de vraag ‘wie ben ik’.

We hebben veel psychologische manieren om onszelf te wapenen tegen het omgaan met zaken die niet passen in onze georganiseerde en te verdedigen wereld. Je zou gewoon kunnen zeggen dat die persoon gek is, of misschien wel met opzet de boel in de maling neemt. Dat is een goede verdediging, want er zijn natuurlijk best mensen die bekendstaan als channel die inderdaad gewoon maf zijn of opzettelijk net doen alsof. De beste leugens hebben gewoonlijk een behoorlijk hoog waarheidsgehalte.

Je kunt ook eenvoudig aannemen wat die zogenaamde gechannelde entiteit je vertelt. “Jazeker, U bent Meester ‘Shananangans’ van de zeventiende planeet van het goddelijke melkwegstelsel ‘Ottenwelt’. Leer mij alles, oh meester, ik hoor U aan en gehoorzaam U”.  Deze overenthousiaste aanname kan, net zo goed als een overenthousiaste afwijzing dat kan zijn, een verdedigingsmechanisme zijn tegen het dieper moeten nadenken en het stellen van vragen.

Channeling en andere psychische verschijnselen hebben een grote weerslag op onze hedendaagse cultuur. We kunnen die invloed aanwenden voor onze persoonlijke en sociale groei wanneer we bereid zijn na te denken over de dieperliggende gevolgen en de dingen die we vanzelfsprekend als onze natuurlijke aard betitelen, gaan onderzoeken.

Als we alleen maar blijven vasthouden aan ons geloof, gaat deze kans voorbij. Lees, denk na, onderzoek je geloofsovertuigingen, praat erover en raadpleeg eens een paranormaal begaafd mens of bezoek een channeling. Misschien kom je wel tot de conclusie dat ze niet ‘echt’ zijn in de gewone betekenis van het woord, maar in psychologische of spirituele zin wel echt of belangrijk zijn. Misschien besluit je wel dat een deel (of het meeste of misschien wel alles) werkelijk idioterie is. Maar tijdens het proces leer je heel veel over wie je bent en wie wij zijn.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Opmerking: Bovenstaand essay is een geredigeerde versie van het voorwoord van Charles Tart  in het goedgedocumenteerde en intrigerende boek van Jon Klimo, getiteld ‘Channeling’.

Voor een krachtig essay waarin je wordt uitgenodigd meer open te staan voor plooibare intelligentie en transparantie, HIER
Voor uitstekend bewijs dat er meer te doen is over buitenzintuiglijke waarneming dan het oog waarneemt, HIER

784 gedachten over “Wie ben ik?

  1. Een pad zwemt in een beek,als er een schorpioen langs komt.De schorpioen vraagt of de pad hem op zijn rug kan nemen zodat hij naar de overkant kan. De pad is empatisch maar niet dom,hij denkt als ik hem op mijn rug neem zou hij me kunnen steken en me met zijn gif doden. Maar bedenkt de pad dan zouden we beide verdrinken. Als de pad en de schorpioen halverwege de beek zijn voelt pad de steek van de schorpioen…..Waarom? Kan de pad nog net vragen. Ik kan er niets aan doen zegt de schorpioen , het is mijn aard………

  2. @aram

    Je bent gelukkig nooit te oud om te leren. Wat je tegen riet zegt is 100% waar.

    Ik ken mensen die in de 90 zijn en toch nog een computer kopen en er een cursus voor volgen om er mee om te gaan.
    Prachtig…

  3. @Martijn,

    Lijkt wel of ik meZELF hoor als ik jou commentaar lees, leuk die herkenning.

    ‘De wereld veranderen kun je niet in je eentje. Maar wel het wereldje om je heen.” is 1 van mijn levensmotto’s.

    Grappig is alleen dat mijn wereld steeds groter en lichter wordt.

    Volgende stap wordt 1 worden met de sneeuw als ik deze morgen weer aan de kant moet schuiven.

  4. @Burke

    Morgen zal het niet druk worden in onze winkel ben ik bang.
    Toch ga ik mijn best doen voor diegene die het toch waagd om te komen.

    Over dat vegen heb ik ook al eens iets moois gelezen.
    Een man die naar een goeroe zoekt bovenop een berg.
    Nergens te vinden. Tot het blijkt dat het de man is die altijd de weg schoonhoudt. Vegen is mooi werk.

    Vegen, verder is er niets.

  5. @Lianne,
    Brengt ons bij de vraag waarom GOD het nodig vond een schorpioen te schapen met zijn verraderlijke aard of was de schorpioen in het paradijs de gang maker met antigif tegen het kwaad van de boom der kennis van het goed en het kwaad?

  6. @Burke

    Ik lever wekelijks complete woningen leeg op. Sjouwen met wasmachines e.d.

    Ik ben een week op vakantie geweest en deze week weer flink gesjouwd. Ik weet het, ik ben nog jong maar je lichaam moet wel aan wennen.

    Als je elke dag veegt zoals die oude man die ik zonet beschreef dan heb je op een gegeven moment geen spierpijn meer.

  7. @Burke
    Ja het is zoals het is! Wat god doet en heeft gedaan is voor ons niet te doorgronden! We zullen genade in het leven moeten vinden dat is de ene dag makkelijker dan de andere,
    Ik denk ook dat we niet in de steek worden gelaten,maar we krijgen het niet voor niets!
    Alleen lukt het niet,we moeten het met gelijke van hart doen!
    Liefde overwint alles!

  8. @Burke

    Dieren zijn dieren en hebben niet het bewustzijn wat de mens kan hebben. Alleen wij kunnen ervoor zorgen dat lammeren en leeuwen naast elkaar kunnen leven.

    Als ik mijn kat genoeg te eten geef dan zal hij er minder snel op uit gaan om te moorden. Nu is het alleen aan ons mensen om voedsel uit te vinden dat vlees (ook voor dieren) kan vervangen.

  9. @martijn

    als je dat volledig kunt geloven is dat jouw waarheid.
    ik geloof dit volledig en ben er zeker van dat dit in een
    andere realiteit bestaat, hoe ongelofelijk dit ook mag lijken
    in onze 3d realiteit.

  10. @Lianne,

    Toch steekt het me dat mijn hart maar niet voor de schorpioen open wil. Ik zou hem willem omhelsen maar ben bang voor het moment dat de omhelsing ten einde komt.

  11. @Lianne

    Volgens mij kun je niet zo maar je ziel verliezen.
    Wie zou die ziel moeten afnemen?

    Al maak je er een potje van, het is niet de ziel die dit teweeg brengt.

  12. @burke

    Ik heb geen probleem met de schorpioen, kom hem ook nooit tegen. Wanneer dit wel het geval is dan ga ik hem uit de weg. Zijn afweermechanisme is me net wat te fel.

    Het is een klein beestje die zich moet kunnen verzetten tegen grote wezens. Dus heeft het deze afweermechanisme.

    Alles heeft te maken met oorzaak en gevolg.

  13. @Burke
    maar je kunt niet van iedereen en alles houden,compassie is ook liefde burke.net zoals vriendschap en behulpzaamheid liefde is.het is niet de bedoeling dat je de schorpioen omhelst dan verlies je jezelf,maar mededogen is wat je kunt voelen voor de schorpioen.

  14. @Martijn
    je ontroert me Martijn,soms zou ik willen dat ik was zoals jij nu nog bent. Als je de waarheid hebt gevonden martijn, en die ga je vinden want je bent al op weg en er is geen weg meer terug,dan voel je Martijn! dan weet je!

  15. @martijn
    Je ziel verliezen kan inderdaad niet, maar wat wel kan, dat je je ziel niet kan leven. Niet je ziel essentie kan leven, dat kan wel. Dat gebeurd namenlijk! Dat gebeurt door middel van mindcontrol en electronische wapentechnologien die door de staat der nederlanden in de naam van de koningin worden gebruikt.

    Wat doen die wapens van de mindcontrol en electronische warfare jegens de inzittenden van de staat der nederlanden, zulke wapens koppelen de electromagnetische essentie, de ziel los van het lichaam. Dus wat wordt je dan, een slaaf?!

    In die zin zijn er degelijk energien die ‘je” en “mij” wensen te houden in de staat van voortdurende illussie.

    Ik heb zoveel te melden dat ik elke dag, sprakeloos van wordt!

  16. @martijn

    mijn passie is mijn hele leven al natuur, dit betekent voor mij letterlijk mij ook bezighouden met dieren,insekten,planten,bomen
    en niet met mensen, want die vond ik maar waardeloos.
    tot ik er achter kwam dat mensen tot diezelfde natuur behoorde,
    dat was even een schok! toen ik tot dit inzicht was gekomen
    werd het mij duidelijk dat ik, die zo de harmonie, m.a.w
    samenwerking tussen al wat leeft propageerde, tussen mensen
    net zo belangrijk was, als wat ik waarnam tussen dieren, insekten,
    bomen en planten.om kort te gaan, ik ben er nu van overtuigd,dat zowel dieren met mensen,mensen met planten,insekten met mensen,
    mensen met mensen, mensen met planten,bomen met planten dieren en mensen,dieren met dieren, mensen met dieren in volledige harmonie met elkaar kunnen samenwerken.

  17. @Lianne

    Ik wil je graag vertellen hoe mijn leven in elkaar steekt.
    Ik heb een vader die deze waarheid al kende voor mijn geboorte. Ik ben er dus in opgevoed.

    Vroeger wilde ik de beste voetballer worden die er is. Mijn vader steunde mij erin terwijl hij niet van voetballen hield. Hij probeerde mij waar mogelijk te helpen.

    Hij zag het als de Zen van het voetballen. Wanneer je echt je best doet zonder na te denken dan gaat alles vanzelf.

    Ik had veel van die momenten en scoorde dan zonder te weten wat ik deed. Ik was er goed in en kwam o.a. bij S.C. Heerenveen. Het probleem was alleen altijd mijn onzekerheid. Een soort faalangst waardoor ik juist faalde.

    Wanneer ik er plezier in had en ik had goede jongens om me heen dan speelde ik de sterren van de hemel. Maar wanneer trainers streng waren of jongens vervelende opmerkingen maakten dan was ik van mijn stuk. Niks wilde dan meer.

    Zo werkt het denk ik. Nu vele jaren later heb ik nog steeds last van die onzekerheid. Jezelf zijn en je niets aantrekken van negativiteit om je heen is zeer moeilijk.

    De waarheid vinden is één maar er voordurend in kunnen leven is een ander.

    Ook jij zult er komen, net als de anderen en ik?

  18. @ Burke
    Ontneem je iemand zijn natuurlijke afweermechanisme dan is hij weerloos en een prooi.
    Ieder levend wezen heeft een afweermechanisme en dat is hier op aarde dus nodig. En waarom? Omdat hij dit afweermechanisme heeft, anders had hij het niet hoeven hebben. Wat kun je daaruit afleiden? Dat we iets van nature hebben meegekregen om te kunnen over leven.
    Wat heeft de mens meegekregen om zich te beschermen?

  19. Lieden zoals Bilderbergs,Illuminaty en Skull en bones zijn bestaande organisaties die “je” graag gevangen houden in de “oude” paradigma. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, maar het leven op aarde kan behoorlijk beroerd van raken.

    Liefde in actie, is de oplossing!
    Niet om te straffen, maar om pad vrij te maken.
    Family of transformation!

  20. @ea

    Ik heb dat gevoel ook vaak. Je kunt niet meer zeggen ik ga in een tent wonen en lekker primitief bezig zijn. We worden enigszins geleidt door de maatschappij om ons heen.

    De enige manier om hier verandering in te maken is om ons niet meer door de machten in de wereld te laten leiden.

    Doe wat je wil doen, laat je niet leiden door massapsychologie en media. Ze maken opzettelijk een negatief beeld van de wereld zodat wij gaan consumeren.
    Waar kunnen we anders geluk vinden? Nou, gewoon in onszelf.
    De wereld is niet zo slecht als ze je doen vertellen.

    Ying Yang.

  21. @aram

    De wereld kan zo mooi zijn. Maar de mensen moeten leren respect te hebben voor al dat leeft. Het leven is niet alleen aan ons mensen gegeven.

    Mishandeling van mens en dier maar ook de planten en bomen is een zeer kwalijke zaak. Ik snap ook niet hoe het zover heeft kunnen komen dat dit respect is verdwenen.

  22. @ Goeroe’s Burke en Martijn

    Nooit zelf naar de berg toe gaan wanneer mogelijk de berg naar je zelf toe te laten komen, door zelf de berg te zijn.

    Wat betreft schorpioenen, gebruik altijd het steentje, dan zie je enkel het toetje en niet meer het steekstaartje.

    @ lianne

    Kwa je ziel, wil best bij je een liftup doen…
    en zieloos ben je pas na je dood.

  23. @aram

    Mensen zijn een deel van de natuur maar zijn zo ver weg geraakt van de natuur dat het echt een uitdaging is tussen de mensen te leven. Ik leef in de eerbied voor de aarde,de schoonheid van de aarde en aarde als de levende bibliotheek tussen de sterren. De link met mensen die heb ik niet, hoewel ik weet dat ik geboren ben om de link te herstellen tussen de mens en de natuur, door zelf een mens te zijn.

    Mensen, puh, zware opgave!

  24. @Martijn

    Je hebt verschillende vormen, maar het is in de lijn van het neoplatonisme, er is ergens ooit een kwade tak ontsproten aan de oorpronkelijk harmonieuse schepping. Zoiets als Amitakh Stanford zegt, misschien wel eens van gehoord. Ik was nieuwsgierig of haar uitleg wortels heeft in die filosofische hoek, maar dat weet je dan waarschijnlijk niet.
    No problem, spit ik nog even verder. 🙂

    Groet

  25. @Paul

    Sorry, ik ben geen goeroe maar een eenvoudige boerenlul.

    Natuurlijk hoef je geen berg te vinden. Ik weet dat ik de berg ben maar mijn hoofd weet het soms nog niet.

    Na onze dood zijn wij juist alleen nog maar bezieling. Onze zielen zijn één.

  26. @martijn
    De maatschappij, dat zij wij! he, zei balkende 2. het lijkt wel een dinasty of zo, balkende 1, 2, 3, 4 … lol!

    Het neemt niet weg dat de maatschappij dat zijn WIJ!

  27. @ea
    Wij zijn de maatschappij maar als individu is deze niet te veranderen. Graag wat minder werkdruk.
    Deze wordt ons opgelegd door de mensen om ons heen die alleen maar meer willen.

    Hadden we maar vrede met ons leven.
    Het is zo klaar als een klontje dat al dat méér ons niet echt verrijkt. Het maakt alleen wel een zooitje van de wereld als het gaat om exploitatie van mensen en grondstoffen alsook het mileu om ons heen.

    Ik voel me pas rijk als de mensen om mij heen gezond en gelukkig zijn. Dit is niet echt het geval.

  28. @ Martijn

    Beter een simpele ziel dan idd een complexe, zo kom net van mijn sneeuwberg af gegleden, krijg je als je je straat schoon moet vegen zonder zout.

    Ja onze zielen zijn 1 en ik ben 1 van die 5!

  29. @ Lianne

    yup meis een liftup… je ziel ff ontrekken van het lichaam, voor een healing.

    Je lichaam is net als een auto, waarvan de bestuurder de ziel is, zonder bestuurder wordt er dus ook niet in gereden, auto staat dan eigenlijk zielloos langs de weg.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.