De schijnbare lijn tussen goed en kwaad snijdt dwars door het hart van ieder mens. Dat was de krachtige stelling van Alexander Solzhenitsyn, een Russische schrijver en historicus. De man die de wereld bekend maakte met de voormalige goelagkampen die de Russen in Siberië en elders hadden ingericht om de tegenstanders van hun ‘communistische regime’ eens mores te leren. Daar werden de staats-ON-vriendelijke lieden naar toe verbannen.En Solzhenitsyn was een van hen uiteindelijk. Maar hij kwam vrij en werd de spreekbeurt van al die anonieme gevangenen.
Alexander Solzhenitsyn ontving in 1970 de Nobelprijs voor literatuur en hij stierf in 2008 op 90-jarige leeftijd. Zijn gevoel voor rechtvaardigheid en het oordeel dat allemaal in onsZELF besloten ligt, komt prachtig tot uitdrukking in het artikel dat onze collega’s van WantToKnow.info van hem plaatsten. Wij vertaalden het artikel en zo kun je op onnavolgbare manier kennismaken met de spanningsvelden, waarmee wij als mens te maken krijgen in ons leven. Spanningsvelden die vooral bestaan in ‘oordelen’ en ‘dualiteit’.. Het is aan ons om onszelf boven de dualiteit van polarisatie uit te tillen. Onszelf uit te tillen boven de SCHIJNBARE dualiteit!
X
* * *
De schijnbare lijn tussen goed en kwaad,
snijdt dwars door het hart van ieder mens.
x
Voorbij dualiteit en polarisatie!
Alexander Solzhenitsyn (1918-2008)
(vertaling Guido Jonkers © WantToKnow.nl 2009)
x
In termen van seksualiteit verdelen we ons in man en vrouw en financieel gezien maken we het een onderscheid tussen arm en rijk. Amerikanen verdelen zichzelf in Democraten en Republikeinen, en praten over rode en blauwe Staten. Onze levens lijken zich te vullen met dit soort en nog veel andere dualiteiten. Helaas kunnen deze dualiteiten echter heel makkelijk leiden tot polarisatie van geloof en levensopvattingen.
En als eenmaal grote groepen mensen sterk gepolariseerd tegenover elkaar komen te staan, lijkt het voor hen die aan één kant van beide polen staan, gerechtvaardigd om ‘de anderen’, die andere pool dus, te haten, doodslag goed te keuren en zelfs een oorlog tegen ‘die anderen’ te beginnen… Maar is dat nou wat we werkelijk willen..?
Al duizenden jaren is de wereld gefocust op dualiteit en polarisatie en hebben mensen de neiging om alles te beoordelen in termen van licht en donker, goed en slecht en zij en wij… We zijn op veel manieren geïndoctrineerd om het licht te omarmen als het goede, terwijl we onszelf aan de andere kant dienen af te scheiden van het ‘Donker’, omdat -zo hebben we geleerd- dat juist ‘het Kwaad’ vertegenwoordigd..
Als we betrokken raken in conflictsituaties, en zélfs in het kader van politieke verkiezingen, hebben we neiging onszelf als ‘goed’ te zien en ‘die anderen’ als de ‘slechteriken’.. We doen dit zonder dat we eigenlijk weet hebben van de dieperliggende achtergronden van de schijnbare verschillen. Het gevolg van deze diep ingeëtste dualiteiten, is dat we zijn beland in talloze conflictsituaties en oorlogen in de wereld. En daarmee zelfs met de regelrechte conflictsituaties (en soms ook oorlogen!) in onszelf..
De realiteit is echter dat wij allemaal, iedereen dus aan beide zijden van polariteit of conflict, enorm inspirerende creatieve mogelijkheden in ons dragen, of deze nu worden gerealiseerd of sluimerend zijn. En het is evenzo belangrijik te beseffen dat we allemaal de mogeljikheid hebben tot vernietiging. Er zijn door de historie heen, voorbeelden genoeg van ‘doorsnee-mensen’ die betrokken raakten bij verschrikkelijke en vernietigende daden.
Al duizenden jaren is de wereld gefocust op dualiteit en polarisatie en hebben mensen de neiging om alles te beoordelen in termen van licht en donker, goed en slecht en zij en wij...
Het meest bizarre voorbeeld is de reactie van het Duitse volk op de officiële Nazi-propaganda tijdens de 2e Wereldoorlog dat Joden slecht zouden zijn. Natuurlijk zijn er voorbeelden te over van helden die in deze tijd honderden, zo niet duizenden levens van Joden hebben gered, maar de meerderheid van de Duitsers hield zich stil. Slechts enkelen waren bereid om hun stem te verheffen tegen de wreedheden, die niet alleen tegen Joden werden begaan, maar ook tegen homosexuelen, zigeuners en tegen mensen met lichamelijke gebreken.
De Duitse pastoor Martin Niemöller heeft een krachtig gedicht geschreven over zijn keuze om niet in actie te komen tijdens deze zuiveringen van de Nazi’s. Het gaat als volgt:
In Duitsland werden eerst de Communisten opgepakt.
Ik deed mijn mond niet open, omdat ik geen Communist was.
Toen werden de Joden opgepakt,
En opnieuw hield ik mijn mond, omdat ik geen Jood was.
Toen was het de beurt aan de vakbondsmensen,
En opnieuw hield ik mijn mond, want ik was toch geen vakbondsman..
Toen ze kwamen om de Katholieken op te pakken,
Hield ik weer mijn mond, want ik was toch Protestant?
Uiteindelijk kwamen ze om ook mij op te pakken,
En toen was er niemand meer die zijn mond open kon doen!
Deze krachtige boodschap is niet alleen van toepassing voor de Nazi-tijd. Toen in Amerika, bewust campagne werd gevoerd om de oorspronkelijke bewoners van dit grote land, zoals Indianen, uit te roeien, draaiden veel ‘goede’ Amerikanen hun hoofden om en ondernamen zij geen actie om deze massale vernietiging te stoppen.
Tijdens veel andere genocide gebeurtenissen die over de hele wereld plaatsvonden en vinden, vermijden veel ‘goede burgers’ een gesprek over deze materie en denken zelfs niet aan dit onderwerp. Op deze manier geven zij echter meer ruimte aan het massale geweld en de moordenaars om door te gaan, zonder dat deze beschuldigd of aangepakt worden. Het gevolg is vaak een escalatie van de situatie!.
Twee belangrijke experimenten uit het verleden tonen aan hoe polariteiten aan de ene kant en blinde gehoorzaamheid aan autoriteit aan de andere kant, in ons allen aanwezig zijn.
De mensheid staat op de drempel van een wezenlijke paradigma verschuiving.
Langzaam maar zeker verschuiven we van de oude dualistische manier van denken naar een nieuw paradigma, waarin de verschillen tussen licht en donker, tussen goed en slecht en tussen ‘zij’ en ‘wij’ zullen worden getild boven de grenzen van onze ervaring.
Het beroemde Stanford Gevangenis Experiment laat op een dramatische manier zien dat ‘normale’ jonge mensen uit de middenklasse, die op een willekeurige manier geplaatst werden in een rol als gevangenbewaarder, agressief kunnen worden en zelfs gewelddadig tegen mensen die de rol van gevangenen spelen. En het Milgram Experiment toonde aan dat de meerderheid van gewone burgers pijn kan toebrengen, en soms zelfs heftige pijn, aan een ander persoon, simpelweg omdat hen dit wordt opgedragen door een autoritair figuur. Wanneer je meer wilt weten over deze 2 experimenten, kijk dan op deze 2 links. De eerste link bevat ook een krachtige diapresentatie.
The Stanford Prison Experiment
The Milgram Experiment
Beide experimenten laten overduidelijk zien dat wij allemáál destructieve kanten in onszelf hebben. Hetgeen betekent, dat wanneer wij ons leven niet leiden volgens eigen, duidelijke intenties, dan kunnen wij op vrij simpele wijze een destructief pad worden opgetrokken, door de druk van ‘autoriteiten’ en zelfs door propaganda van overheden.
Wanneer wij deze heldere doelen en intenties ontwikkelen in ons leven en onszelf ertoe zetten om deze doelen en intenties te leven naar ons beste kunnen, dan worden we onvatbaar voor druk van buiten en oude gewoonten die ons onze kracht ontnemen. Zo kunnen we gezondere, meer plezierige manieren ontwikkelen om met elkaar te leven. Wanneer wij in actie gaan komen tegen autoriteiten die ons in volkomen zinloze oorlogen meesleuren of ons op een andere manier in polarisatie brengen, dán kunnen we allemaal een sleutelrol gaan spelen in een nieuw paradigma, bóven de polarisatie uit. En dit geeft een stuk meer plezier en inhoud aan ons leven, dan de oude manier van leven.
De mensheid staat op de drempel van een wezenlijke paradigma verschuiving. Langzaam maar zeker verschuiven we van de oude dualistische manier van denken naar een nieuw paradigma, waarin de verschillen tussen licht en donker, tussen goed en slecht en tussen ‘zij’ en ‘wij’ zullen worden getild boven de grenzen van onze ervaring. Dit nieuwe paradigma zorgt ervoor dat er gaten in het gordijn-van-oordeel komen, zodat we de dieperliggende menselijkheid kunnen waarnemen, die diep in ons allen schuilgaat.
Het gaat er niet om hoe ‘slecht’ sommige mensen lijken te zijn -of sommige delen van onsZelf-, diep van binnen zijn wij allen mensen. Wij hebben allemaal een hart met daarin een speciale plek die alleen wil liefhebben en geliefd worden. We kunnen van elkaar leren en groeien naar een diepere acceptatie en intenser begrip van elkaar. Door onze verschillen te benoemen en tegelijkertijd iedereen als lid van de grote mensenfamilie te erkennen, zelfs hen die we al zo lang hebben veroordeeld, beschuldigd en vermeden, zullen we wegen openen om te helen. Tevens zullen we hierdoor het nieuwe paradigma de kans geven zich sneller te laten ontplooien, wanneer we krachtig onze liefde verder over deze prachtige blauwe planeet verspreiden!
Door alle mensen te accepteren zoals ze zijn, laten we ze in feite los en zijn daardoor in staat onze eigen basisverlangens over hoe we willen leven in de ogen te kijken en we kunnen deze eenvoudiger delen met de mensen met wie we dat graag zouden willen doen. We dienen echt actie te ondernemen om ons vernietigende gedrag stop te zetten wanneer dit maar mogelijk is.
En door alleen al de intentie om ons destructieve gedrag te ondermijnen, leren we van de krachten die dit gedrag hebben veroorzaakt. Hierdoor zullen een beter begrip krijgen van deze krachten en daardoor ook van de manieren om deze krachten te transformeren op zowel het persoonlijk vlak, als op wereldniveau..
We kunnen écht allemaal naar de situatie toewerken, waarin het oude paradigma van dualiteit en polarisatie achter ons komt te liggen. Door te streven naar vooral die ene plek die we herkennen als DE plek in ieder mens die lief wil hebben en geliefd wil zijn; dit streven zal de deuren openen naar een vreedzamere wereld, een diepere heling en een betekenisvolle onderlinge verbinding voor ons allemaal.
Laten we onszelf daarom verenigen met als doel om voor iedereen op deze planeet een dit nieuwe paradigma te laten groeien, een nieuw paradigma van liefde, heling en bekrachtiging.
Samen kunnen we onze levens en onze wereld transformeren door ervoor te kiezen om voorbij dualiteit en polarisatie te reiken, naar de herkenning van de gemeenschappelijke menselijke factor die we allemaal delen.
x
* * *
x
Note: dit essay is een beknopte versie van een inspirerende les uit een transformatiecursus. Deze vind u hier. in een het volledige 2 pag. essay.
Zie ook op de website WantToKnow het artikel: Building a Brighter Future op http://www.WantToKnow.info/brighterfuture.
En natuurlijk voor meer inspiratie kijk je op http://www.WantToKnow.info/inspirational
x
